Ελεήμων Καρδιά

Κάποτε ζούσαν στην έρημο δυο Βεδουίνοι, ο Νάμπεκ κι ο Ντάγκαρ, που ήταν αχώριστοι φίλοι.

Ο Νάμπεκ είχε ένα άλογο που όμοιό του δεν υπήρχε. Ο Ντάγκαρ θαύμαζε το άλογο του φίλου του, όμως μέρα με τη μέρα άρχισε να το θέλει όλο και περισσότερο, που έφτασε να το βλέπει ακόμη και στον ύπνο του!

Είπε λοιπόν στο φίλο του ότι θα πλήρωνε όσο-όσο για να το αποκτήσει. Ο Νάμπεκ όμως αρνήθηκε, λέγοντας πως δε θα πουλούσε ποτέ το αγαπημένο του άλογο για κανένα τίμημα.

Μη μπορώντας ο Ντάγκαρ να το βγάλει από το μυαλό του, αποφάσισε να κάνει το άλογο δικό του με άλλο τρόπο. Μια μέρα ντύθηκε ζητιάνος και κάθισε σε ένα σημείο του δρόμου, απ’ όπου ήξερε ότι κάθε μέρα περνούσε ο φίλος του καβάλα στο περίφημο άλογο.

Πράγματι, μόλις πλησίασε ο Νάμπεκ, ο Ντάγκαρ με αλλαγμένη και αδύναμη φωνή ζήτησε βοήθεια, λέγοντας ότι είναι ένας διψασμένος και νηστικός φτωχός άνθρωπος. Ο Νάμπεκ, που δεν αναγνώρισε τον φίλο του, θέλοντας να βοηθήσει τον άνδρα που υπέφερε, τον ανέβασε στη σέλα του αλόγου και ξεκίνησε να τον πάει στη σκηνή του ώστε εκεί να τον φροντίσει.

Μόλις όμως ο Ντάγκαρ βρέθηκε πάνω στο άλογο, έριξε με μια δυνατή σπρωξιά κάτω τον Νάμπεκ και ξεκινώντας να καλπάζει, φώναξε στο φίλο του: «Δεν είμαι ζητιάνος! Είμαι ο Ντάγκαρ! Και δε θα πάρεις ποτέ πίσω το άλογό σου!

Ο Νάμπεκ χωρίς να κάνει βήμα, είπε στον Ντάγκαρ:

«Φίλε μου, το μόνο που σου ζητώ είναι να σταματήσεις για ένα λεπτό και να με αφήσεις να σου πω κάτι».

Ο Ντάγκαρ, βλέποντας ότι δεν υπήρχε περίπτωση ο Νάμπεκ να τον φτάσει περπατώντας, σταμάτησε για να ακούσει.

«Συγχαρητήρια!» είπε στον κλέφτη ο Νάμπεκ. «Με τη θέληση του Θεού, είσαι πια ο ιδιοκτήτης αυτού του αλόγου. Όμως για ένα πράγμα προσεύχομαι: σε παρακαλώ, να μην πεις ποτέ σε κανέναν πως το απέκτησες!»

«Γιατί;» Ρώτησε απορημένος ο Ντάγκαρ.

«Γιατί αν οι άνθρωποι μάθουν τον τρόπο με τον οποίο με εξαπάτησες, δεν θα σταματήσουν ποτέ ξανά στη μέση της ερήμου για να βοηθήσουν έναν άνθρωπο που ζητά απεγνωσμένος φαγητό και νερό. Θα φοβούνται να τον πλησιάσουν και θα τον αφήσουν να πεθάνει. Αν η ιστορία αυτή μαθευτεί, το αποτέλεσμα θα είναι ότι στο εξής πολλοί άνθρωποι θα υποφέρουν σε όλο τον κόσμο…»

Ο Ντάγκαρ έμεινε σκεπτικός για λίγο ακούγοντας αυτά τα λόγια. Τελικά κατέβηκε από το άλογο και το επέστρεψε στον Νάμπεκ μετανιωμένος. Η φιλεύσπλαχνη καρδιά του Νάμπεκ τον συγχώρεσε αμέσως για το λάθος του και συμφιλιωμένοι οι δυο παλιοί φίλοι επέστρεψαν στις σκηνές τους. Η αγάπη νίκησε τον φθόνο.

Ελεήμων καρδιά έχει ο άνθρωπος που αναγνωρίζει ότι τα πάντα αλληλοσυνδέονται με ένα αόρατο δίχτυ σε έναν ατέρμονο ιερό χορό και έτσι φλέγεται από αγάπη για ολόκληρη την κτίση χωρίς να ξεχωρίζει το κάθε κτίσμα από τον εαυτό του. Εργάζεται δε αφιλοκερδώς για την μείωση του ανθρώπινου πόνου και την ανύψωση της συλλογικής συνειδητότητας.   

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Ψάξε με

 Ίσως να μη μπορώ να γιατρέψω την καρδιά σου που υποφέρει,

 ούτε να εξαφανίσω τον φόβο σου.

Μπορώ όμως να μείνω κοντά σου, 

να σου κρατήσω το χέρι

και να περπατήσω δίπλα σου σήμερα.

Θα σ’ ακούσω προσεκτικά όταν νιώσεις την ανάγκη να μου μιλήσεις, 

θα σκουπίσω τα δάκρυά σου,

θα μοιραστώ τις ανησυχίες σου

και θα σε βοηθήσω να αντιμετωπίσεις τις φοβίες σου.

Ποτέ μη πιστέψεις ότι είσαι μόνος σου σ’ αυτόν τον κόσμο. Όταν νιώθεις απογοήτευση, χαμηλή αυτοεκτίμηση, φόβο, μοναξιά, μια αίσθηση σαν να βαδίσεις αυτό το ανηφορικό μονοπάτι μονάχος χωρίς βοήθεια, σταμάτα. Σταμάτα και κοίταξε γύρω σου. Πάντα υπάρχει κάποιος. Πάντα θα υπάρχει κάποιος. Αν όμως εσύ δε βλέπεις κανέναν, ίσως θα πρέπει να κοιτάξεις βαθύτερα. Ίσως αυτός που χρειάζεσαι να βρίσκεται ήδη μέσα σου. Ίσως αν τον ανακαλύψεις να μη ξανανιώσεις ποτέ πια σ’ αυτόν τον κόσμο, μόνος σου. 

 Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Αν δε γνωρίζεις και δε συμπαθείς τον εαυτό σου

Η θλιμμένη μοναχική κυρία μου είπε ότι το βασικό πρόβλημα της είναι ότι δεν έχει καθόλου φίλους.

-Αν ήσουν κάποιος άλλος θα θεωρούσες τον εαυτό σου ενδιαφέρον άτομο για να του κάνεις παρέα; την ρώτησα.

-Όχι ! μου απάντησε μελαγχολικά κι είδα στα μάτια της ότι δεν είχε σκεφτεί ποτέ αυτή την ερώτηση.


Αν πιστεύεις ότι η μοναξιά μπορεί να θεραπευτεί με το να έχεις απλώς κάποιον κοντά σου, πιθανότατα δε θα είσαι όσο εκλεκτικός θα έπρεπε. Ήμουν κι εγώ έτσι. Ανατριχιάζω όταν σκέφτομαι τι είδους ανθρώπους θα μπορούσες να ανεχτείς, μόνο και μόνο για να μην είσαι μόνος σου. Ξέρω καλά. Το έχω κάνει κι εγώ…

Αν δε γνωρίζεις και δε συμπαθείς τον εαυτό σου, αυτό σημαίνει πως όταν είσαι μόνος σου είσαι υποχρεωμένος να κάνεις παρέα με έναν άγνωστο που δε σου πολυαρέσει κιόλας. Αντί να περιπλέξεις ακόμα περισσότερο το πρόβλημα τραβολογώντας κι άλλους ανθρώπους που δε γνωρίζεις και δε σου αρέσουν, γιατί να μη πιάσεις φιλίες με τον εαυτό σου;

