Εγώ κι
εσύ
συνοδοιπόροι
αλλόμορφοι σ’ αυτό το καρναβάλι
με πεθυμιές
παράφωνες, φοβίες που τόσο μοιάζουν
δυο
μάσκες πρόσκαιρες, φθαρτές
το
ίδιο κι απαράλλαχτο πρόσωπο σκεπάζουν.
«Ποιο το κρυμμένο πρόσωπο;»
ορθά θα
με ρωτήσεις.
Σαν
κάψουν τον καρνάβαλο
τότε θα
το γνωρίσεις.
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου