Το Τραγούδι Της Προσευχής - Μαθήματα Θαυμάτων

Όλα τα κείμενα των Μαθημάτων Θαυμάτων μπορείτε να τα βρείτε εδώ

Το Τραγούδι

Της Προσευχής

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Εισαγωγή

Η προσευχή είναι το σπουδαιότερο δώρο με το οποίο ο Θεός ευλόγησε τον Υιό Του όταν τον δημιούργησε. Τότε έγινε αυτό που έμελλε να γίνει· η μοναδική φωνή που μοιράζονται ο Δημιουργός και η δημιουργία· το τραγούδι που ο Υιός τραγουδά στον Πατέρα, ο Οποίος επιστρέφει τις ευχαριστίες που Του προσφέρονται  στον Υιό. Χωρίς τέλος η αρμονία, και χωρίς τέλος, επίσης, και η χαρμόσυνη συγχορδία της Αγάπης που δίνουν ο Ένας στον Άλλο. Και με αυτό τον τρόπο, επεκτείνεται η δημιουργία. O Θεός ευχαριστεί για την επέκταση Του μέσα από τον Υιό Του. Ο Υιός ευχαριστεί για την δημιουργία του μέσα από το τραγούδι της δικής του δημιουργίας στο όνομα του Πατέρα του. Η Αγάπη που μοιράζονται είναι αυτό που θα είναι η προσευχή μέσα σε όλη την αιωνιότητα, όταν ο χρόνος τελειώσει. Γιατί αυτό έγινε πριν ο χρόνος αρχίσει να υπάρχει φαινομενικά

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ

Όσοι κάνουμε τα Μαθήματα Θαυμάτων σίγουρα έχουμε εξοικειωθεί πια με την λέξη «συγχώρεση». Σε αυτή την έννοια αναφέρονται όλα τα μαθήματα. Η συγχώρεση είναι η σωτηρία σου. Η συγχώρεση είναι η ευτυχία σου. Η συγχώρεση είναι το φως με το οποίο θα δεις.
Επομένως η συγχώρεση έχει μείζονα σημασία.
Όμως καταλαβαίνεις τι είναι η συγχώρεση;
Ένα από τα πρώτα μαθήματα λέει πως δεν καταλαβαίνεις τον σκοπό του κάθε πράγματος (μάθημα 7).

Είναι ώρα λοιπόν, να ανοίξεις το νου σου και να έρθεις στον Πατέρα σου με άδεια χέρια. Να αναγνωρίσεις ότι δεν καταλαβαίνεις. Να αφήσεις να φύγουν όλες οι ιδέες και οι ορισμοί για το τι είναι η συγχώρεση και το ποιος είσαι σύμφωνα με την οπτική αυτού του κόσμου. Μην κρατιέσαι από καμία απολύτως, όσο «καλή», «πνευματική» και «λογική» σου φαίνεται. Παράδωσέ τες όλες στο ιερό σου άδυτο. Δώσε τες όλες στον Ιερό σου Εαυτό και περίμενε να δεις τι θα γίνει.

Ας δούμε τι ΔΕΝ είναι συγχώρεση!

Συγχώρεση σε καμία περίπτωση δεν είναι να συγχωρείς κάποιον άλλον για κάτι που σου έκανε! Η παραδοσιακή αντίληψη για την συγχώρεση βασίζεται στην πεποίθηση ότι ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ σε αδίκησε, σε έβλαψε, σε πρόσβαλλε. Ότι δηλαδή μια πράξη ενός ατόμου ή μιας ομάδας, κάποιου πολιτικού φορέα ή κόμματος, κάποιου κράτους, ίσως ακόμα και κάποιων αγαπημένων προσώπων ή εχθρών, σε κατέστησε δυστυχή ή σε έβλαψε με οιοδήποτε τρόπο. Ότι δηλαδή κάποιος / κάτι που είναι διαχωρισμένος από εσένα σου είναι ικανός να σου προξενήσει κακό.
Και όταν συγχωρείς, σύμφωνα με την παραδοσιακή αντίληψη πάντα, λες: «Σε συγχωρώ για το κακό που μου έκανες». «Σε συγχωρώ που αμάρτησες εναντίον μου». Στα Μαθήματα Θαυμάτων, όμως, διαβάζεις σε πολλά σημεία, ξανά και ξανά:
«Δεν υπάρχει αμαρτία». «Δεν υπάρχει ενοχή». Δεν υπάρχει τίποτα που κάποιος να μπορεί προκαλέσει σε κάποιον άλλο.

Άκου, λοιπόν! Όποτε φαντάζεσαι ότι επιθυμείς να συγχωρέσεις κάποιον άλλον γι αυτό που σου έχει κάνει, αυτό που κάνεις πραγματικά είναι να επιτίθεσαι σε αυτό το άτομο και στον εαυτό σου, γιατί έτσι παραδέχεσαι ότι εφόσον ένας αδελφός σου είναι ικανός να σε βλάψει, τότε κι εσύ θα μπορούσες να κάνεις το ίδιο.

Αν είναι δυνατόν να αμαρτήσει ο αδελφός σου, τότε κι εσύ θα μπορούσες να αμαρτήσεις. Έτσι η αμαρτία αποκτά πραγματικότητα μέσα στο νου σου.

Είσαι ο Υιός του Θεού! Είσαι μια επέκταση του Νου του Ίδιου του Θεού. Με αυτή την έννοια είσαι Θεός. Και ως Θεός, είτε σου αρέσει είτε όχι, είσαι άτρωτος, αθώος, και απόλυτα ασφαλής.
Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι απολύτως τίποτα δεν μπορεί να συμβεί στην ζωή σου, εκτός κι αν είναι από δική σου θέληση, την δική σου επιλογή. Είναι αδύνατον οποιαδήποτε ύπαρξη να κάνει κάτι ΣΕ ΣΕΝΑ.
ΠΟΤΕ μην κοιτάς έξω από σένα γιατί δεν υπάρχει τίποτα εκεί!
Υπάρχει μόνο ο Εαυτός σου και ΕΙΣΑΙ όλη η Δημιουργία.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.

ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ.
Συγχώρεση είναι αυτή η συνειδητοποίηση. Και ότι δεν μπορείς να βάλεις σε τίποτα ως καλό ή κακό, και ότι απλά δεν μπορείς να κρίνεις καθόλου.

Ανοίξου σε αυτή την σκέψη, και μαζί της έρχεται και η συνειδητοποίηση μαζί με την εμπειρία. Και θα γνωρίζεις ότι ΟΛΑ όσα ζεις, είναι πράγματι δική σου επιλογή. Ακόμα κι αυτά που θεωρείς ως πόνο, δυστυχία και ασθένεια δεν είναι παρά δικές σου μάταιες φαντασιώσεις και ότι μπορείς να είσαι δυστυχής από δική σου επιλογή.

Άκουσε, λοιπόν, τώρα!
Αν κάποιος άλλος αδελφός φαίνεται πως συμμετέχει στην υλοποίηση της δικής σου επιλογής να είσαι δυστυχής, τότε αυτό το κάνει μόνο και μόνο από αγάπη!! Κι επειδή εσύ το θέλησες να βρίσκεται εκεί. Κι εσύ αντί να γυρίσεις και να του πεις «Ευχαριστώ», του λες, «Σε συγχωρώ για το κακό που μου έκανες»;;;

Η συγχώρεση δεν έχει να κάνει με το να συγχωρείς κάποιον άλλον γι αυτό που σου έκανε. Αφού είναι αδύνατον κάποιος να σου κάνει τίποτα. Αν είσαι θυμωμένος, ποτέ μην αυταπατάσαι και νομίζεις ότι θυμώνεις με κάποιον άλλον. Θυμώνεις με τον εαυτό σου. Αν είσαι πληγωμένος ποτέ μην αυταπατάσαι και νομίζεις ότι κάποιος άλλος σε πλήγωσε. ΜΟΝΟ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ.
Κι αυτές μπορείς να επιλέξεις να τις αλλάξεις.

«…Αυτή είναι η αλήθεια, και στην αρχή απλά λέγεται και έπειτα επαναλαμβάνεται πολλές φορές ∙ μετά γίνεται αποδεκτή επιλεκτικά, με πολλές επιφυλάξεις. Έπειτα λαμβάνεται υπόψη όλο και πιο σοβαρά, και εν τέλει γίνεται αποδεκτή ως η αλήθεια. Μπορώ να επιλέξω να αλλάξω τις σκέψεις που πληγώνουν. Και σήμερα θα πάω ακόμα πιο πέρα από αυτές τις λέξεις, θα προσπεράσω όλες τις επιφυλάξεις, και θα φτάσω στην πλήρη αποδοχή της αλήθειας μέσα σε αυτές…» (από το Μάθημα 284)

Αυτό που θα συνειδητοποιήσεις μέχρι τον πιο βαθύ πυρήνα της ύπαρξής σου είναι ότι η συγχώρεση είναι μόνο η συνειδητοποίηση μέσα σου ότι ποτέ δεν υπάρχει, ούτε ποτέ θα υπάρξει κάτι για να συγχωρήσεις.

Είσαι ο Υιός του Θεού.
Είσαι η επέκταση του Νου του Θεού.
Είσαι μια παντοδύναμη ύπαρξη Φωτός.
Ο μόνος λόγος που βρίσκεσαι εδώ στην γη είναι να απελευθερώσεις όλα όσα σε εμποδίζουν να νιώσεις ότι όλα αυτά είναι αλήθεια. Και τελικά, εφόσον η συγχώρεση είναι η σωτηρία του κόσμου, αυτό που έχει μόνο να κάνεις είναι απελευθερώσεις, να αφήσεις να φύγουν, να συγχωρέσεις όλα τα πράγματα που φαίνεται ότι με οποιοδήποτε τρόπο εμποδίζουν την επίγνωσή σου ότι είσαι ο άτρωτος Υιός του θεού, μία ύπαρξη Φωτός και Αγάπης.

Η αληθινή συγχώρεση είναι απλά η απελευθέρωση από όλα τα εμπόδια που φαίνεται πως σε διαχωρίζουν από την κληρονομιά σου, από την αληθινή του Ταυτότητα ως Υιός του Θεού.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ

«Με στηρίζει η Αγάπη του Θεού» ( ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ, Μάθημα 50)

Η Αγάπη του Θεού είναι ο Θεός ο Ίδιος.

Όταν λέω ο Ίδιος, είναι μόνο για διευκόλυνση της ροής του λόγου ∙ δεν αποδίδω αρσενικό φύλο στον Θεό διότι ο Θεός δεν είναι ούτε «αρσενικός» ούτε «θηλυκός», όπως κι εσύ είσαι «αρσενικός» ή «θηλυκός» μόνο στην φαντασία σου, ενώ στην πραγματικότητα δεν είσαι τίποτα από τα δύο.

Όταν ο Θεός σου δίνει αγάπη, σου δίνει αυτό που ΕΙΝΑΙ ο Ίδιος. Σου δίνει τον Εαυτό Του.

Όταν λαμβάνεις αυτή την αγάπη, όταν λαμβάνεις τον Ίδιο τον Θεό, γίνεσαι Θεός.

Επέτρεψε στον εαυτό σου, αν μπορείς, να το νιώσει αυτό μέχρι τον πυρήνα της ύπαρξής σου. Άφησε αυτή την σκέψη να σε διαπεράσει και να φτάσει πέρα από τις δικές σου σκέψεις, και πέρα από τις λέξεις.

Ο Θεός σε αγαπά. Ο Θεός σου δίνει την Αγάπη Του, σου δίνει τον Εαυτό Του, και ΓΙΝΕΣΑΙ Θεός.

Γι αυτό σε στηρίζει η Αγάπη του Θεού.

Και εφόσον είσαι στ’ αλήθεια Θεός, που πραγματικά είσαι αφού είσαι ο Υιός Του, τότε φυσικά και είσαι προστατευμένος, αιώνιος, απρόσβλητος.

Βρίσκεσαι σε κατάσταση διαρκούς λήψης της Αγάπης του Θεού, που είναι ο Θεός ο Ίδιος.

ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ. ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ. ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΕΙΣ ΕΠΙΛΟΓΗ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ.

Ως Υιός του Θεού, έχεις όλη την δύναμη της δημιουργίας μέσα σου,

ΜΕΣΑ ΣΟΥ.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΣΤΗΡΙΖΕΙ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!

Έχεις πραγματικά όλη την δύναμη του σύμπαντος, αλλά είναι ένα πράγμα που δεν μπορείς να αλλάξεις. Δεν έχεις την ελευθερία ούτε την δύναμη να διαχωρίσεις τον εαυτό σου από την Αγάπη του Θεού, που είναι ο Θεός ο Ίδιος.

Ως Υιός του Θεού έχεις την δύναμη να φαντάζεσαι ή να ονειρεύεσαι ό,τι επιθυμείς.

Στ’ αλήθεια, αυτό είναι η ζωή σου εδώ.

Αυτός ο κόσμος, αυτή η γη, αντιπροσωπεύουν τις φαντασίες σου. Ο Θεός σου έχει δώσει ελευθερία. Ελευθερία ακόμα και να ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ τον εαυτό σου διαχωρισμένο από Αυτόν, όπως και το έκανες.

Ακόμα και να ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ τον εαυτό σου διαχωρισμένο από τους άλλους, όπως και το έκανες.

Αυτές οι φαντασιώσεις είναι η ουσία αυτού του κόσμου. Γι αυτό αυτός ο κόσμος είναι ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ.

Ναι, είσαι ελεύθερος να φαντάζεσαι ότι είναι διαχωρισμένος, απομονωμένος, χωρίς αγάπη, άρρωστος, φτωχός και άσχημος. Είσαι ελεύθερος να φαντάζεσαι ότι είσαι θυμωμένος, δυστυχισμένος, ακόμα και ότι πεθαίνεις. Είσαι ελεύθερος να τα φαντάζεσαι όλα αυτά και να πιστεύεις ότι είναι αλήθεια. Αλλά δεν μπορείς να αλλάξεις το γεγονός ότι ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ.

Μην τρέφεις αυταπάτες! Δεν έχεις την δύναμη να διαχωρίσεις τον εαυτό σου από τον Θεό, είτε σου αρέσει είτε όχι!

Η Αγάπη του Θεού βρίσκεται μέσα σου, σε στηρίζει, όλη την ώρα. Το Φως του Θεού με το οποίο θα δεις την αλήθεια βρίσκεται πάντα εκεί – μέσα σου. Οι αιώνιες Σκέψεις του Θεού είναι πάντα εκεί. Ο νους σου δεν έχει αφήσει την Πηγή του.

Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.

Ευχαριστώ τον Πατέρα μου για τα δώρα Του σε μένα।
Ας θυμηθώ ότι είμαι ένα με τον Θεό।


Άκου ένα παράδοξο..
Όταν παραδώσεις την ζωή σου στον Θεό να την καθοδηγεί, όταν «σταθείς ακίνητος», όταν «δεν κάνεις τίποτα»….η ζωή σου γίνεται πιο δραστήρια από ποτέ.!
Το καθετί μέσα στο χωροχρόνο το έχεις φορτώσει εσύ με σύμβολα και σημασίες. Σε όλα τα πράγματα που νομίζεις ότι βλέπεις έχεις αποδώσει και κάποιο νόημα που θα έχει για σένα. Στα πρώτα μαθήματα λέει ότι εσύ έχεις δώσει σε ό,τι βλέπεις την σημασία που έχει για σένα.
Οι πιο πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι το να μην κάνεις τίποτα ή το να μένεις ακίνητος σημαίνει ότι είσαι τεμπέλης, αδρανής, νωθρός ή βαριέσαι.
Γι αυτό κι εσύ όταν διαβάζεις «μείνε ακίνητος», «περίμενε να σου συμβούν πράγματα», να έχεις το νου σου να μην τους αποδίδεις την σημασία που είχες μάθει στο παρελθόν.
Άφησε το νου σου ανοιχτό για να δεχτεί την σημασία που θα σου δώσει Αυτός που σε καθοδηγεί.
Αυτό σημαίνει σταμάτα να κάνεις σχέδια και προγραμματισμούς. Σταμάτα να ψάχνεις για ανθρώπους να θεραπεύσεις και ν’ αλλάξεις. Σταμάτα να παίζεις την δική σου παράσταση. Σταμάτα να προσπαθείς να κάνεις τον κόσμο ένα μέρος που να σε βοηθά να εκπληρώνεις κάποια λειτουργία που θα βοηθά τους άλλους ανθρώπους.
Δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι!
Υπάρχεις μόνο εσύ που εκπληρώνεις την λειτουργία που σου έχει δώσει ο Θεός.
Και το παράδοξο είναι ότι έτσι θα βοηθήσεις πραγματικά και τους «άλλους» ανθρώπους.
Άρα το σημερινό μάθημα είναι πολύ σημαντικό: «Ας θυμηθώ ότι είμαι ένα με τον Θεό». Θυμήσου ότι δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι να θεραπεύσεις ή να βοηθήσεις, θυμήσου την ευγνωμοσύνη σου, ευχαρίστησε τον Πατέρα σου για τα δώρα Του σε σένα….. και μετά θα μπορέσεις να βοηθήσεις άλλους ανθρώπους.
Ναι, έχεις δίκιο, είναι παράδοξο!
Δεν υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που υποφέρουν και σε χρειάζονται να τους θεραπεύσεις. Υπάρχεις μόνο εσύ που ευθυγραμμίζεις το νου σου με τον Θεό, ΚΡΑΤΑΣ ΜΟΝΟ Ό,ΤΙ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ, και θυμάσαι ότι αυτός ο κόσμος δεν είναι πραγματικός. Θυμήσου ότι ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!!
Το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να δείξεις λίγη προθυμία να ακολουθήσεις τον Ιησού.
Και αυτό που θα συμβεί είναι ότι το Άγιο Πνεύμα/ο Ιησούς θα αρχίσει να δουλεύει μέσα από σένα, και θα συνειδητοποιείς ότι «δεν κάνεις τίποτα» άλλο από το να ακολουθείς την ροή.
Το σώμα σου γίνεται ένας τέλειος φορέας επικοινωνίας για τον Θεό.
Αρχίζεις να βλέπεις το φως να περνά από σένα και να φτάνει στους άλλους. Στην αρχή μπορεί να σοκαριστείς. Αυτή είναι η πραγματική υπηρεσία. Να βασίζεσαι απόλυτα στον Θεό. Απελευθερώνεις τα δικά σου σχέδια, και αφήνεις το Άγιο Πνεύμα να δουλέψει μέσα από σένα.
Και η ζωή εδώ γίνεται ένα χαρούμενο παιχνίδι.
«Είναι το τελευταίο μας χαρούμενο παιχνίδι πάνω στην γη.»
Όταν συλλαμβάνεις τον εαυτό σου να προσπαθεί να ρυθμίζει τα πράγματα, να κάνει σχέδια και προγραμματισμούς για το μέλλον, σταμάτα. Κάνε ένα βήμα πίσω. Πάρε μια βαθιά αναπνοή. Θυμήσου τον Θεό. Και κάνε την ερώτηση: Πατέρα, τι θα ήθελες Εσύ να κάνω; Τι θα ήθελες να πω; Που θα ήθελες να πάω;
Κι έπειτα φύγε από την μέση. Μην ανακατεύεσαι!! Κι αν κάτι χρειάζεται να γίνει, γίνεται από το Άγιο Πνεύμα για σένα. Αυτός κάνει τα πάντα. Ρυθμίζει όλες σου τις υποθέσεις αν Τον αφήσεις.
Να σκέφτεσαι σε όλη την διάρκεια της ημέρας: ‘Η ζωή μου είναι δική Του και την καθοδηγεί’.
Μπορεί να μην σε καθοδηγήσει να κάνεις κάτι σοβαρό. Μπορεί να μην σε στείλει να «βοηθήσεις» κανέναν ή να θεραπεύσεις κάποιο δυστυχισμένο. Μπορεί να σε καθοδηγήσει να παίξεις με τις γάτες σου, να πας μια βόλτα, να ξεκουραστείς ή να διαβάσεις ένα βιβλίο.
Το σημαντικό είναι να μην κολλάς στα σχέδιά σου. Να είσαι ελαστικός και έτοιμος για αλλαγές.
Να μη σε ενοχλεί όταν τα σχέδιά σου ματαιώνονται.
Χαλάρωσε και μην είσαι αυστηρός με τον εαυτό σου. Πέρνα τις μέρες σου με ευγνωμοσύνη και αγάπη.
Ο τρόπος να βοηθήσεις και τους άλλους είναι να μένεις συνδεμένος με την Πηγή σου, που είναι ο Θεός.
Έτσι θα είσαι πάντα χαρούμενος. Τα δώρα θα ρέουν προς εσένα. Θαύματα θα αρχίζουν να συμβαίνουν, και θα συνειδητοποιείς ολοένα και περισσότερο την σημασία του σημερινού μαθήματος:
«Ο νους μου κρατά μόνο ό,τι σκέφτομαι μαζί με τον Θεό.»
Ευχαριστώ τον Πατέρα μου για τα δώρα Του σε μένα.
Ας θυμηθώ ότι είμαι ένα με τον Θεό.

Όταν θεραπεύομαι δεν θεραπεύομαι μόνος μου

Όταν θεραπεύεσαι είναι αδύνατον να θεραπεύεσαι μόνο εσύ.

Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή ο κόσμος που βλέπεις εκεί έξω δεν υπάρχει.

Δεν υπάρχουν άλλοι άνθρωποι ξέχωροι από σένα που αντιμετωπίζουν άλλα προβλήματα που εσένα δεν αγγίζουν. Ούτε εσύ υποφέρεις μόνος σου, ούτε οι έγνοιες σου είναι ξεχωριστές από τους άλλους.

Ο κόσμος είναι απλά μια σκέψη. Μία σκέψη που περιέχεται μέσα στο μυαλό σου. Δεν υπάρχουν στέρεα σώματα. Δεν υπάρχει παρελθόν και μέλλον. Ο χρόνος είναι μια ψευδαίσθηση. Είναι μια ολογραφική αντανάκλαση των σκέψεων που κάνεις για τον εαυτό σου και τον κόσμο. Δεν βρίσκεται εκεί! Και καθώς θεραπεύεις τις δικές σου σκέψεις ενοχής, ασθένειας, κατηγόριας, άμυνας, επίθεσης, τότε και ο κόσμος θεραπεύεται μαζί σου.

« Η ασθένεια είναι μια απόσυρση από τους άλλους, ένα αποκλεισμός της ένωσης. Γίνεται μια πόρτα που κλείνει σε ένα διαχωρισμένο εαυτό, που τον κρατά απομονωμένο και μόνο.»

Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ.

Τόσο απλό!

Όταν είσαι ασθενής, η λύση είναι να αρχίσεις να κινείς την ενέργειά σου προς τους άλλους αδελφούς σου. Να νιώσεις ότι είσαι ένα με αυτούς.

Να συγχωρείς. Ποτέ δεν είναι αρκετές οι φορές που το λέμε αυτό!!

Ναι. Τις πιο πολλές φορές, τώρα τουλάχιστον, δεν θα την νιώθεις την συγχώρεση. Δεν θα την θέλει όλο σου το είναι. Θα είναι, κατά κάποιο τρόπο, μόνο «εγκεφαλική». Αυτό είναι επόμενο αφού ο νους σου είναι «προγραμματισμένος», τόσο καιρό να χρησιμοποιεί την οπτική του κόσμου.

Δεν πειράζει όμως! Το Άγιο Πνεύμα το γνωρίζει αυτό και το μόνο που Του χρειάζεται για να ενεργοποιήσει την συγχώρεση, είναι η προθυμία σου. Η πρόθεσή σου να συγχωρέσεις. Και ας είναι μόνο «εγκεφαλική» στην αρχή. Το μόνο που ζητά Εκείνος είναι να Τον αφήσεις ν’ αντικαταστήσει τις πικρίες με θαύματα. Και θα έρθει και η στιγμή που το θαύμα της θεραπείας – της συγχώρεσης – θα καταλάβει κάθε κύτταρο της ύπαρξής σου.

Και θα θεραπεύεσαι καθώς Τον αφήνεις να σε διδάξει να θεραπεύεις.

Τι είναι η ασθένεια και από πού προέρχεται;

Η ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ. Η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΓΑΠΗΣ.

ΚΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΟΣ.

Ο φόβος είναι λοιπόν που χρειάζεται θεραπεία. Αυτή είναι η ασθένεια που πρέπει να κοιτάξουμε.

Μαθαίνεις να κινείς την ενέργειά σου. Μαθαίνεις να την επεκτείνεις. Δεν την κρατάς πια εγκλωβισμένη μέσα στο σώμα σου. Την αφήνεις να ξεχυθεί από μέσα σου. Αυτό είναι η θεραπεία.

Ζήτησε να θεραπευτείς. Ζήτησε να γνωρίσεις το Θέλημα του Θεού. Ζήτησε να το δεις.

ΖΗΤΑ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΤΟ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ, ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΤΥΧΕΙΣ..

ΕΙΜΑΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ Η ΖΩΗ!!

- Από το "Jesus is speaking to you and all of this world."

Ο λόγος μου, που είναι η ανάσταση και η ζωή, δεν θα εκπνεύσει διότι η ζωή είναι αιώνια. Είσαι έργο του Θεού, και το έργο Του είναι εξ ολοκλήρου αξιαγάπητο και απόλυτα στοργικό. Έτσι πρέπει να σκέφτεται κάθε άνθρωπος για τον εαυτό του μέσα στην καρδιά του, διότι αυτό είναι.

Η ανάστασή σου είναι η αφύπνισή σου. Εγώ είμαι το πρότυπο για την αναγέννηση, αλλά η ίδια η αναγέννηση είναι απλά η αυγή μέσα στο νου σου αυτού που ήδη βρίσκεται εκεί. Ο Θεός το τοποθέτησε εκεί ο Ίδιος, άρα είναι αλήθεια για πάντα. Εγώ πίστεψα σε αυτό, και επομένως το δέχτηκα ως αληθές για τον εαυτό μου.

Είμαι η ανάστασή σου και η ζωή σου. Ζεις μέσα σε μένα διότι ζεις μέσα στον Θεό. Και όλοι ζουν μέσα σου, όπως και συ ζεις μέσα σε όλους. Είναι δυνατόν, λοιπόν ,να αντιλαμβάνεσαι αναξιότητα μέσα σε έναν αδελφό και να μην την αντιλαμβάνεσαι στον εαυτό σου; Και γίνεται να την αντιλαμβάνεσαι στον εαυτό σου και να μην την αντιλαμβάνεσαι στον Θεό;

Πίστεψε στην ανάσταση διότι έχει ήδη επιτευχθεί, και έχει επιτευχθεί μέσα σε σένα. Αυτό είναι τόσο αληθές τώρα όσο θα είναι πάντα, διότι η ανάσταση είναι η Θέληση του Θεού, που δεν γνωρίζει χρόνο ούτε κάνει εξαιρέσεις.

Λίγο ακόμα και θα με δεις, διότι εγώ δεν είμαι κρυμμένος επειδή εσύ κρύβεσαι. Θα σε ξυπνήσω σίγουρα έτσι όπως ξύπνησα και τον εαυτό μου, διότι ξύπνησα μέσα σε σένα. Στην ανάστασή μου βρίσκεται η απελευθέρωσή σου. Η αποστολή μας είναι να ξεφύγουμε από την σταύρωση, όχι από την λύτρωση. Εμπιστεύσου την βοήθειά μου, διότι εγώ δεν περπάτησα μόνος, και θα πορεύομαι μαζί σου όπως ο Πατέρας μας πορεύτηκε μαζί μου.

Άφησε τους νεκρούς και αυτούς που έχουν φύγει να λησμονηθούν ειρηνικά. Η ανάσταση έχει έρθει για να πάρει την θέση της. Και τώρα είσαι ένα μέρος της ανάστασης, όχι του θανάτου.

Να είσαι, λοιπόν, μάρτυρας στο θαύμα, και όχι στους νόμους της αμαρτίας. Δεν χρειάζεται να υποφέρεις άλλο. Αλλά χρειάζεται να μπορέσεις να θεραπευτείς, διότι τα βάσανα και η θλίψη του κόσμου τον έχουν κάνει κουφό στην σωτηρία και την απελευθέρωσή του.

Η ανάσταση του κόσμου περιμένει την δική σου θεραπεία και την ευτυχία, ώστε να μπορέσεις να διαδηλώσεις την θεραπεία του κόσμου.

Μπορώ να σε θεραπεύσω διότι σε γνωρίζω. Γνωρίζω την αξία σου για σένα, και αυτή η αξία είναι που σε κάνει ολοκληρωμένο.

Μπορεί η σωτηρία του κόσμου να είναι ένας ασήμαντος σκοπός; Και μπορεί ο κόσμος να σωθεί αν δεν σωθείς εσύ;

Ο Θεός έχει έναν Υιό, και Αυτός είναι η ανάσταση και η ζωή. Η θέλησή του γίνεται διότι του δίδεται όλη η δύναμη στον Ουρανό και στην γη.

Μέσω της δικής σου μεταμόρφωσης λυτρώνεται ο κόσμος, και απαλλάσσεται με χαρά από την ενοχή.

Τώρα ανυψώνουμε τον αναστημένο νου μας με χαρά και ευγνωμοσύνη σε Αυτόν ο Οποίος μας επανέφερε την πνευματική μας υγεία.

Η ανάστασή μου έρχεται ξανά κάθε φορά που οδηγώ έναν αδελφό με ασφάλεια στον τόπο όπου το ταξίδι τελειώνει και ξεχνιέται. Ξαναγεννιέμαι κάθε φορά που ο νους ενός αδελφού στρέφεται προς το φως μέσα του και με αναζητά. Δεν έχω ξεχάσει κανέναν.

Βοήθησέ με τώρα να σε οδηγήσω πίσω εκεί όπου το ταξίδι άρχισε, για να κάνεις μία άλλη επιλογή μαζί μου.

Είσαι η φωνή μου, τα μάτια μου, τα πόδια μου, τα χέρια μου μέσα από τα οποία σώζω τον κόσμο. Ο Εαυτός από τον Οποίο σε καλώ δεν είναι παρά ο δικός σου. Προς Αυτόν πηγαίνουμε μαζί.

Πάρε το χέρι του αδελφού σου, διότι αυτός δεν είναι ένας δρόμος που πορευόμαστε μόνοι. Μέσα σε αυτόν περπατώ μαζί σου, και εσύ μαζί μου. Ο Πατέρας μας επιθυμεί ο Υιός Του να είναι ένα με Αυτόν. Ό,τι ζει δεν πρέπει να είναι ένα μαζί σου;

«Ας βρίσκεσαι στο νου μου, Πατέρα μου, όταν ξυπνώ, και ας λάμπεις πάνω μου όλη την ημέρα σήμερα. Κάθε λεπτό ας είναι χρόνος που ενοικώ μαζί Σου. Και ας μην ξεχνώ κάθε ώρα να σου δίνω τις ευχαριστίες μου που έμεινες μαζί μου, και που θα είσαι πάντα εκεί για ν’ ακούς το κάλεσμά μου προς Εσένα και να μου απαντάς. Καθώς έρχεται το βράδυ, όλες μου οι σκέψεις ας είναι ακόμα για Σένα και για την Αγάπη Σου. Και ας κοιμηθώ σίγουρος για την ασφάλειά μου, βέβαιος για την φροντίδα Σου, και με την χαρούμενη επίγνωση ότι είμαι ο Υιός Σου.»

ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ - ..ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΣΟΥ

Την πιο σκοτεινή νύχτα της ψυχής σου…


Μέσα στην σκοτεινή ερημιά της Γεθσημανής σου.
Όταν όλοι οι μαθητές σου κοιμούνται ακόμη.
Όταν ο Θεός σου κωφεύει στην έκκλησή σου
Να αφαιρεθεί από σένα το πικρό ποτήρι.
Όταν η τελευταία σου απελπισμένη ερώτηση
Να μάθεις «γιατί ο Θεός σε εγκατέλειψε»
Ηχεί μέσα σε ένα άδειο Σύμπαν -

Εκείνη την στιγμή η ώρα της αφύπνισής σου βρίσκεται πολύ κοντά.


Με στο προσωπικό σου πάθος κτίζεις το δράμα της ανάστασης.

Αλλά τώρα υπάρχει μια διαφορά!
Αυτή την φορά εσύ είσαι ο κεντρικός χαρακτήρας.
Αυτή την φορά επιτέλους παίζεις τον πρωταγωνιστικό ρόλο
Εκπληρώνοντας το νόμο καθώς προχωράς,
Αφήνοντας το σημάδι σου πάνω σε κάθε ορόσημο της διαδρομής
Με την θεραπευτική σου χάρη,
Διασχίζεις τα επτά μίλια
Από την Βηθλεέμ προς την Γεθσημανή
Και συναντάς τον κρανίου τόπο.


Το σενάριο το γνωρίζεις καλά γιατί
έχεις παίξει όλους τους χαρακτήρες.

Ήσουν ο στρατιώτης που έριξε τα ζάρια και αυτός με την λόγχη.
Στην μια σκηνή φώναζες «Ωσαννά, Ωσαννά» και στην άλλη «Τον Βαραββά, σώστε τον Βαραββά».
Αρνήθηκες τρεις φορές μαζί με τον Πέτρο,
Συνωμότησες όπως ο Ιούδας, και αμφέβαλλες σαν τον Θωμά.
Βρήκες την όρασή σου όταν ήσουν ο τυφλός,
Και όταν ήσουν ο κουτσός περπάτησες.
Ως λεπρός θεραπεύτηκαν οι πληγές σου.
Ως Νικόδημος προβληματίστηκες
Προσποιήθηκες ως Πιλάτος
και ως Λάζαρος
Βγήκες έξω στο κάλεσμά Του.

Και τώρα πλησιάζοντας,
Έπαιξες την ευγενική παρθένο
Και αναλογίστηκες την γέννησή Του μέσα στην καρδιά σου


Στο τέλος αποκόπτεσαι
-- μια τρομερή στιγμή --

Από το τελευταίο ίχνος θωράκισης από την Αλήθεια.

Τώρα φωνάζεις τον Θεό, τώρα επιτέλους Τον καλείς,
Με την θριαμβευτική κραυγή της παράδοσης….


Πατέρα, στα Χέρια Σου παραδίδω ολόκληρο τον εαυτό μου. Τετέλεσται. Τελείωσε για πάντα.


Επάνω, επάνω ανυψώνεσαι, μακριά από τον τάφο που είναι η γη,
Εμποτισμένος με φως πλήρωσης.
Τώρα το πέπλο του ναού σου σκίζεται
Και η εκθαμβωτική ομορφιά του Υιού του Θεού
Αποκαλύπτεται θεαματικά.
Και τώρα η πιο συναρπαστική, θεσπέσια, θαυμάσια έκπληξη από τότε που έγινε
Ο χρόνος….

Είσαι ακόμα εσύ!

Το μόνο που έγινε είναι ότι
Ξύπνησες από ένα τρομακτικό όνειρο
Καταστροφής και θανάτου.
Η γη τελείωσε, έφυγε και ποτέ δεν υπήρξε
Βρίσκεσαι σπίτι σου στον παράδεισο από όπου δεν έφυγες ποτέ .
Και κάθε σκέψη αγάπης που είχες ποτέ
Όσο ονειρευόσουν, είναι μαζί σου ακόμα
Μαζί με όλες τις άλλες αιώνιες δημιουργίες σου.


-Master Teacher-
Από «Το Σημειωματάριο των Πνευματικών Δασκάλων»

Από τις σημειώσεις ενός δάσκαλου του Θεού

-->

Βρίσκομαι εδώ για να βοηθήσω πραγματικά.

Είμαι εδώ για να εκπροσωπήσω Εσένα που με έστειλες.

Δεν χρειάζεται ν’ ανησυχώ για το τι θα κάνω και τι θα πω γιατί Εσύ που με έστειλες εδώ με καθοδηγείς κάθε στιγμή.

Πόσο ασφαλής είναι ο κόσμος!

Δεν υπάρχει τίποτα για να φοβηθώ!

Δεν υπάρχει στιγμή κατά την οποία η Φωνή Σου να μην κατευθύνει τις σκέψεις μου, να καθοδηγεί τις πράξεις μου και να οδηγεί τα βήματα μου.

Βαδίζω σταθερά προς την αλήθεια. Δεν γίνεται να πάω πουθενά αλλού, διότι η Φωνή Σου είναι η μόνη Φωνή και ο μόνος Οδηγός που μου έχει δοθεί.

Δεν περιφρουρώ τον παλιό τρόπο σκέψης μου πια.

Τον παραδίδω σε Σένα, βέβαιη ότι θα τον διορθώσεις και ότι θα με οδηγήσεις ευγενικά στην αληθινή μου κατοικία.

Θα θεραπεύομαι καθώς Σε αφήνω να με διδάσκεις να θεραπεύω ∙ καθώς Σε αφήνω να με διδάσκεις να συγχωρώ. Δεν συγχωρώ μέσω της δικής μου δύναμης. Συγχωρώ μέσω της δικής Σου δύναμης μέσα μου, την οποία θυμάμαι καθώς συγχωρώ.

Το μόνο που χρειάζομαι, είναι η αλήθεια

-->Έχω παρατηρήσει ότι από τότε που άρχισα να μελετώ τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ, ότι το κάθε μάθημα ταιριάζει απόλυτα με τις ανάγκες της ημέρας…

Το μόνο που χρειάζομαι, είναι η αλήθεια

Κάθε μέρα βρίσκομαι μπροστά στην συνειδητοποίηση, ότι το μόνο που χρειάζομαι είναι η αλήθεια..
Αυτό μπορεί να ακούγεται κάπως «ανεδαφικό», γιατί θα μου πείτε πως έχω και άλλες ανάγκες.
Ποιες ανάγκες έχω;
Είναι πραγματικές;
Ή απλά με κρατούν παγιδευμένη στην «ψευδαίσθηση»;
Δύσκολες ερωτήσεις. Πολύ εύκολα θα μπορούσα να απαντήσω, λέγοντας:
Χρειάζομαι χρήματα.
Χρειάζομαι δουλειά.
Χρειάζομαι τροφή και ρούχα.
Χρειάζομαι ένα σπίτι.
Και πολλά άλλα.
Και ας αφήσουμε και τα σενάρια που κάνω με το μυαλό μου για το πώς θέλω να εξελιχτούν οι καταστάσεις που ζω.
«Τι είναι σωστό να κάνω σε αυτή την περίπτωση;»
«Πως πρέπει να φερθώ σε αυτόν τον άνθρωπο;»
«Τι θα γίνει αν…»
Και τελικά σε όλα αυτά τα ερωτήματα που με βασανίζουν η απάντηση είναι:
Το μόνο που χρειάζομαι είναι η Αλήθεια.
Γιατί τίποτα άλλο δεν χρειάζομαι πραγματικά;
Που, στο όνειρο;
Η μόνη ανάγκη που πραγματικά έχω είναι να αφυπνιστώ και να γνωρίσω την αλήθεια, και έπειτα αυτόματα όλες μου οι «ανάγκες» θα ικανοποιηθούν.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι είμαι Παιδί του Θεού και έχω πρόσβαση σε ένα Σύμπαν απεριόριστης αφθονίας και αγάπης.
Η αλήθεια είναι ότι η αγάπη κυλάει στις φλέβες μου, ΕΙΜΑΙ αγάπη, ΕΙΜΑΙ τέλεια σαν τον Πατέρα μου.
Η αλήθεια είναι αυτή, αναλλοίωτη όπως πάντα, μόνο που εγώ την έχω λησμονήσει.
Αυτό που χρειάζεται τώρα είναι η ΠΡΟΘΕΣΗ και η προθυμία μου να θυμηθώ.
Αυτό είναι πανίσχυρη κινητήρια δύναμη. Το Σύμπαν ενεργοποιείται για να μου απαντήσει. Μέσα στην «τακτική» Του για να υποδείξει την αλήθεια είναι και η ικανοποίηση των πραγματικών αναγκών μου.
Κανένας δεν μου ζητά να τα παρατήσω όλα και να πάω σε μια σπηλιά, μοναστήρι ή να πάρω τα βουνά.
Όχι.
Απλά χρειάζεται ν’ αναγνωρίσω την απόλυτη μη πραγματικότητα όλων όσων μου δείχνουν τα μάτια του σώματός μου.
Δεν έχω καμιά ανάγκη, παρά μόνο την αλήθεια.
Το Άγιο Πνεύμα γνωρίζει τι χρειάζομαι, και θα μου δώσει όλα όσα χρειάζομαι και δεν εμποδίζουν την πορεία μου προς το Φως. Θα ικανοποιεί τις ανάγκες μου όσο βέβαια, εγώ δεν τις χρησιμοποιώ για να χρονοτριβώ στο χωροχρόνο.
-->
Εδώ είναι κάποια αποσπάσματα από τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ που περιγράφουν αυτή την αλήθεια (είναι μετάφραση από το πρωτότυπο χειρόγραφο που ονομάζεται Urtext, και το βρήκα στο διαδίκτυο – τα κεφαλαία ήταν έτσι από το πρωτότυπο)