Στην πορεία θα ανακαλύψεις μια διασκεδαστική ειρωνεία: όσο περισσότερο απολαμβάνεις τη συντροφιά του εαυτού σου τόσο περισσότερο οι άλλοι άνθρωποι θα θέλουν να κάνουν παρέα μαζί σου. Όταν παραπονιέσαι για το πόση μοναξιά και κατάθλιψη νιώθεις είναι σαν να διαλαλείς το πόσο πληκτική παρέα είσαι. Ποιος θα ήθελε να γίνει φίλος με έναν τέτοιο άνθρωπο; Το πολύ πολύ να σου κάνει παρέα κανένας καταθλιπτικός για να μοιραστείτε τη μιζέρια σας… Όταν είναι φανερό ότι νιώθεις άνετα όταν είσαι μόνος σου, οι άνθρωποι παίρνουν το μήνυμα ότι είσαι ένα ενδιαφέρον άτομο, κι αυτό τους κεντρίζει το ενδιαφέρον να σε γνωρίσουν από κοντά. Μη προσποιείσαι όμως… δε θα πιάσει!

Το μόνο που χρειάζεται είναι μια απαλή ώθηση προς τη σωστή κατεύθυνση για να πάρεις μπρος, καθώς και μια υπενθύμιση ότι το να γίνεις φίλος με τον εαυτό σου είναι και πιο εύκολο και πιο φτηνό από το να πιάσεις φιλίες με οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο. Δε χρειάζεται να συντονίσεις το πρόγραμμά σου με κανενός άλλου, άσε που γλιτώνεις και τη βενζίνη!

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Φίλος είναι το έτερο εγώ

Ζούμε βέβαια στην εποχή του της ταχύτητας, της έντασης και της επικοινωνίας. Tαχύτατα αυτοκίνητα, γρήγοροι υπολογιστές, πολυδύναμα κινητά τηλέφωνα και υπερηχητικά αεροπλάνα. Ζούμε στην εποχή που ο καθένας μας μπορεί να καυχιέται ότι έχει περισσότερους από 1.000 φίλους στο facebook αλλά να μη μπορεί να βρει ούτε έναν για να πιει ένα καφεδάκι και να μοιραστεί αληθινά όσα τον απασχολούν.Ο Πυθαγόρας όρίζε το φίλο σαν «έτερος εγώ». Δυο αριθμοί για τον Πυθαγόρα λέγονται «φίλιοι» αν ο καθένας ισούται με το άθροισμα των γνήσιων διαιρετών του άλλου. Τα μέρη λοιπόν, αυτών των αριθμών σχηματίζουν έναν άλλο με τη φύση της φιλίας. Ένα παράδειγμα είναι οι αριθμοί 220 και 284. Το 220 είναι ίσο με το άθροισμα των υποπολλαπλασίων, των ακριβών διαιρετέων του 284. Το 284 είναι ίσο με το άθροισμα των υποπολλαπλασίων του 220.

220/2=110
220/4=55
220/5=44
220/10=22
220/11=20
220/20=11
220/22=10
220/44=5
220/55=4
220/110=2
220/220=1

(1+2+4+5+10+11+20+22+44+55+110=284)


284/2=142
284/4=71
284/71=4
284/142=2
284/284=1

(1+2+4+71+142=220)

Διαβάζω από το μυθιστόρημα "Το Θεώρημα του Παπαγάλου" του Ντένι Γκετζ:

"Με την ευκαιρία, σου είπα τι με είχε τραβήξει στον Πυθαγόρα; Αυτός ανακάλυψε τη λέξη «φιλία». Το ήξερες; Όταν τον ρώτησαν τι είναι φίλος, απάντησε: «Αυτός που είναι ο άλλος σου εαυτός, όπως το 220 και το 284». Δυο αριθμοί είναι φίλιοι ή φιλικοί αν ο καθένας ισούται με το άθροισμα όσων μετρούν τον άλλο. Οι πιο διάσημοι φίλιοι αριθμοί του Πυθαγόρειου Πάνθεου είναι οι 220 και 284. Κάνουν ένα ταιριαστό ζευγάρι. Αν έχεις καιρό, επαλήθευσέ το. Κι εμείς οι δυο, είμαστε «φίλιοι»; Τί σε μετρά, Πιέρ; Κι εμένα; Ίσως ήρθε πια ο καιρός να προσθέσουμε όλα όσα μας μέτρησαν."

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Με λίγα λόγια

Πραγματικός φίλος είναι αυτός που έρχεται κοντά

όταν όλος ο υπόλοιπος κόσμος απομακρύνεται.

Walter Winchell

Φιλία είναι μια ψυχή που κατοικεί σε δύο σώματα

Σωκράτης

Ο θησαυρός δεν είναι φιλία. Η φιλία είναι θησαυρός.

Βολταίρος

Δε χρειάζεται να δίνεις εξηγήσεις.

Οι εχθροί σου έτσι κι αλλιώς δε θα τις πιστέψουν

και οι φίλοι σου δεν τις χρειάζονται.

Elbert Hubbard

Η φιλία μοιάζει με τα παλιά βιβλία που ο χρόνος έρχεται

και τους προσδίδει πολύ μεγαλύτερη αξία.

Ουγκώ

Οι σιωπές κάνουν τις πραγματικές συζητήσεις μεταξύ φίλων.

Αυτό που μετράει δεν είναι να μιλάς αλλά να μη χρειάζεται να μιλήσεις.

Margaret Lee Runbeck

Αν ψάχνεις για ένα φίλο, θα ανακαλύψεις ότι είναι δυσεύρετοι.

Αν είσαι διατεθειμένος να είσαι φίλος, θα τους βρεις παντού.

Zig Ziglar

Υπάρχει πολύ περισσότερο έρωτας στη φιλία παρά φιλία στον έρωτα

Paul Lefevre Geraldy

Λίγοι άνθρωποι το έχουν στη φύση τους αυτό :

να τιμούν χωρίς φθόνο τον ευτυχισμένο φίλο τους.

Αισχύλος

Είναι φίλος μου όποιος μιλάει καλά για μένα πίσω από την πλάτη μου

Thomas Fuller

Ο φίλος σου είναι ο άνθρωπος που ξέρει τα πάντα για σένα και,

παρόλα αυτά, ακόμα του αρέσεις.

Elbert Hubbard

Ο θρυλικός παππούς της Σαμαρίνας

(φωτο Δέλτα)

Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στους "ηρωικούς", σε δύσκολους καιρούς, συνοδοιπόρους της Σαμαρίνας :

Στον Κώστα, στην Πέλα, στην Αγλαία, στον Βαγγέλη, στον Αλέξανδρο, στον Θόδωρο, στην Γιώτα, στη Μαρία, στον Φώτη, στην Ελπίδα, στη Νανά, στον Κλήμη, στην Καίτη, στον Ιωάννη, στη Βάσω, στον Γιάννη.

Όπως έγραψε ο αδελφός μου ο Φώτης στα δωράκια που μας μοίρασαν μαζί με την Γοργόνα του :

«Για να μπορέσουμε να βυθιστούμε

στης ψυχής μας τα απύθμενα βάθη,

χρειάζεται κάποιες φορές

ψηλά στα όρη τα δυσπρόσιτα να οδοιπορήσουμε

και να υποδεχτούμε το Φως το πρωινό

παρέα με τα αδέλφια μας,

υψώνοντας στον ουρανό

κύπελλα ξέχειλα από το νάμα

της Αγάπης μας…»

Το να περπατάς με ένα φίλο στο σκοτάδι είναι καλύτερο

από το να περπατάς μόνος στο φως.

Hellen Keller

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...