Το μυστικό της υγείας

Η επίγνωση της άγνοιας είναι δύναμη.

Η άγνοια της γνώσης είναι αρρώστια.

Ώρα για θεραπεία - Άσκηση

“Το ΕΓΩ, ο Εαυτός, είναι ζωή και, 

όπου ΕΓΩ είμαι συνειδητά, υπάρχει επίσης ΖΩΗ. 

Οπουδήποτε εγώ συνειδητά διεισδύω, 

όλα γίνονται ζωτικά και ζωοποιά.”

Η ζωτική δύναμη που θεραπεύει

Ανέφερα ήδη την ύπαρξη δύο ξεχωριστών τομέων, του φωτεινού και του υλικού. Υπάρχει μια λεπτή σύνδεση ανάμεσά τους, ένα στενό κανάλι, που διοχετεύει ένα μικρό ποσοστό ενέργειας στον κόσμο της ύλης που είναι μηχανικός. Η ηλεκτρική ροή είναι ζωτική δύναμη, είναι εκείνο που δίνει σφρίγος, νεότητα, δροσιά, ζωτικότητα, στο φυσικό σώμα. Στην αντίθετη περίπτωση, το σώμα εκτροχιάζεται και πεθαίνει γιατί φθείρεται χωρίς “λάδωμα”. Το σταμάτημα της ηλεκτρικής ενέργειας είναι η αιτία της εκδήλωσης της αρρώστιας που δεν μπορεί να σταματήσει με μηχανικά μέσα., δηλ. με φάρμακα. Η μόνη θεραπεία, σ’ αυτές τις περιπτώσεις, είναι το άνοιγμα του καναλιού και η ελεύθερη ροή της ενέργειας, που έτσι ζωογονεί και θεραπεύει τον άρρωστο και φθαρμένο μηχανισμό. Μια “σταγόνα” φωτεινής ενέργειας μπορεί να επισκευάσει μεγάλο αριθμό κατεστραμμένων κυττάρων. Αυτό λέγεται “θαύμα”.

Οι γιατροί! Μα την αλήθεια! Κρίνουν από την κατάσταση του φυσικού οργανισμού και λένε ότι ο οργανισμός είναι κατεστραμμένος και ότι δεν υπάρχει σωτηρία. Ο ασθενής θα πεθάνει, με μαθηματική ακρίβεια, σε είκοσι μέρες. Καθώς άκουγα ήσυχα αυτό τον χρησμό, κατάλαβα αδιόρατα ότι η ιατρική ήταν μισότυφλη, ανώριμη. Το μόνο που έβλεπε και μελετούσε ήταν το σώμα, τα όργανά του, οι λειτουργίες του και η σχέση ανάμεσα σ’ αυτά. Αλλά δεν ήξερε τίποτα για την πραγματική πηγή της υγείας, της ζωτικότητας και της θεραπείας και σχεδόν τίποτα για την λεπτή εξάρτηση του φυσικού οργανισμού απ’ αυτόν τον άλλο, φωτεινό οργανισμό μέσα στον άνθρωπο. 

Είμαι βέβαιη ότι το σώμα μου θα έπρεπε να είχε κανονικά ένα σωρό αρρώστιες αν έμενε χωρίς ηλεκτρική ενέργεια, αλλά επειδή η εισροή του φωτός είναι ισχυρή και συνεχής, αναχαιτίζει τη σωματική ασθένεια. Αν, για κάποιο λόγο, έχανα την επαφή μου με την φωτεινή πηγή, αμέσως ο οργανισμός μου θα φανέρωνε όλα τα σπέρματα της αρρώστιας που το φως τώρα τα αναχαιτίζει. Είναι σαν το θάνατο και την αποσύνθεση. Όσο το σώμα είναι ζωντανό, πουθενά δε φαίνονται τα σκουλήκια της σήψης. Αλλά μόλις η ζωή αφήσει το σώμα, αμέσως εμφανίζονται. Υπάρχει ζωή μέσα στη ζωή. Η πηγή του φωτός είναι ζωή για τον οργανισμό και αν η σύνδεση σπάσει, το σώμα πεθαίνει ουσιαστικά, μολονότι εξακολουθεί να ζει και να λειτουργεί μηχανικά. Όλα εκτροχιάζονται προσπαθώντας να πληρώσουν το κενό που αφήνει το αποτράβηγμα του Φωτός, που οι γιατροί το ονομάζουν “αντίσταση”. Τότε, υπάρχει μόνο σωματική ζωή, δηλ. η κίνηση της σωματικής μηχανής και όταν κι αυτή σταματήσει, επέρχεται ο φυσικός θάνατος και αρχίζει η αποσύνθεση που είναι ένα κατώτερο είδος ζωής. Όταν το φως βρίσκεται εμποδισμένο, η αποσύνθεση του οργανισμού εκφράζεται με την αρρώστια και με την γενική παρακμή. Δεν αρκεί να ξέρει ο γιατρός τον ανθρώπινο οργανισμό, αλλά επίσης και τον φωτεινό οργανισμό για να είναι πραγματικός θεραπευτής. Αυτό σημαίνει εξερεύνηση του φωτεινού εδάφους και της σύνδεσής του με τον υλικό, ορατό, πυκνό κόσμο. Πόσο τυφλός είναι κανείς όταν δε ζει στο βασίλειο του Φωτός! Όταν βρεθεί κανείς μέσα στο φως, όλα αποκτούν νόημα, ευθυγραμμίζονται, συνδέονται.

Σοφία Άντζακα

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Τι είναι θαύμα ; (Κρισναμούρτι)

 

ΕΡΩΤΗΣΗ: Σας έχω ακoύσει vα λέτε μια ιστoρία πoυ σας διηγήθηκε o Κρισvαμoύρτι για vα σας εξηγήσει τι είvαι θαύμα. Θα μπoρoύσατε vα μας τηv επαvαλάβετε;

ΤΖ. ΝΑΡΑΓIΑΝΑΝ: Πριv από χρόvια περπατoύσα με τov Κρισvαμoύρτι στηv παραλία τoυ Μαδράς. ΄Ηταv γύρω στo 1959. Εκεί πoυ περπατoύσαμε τov ρώτησα για τα θαύματα και τι γvώμη έχει γι' αυτά. "Θα σoυ πω μια μικρή ιστoρία", απάvτησε. Μoυ είπε ότι κάπoτε τov βρήκε κάπoιoς πoυ ήθελε τη βοήθειά τoυ για τη γυvαίκα τoυ. Τo πόδι της ήταv πoλύ σoβαρά καθώς, ύστερα από έvα κάταγμα, κάπoιo είδoς σάρκας απλωvόταv αvάμεσα στις αρθρώσεις, δεv μπoρoύσε vα γίvει εγχείρηση κι έπρεπε vα της κόψoυv τo πόδι από τo γόvατo και κάτω. Τoυ λέει, λoιπόv, o Κρισvαμoύρτι: "Τι θα μπoρoύσα vα κάvω; Αv θέλετε φέρτε μoυ τη γυvαίκα σας". ΄Ετσι, τηv άλλη μέρα φέραv τη γυναίκα στo δωμάτιo πoυ χρησιμoπoιoύσε για γραφείo μεταφέρovτάς τηv με έvα φoρείo. Τη στιγμή που πέρvαγε από τo διάδρoμo, βγήκε o Κρισvαμoύρτι από τo δωμάτιό τoυ, η γυvαίκα τov είδε και καθώς συvαvτήθηκαv oι ματιές τoυς, εκείvη σηκώθηκε κι έφυγε περπατώvτας μόvη της. Εδώ σταμάτησε η ιστoρία. Τότε o Κρισvαμoύρτι γύρισε και μoυ είπε: "Τι vα σoυ πω φίλε μoυ! Μoυ φάvηκε σαv vα μoυ ξεριζώvαvε τo πόδι!" Εγώ σώπαιvα. Σκέφτηκα ότι ίσως τo 'πε γι' αστείo. "Όooχι", μoυ απάvτησε, "δεv ήταv αυτός o λόγoς". "Τότε τι συvέβη;" τov ρώτησα. "Κάπoυ, κάτι κάvει έvα κλικ.", μoυ είπε κι έτσι εγώ τov ξαvαρώτησα: "Και τι είvαι εκείvo πoυ κάvει κλικ;" Μoυ απάvτησε: "Εvέργεια· περvάει εvέργεια." Κι αυτό ήταv και τo τέλoς της συζήτησης.

Ο Κρισvαμoύρτι ήταv πoλύ σεμvός και vτρoπαλός όταv μας μιλoύσε για τις θεραπευτικές τoυ ικαvότητες. ΄Εκαvε, όμως, έvα εvδιαφέρov σχόλιo, έλεγε: "Τo vα θεραπεύεις τo σώμα είvαι πoλύ απλό. Κι έvας καλός γιατρός μπoρεί vα τo κάvει. Αλλά τo vα θεραπεύεις τo voυ είvαι πoλύ πιo βαθύ και σημαvτικό. Να θεραπεύεις τo voυ από τη θλίψη, από τo φόβo και από τη μovαξιά, απαιτεί μεγαλύτερη πρoσoχή και βάθoς." Γι' αυτό o Κρισvαμoύρτι δεv ήθελε vα μιλάvε oι φίλoι τoυ στov κόσμo για τις θεραπευτικές τoυ ικαvότητες, γιατί δεv ήταv αυτό o σκoπός τoυ. Η απoστoλή τoυ, αv μπoρεί καvείς vα τo ovoμάσει απoστoλή, ήταv vα θεραπεύσει τo voυ. Κι αυτό είvαι oλoφάvερo αv αvαλoγιστεί καvείς ότι o κύριoς στόχoς της διδασκαλίας τoυ ήταv "vα γίvoυv oι άvθρωπoι άvευ όρωv ελεύθερoι".

Απο την " Βιβλιοθήκη Κρισναμούρτι"

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Οι ζωές που δεν ζήσαμε μας εκδικούνται

 

Τη στιγμή που μαθαίνει κάποιος ότι πάσχει από μια ανίατη ασθένεια, μια βαθιά αλλαγή συντελείται στον ψυχισμό του. Αστραπιαία μέσα στο ιατρείο συνειδητοποιεί τι είναι σημαντικό στη ζωή του. Πράγματα που εξήντα δευτερόλεπτα νωρίτερα φάνταζαν σημαντικά ξαφνικά μοιάζουν ανούσια, την ώρα που άνθρωποι και ζητήματα που μέχρι τότε τα απέρριπτε καθίστανται αυτομάτως εξαιρετικά σημαντικά. Οι αλήθεια βέβαια είναι ότι όλοι μας πάσχουμε από μια ανίατη ασθένεια. Λέγεται «θάνατος» και αργά η γρήγορα όλοι μας θα τον συναντήσουμε. 

Όσοι έχουν ασχοληθεί έστω και επιπόλαια με τις ολιστικές θεραπείες γνωρίζουν ότι οι περισσότερες ασθένειες είναι ψυχοσωματικές. Η ανθρώπινη ύπαρξη, εκτός από τον υλικό της φορέα, αποτελείται από μια ενεργειακή συνισταμένη ανώτερων φορέων, αυτό που παραδοσιακά ονομάζεται «αύρα» και που γενικά απεικονίζεται να περιβάλει το φυσικό σώμα ως ένα ωοειδές ενεργειακό πεδίο. Η αύρα του ανθρώπου είναι ενδεικτική της υγείας και της ζωτικότητας του. Ο άνθρωπος από αρχαιοτάτων χρόνων συνειδητοποίησε πως μπορεί να χειρίζεται την αύρα του συνειδητά με τη βοήθεια της αναπνοής, του διαλογισμού, της χαλάρωσης και του δημιουργικού οραματισμού. Έγινε αντιληπτό ότι η συνειδητή διαχείριση της αύρας, αφενός αποτελεί ένα εξαιρετικό εξελικτικό εργαλείο και αφετέρου ένα ισχυρότατο μέσο αυτοθεραπείας. 

Ο κάθε άνθρωπος με τη βοήθεια οραματισμού μπορεί να χειριστεί ο ίδιος τις ενέργειες της αύρας του για επίτευξη ισορροπίας, αρμονίας και προστασίας. Αυτό συμβαίνει διότι οι εύπλαστες αυρικές ενέργειες ανταποκρίνονται ταχύτατα στη σκέψη και μπορούν να κατευθύνονται από αυτή. Για παράδειγμα, αν οραματιστούμε όσο πιο καθαρά γίνεται την αύρα μας ως ένα ισχυρό ενεργειακό τείχος γύρω μας, ως μια ενεργειακή σφαίρα προστασίας, τότε αυτό επιφέρει άμεσα κάποια αποτελέσματα. Συγκεκριμένα, αυτή η ενεργειακή σφαίρα μπορεί να προστατεύει από υπάρχουσες στο περιβάλλον σκέψεις και συναισθήματα και τη χαοτική τους επιρροή επάνω μας. Επίσης, αυτή η τεχνική ενδείκνυται για τη τόνωση της ζωτικότητας σε περιπτώσεις που κάποιος νιώθει εξαντλημένος.

Οι ασθένειες εμφανίζονται αρχικά ως ενεργειακές δυσαρμονίες στην αύρα μας πριν φανερωθούν ως ασθένειες στο φυσικό σώμα. Αρρωσταίνουμε  κυρίως γιατί ζούμε λάθος, σκεφτόμαστε λάθος, επιλέγουμε λάθος, δημιουργούμε κακές σχέσεις, παραμένουμε σε κακές σχέσεις, έχουμε λάθος προτεραιότητες. Αρρωσταίνουμε γιατί φοβόμαστε διαρκώς ότι θα αρρωστήσουμε κι έρχεται η ζωή να επαληθεύσει τους φόβους μας σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, μία πρόβλεψη, η οποία όταν κατ’ επανάληψη δηλωθεί συνειδητά ή υποσυνείδητα, προκαλεί αλληλουχία γεγονότων, τα οποία με την σειρά τους κάνουν την πρόβλεψη πραγματικότητα.  Αρρωσταίνουμε κυρίως γιατί ζούμε μέσα στην αρνητικότητα κι έτσι μειώνοντας συνεχώς τις ενεργειακές μας δονήσεις, εξασθενούμε το ενεργειακό τείχος που λειτουργούσε ως ασπίδα προστασίας μας.

Η θεραπεία προϋποθέτει καταρχήν να θέλει ο ασθενής να θεραπευτεί και έπειτα να καταβάλει μια συνειδητή προσπάθεια να ξεφορτωθεί όλες εκείνες τις αιτίες που προκάλεσαν τη δυσαρμονία . Το να κινηθείς προς το φως σημαίνει ότι είσαι αποφασισμένος να αφήσεις πίσω σου κομμάτια του εαυτού σου που δεν είναι φωτεινά. Κανείς, ακόμη κι ο μεγαλύτερος θεραπευτής, δε μπορεί να θεραπεύσει κάποιον που δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της θεραπείας του και δεν είναι συνειδητός σ’ αυτό.  «Η πίστη σου σε έσωσε» είπε ο Χριστός. Για ποια πίστη μιλούσε;  Για την πίστη στην ανώτερη εκείνη δύναμη που μας φροντίζει όταν υπερβούμε τον μικρό μας εαυτό και ζητήσουμε με ειλικρίνεια την βοήθειά της.  Για την  πίστη που είναι απαραίτητη για να ανοίξει η καρδιά του ανθρώπου και να γίνει δεκτική στη χάρη του Θεού. Ο πιο σημαντικός παράγοντας τελικά  στη θεραπεία σου είσαι εσύ. Η θεραπεία του σώματός μας είναι δική μας υπόθεση. 

Η σωματική μας θεραπεία δε μπορεί να είναι άσχετη με την απόφασή μας να γίνουμε αληθινοί. Ίσως τελικά η ασθένεια να είναι απαραίτητη στους περισσότερους από εμάς ώστε να μας αφυπνίσει και να μας ενεργοποιήσει προς την αλήθεια. Μοιάζει να είναι το καμπανάκι κινδύνου που μας οδηγεί να αλλάξουμε κατεύθυνση. Είναι ίσως το πρώτο ερέθισμα για να ξυπνήσουμε και να αναζητήσουμε διαφορετική πορεία στη ζωή μας, πιο αληθινή, πιο φωτεινή από αυτή που ακολουθούσαμε ως τώρα. Η θεραπεία απαιτεί επανάσταση συνείδησης, εσωτερική μεταμόρφωση και συνεχή προσπάθεια για ανάπτυξη. Η πνευματικότητα δε μπορεί να είναι μερική απασχόληση. Δεν είναι σεμινάριο που παρακολουθούμε λίγες ώρες και τελειώνουμε. Δεν είναι ο εκκλησιασμός μια φορά την εβδομάδα. Δεν είναι η προσευχή πριν τον ύπνο. Δεν είναι η ανάγνωση πνευματικών βιβλίων. Όλα αυτά βοηθούν, αλλά η πνευματικότητα πρέπει να διαπερνά κάθε όψη, σκέψη, λέξη ή πράξη της καθημερινής μας ζωής. Πρέπει να εκφράζεται σαν αναπτυσσόμενη αγάπη, υπομονή, κατανόηση ευσπλαχνία, ειρήνη και προσφορά σε όλους.  

Ο Tom Laughlin ψυχολόγος της σχολής του Γιουνγκ και ειδικευμένος σε άτομα που πάσχουν από καρκίνο υποστηρίζει πως, τη στιγμή που μαθαίνουμε ότι σύντομα πρόκειται να πεθάνουμε, η συνείδησή μας αλλάζει έδρα. Μετακινείται από το Εγώ στον Αληθινό Εαυτό.

Όταν τον βλέπουμε μέσα από τον Αληθινό μας Εαυτό, ο κόσμος αλλάζει εντελώς. Αμέσως διακρίνουμε τι είναι πραγματικά σημαντικό. Οι επιφανειακές ανησυχίες χάνονται και αντικαθίστανται από μια βαθύτερη, πιο τεκμηριωμένη προοπτική. 

Έτσι αντιμάχεται τον καρκίνο το ίδρυμα του Tom Laughlin. Συμβουλεύει τους πελάτες να μην κάνουν την αλλαγή μόνο πνευματικά, αλλά να την ενσωματώσουν στη ζωή τους. Υποστηρίζει τη νοικοκυρά που θέλει να επιστρέψει στην καριέρα της κοινωνικής λειτουργού, ενθαρρύνει τον επιχειρηματία να ξαναπιάσει το βιολί, βοηθά τον βετεράνο του Βιετνάμ να γράψει το μυθιστόρημά του. 

Την συνέχεια την έχετε ακούσει πολλές φορές. Ως εκ θαύματος ο καρκίνος υποχωρεί. Οι ασθενείς ανακάμπτουν. Είναι δυνατόν αναρωτιέται ο Tom Laughlin, η ασθένεια να εξελίχθηκε ως συνέπεια συγκεκριμένων πράξεων που κάναμε ή δεν κάναμε στη ζωή μας; Μήπως οι ζωές που δεν ζήσαμε μας εκδικούνται με τη μορφή του καρκίνου; Και αν ναι, μήπως μπορούμε να θεραπευτούμε ζώντας αυτές τις ζωές;

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Το υπέρτατο ελιξίριο θεραπείας

 Τονγκλέν: Η ανταλλαγή του εαυτού μας

 Στην άσκηση του τονγκλέν, αφυπνίζετε τη συμπόνια στην καρδιά σας. Αυτή η συμπόνια είναι τόσο δυνατή όσο και η αγάπη μιας μητέρας για το παιδί της.

  

Μια από τις πιο σημαντικές θεραπευτικές μεθόδους είναι αυτή του τονγκλέν. Στο Θιβέτ υπάρχουν ιστορίες ετοιμοθάνατων ανθρώπων που εφάρμοσαν αυτήν την άσκηση και θεραπεύτηκαν, ευεργετώντας και τον πλησίον τους.

Οι Ταντρικοί θεραπευτές που ασκούνται σε αυτήν την πρακτική αποκτούν τόση συμπόνια, που εμφανίζουν μώλωπες στο δέρμα τους και νιώθουν πόνο αν κάποιος κλωτσήσει ένα σκυλί που τυχαίνει να βρίσκεται κοντά τους. Τόση αγάπη νιώθουν. Η άσκηση είναι εύκολη και θα έχει ευεργετική επίδραση για εσάς, για τον περίγυρό σας και για όλον τον κόσμο. Το τονγκλέν  μας καθιστά φορείς της παγκόσμιας θεραπείας. Μειώνοντας την προσκόλληση στο εγώ, γίνεται μια πύλη η οποία οδηγεί στην αποδέσμευση από τη σαμσάρα.

Η άσκηση του τονγκλέν

Για να ασκηθείτε στο τονγκλέν, σκεφτείτε μια εικόνα που αφυπνίζει τη συμπόνια στην καρδιά σας. Νιώστε την επιθυμία να εξαλείψετε την οδύνη από αυτήν την κατάσταση (σαν να έχετε ακούσει ένα τραγικό συμβάν στις ειδήσεις). Παραδοσιακά, ο ασκούμενος φαντάζεται ότι είναι μια μητέρα χωρίς χέρια που βλέπει το μωρό της να πέφτει σε ένα ποτάμι και να παρασύρεται από τα ορμητικά νερά. Η αίσθηση πρέπει να έχει παρόμοια ένταση. Αυτή η άσκηση δεν είναι διανοητική. Ο οραματισμός της σκηνής πρέπει να αφυπνίσει στην καρδιά σας την μποντιτσίτα (συμπόνια). Φανταστείτε το άτομο που σας έχει ευεργετήσει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, το πιο αγαπημένο σας πρόσωπο.

Οραματιστείτε αυτό το άτομο να εκπνέει όλες τις οδύνες του με τη μορφή μαύρου καπνού. Εισπνεύστε αυτόν τον καπνό της οδύνης και φέρτε τον στο στήθος σας, στο σημείο όπου νιώθετε την μποντιτσίτα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η οδύνη μεταμορφώνεται σε αγάπη και συμπόνια. Φανταστείτε ότι εκπνέετε αυτήν την συμπόνια με τη μορφή του λευκού καπνού, τον οποίο εισπνέει το πιο αγαπημένο σας πρόσωπο. Καθώς το άτομο εισπνέει τον λευκό καπνό, φανταστείτε το να αισθάνεται καλύτερα. Οι στεναχώριες του έχουν εξαφανιστεί και είναι νηφάλιο. Επαναλάβετε την άσκηση για τον εαυτό σας κι έπειτα κάντε την για λογαριασμό άλλων ατόμων. 

- από το βιβλίο της θιβετανικής ιατρικής -

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Ho'oponopono

Από τον Joe Vitale

Πριν από δύο χρόνια, άκουσα για κάποιον θεραπευτή στη Χαβάη που θεράπευσε μια ολόκληρη πτέρυγα επικίνδυνων ψυχασθενών, χωρίς να δει ποτέ κάποιον απ’ αυτούς.

Ο ψυχολόγος μελετούσε το φάκελο του ασθενή και μετά έψαχνε μέσα στον εαυτό του για να δει πώς δημιούργησε την ασθένεια αυτού του ατόμου. Καθώς βελτιωνόταν ο ίδιος, ο ασθενής θεραπευόταν.

Όταν πρωτοάκουσα αυτήν την ιστορία, σκέφτηκα ότι ήταν ένας τοπικός θρύλος. Πώς θα μπορούσε κάποιος να θεραπεύσει κάποιον άλλον θεραπεύοντας τον εαυτό του; Πώς θα μπορούσε η καλύτερη αυτοβελτίωση να θεραπεύσει τον επικίνδυνο ψυχασθενή; Δεν έβγαινε νόημα. Δεν ήταν λογικό και απέρριψα την ιστορία.

Όμως, το ξανάκουσα μετά από έναν χρόνο. Άκουσα ότι ο θεραπευτής είχε χρησιμοποιήσει μια Χαβανέζικη θεραπευτική μέθοδο που ονομαζόταν ho’οponopono.

Δεν το είχα ξανακούσει, αλλά δεν έφευγε από το νου μου. Αν η ιστορία είχε μια δόση αλήθειας, έπρεπε να μάθω περισσότερα.

Πάντα θεωρούσα ότι «απόλυτη ευθύνη» σημαίνει να είμαι υπεύθυνος για ό,τι σκέφτομαι και ό,τι κάνω. Οτιδήποτε πέρα απ’ αυτό, είναι Έξω από μένα. Νομίζω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την απόλυτη ευθύνη μ’ αυτόν τον τρόπο. Είμαστε υπεύθυνοι για ό,τι κάνουμε, όχι γι’ αυτό που κάνει κάποιος άλλος - αλλά αυτό είναι λάθος.

Ο Χαβανέζος θεραπευτής που θεράπευσε αυτούς τους διανοητικά διαταραγμένους ανθρώπους θα μου δίδασκε μια προχωρημένη νέα οπτική της απόλυτης ευθύνης. Το όνομά του είναι Dr. Ihaleakala Hew Len. Στο πρώτο μας τηλεφώνημα μιλούσαμε περίπου μια ώρα. Του ζήτησα να μου αφηγηθεί όλη την ιστορία της δουλειάς του σαν θεραπευτή.

Εξήγησε ότι εργάστηκε στο Κρατικό Νοσοκομείο της Χαβάης για τέσσερα χρόνια. Η πτέρυγα όπου κρατούσαν τους επικίνδυνους ψυχασθενείς ήταν ζόρικη. Ψυχολόγοι παραιτούνταν στο μήνα επάνω. Το προσωπικό προφασιζόταν αρρώστια ή απλά αποχωρούσε. Όλοι περπατούσαν με την πλάτη στον τοίχο, φοβούμενοι μήπως δεχτούν επίθεση από τους ασθενείς. Δεν ήταν ένας ευχάριστος τόπος ζωής, εργασίας ή επίσκεψης.

Ο Dr. Len μού είπε ότι δεν εξέτασε ποτέ ασθενείς. Συμφώνησε να έχει ένα γραφείο και να μελετήσει τους φακέλους τους. Καθώς εξέταζε αυτούς τους φακέλους, εργαζόταν με τον εαυτό του. Ενώ εργαζόταν με τον εαυτό του, οι ασθενείς άρχισαν να θεραπεύονται.

«Μετά από λίγους μήνες, ασθενείς που έπρεπε να είναι υπό περιορισμό αφέθηκαν να κυκλοφορούν ελεύθερα», μου είπε. «Άλλοι που έπρεπε να παίρνουν ισχυρά φάρμακα, τα σταμάτησαν. Και εκείνοι που δεν υπήρχε περίπτωση να απελευθερωθούν, πήραν εξιτήριο.» Έμεινα εμβρόντητος.

«Και όχι μόνον αυτό,» συνέχισε, «αλλά το προσωπικό άρχισε να απολαμβάνει την εργασία του. Η συχνή αλλαγή προσωπικού και οι απουσίες εξαφανίστηκαν. Καταλήξαμε με περισσότερους υπαλλήλους από όσους χρειαζόμασταν, επειδή οι ασθενείς έπαιρναν εξιτήριο και όλο το προσωπικό ερχόταν καθημερινά στη δουλειά. Σήμερα, αυτή η πτέρυγα έχει κλείσει.»

Εκεί χρειάστηκε να θέσω την πιο σημαντική ερώτηση: «Τι κάνατε μέσα στον εαυτό σας που είχε σαν αποτέλεσμα την αλλαγή αυτών των ανθρώπων;» «Απλά θεράπευα το μέρος του εαυτού μου που τους δημιούργησε,» μου είπε. Δεν κατάλαβα. Ο Dr. Len εξήγησε ότι απόλυτη ευθύνη για τη ζωή σου σημαίνει ότι το καθετί στη ζωή σου απλά επειδή βρίσκεται στη ζωή σου είναι δική σου ευθύνη. Ολόκληρος ο κόσμος είναι κυριολεκτικά δική σου δημιουργία.

Αυτό είναι δύσκολο να το καταπιείς. Το να είμαι υπεύθυνος για ό,τι λέω ή κάνω είναι ένα πράγμα. Το να είμαι υπεύθυνος για ό,τι λέει ή κάνει ο καθένας στη ζωή μου είναι αρκετά διαφορετικό. Όμως, η αλήθεια είναι αυτή: αν πάρεις την απόλυτη ευθύνη της ζωής σου, τότε καθετί που βλέπεις, ακούς, γεύεσαι, αγγίζεις, ή βιώνεις με κάποιον τρόπο, είναι δική σου ευθύνη, επειδή είναι στη ζωή σου. Αυτό σημαίνει ότι η τρομοκρατική ενέργεια, ο Πρόεδρος, η οικονομία ή ό,τι άλλο βιώνεις και δεν σου αρέσει είναι δική σου ευθύνη να το θεραπεύσεις. Όλα αυτά δεν υπάρχουν, κατά κάποιον τρόπο, παρά σαν προβολές του εσωτερικού σου κόσμου. Το πρόβλημα δεν είναι με αυτά, αλλά με σένα, και για να τα αλλάξεις, χρειάζεται να αλλάξεις τον εαυτό σου.

Γνωρίζω ότι αυτό είναι δύσκολο να το συλλάβει κανείς, να το αποδεχτεί ή να το ζήσει πραγματικά. Η κατηγόρια είναι πολύ πιο εύκολη από την απόλυτη ευθύνη, αλλά καθώς μιλούσα με το Dr. Len, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι θεραπεία για εκείνον και με το ho’oponopono σημαίνει να αγαπάς τον εαυτό σου.

