Για τους πολιτικούς και τους υποψήφιους…

Κάποια στιγμή ένας πολιτικός πλησίασε τον Όσσο. Είχε μεγάλο πρόβλημα αυτός ο πολιτικός γιατί δεν είχε ειρήνη και ζήτησε την βοήθεια του Όσσο. Ήταν τόσο απαιτητική η δουλειά του και είχε τόσο ανταγωνισμό και τόσο άγχος που δεν μπορούσε να βρει ησυχία. Έπρεπε να είναι πάντοτε έτοιμος να πολεμήσει τους αντιπάλους του και να αποκρούσει τους εχθρούς του. Έπρεπε να είναι ο πρώτος ανάμεσα σε πολλούς και σίγουρα ήταν αποφασισμένος να τα καταφέρει. Για να τα καταφέρει όμως, έπρεπε να έχει ειρήνη μέσα του. Έτσι ζήτησε τη βοήθεια του δασκάλου. Ξέρετε τι του απάντησε ο Όσσο που κατηγορήθηκε από πολλούς ότι έδινε σάνυας πολύ εύκολα. Ο Όσσο κατηγορήθηκε από Ινδούς ότι δεχόταν δυτικούς μαθητές που δεν ήταν έτοιμοι ή κατάλληλοι γι’ αυτό τον δρόμο. Αυτός λοιπόν ο δάσκαλος που χάριζε το σάνυας εύκολα, απάντησε αρνητικά στον πολιτικό. Του είπε ότι δεν μπορούσε να τον βοηθήσει. Του είπε : «Διδάσκω το μη εγώ. Ο μόνος τρόπος να σε βοηθήσω είναι να εγκαταλείψεις την πολιτική. Η μανία σου να ασχολείσαι με την πολιτική σου φέρνει μεγάλη δυσαρμονία. Αν θέλεις να σε βοηθήσω να γνωρίσεις την ειρήνη, πρέπει να σταματήσεις αυτό που κάνεις». Ο πολιτικός πήγε στο σπίτι του, συνεχίζοντας τη ζωή του και το πολύτιμο όνειρό του. Το σίγουρο είναι ότι δεν γνώρισε ποτέ του την ειρήνη.

Τους συναντώ παντού τις τελευταίες μέρες. Έχουν την τιμητική τους βλέπετε. Πλησιάζουν οι εκλογές. Για το καλό της πατρίδας μας, για το καλό της πόλης μας, για να βοηθήσω τους συνανθρώπους μου, λένε. Το "εγώ" τους όμως φωνάζει τόσο δυνατά, στους περισσότερους τουλάχιστον, που δεν μπορώ να ακούσω τίποτα από όσα προσπαθούν να μου πουν. Αν λέγανε «για το καλό της τσέπης μου» ή «για να αποδείξω ότι υπάρχω», «για να τονώσω τον εγωισμό μου, θα εκτιμούσα την ειλικρίνειά τους, θα κατανοούσα την ανάγκη τους και μπορεί να τους ψήφιζα. Έτσι οδηγήσαμε μια χώρα στο γκρεμό. Κι ακόμα πέφτουμε…

Καλή επιτυχία !

.

.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

Ο φόβος της αγάπης

Λες πως θέλεις να αγαπήσεις και να αγαπηθείς αληθινά αλλά δεν τολμάς. Η αλήθεια είναι ότι φοβάσαι την αγάπη. Το να αγαπήσεις βαθιά είναι επικίνδυνο. Η βαθιά αγάπη οδηγεί στην τρέλα και στο χάσιμο των ορίων του εαυτού σου. Σε αποδιοργανώνει και σε φοβίζει θανάσιμα. Σου θυμίζει την θεότητά σου και τον ολόκληρο εαυτό σου. Σε παρασέρνει σε παράλογες πράξεις, σε κάνει να βάζεις διαφορετικές προτεραιότητες, σε ωθεί να γίνεις διαφορετικός και δεν το αντέχεις. Φοβάσαι να ορίσεις τον εαυτό σου με άλλο τρόπο. Φοβάσαι την ελευθερία και την αναρχία της αληθινής αγάπης γιατί στηρίζεις την ύπαρξή σου στα περιορισμένα σου όρια. Αντιστέκεσαι σε ότι έχει τη δύναμη να σου γκρεμίσει αυτά τα τείχη. Νομίζεις πως είσαι ελεύθερος, είτε μοιράζοντας το σώμα σου δεξιά κι αριστερά, είτε απέχοντας πλήρως από τις ερωτικές σχέσεις.
.

.

Όμως, οι άνθρωποι που αποφεύγουν την αγάπη είναι αυτοί που έχουν τις μεγαλύτερες αλυσίδες στα πόδια τους. Είναι κρυμμένοι πίσω από όλες τις κουλτούρες και τις θρησκείες. Είναι αυτοί που είναι άψογα οργανωμένοι, προγραμματισμένοι και λογικοί. Όταν η αγάπη τους χτυπάει την πόρτα βρίσκουν χιλιάδες δικαιολογίες για να την αρνηθούν. Δεν είναι η κατάλληλη εποχή λένε, δεν είναι έτοιμοι, έχουν άλλες προτεραιότητες… Αν κοιτάξεις όμως τα μάτια τους, θα δεις τις σιδερένιες μπάρες της φυλακής μέσα σ’ αυτά. Έχουν ξεχάσει να αγαπούν και προστατεύονται μέσα στη νεκρή ασφάλεια της αποφυγής της αγάπης, γιατί δεν θέλουν να αλλάξουν. Έχουν ξεχάσει την ευδαιμονία της αγάπης και προτιμούν την κανονική μονότονη ρότα της ζωής τους.

.

.

Φοβούνται κι έτσι είναι προσκολλημένοι δήθεν στη μη προσκόλληση. Άλλωστε και η μανία τους να ελευθερωθούν μέσα από το σεξ και τις πολλαπλές σχέσεις δεν είναι προσκόλληση; Και η μανία των αγάμων να ελευθερωθούν μέσα από την αποχή δεν είναι κι αυτή προσκόλληση; Η μη προσκόλληση δεν είναι ιδέα, δεν είναι φιλοσοφία, δεν είναι θρησκεία. Η μη προσκόλληση είναι κατάσταση ύπαρξης. Δεν έχει καμιά σημασία αν είσαι πολυγαμικός, μονογαμικός, ή άγαμος. Όλα αυτά τα μοντέλα χρησιμοποιούνται για να καταλήξουν κάπου. Αν καταλήξεις εκεί που θέλεις, τότε τα μοντέλα είναι άχρηστα. Οι γιογκικές θρησκείες διδάσκουν τη μη προσκόλληση κρατώντας σε μακριά από τα ανθρώπινα. Οι ταντρικές θρησκείες διδάσκουν την μη προσκόλληση κρατώντας σε μέσα στα ανθρώπινα. Η μη προσκόλληση όμως δεν επιτυγχάνεται με καμιά μέθοδο και κανέναν τρόπο. Η μη προσκόλληση είναι κατάσταση της ύπαρξης. Μέχρι να φτάσεις στο σπίτι σου, θα δοκιμάσεις όλα τα μέσα στη διαδρομή. Αλλά κανένα από τα μέσα που χρησιμοποιείς δε θα σε οδηγήσει πουθενά γιατί το σπίτι σου είναι εκεί που στέκεσαι αυτή τη στιγμή. Το σπίτι σου είσαι μόνον εσύ.

.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Ό,τι σου δίνεται από κάποιον άλλον δεν είναι ποτέ δικό σου

Ζούμε σ’ έναν κόσμο που κανένας δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Σ’ έναν κόσμο που αρέσκεται στους θεούς, τους αρχηγούς, τους ειδικούς, τους θεραπευτές και κανείς δεν παίρνει την απόφαση να βρει τον θεό, τον αρχηγό, τον ειδικό, τον θεραπευτή μέσα του.

Είναι θεμιτό να θέλεις να απαλύνεις τον πόνο όταν υποφέρεις. Είναι θεμιτό να θέλεις να θεραπευτείς όταν αρρωστήσεις. Είναι θεμιτό και γλυκό να θυμάσαι το Φως όταν σε πλακώνει το σκοτάδι. Είναι κάτι που συνηθίζεται από τους ανθρώπους. Το να διψάς όμως έτσι κι αλλιώς για το Φως σε τοποθετεί αυτόματα σε άλλο σημείο εκκίνησης και σε διαφορετική διαδικασία. Το να θέλεις να χρησιμοποιήσεις το Φως για να πετύχεις κάτι είναι ένα πράγμα. Το να θέλεις να γίνεις εσύ Φως, με φυσικό αποτέλεσμα την αυτοθεραπεία, είναι σίγουρα άλλο πράγμα.

Ορισμένοι από εμάς έχουμε προσωπική εμπειρία από κάποιον φωτισμένο ή κάποιον με υψηλό βαθμό φώτισης. Η παρουσία του είναι αναζωογονητική. Είναι απόλαυση να βρίσκεσαι κοντά του. Τον αγαπάς. Είναι σαν να ανοίγει μια πόρτα που σε οδηγεί σε μια άλλη κατάσταση συνείδησης. Τα πράγματα μπαίνουν στη θέση τους η καρδιά σου αναπαύεται, ο κόσμος γίνεται πιο λαμπερός και αγαπημένος. Σου δίνεται ένα διάλειμμα από το εγώ σου και βιώνεις αυτό που οι άνθρωποι ονομάζουν αγάπη. Όταν απομακρύνεσαι όμως, αυτός ο κόσμος σιγά – σιγά ξεθωριάζει, βαραίνει, ασχημαίνει. Επιστρέφεις ξανά στο δικό σου κόσμο.

Ότι σου δίνεται από κάποιον άλλον δεν είναι ποτέ δικό σου. Είναι προσωρινό ή δανεικό.

.

.

Όταν τα πράγματα ζορίζουν επανέλαβε μέσα σου :

.

Είμαι Φως... προέρχομαι από το Φως... θα επιστρέψω στο Φως

.

Είμαι Φως... προέρχομαι από το Φως... θα επιστρέψω στο Φως
.

.
Είμαι Φως...
.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

Chidananda

Καλή εβδομάδα !
.
Αυτή η μελωδία που τραγουδάει η Deva Premal πάντα μου δημιουργεί ιδιαίτερους εσωτερικούς κραδασμούς, με βοηθάει να επανέλθω στο κέντρο μου και να βιώσω γαλήνη. Παραθέτω την ταπεινή μου προσπάθεια να μεταφράσω τα λόγια

Αφεθείτε στη μαγεία της μουσικής και διαλογιστείτε στους στίχους του :

.

Ευδαιμονία

Δεν είμαι το μυαλό, η διάνοια, το εγώ, η συνείδηση

Δεν είμαι τα αυτιά, η γλώσσα, η μύτη, τα μάτια.

Δεν είμαι το διάστημα, η γη, η φωτιά, ο αέρας.

Είμαι αιώνια ευδαιμονία, είμαι ο ίδιος ο Θεός

.

Δεν είμαι η δύναμη της αναπνοής, τα επτά μέταλλα,

ούτε τα επτά σώματα

Δεν είμαι ο λόγος, τα χέρια, τα πόδια, οι γοφοί

Είμαι αιώνια ευδαιμονία, είμαι ο ίδιος ο Θεός

.

.

Δεν είμαι ο φθόνος, ο θυμός, η ακατάσχετη επιθυμία, το θέλγητρο

Δεν είμαι η αλαζονεία, ούτε η υπερηφάνεια,

ούτε η θρησκεία, η ευημερία, ο πόθος, η απελευθέρωση.

Είμαι αιώνια ευδαιμονία, είμαι ο ίδιος ο Θεός

.

Δεν είμαι η αρετή, η αμαρτία, η χαρά ή η λύπη

Δεν είμαι μάντρα, ούτε προσκύνημα, θυσία ή ιερή φλόγα

Δεν είμαι η τροφή ούτε αυτός που τρώει

Είμαι αιώνια ευδαιμονία, είμαι ο ίδιος ο Θεός

.

Δεν είμαι ο θάνατος, η αμφιβολία ή η διάκριση της μορφής

Δεν είμαι ο πατέρας η μητέρα ή η γέννηση

Δεν είμαι ο αδελφός, ο φίλος, ο δάσκαλος ή ο φιλόδοξος

Είμαι αιώνια ευδαιμονία, είμαι ο ίδιος ο Θεός

.

Είμαι πέρα από την ιδέα, πέρα από τη μορφή

Διαποτίζω όλες τις αισθήσεις

Βλέπω ισότητα στα πάντα, δεν είμαι ούτε απελευθερωμένος ούτε εξαρτημένος

Είμαι αιώνια ευδαιμονία, είμαι ο ίδιος ο Θεός

.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό…

“Θρέψη” - Ο Ηλίας Μαμαλάκης μιλά για την αγαπημένη του γυναίκα

Είναι λίγα και μερικές φορές ανύπαρκτα τα λόγια που μπορεί να πει κανείς μπροστά σε μια απώλεια. Και εμείς δεν μπορούμε να πούμε τίποτα παραπάνω για την κραυγή ενός ανθρώπου μπροστά στον θάνατο. Γι’ αυτό και δίχως άλλο σχόλιο, αναπαράγουμε το σπαρακτικό κείμενο του Ηλία Μαμαλάκη, ο οποίος πρόσφατα έχασε την αγαπημένη του σύζυγο από την «καταραμένη αρρώστια».

«Τον τελευταίο καιρό ξαναπήγα σχολείο. Βλέπω και παρατηρώ και βέβαια μαθαίνω πράγματα και θάματα που πάντα υπήρχαν γύρω μου, αλλά δεν τα έβλεπα.

Ανθρωπος της γαστρονομίας είμαι, του μαγειρέματος. Πάντα νόμιζα ότι το φαγητό προετοιμάζεται για να προσφέρει μια από τις ανθρώπινες ηδονές. Μήπως έκανα λάθος; Ή πιο απλά, μήπως υπάρχουν και άλλοι παράγοντες στο φαγητό που ξεπερνούν την ηδονή; Ναι, φυσικά. Απλώς, αυτό το βάλαμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας και το ξεχάσαμε.

Το φαγητό κυρίως και απολύτως είναι ζωή. Η θρέψη, όπως θα έλεγε η γιαγιά μου: αυτό είναι θρεπτικό, αυτό είναι δυσκοίλιο, αυτό είναι ευστόμαχο. Μια εκδήλωση αγάπης του καθημερινού ανθρώπου, άντρα, γυναίκας, παιδιού ή γέρου εκδηλώνεται προσφέροντας τροφή στον άλλον.

Η μάνα προτείνει το φουσκωμένο από γάλα στήθος της στο μωρό της, η πάπια ταΐζει το παπάκι στο στόμα, η λέαινα καθοδηγεί το λιονταράκι να βρει και να μασήσει μόνο του την τροφή, η μάνα πελεκάνος αν δεν βρει τροφή να θρέψει τα μικρά της κατασπαράζει μόνη της τα σπλάχνα της για να ταΐσει τα μικρά της με τη σάρκα της και το αίμα της.

Αυτό είναι η θρέψη, ανώτερη από τη γαστρονομία. Οι μανάδες θρέφουν τα παιδιά τους, τους δίνουν ζωή ή, ακόμα καλύτερα, δύναμη για ζωή. Γι’ αυτό όλοι εμείς, γιοι και κόρες αγαπάμε τις μανάδες μας, γιατί μας έθρεψαν. Κι όμως, εγώ τον πήρα τον δρόμο της γαστρονομίας. Φαφλατάδικος δρόμος, φιγουρατζίδικος, με φωνές και τυμπανοκρουσίες, αλλά ό,τι κι αν πεις εύκολος δρόμος.

Δύο εξτραβαγκάντσες, ένα εξωτικό μπαχαρικό, λίγος αφρός και οι γαστρονόμοι έμειναν εκστασιασμένοι και ατενίζοντας στο υπερπέραν καταμετρούν την υφή του μπαρμπουνιού, το άρωμα της κολοκύθας, τη γεύση του αγγουριού. Ελεος, άνθρωποί μου, η μαγκιά του μάγειρα είναι να φτιάξει τρεις μπουκίτσες φαγητό για ένα πονεμένο σώμα και την ψυχή που κρύβει μέσα του. Να το πείσει να φάει. Να γίνει μάγειρας της θρέψης και όχι της γαστρονομίας. Να νιώσει ότι έδωσε λίγη ζωή, λίγο κουράγιο. Δεν είναι ανάγκη να είσαι ο σούπερ μάγειρας για να το κάνεις αυτό, αρκεί να αγαπάς, να φροντίζεις, να σκέπτεσαι.

Αυτό το σχολείο πέρασα τον τελευταίο καιρό, εγώ, ο άγαρμπος μαγειράκος, να θρέψω δηλαδή, να δώσω ζωή στην αγαπημένη μου. Αρνιόταν πεισματικά να ζήσει, μόνο λίγα ροδάκινα της άρεσαν σε ήπια θερμοκρασία ούτε ζεστά ούτε κρύα. Εγώ μέσα στην κουζίνα έφτιαχνα τυροπιτάκια, έβραζα χυλωμένη φακή χωρίς μπαχαρικά για να μην την ενοχλούν, έφτιαχνα σαλάτα φατούς που της άρεσε, έβραζα κολοκυθάκια, άτμιζα μια φρέσκια γλώσσα. Ήθελα να θρέψω την καλή μου, το ήθελα, μα αυτή αρνήθηκε.

Βλέπετε, είχε ξεκινήσει από καιρό έναν άλλο μακρύ και άγνωστο δρόμο... Ποιος θα τα φάει όλα αυτά που μαγείρεψα; Θα παλαιώσουν μέσα στις πιατέλες, μέχρι που κάποιος θα τα πετάξει. Τα φαγητά μου δεν έθρεψαν κανέναν ούτε καν εμένα. Θα ήθελα κάτι να κάνω, μα είμαι ανήμπορος, δεν ξέρω τίποτα άλλο, να θρέφω ανθρώπους και ενίοτε τις ψυχές τους. Γιατί, θέλω να ξέρετε ότι η ανθρώπινη ψυχή κατοικοεδρεύει στο στομαχάκι μας.

Υ.Γ. Στις 29 Αυγούστου στις 11.15 το βράδυ η αγαπημένη μου γυναίκα Στέλλα έφυγε από αυτό τον κόσμο, αφού έδωσε μια τιτάνια μάχη με την καταραμένη αρρώστια. Ήθελε να ζήσει όσο κανένας άλλος. Πίστευε ότι καλυτέρευε, ενώ η αλήθεια ήταν διαφορετική. Την αγαπούσα πάρα πολύ και θα την αγαπώ».

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

Σταθερότητα εν μέσω αστάθειας

Έχουμε συνηθίσει να χρησιμοποιούμε τον χαρακτηρισμό 'δύσκολες' ή 'ασταθείς' καταστάσεις για κάτι που συμβαίνει 'εκεί έξω'. Πόσο αντικειμενικοί είμαστε; Δύο άνθρωποι μπροστά στην ίδια κατάσταση βιώνουν κάτι εντελώς διαφορετικό ... ο ένας την αισθάνεται φυσιολογική και ο άλλος ιδιαίτερα αρνητική... τελικά είναι η κατάσταση αρνητική ή εμείς οι ίδιοι...;


.

Κατάσταση

.

Όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε αρνητικές καταστάσεις ο πρώτος που επηρεάζεται είναι ο νους μας. Η οθόνη του γεμίζει ερωτηματικά και χαοτικές σκέψεις με αποτέλεσμα να νιώθουμε πολύ σύντομα ασταθείς... χάνουμε το έλεγχο της εσωτερικής μας ενέργειας και έτσι αυτή γίνεται καταστροφική: σκέψεις και συναισθήματα, τα πολύτιμά μας εσωτερικά αποθέματα για την ευτυχία ξοδεύονται εν αγνοία μας...η ευτυχία φαντάζει ανέφικτη...... εξαιτίας της κατάστασης που επικρατεί στο νου μας ξεχνάμε ότι τα ηνία παραμένουν στα χέρια μας και οτι μπορούμε να τη μεταμορφώσουμε. Xάνοντας έτσι την ευκαιρία, η αρνητικότητα μάς κατακλύζει...

Λύση

.
H αρνητική εσωτερική κατάσταση μπορεί να μεταμορφωθεί σε θετική με τη δύναμη της σταθερότητας. Είναι μια αόρατη γέφυρα που μας ενώνει με την επιτυχία σε μια εξωτερική πρόκληση όπως η δύναμη της εμπιστοσύνης: μπορούμε με αυτή τη γέφυρα να παρακάμπτουμε τις άχρηστες ή αρνητικές σκέψεις : "τί...πώς... γιατί... πότε..." ή "άραγε... μακάρι να... ίσως..." ή "αν εκείνο δεν είχε συμβεί..." και να καθαρίζουμε το νου από τη 'φιλολογία' γύρω από τις καταστάσεις.

Έτσι η πνευματική μας ενέργεια δεν θα ξοδεύεται σε σκέψεις και συζητήσεις αλλά θα διοχετεύεται στο 'φιλτράρισμα' και 'φρενάρισμα' που μας παρέχει η διάνοια. Αυτό θα σταματήσει την εσωτερική αρνητική κατάσταση και θα βοηθήσει την εξωτερική κατάσταση να επιλυθεί... αν το επιθυμούν όλες οι πλευρές που οδήγησαν στο πρόβλημα.

.
Αν όχι... με σταθερότητα αποδεχόμαστε όλες τις πλευρές και τη μη εξωτερική επίλυση της κατάστασης: έτσι η εξωτερική κρίση δεν μας διαπερνά και είμαστε πιο ξεκούραστοι και άρα πιο αποτελεσματικοί για την επόμενη πρόκληση.

Άσκηση σταθερότητας
.

Για να διατηρούμαστε εσωτερικά σταθεροί χρειαζόμαστε μια εσωτερική άγκυρα.... τί είναι όμως 'εσωτερική άγκυρα' και από τί είναι φτιαγμένη...;

.
Μέσα μας δεν έχουμε κάτι άλλο πέρα από φως... σκέψεις, αισθήματα, μνήμες, συνειδητοποιήσεις και με μία λέξη, εμπειρίες. Εμπειρία της παρούσας στιγμής που αθροίζεται στις εμπειρίες του παρελθόντος. Είμαστε ένα ον που βιώνει διαρκώς εμπειρίες... είμαστε μια κινούμενη εμπειρία... όμως ... δίχως να το κατανοούμε, με τον καιρό, συσσωρεύουμε και 'λάθος' εμπειρίες: για παράδειγμα, εμπειρία της προσκόλλησης αντί της αγάπης, εμπειρία της ευχαρίστησης αντί της ευτυχίας. Αυτές γίνονται βαθιές συνήθειες και μας προκαλούν πολύ έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις.

Με το στοχασμό στη σιωπή και το διαλογισμό μπορώ να χαρίσω στον εαυτό τις εμπειρίες της 'αλήθειας' μου. Όσο πιο συστηματικός γίνομαι στις αληθινές εμπειρίες της αγάπης, γαλήνης, ευτυχίας, αγνότητας, επίγνωσης, πέρα από τις μορφές, πρόσωπα, ονομάτα και εξωτερικές καταστάσεις, τόσο πιο δυνατή γίνεται η εσωτερική μου άγκυρα. Η διαφορά μεταξύ των λανθασμένων και αληθινών εμπειριών είναι ότι οι αληθινές εμπειρίες σταδιακά μου ανοίγουν το δρόμο προς κάτι πιο πολύτιμο και από την ίδια την εμπειρία: την αληθινή κατανόηση.

.
Κάθομαι αναπαυτικά σε μια καρέκλα και παρατηρώ για λίγο την αναπνοή και τη στάση του σώματός μου... αν υπάρχουν κάποιες εντάσεις σε διάφορα σημεία του σώματος απλά τα παρατηρώ και τα αφήνω να χαλαρώσουν... δεν χρειάζεται να κλείσω τα μάτια γιατί θέλω να μοιραστώ αυτά που νιώθω... στρέφω απαλά την προσοχή μου στο κέντρο του μετώπου και έτσι συγκεντρώνω όλη την ενέργεια μου πίσω στη θέση της ... στη θέση του παρατηρητή πίσω από τα μάτια μου...

"είμαι μια γαλήνια ψυχή... οραματίζομαι τον εαυτό μου ως ένα όμορφο αστέρι φωτός που λάμπει πίσω από τα μάτια μου... είμαι η μπαταρία αυτής της μηχανής που λέγεται σώμα... έχω όλη τη μη υλική ενέργεια που χρειάζεται για να κατευθύνω αυτό τον πολύπλοκο υλικό μηχανισμό... εγώ η ψυχή, το αιώνια φωτεινό ον μπορώ να αναδύω τις αυθεντικές μου εμπειρίες... για λίγα δευτερόλεπτα αποστασιοποιούμαι από αυτό το σώμα και δημιουργώ αυτόνομα τις εμπειρίες που θέλω να βιώσω .... γαλήνη ... ικανοποίηση... αγάπη... αγνότητα... επίγνωση... επιτρέπω τις αυθεντικές αυτές εμπειρίες να γίνουν ξανά η φύση μου..."

.

Πηγή

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Ποιος είναι ο πραγματικός σκοπός των chemtrails - αεροψεκασμων ( ψυχοτροπικες, χημικες ενεργειες ), ποιοί τα αποφασίζουν, ποιοί τα εκτελούν και πώς μπορούμε να προστατευθούμε από αυτά; / Ανωτερη επικοινωνια.

Απάντηση:

Τα chemtrails, που είναι οι λωρίδες και οι σχεδιασμοί χημικών αερίων, μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης, αποτελούν έναν τρόπο να περάσουν ψυχοτροπικές ενέργειες, χημικές ενέργειες, οι οποίες λειτουργούν ψυχοτροπικά μέσα στην ανθρώπινη βιολογία. Αυτό έχει κάποια συγκεκριμένα αποτελέσματα.

Το πρώτο είναι ότι μειώνεται η διανοητική εγρήγορση των ατόμων.

Το δεύτερο είναι ότι μειώνει την ικανότητα του ενεργειακού όντος να εισπράττει και να ζει με αίσθημα ικανοποίησης.

Το τρίτο είναι ότι μπλοκάρουν τις ροές του καναλιού της διαίσθησης, στο τρίτο σας μάτι.

Το τέταρτο είναι ότι περνάνε στοιχεία μέσα στην βιολογία, (στο φυσικό σώμα), τα οποία σε συγκεκριμένες βιολογίες, [οργανισμούς] που έχουν μειωμένο πρανικό φορτίο, δηλαδή που δεν έχουν επαρκές πεδίο ζωτικής ενέργειας, προκαλούν ασθένειες.

Αυτοί που το κάνουν έχουν κρίνει ότι είναι σκόπιμο να αυξηθεί ο αριθμός των ασθενειών, διότι αυτό αυξάνει τις αντιστοιχίες και τις αναλογίες υπέρ των συχνοτήτων πόνου και αδιεξόδου και κατά των συχνοτήτων της χαράς. Επομένως κάθε καινούργιος άρρωστος στην πραγματικότητα είναι άλλη μία πρόσθετη μονάδα παραγωγής ενέργειας πόνου, γιατί κάθε άρρωστος στην Γη στην πραγματικότητα δεν παράγει μόνο ο ίδιος πόνο, αλλά όλοι όσοι είναι κοντά του και γύρω του, που επηρεάζονται και έτσι δυσανάλογα βαραίνει η ζυγαριά προς την μεριά των συχνοτήτων του φόβου, του πόνου και του αδιεξόδου.

Οι αρρώστιες λοιπόν, είναι ένας μηχανισμός χειραγώγησης των αναλογιών της ενέργειας. Και έχει κριθεί σκόπιμο από αυτούς οι οποίοι το κάνουν, με έξυπνο τρόπο να μπορεί η ζυγαριά να κρατιέται στην ενεργειακή δυσαναλογία που τους εξυπηρετεί. Η τεχνολογία για τους χημικούς ψεκασμούς δεν είναι κάτι καινούργιο. Τέτοιοι ψεκασμοί (θα τους πούμε ψυχοτροπικούς γιατί επιδρούν σε όλα τα πεδία) ξεκίνησαν [να εφαρμόζονται] το 1963. Απλώς τότε ο νους σας ήταν πολύ πιο αφελής για να αντιλαμβάνεται ότι οι συννεφώδεις λωρίδες που έβλεπε στον ουρανό δεν ήταν φυσικές. Απλώς τότε η συνειδητότητα ήταν σε πολύ μικρότερη ικανότητα αναγνώρισης, αντίληψης και γνώσης.

Ήδη λοιπόν, αυτό που γινόταν από το 1962 λειτουργούσε ως επιβραδυντής για τις ταχύτητες που αναπτύσσονται. Αλλά όπως πιθανότατα πλέον μπορείτε να κατανοήσετε, αυτό έγινε δεκτό γιατί αποτελούσε μέρος του γενικοτερου δυναμικού σχεδίου.

Αυτοί οι ψεκασμοί γίνονται από τους Ανουνάκι. Την τεχνολογία την έχουν δώσει οι Ανουνάκι, και παρ’ ότι δεν εξυπηρετούνται μόνο τα δικά τους συμφέροντα, εν τούτοις αυτοί είναι οι κύριοι λειτουργοί του συστήματος. Δηλαδή είναι εκείνοι οι οποίοι έχουν την τεχνική γνώση των ποσοστώσεων των συστατικών και των αερίων ώστε να έχουν συγκεκριμένα αποτελέσματα πάνω στην συνειδητότητα και την βιολογία.

Και άλλοι πολιτισμοί έχουν αναθέσει στους Αννουνάκι και τους έχουν εμπιστευθεί να εκτελέσουν εκείνοι αυτό το μέρος του σχεδίου που αφορά την επιβράδυνση και την [παρ]εμπόδιση της αύξησης της επίγνωσης μέσα σε κάθε άνθρωπο, δηλαδή της απελευθέρωσης του κάθε ανθρώπινου όντος.

Τι μπορείτε να κάνετε;

Πρώτον,

μπορείτε να είστε συνειδητοί για το τι συμβαίνει.

Δεύτερον,

μπορείτε να αναπτύξετε την επίγνωση ότι, για να το έχετε επιτρέψει από ένα ανώτερο επίπεδο, από τον αστρικό σας νου, πάει να πει ότι μπορείτε να το αλλάξετε ή αν αυτό σας ακούγεται πάρα πολύ (θα εξηγήσουμε τι εννοούμε με αυτό) ότι μπορείτε να λειτουργήσετε με τέτοιο τρόπο μέσα στην συνειδητότητά σας, που να μην κάνετε δεκτή την επίδραση του πεδίου αυτού μέσα στην ενεργειακή σας ανατομία.

Και θα εκπλαγείτε διότι θα ανακαλύψετε πως το τι περνά μέσα στην ενεργειακή ανατομία είναι καθαρά δικός σας λογαριασμός, ακόμα κι αν αυτό είναι χημικό αέριο. Εάν εσείς δεν επιτρέψετε το χημικό αέριο να περνά μέσα σας, το χημικό αέριο θα σας προσπεράσει και θα κινηθεί σαν να υπάρχει ένας ελαφρύς τοίχος γύρω σας και θα συνεχίσει την πορεία του. Ένας λοιπόν, απλός τρόπος να μην επιβαρυνθείτε είναι να μην επιτρέψετε την εισροή αυτών των στοιχείων μέσα σε σας.

Ο δεύτερος τρόπος, είναι να αλλάξετε αυτό το ίδιο το αέριο. Αυτό χρειάζεται την σύμπραξη και την ενεργειακή συλλειτουργία, όχι ταυτόχρονα, αλλά την ενεργειακή συλλειτουργία αρκετών ανθρώπων, οι οποίοι εκφράζουν αυτή την δημιουργική πρόθεση για το σύνολο. Δηλαδή χρειάζονται αρκετά άτομα, τα οποία αρνούνται όχι μόνο την επίδραση στο πεδίο τους, αλλά την ικανότητα των χημικών αερίων να επιδρούν συνολικά πάνω στο επίπεδο της Γης.

Υπήρχε μία ταινία, στην οποία συνέβαινε ακριβώς αυτό, αλλά ίσως ακόμα δεν έχετε αναπτύξει την ευκολία να τα συσχετίζετε. Ήταν η ταινία όπου η Tinkerbell πέθαινε γιατί ο κόσμος την ξέχναγε. Εάν τους ξεχάσετε, με τον δικό σας τρόπο, εάν αρνηθείτε αυτή την λειτουργία στα χημικά αέρια, αυτά τα χημικά αέρια θα πάψουν να έχουν αυτή την λειτουργία. Ξεχάστε τους και θα πάψουν να υπάρχουν. Δηλαδή, πάψτε να πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα των χημικών αερίων και θα πάψει να υπάρχει αποτελεσματικότητα. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει από ένα άτομο. Νομίζουμε ότι αυτό και εσείς οι ίδιοι το αντιλαμβάνεσθε:

Ότι αυτό είναι μία στάση και θέση διαφόρων ατόμων, που δημιουργώντας επαρκή ενέργεια, αυτά [τα χημικά αέρια] απενεργοποιούνται. Και μπορεί να ψεκάζουν και να ψεκάζουν και να μην γίνεται τίποτα.

Πηγες για περαιτερω μελετη:

http://www.kryon.gr/timemasters.htm

http://ianisdo.blogspot.com/2010/05/chemtrails.html

http://notrailscontrailschemtrails.blogspot.com/

http://chemtrailnews.blogspot.com/

Δειτε και εδώ στον Τοξοτη.  

Επισης, την συνεντευξη του Νίκου Κατσαρού  σχετικα με τους αεροψεκασμους: 

 ( http://eleftheri-epistimi.blogspot.com/2010/10/blog-post.html) 

Σημειωση.

Την Κυριακή 10 10 2010 στις 10μμ., με πρωτοβουλια του Τοξοτη, ξεκινα τη δραση της η ομαδα "Μπλέ Ουρανοί".

Συντονισμος και πληροφοριες στο: vickychrysou@yahoo.gr

Το Μεγαλείο της Ύπαρξης

Υπήρχε κάτι άμορφο και τέλειο
πριν το σύμπαν γεννηθεί.
Ήταν γαλήνιο. Κενό.
Μοναχικό. Αναλλοίωτο.
Απέραντο. Αιώνια παρόν.
Είναι η Μητέρα του Σύμπαντος.
Μην έχοντας καλύτερο όνομα,
το αποκαλώ Τάο.

Το αποκαλώ μεγαλειώδες.
Το μεγαλειώδες είναι απεριόριστο.
Το απεριόριστο ρέει αιώνια.
Ρέοντας αιώνια, διαρκώς επιστρέφει.

.
Έτσι ο Δρόμος είναι μεγαλειώδης,
ο ουρανός είναι μεγαλειώδης,
η Γη είναι μεγαλειώδης,
οι άνθρωποι είναι μεγαλειώδεις.

Γι’ αυτό για να γνωρίσεις την ανθρωπότητα,
κατανόησε πρώτα τη γη.
Για να γνωρίσεις τη γη,
κατανόησε πρώτα τον ουρανό.
Για να γνωρίσεις τον ουρανό,
κατανόησε πρώτα τον Δρόμο.
Για να γνωρίσεις τον Δρόμο,
κατανόησε το μεγαλειώδες που υπάρχει μέσα σου.

.

.
25η στροφή από το Ταο Τε Κινγκ του Λάο Τσε, του κλασικού εγχειρίδιου του ζην, και ενός από τα αριστουργήματα του κόσμου, το οποίο έχει μεταφραστεί περισσότερο από κάθε άλλο κείμενο με εξαίρεση τη Βίβλο.

Η στροφή αυτή του Τάο Τε Κινγκ μας μιλάει για την περίοδο πριν από την αρχή, όταν υπήρχε «κάτι άμορφο και τέλειο». Συνεχίζει λέγοντας πως η άμορφη αυτή τελειότητα είναι η «Μητέρα του σύμπαντος». Αν και είναι απροσδιόριστο, αποκαλείται «Τάο» και είναι συνώνυμο με οτιδήποτε σπουδαίο. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει μέσα στο Τάο τίποτα που να είναι αντίθετο του σπουδαίου – δεν υπάρχει τίποτα που να είναι φτηνό, ασήμαντο, αδύναμο, ακόμα και μέτριο.

Φαίνεται πως η εν λόγω στροφή θέλει να κάνει τον αναγνώστη να καταλάβει πως υπάρχει μια καθαρή, διαχρονική ενέργεια, που διαποτίζει τα πάντα πάνω στον πλανήτη και παραμένει αμόλυντη από την υλική εμφάνιση των μορφών. Για να καταλάβετε αυτή την άμορφη τελειότητα, πρέπει πρώτα να κατανοήσετε ό,τι σπουδαίο και μεγαλειώδες υπάρχει μέσα σας. Εσείς είστε ο κεντρικός πρωταγωνιστής του θαυμαστού αυτού έπους.

Μια και παίρνετε ζωή από το αιώνιο Τάο, το μήνυμα μεγαλείου αυτής της ιστορίας σας κάνει να αλλάξετε τον τρόπο που ζείτε, έτσι ώστε να δείτε και την ίδια την ζωή σας να αλλάζει. Ξεκινήστε εξετάζοντας σκέψεις και ιδέες που έρχονται σε αντίθεση με αυτή την εκπληκτική παρατήρηση του Λάο Τσε, την οποία έχουν επαναλάβει και άλλοι στην διάρκεια της ιστορίας.

Στο βιβλίο της The Journey, που εκδόθηκε το 1954, η Λίλιαν Σμιθ το περιγράφει κάπως έτσι:

"Είναι η ανάγκη που νιώθει κάποιος κάθε μέρα της ζωής του, έστω κι αν δεν το αναγνωρίζει, να σχετίζεσαι με κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό σου, κάτι πιο ζωντανό από τον εαυτό σου, κάτι αρχαιότερο και ταυτόχρονα αγέννητο, το οποίο θα αντέξει αιώνια."

Αυτό το διαχρονικό «κάτι» επιβεβαιώνει τη σπουδαιότητά σας, την απόλυτη σχέση σας με την αιωνιότητα. Υπάρχει η αίσθηση ότι είστε σε μόνιμη συνεργασία με ένα είδος πολύτιμου συνεταίρου – που δεν είναι τίποτα λιγότερο από την ίδια την μεγαλοσύνη.

Ο Λάο Τσε σας συμβουλεύει να προσέξετε τον πλανήτη, τους κατοίκους του, τον ουρανό και να δείτε το μεγαλείο. Στη συνέχεια κοιτάξτε τον εαυτό σας, και αντιληφθείτε πως είστε κι εσείς μέρος όλων των παραπάνω. Προσεγγίστε αυτό που μοιάζει να είναι το μεγάλο μυστήριο της δημιουργίας ανακαλύπτοντας το εσωτερικό σας μεγαλείο, και νοιώστε χαρά που μοιράζεστε το μεγαλείο αυτό με τον ουρανό, την Γη και όλους τους κατοίκους της. Αν μείνετε προσκολλημένοι στη δική σας «μεγαλειώδη παρακαταθήκη», εξασφαλίζετε τη μόνιμη διαθεσιμότητα του πανταχού παρόντος Τάο. Αν σκέφτεστε τη σπουδαιότητα, μόνο σπουδαία πράγματα μπορούν να προέλθουν από εσάς. Αν έχετε συναισθήματα κατωτερότητας, απλώς θα προσελκύσετε γεγονότα που θα συνάδουν με τέτοιου είδους αντιλήψεις.

Η σπουδαιότητά σας δεν βρίσκεται σε μια σχολική τάξη, σε μια μαθητεία, σε έναν δάσκαλο ή στα κολακευτικά σχόλια από καλοπροαίρετους συγγενείς, φίλους ή εραστές. Βρίσκεται μέσα σας. Έχει μεγάλη σημασία να αντιληφθείτε τη μεγαλοσύνη που συνεχώς ρέει μέσα σας – για να το πετύχετε, αναζητήστε την σε στιγμές διαλογισμού και έκφρασης ευγνωμοσύνης, και σταματήστε να επηρεάζεστε από αντίθετες απόψεις.

Ιδιαίτερα, αφουγκραστείτε τα επικριτικά σχόλια που προέρχονται από το δικό σας εσωτερικό διάλογο. Όταν τέτοιου είδους σκέψεις αναδύονται στο νου σας, αφήστε τις να σας πουν τι θέλουν. Αν επιτρέπετε σε αυτές τις όχι και τόσο σπουδαίες σκέψεις να εκφραστούν, πάντα θα ανακαλύπτετε πως το μόνο που θέλουν πραγματικά είναι να σας κάνουν να νιώσετε καλά. Δώστε τους τον χρόνο που χρειάζονται για να καταλάβουν πως η ύπαρξή τους δεν έχει κανένα όφελος, κι αυτές ευχαρίστως θα χαθούν στη μεγαλοσύνη που υπάρχει μέσα σας. Η πρόσβαση σε αυτή την ιδιότητα σας επιτρέπει να συμμετέχετε στο ευρύτερο όλον, εκεί όπου η δύναμη του Τάο κυλάει χωρίς να παρεμποδίζεται από φοβισμένες προσωπικές αξιολογήσεις. Αλλάξτε τον τρόπο που ζείτε, αντλώντας δυνάμεις από τη σπουδαιότητα αυτήν – και η ζωή σας κυριολεκτικά θα αλλάξει σε όλους τους τομείς.

Εμπιστευτείτε το μεγαλείο σας

Δεν ταυτίζεστε με το σώμα το οποίο κατοικείτε. Αυτό είναι προσωρινό και πρόκειται να επιστρέψει στο τίποτα από το οποίο προήλθε. Είστε η απόλυτη μεγαλοσύνη… ακριβώς η ίδια μεγαλοσύνη που δημιουργεί όλη τη ζωή. Να έχετε αυτή τη σκέψη συνεχώς στο νου σας, και θα προσελκύσετε τις ίδιες τις δυνάμεις της δημιουργίας: Οι κατάλληλοι άνθρωποι θα εμφανίζονται· τα γεγονότα που επιθυμείτε θα λαμβάνουν χώρα· τα οικονομικά σας θα βελτιωθούν. Κι όλα αυτά επειδή το μεγαλειώδες ελκύει την ίδια αυτή ποιότητα προς τον εαυτό του, όπως ακριβώς οι σκέψεις ανεπάρκειας εξασφαλίζουν πως οι ελλείψεις θα γίνουν μια μόνιμη πραγματικότητα. Να επιβεβαιώνεται στον εαυτό σας τις ακόλουθες φράσεις ξανά και ξανά μέχρι να γίνει η αυθόρμητη αντίδρασή σας απέναντι στον κόσμο: Προέρχομαι από το μεγαλειώδες. Προσελκύω το μεγαλειώδες. Είμαι το μεγαλειώδες.

Αναζητήστε μέσα σας κάθε πεποίθηση
που έρχεται σε αντίθεση με τη μεγαλειώδη ύπαρξή σας

Συλλάβετε τον εαυτό σας κάθε στιγμή που σκέφτεται ή λέει κάτι που καθρεπτίζει την πεποίθηση πως είστε μέτριοι. Μιλήστε τρυφερά από μέσα σας σε αυτή την πεποίθηση και ρωτήστε την τι θέλει. Ίσως να θεωρεί πως έχει σκοπό να σας προστατέψει από την απογοήτευση ή τον πόνο, όπως πιθανώς να έκανε και παλιότερα. Όμως, αν εσείς συνεχίσετε να το παρατηρείτε και να το αποδέχεστε, το συναίσθημα τελικά θα παραδεχτεί πως το μόνο που θέλει είναι να νιώθει σημαντικό. Αφήστε το, λοιπόν! Είστε αρκετά ικανοί να αντιστέκεστε στις περαστικές απογοητεύσεις και τον πόνο που φέρνει η ζωή πάνω σε αυτόν τον πλανήτη – μα το να προσπαθείτε να προστατεύσετε τον εαυτό σας αρνούμενοι το εσωτερικό σας μεγαλείο είναι καταστροφικό.

Αναζητήστε αυτές τις παρερμηνείες και δώστε τους την ευκαιρία να μεταμορφωθούν σε αυτό που θέλουν (και θέλετε) πραγματικά να γίνουν. Όποιο κι αν είναι αυτό που επιθυμείτε να γίνετε ή να προσελκύσετε, μεταστρέψτε την διάθεσή σας από το «Μάλλον δεν πρόκειται να συμβεί αυτό σ’ εμένα» στο «Έρχεται!». Ύστερα, αρχίστε να αναζητάτε έστω και απειροελάχιστες ενδείξεις πως η επιθυμία σας πραγματικά βρίσκετε στο δρόμο. Είναι σημαντικό να κρατάτε κατά νου το πανάρχαιο αυτό αξίωμα: Λαμβάνω αυτό ακριβώς που σκέφτομαι, είτε το θέλω είτε όχι. Σκεφτείτε, λοιπόν πόσο τυχεροί είστε να έχετε την μεγαλοσύνη μέσα σας.

Αντιγράψτε τις ακόλουθες φράσεις και εφαρμόστε τις στον εαυτό σας:

.

Προέρχομαι από τη μεγαλοσύνη.

.

Πρέπει να μοιάσω σε αυτό από το οποίο προέρχομαι.

.

Ποτέ δε θα εγκαταλείψω την πίστη μου στη σπουδαιότητά μου και στη σπουδαιότητα των άλλων.

Αποσπάσματα από το βιβλίο «Άλλαξε τις σκέψεις σου, άλλαξε τη ζωή σου βιώνοντας τη σοφία του Τάο» του Wayne Dyer.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...