Ο έρωτας είναι το ''ναρκωτικό'' της φύσης!

Όταν ερωτεύεσαι, νιώθεις πολύ ευτυχισμένος. Κι αυτό είναι ναρκωτικό, ένα ναρκωτικό που δημιουργούν οι ορμόνες του σώ­ματος σου, ένα βιολογικό ναρκωτικό. Η φύση το χρησιμοποιεί, γιατί δεν μπορεί να βασιστεί σ’ εσένα. Σκέψου, αν δεν υπήρχε ο έρωτας, ο κόσμος θα σταματούσε να υπάρχει, γιατί το σεξ από μόνο του δεν είναι τίποτα.

Ένας γνήσιος ερωτικός άνθρωπος ζητά συνοδοιπόρους που θα τον εμπνέουν στο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής

Αναφέρομαι συχνά στο μύθο που έχει επικρατήσει σε σειρά γενεών, που αφορά τις σχέσεις των ζευγαριών και που καταγράφει τους ανθρώπους ως μισές οντότητες. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, οι άνθρωποι όντας σε μια αναπηρία έλλειψης, θα πρέπει να αναζητήσουν το έτερον ήμισυ τους για να την καλύψουν. Επομένως ως επιτυχημένη επιλογή συντρόφου θεωρείται εκείνη που θα καλύπτει πλήρως τις ατέλειες με το να σου προσφέρει ό,τι σου λείπει.

Έρωτας ή Ερωτική Αγάπη;

Έρωτας συμβαίνει όταν η εσωτερική, μη συνειδητή γυναίκα μέσα στον άνδρα (ή ο εσωτερικός άνδρας μέσα στη γυναίκα), βρει όμοια στοιχεία της σε μια εξωτερική γυναίκα. Τότε ο άντρας ερωτεύεται τον εαυτό του στο πρόσωπο της γυναίκας αυτής. Για να υπάρξει αμοιβαίος έρωτας βέβαια, θα πρέπει και η γυναίκα να βλέπει το αντρικό κομμάτι της στον άντρα αυτόν. Στη φύση του έρωτα είναι η έλλειψη και η εξάρτηση. Νιώθει κανείς ότι έχασε κάτι όταν ο έρωτας τελειώσει για κάποιο λόγο. Εξαρτάται επίσης απόλυτα από τον άλλον για να νοιώσει πλήρης και ευτυχής. Αλλά τι είναι τέλος πάντων η ερωτική αγάπη;

Ο έρωτας και η αναζήτηση του Θεού

Διψασμένο το σώμα αναζητά με λαχτάρα να βρει νερό για να λυτρωθεί απ’ τη δίψα του. Έχει την ανάγκη του νερού γιατί γνωρίζει ότι ΥΠΑΡΧΕΙ νερό. Διψασμένη η ψυχή να λυτρωθεί από τον υπαρξιακό της πόνο ψάχνει απεγνωσμένα την Αλήθεια, τον Θεό. Πως θα μπορούσε να έχει την ανάγκη του Θεού αν δεν υπήρχε Θεός;

Μα για στάσου· δεν έχουν όλοι του Θεού την ανάγκη, ενώ έχουν όλοι την ανάγκη του νερού. Οι ερωτευμένοι ας πούμε έχουν σπάνια την ανάγκη του Θεού. Νιώθουν πληρότητα. Εξελίσσονται και βελτιώνονται μέσα από τον έρωτα. Απόδειξη είναι ότι οι άνθρωποι που βιώνουν διαστήματα σφοδρών ερώτων, είναι πιο εκλεπτυσμένοι από ανθρώπους που δεν έχουν ποτέ τους ερωτευτεί. Και δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος σε αμοιβαίο ερωτικό στάδιο που να μπορεί να εκδηλώσει μίσος και επίθεση για οποιονδήποτε συνάνθρωπό του. «Σ’ αγαπώ, κι αγαπώ κι όλον τον κόσμο γιατί ζεις κι εσύ μαζί» λέει το άσμα.

Μα δεν είναι τελικά η ανάγκη της ερωτικής αναζήτησης παρόμοια με την ανάγκη της αναζήτησης του Θεού με την ευρύτερη έννοια;

«Δεν αρκεί να μ’ αγαπάτε για να εξελιχθείτε. Πρέπει να είστε ερωτευμένοι μαζί μου» είπε ο Χριστός. 

Ο έρωτας είναι καθαρή ανάγκη της ψυχής κι όχι του σώματος. Ο άνθρωπος τελικά τον εκφράζει είτε με την ερωτική επαφή, είτε με την πίστη στο Θεό, είτε με τη λατρεία ενός δασκάλου, είτε με την τέχνη. Όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο από ανάγκη επικοινωνίας, δηλαδή έκφρασης του εαυτού. Δεν είναι τίποτα άλλο από την ανάγκη της ψυχής για εξέλιξη, για αγάπη, για πληρότητα, για αναζήτηση του χαμένου παραδείσου.  Είναι όλα όσα τελικά θα μας οδηγήσουν στον αληθινό εαυτό μας.

Νομίζουν τελικά οι άνθρωποι πως δεν έχουν την ανάγκη του Θεού. Έχουν όλοι την ανάγκη της επικοινωνίας και του έρωτα που είναι τελικά το ίδιο πράγμα.

 Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...