Αν θέλεις να βελτιώσεις τη ζωή σου, χρειάζεται να θεραπεύσεις τη ζωή σου. Αν θέλεις να θεραπεύσεις κάποιον, ακόμη κι έναν επικίνδυνο ψυχασθενή, θεράπευσε τον εαυτό σου.

Ρώτησα το Dr. Len πώς θεράπευε τον εαυτό του. Τι ακριβώς έκανε, όταν μελετούσε τους φακέλους των ασθενών;

«Απλώς επαναλάμβανα "Συγγνώμη" και "Σ' αγαπώ" ξανά και ξανά», μου εξήγησε.

«Αυτό μόνο;»

«Αυτό μόνο.»

Φαίνεται ότι το να αγαπάς τον εαυτό σου είναι ο καλύτερος τρόπος για να βελτιώσεις τον εαυτό σου και, καθώς εσύ βελτιώνεσαι, βελτιώνεις τον κόσμο σου.

Ας δούμε ένα μικρό παράδειγμα του πώς αυτό δουλεύει: Μια μέρα, κάποιος μού έστειλε ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που με τάραξε. Στο παρελθόν θα το χειριζόμουν δουλεύοντας με τα συναισθήματά μου ή προσπαθώντας να δικαιολογήσω το άτομο που μου έστειλε το αρνητικό μήνυμα. Αυτή τη φορά, αποφάσισα να προσπαθήσω με τη μέθοδο του Dr. Len. Επαναλάμβανα σιωπηλά, "Συγγνώμη" και "Σ’ αγαπώ". Δεν το έλεγα ειδικά σε κάποιον. Απλά προσκαλούσα το πνεύμα της αγάπης για να θεραπεύσει μέσα μου αυτό που δημιουργούσε τις εξωτερικές συνθήκες.

Μέσα σε μια ώρα έλαβα ένα ηλεκτρονικό μήνυμα από το ίδιο άτομο. Ζητούσε συγγνώμη για το προηγούμενο μήνυμά του. Θυμηθείτε ότι δεν έκανα καμιά εξωτερική πράξη για να πάρω αυτό το μήνυμα. Ούτε καν του απάντησα. Κι όμως, λέγοντας "Σ’ αγαπώ", με κάποιον τρόπο θεράπευσα μέσα μου αυτό που τον δημιούργησε.

Αργότερα παραβρέθηκα σε εργαστήρια ho 'oponopono του Dr. Len. Σήμερα είναι 70 χρονών, θεωρείται παππούς σαμάνος και ζει κάπως απομονωμένος. Με συγχάρηκε για το βιβλίο μου, «Ο Παράγοντας Έλξης». Μου είπε ότι καθώς βελτιώνω τον εαυτό μου, η δόνηση του βιβλίου μου θα αυξάνεται και θα το αισθάνεται όποιος το διαβάζει. Δηλαδή, καθώς εγώ βελτιώνομαι, οι αναγνώστες μου θα βελτιώνονται.

«Και τι γίνεται με τα βιβλία που έχουν ήδη πουληθεί και βρίσκονται εκεί έξω;» Ρώτησα.

«Δεν είναι εκεί έξω», μου εξήγησε εμπνέοντας το νου μου για άλλη μια φορά με τη μυστικιστική σοφία του. «Είναι ακόμη μέσα σε σένα». Δηλαδή, δεν υπάρχει τίποτα εκεί έξω. Θα χρειαζόταν ένα ολόκληρο βιβλίο για να εξηγηθεί αυτή η προχωρημένη μέθοδος στο βάθος που της αξίζει.

Είναι αρκετό να πούμε ότι οποτεδήποτε θέλεις να βελτιώσεις κάτι στη ζωή σου, υπάρχει μόνον ένα μέρος να στραφείς: μέσα στον εαυτό σου. Και όταν στραφείς εκεί, κάντο με αγάπη.

Είναι ο παράγοντας έλξης - τα όμοια έλκονται -. Ο θεϊκός εαυτός του ήταν τόσο δυνατός που προσέλκυε τον θεϊκό εαυτό των άλλων.

Περισσότερα για το Ho'oponopono

Ho'oponopono σημαίνει, «να κάνεις το σωστό», ή «να διορθώνεις ένα λάθος».

Σύμφωνα με τους αρχαίους Χαβανέζους, το λάθος προκύπτει από σκέψεις που μολύνονται από οδυνηρές αναμνήσεις του παρελθόντος. Το hο’oponopono προσφέρει έναν τρόπο απελευθέρωσης της ενέργειας αυτών των οδυνηρών αναμνήσεων ή λαθών, που προκαλούν δυσαρμονία και αρρώστια. Σε μια παραλλαγή της διαδικασίας Ho'oponopono, ο Morrnah είχε την έμπνευση να συμπεριλάβει τα τρία τμήματα του εαυτού, που αποτελούν το κλειδί της Προσωπικής Ταυτότητας. Αυτά τα τρία τμήματα τα οποία υπάρχουν σε κάθε μόριο της πραγματικότητας ονομάζονται Unihipili (παιδί/υποσυνείδητο), Uhane (μητέρα/συνειδητό) και Aumakua (πατέρας/υπερσυνειδητό).

Όταν αυτή η «εσώτερη οικογένεια» είναι ευθυγραμμισμένη, ο άνθρωπος είναι σε αρμονία με το Θείο.

Μ’ αυτήν την ισορροπία, η ζωή αρχίζει να ρέει.

Έτσι, το Ho'oponopono βοηθάει στην αποκατάσταση της ισορροπίας πρώτα του ατόμου και μετά όλης της δημιουργίας.

Εισάγοντας με στο σύστημα των τριών τμημάτων, καθώς και στην πλέον δυναμική διαδικασία συγχώρεσης που γνωρίζω (Ho'oponopono), ο Ihaleakala και ο Morrnah μου έμαθαν αυτό: ο καλύτερος τρόπος θεραπείας σε κάθε τομέα της ζωής μου και σ’ ολόκληρο το σύμπαν είναι να πάρω 100% την ευθύνη και να εργαστώ με τον εαυτό μου.

Επιπλέον, μου έμαθαν την απλή σοφία της ολοκληρωτικής αυτοφροντίδας.

Όπως είπε ο Ihaleakala σε τόνο χαιρετισμού μετά τη συνέντευξή μας:

«Φρόντισε τον εαυτό σου. Αν το κάνεις, όλοι θα ωφεληθούν.»

http://www.drcat.org/articles_interviews/html/hotfudge.html

Αν θέλετε να λύσετε ένα πρόβλημα, ανεξάρτητα από το είδος του προβλήματος, εργαστείτε με τον εαυτό σας. - Ihaleakala Hew Len.

Αυτό το άρθρο επιβεβαιώνει ότι είναι η κατάσταση του Θεραπευτή που οδηγεί στη θεραπεία.

Ο Dr. Ihaleakala Hew Len έχει κάνει σημαντική δουλειά στη Χαβάη με τους επικίνδυνους ψυχασθενείς χρησιμοποιώντας αγάπη, συγχώρεση και δουλειά με τον εαυτό του.

Θεραπεύοντας - διορθώνοντας - ευθυγραμμίζοντας με Ho'oponopono

ΘΕΩΡΙΑ: Φέρουμε μέσα μας σαν τμήματα του Ασυνείδητου Νου μας όλους τους σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μας. (Αυτά τα τμήματά μας μοιάζουν πάρα πολύ με τα αρχέτυπα του Καρλ Γιουνγκ.) Το Ho'oponopono «διορθώνει» ό,τι σχετίζεται με αυτά. Η μέθοδος Ho'oponopono είναι η ευθυγράμμισή μας με τη γενεαλογία μας και το ξεκαθάρισμα της, όπως και το ξεκαθάρισμα των σχέσεών μας με τους άλλους ανθρώπους της ζωής μας.

1. Φέρτε στο νου σας κάποιον με τον οποίο δεν νιώθετε απόλυτα ευθυγραμμισμένοι ή άνετοι.

2. Οραματιστείτε μια ατέρμονη ροή αγάπης και θεραπευτικής ενέργειας από μια πηγή πάνω από την κορυφή του κεφαλιού σας (από τον Ανώτερο Εαυτό σας). Ανοίξτε το πάνω μέρος του κεφαλιού σας και αφήστε την αγάπη και τη θεραπευτική ενέργεια να εισχωρήσουν στο σώμα σας, να γεμίσουν το σώμα σας και να πλημμυρίσουν την καρδιά σας σε σχέση με αυτόν τον άνθρωπο.

3. Όταν νιώσετε ότι αυτό ολοκληρώθηκε, αν είναι απαραίτητο ή δυνατό, συζητήστε μ’ αυτόν τον άνθρωπο, συγχωρήστε τον και ζητήστε του να σας συγχωρήσει.

4. Αφήστε αυτόν τον άνθρωπο και δείτε τον να απομακρύνεται. Καθώς φεύγει, κόψτε το νήμα που ενώνει τους δυο σας (αν θέλετε). Αν εργάζεστε με μια τωρινή σημαντική σχέση, τότε αφομοιώστε το άτομο μέσα σας.

5. Κάντε το ίδιο με κάθε άνθρωπο της ζωής σας με τον οποίο έχετε μια μη ολοκληρωμένη ή μη ευθυγραμμισμένη σχέση.

6. Ο τελικός έλεγχος είναι να μπορείτε να δείτε ή να σκεφτείτε αυτά τα άτομα χωρίς να νιώθετε κανένα αρνητικό συναίσθημα. Αν εξακολουθείτε να νιώθετε αρνητικά συναισθήματα, τότε κάντε και πάλι τη διαδικασία.

Nα Eιστε Πάντα Kαλά

Πηγή www.holisticharmony.com

http://www.hooponoponotheamericas.org/

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...