Κεφάλαιο 16, Τμήμα 2.
Καμία ανάγκη δεν θα μείνει ανικανοποίητη, αν τις αφήσεις ΟΛΕΣ στο Άγιο Πνεύμα του Οποίου η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ είναι να τις ικανοποιεί. Αυτή είναι δική Του λειτουργία, και ΟΧΙ ΔΙΚΗ ΣΟΥ. Δεν θα τις ικανοποιήσει μυστικά, διότι Αυτός μοιράζεται όλα όσα δίνεις μέσα από Αυτόν. ΓΙ ΑΥΤΟ τα δίνει. Ό,τι δίνεις μέσω Αυτού είναι για όλα τα Τέκνα του Θεού, ΟΧΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ. Άφησε σε Αυτόν την λειτουργία Του, διότι ΕΠΙΘΥΜΕΙ να την ικανοποιήσει, και το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να Του ζητήσεις να εισέλθει στις σχέσεις σου, και να τις ευλογήσει ΓΙΑ σένα.

Κεφάλαιο 12, Τμήμα 6:

Ο Πατέρας σου γνωρίζει ότι δεν έχεις ανάγκη από τίποτα. Έτσι είναι στον Ουρανό. Γιατί τι θα σου χρειαζόταν στην αιωνιότητα; Στον ΔΙΚΟ ΣΟΥ κόσμο ΟΝΤΩΣ χρειάζεσαι πράγματα, διότι είναι ένας κόσμος με ελλείψεις, στον οποίο βρίσκεσαι ΔΙΟΤΙ έχεις ελλείψεις. Αλλά ΜΠΟΡΕΙΣ να βρεθείς σε ένα τέτοιο κόσμο; Χωρίς το Άγιο Πνεύμα η απάντηση θα ήταν όχι. Αλλά ΧΑΡΗ ΣΕ Αυτόν, η απάντηση είναι ένα χαρμόσυνο ΝΑΙ. Και σαν Μεσολαβητής ανάμεσα στους δύο κόσμους, Αυτός γνωρίζει τις ανάγκες σου, και ΠΟΙΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΒΛΑΨΟΥΝ. Η ιδιοκτησία είναι μια επικίνδυνη έννοια αν την αφήσουμε σε σένα. Το εγώ θέλει να ΕΧΕΙ πράγματα για την σωτηρία του, γιατί η κατοχή πραγμάτων ΕΙΝΑΙ ο νόμος του. Η κατοχή ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ για την κατοχή είναι το βασικό δόγμα του εγώ, ένας βασικός θεμέλιος λίθος στους ναούς που κτίζει για τον εαυτό του. Και στον βωμό ΤΟΥ απαιτεί να αποθέσεις ΟΛΑ τα πράγματα που σε προστάζει να αποκτήσεις, μην αφήνοντας σου καμιά χαρά από αυτά.

ΟΛΑ όσα σου λέει το εγώ ότι χρειάζεσαι θα σε βλάψουν. Γιατί παρόλο που σε παροτρύνει ξανά και ξανά να ΑΠΟΚΤΑΣ, δεν σου ΑΦΗΝΕΙ τίποτα, γιατί ό,τι αποκτήσεις θα στο ΑΠΑΙΤΗΣΕΙ. Και ακόμα και μέσα από τα ίδια χέρια που το άρπαξαν θα το αποσπάσει βίαια και θα το εκτοξεύσει στην σκόνη. Γιατί όπου το εγώ βλέπει σωτηρία, ΒΛΕΠΕΙ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ, κι έτσι χάνεις ό,τι και να έχεις αποκτήσει στο όνομά του. Γι’ αυτό, μην ρωτάτε τους εαυτούς σας τι χρειάζεστε, διότι ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ, και η συμβουλή που θα δώσετε στους εαυτούς σας, θα σας βλάψει. Γιατί αυτό που ΕΣΕΙΣ νομίζετε ότι χρειάζεστε απλά θα εξυπηρετήσει μόνο για να σας δέσει στον κόσμο ΕΝΑΝΤΙΑ στο φως, και να σας καταστήσει απρόθυμους να αμφισβητήσετε την αξία που έχει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ αυτός ο κόσμος για σας.

Μόνο το Άγιο Πνεύμα ΓΝΩΡΙΖΕΙ τι χρειάζεστε. Γιατί ΑΥΤΟΣ θα σας δώσει όλα τα πράγματα που ΔΕΝ εμποδίζουν την πορεία σας προς το φως. Και τι άλλο θα μπορούσατε να χρειάζεστε; Μέσα στον χρόνο, Αυτός σας δίνει όλα τα πράγματα που χρειάζεται να έχετε, και θα τα ανανεώνει όσο τα χρειάζεστε. Δεν θα πάρει τίποτα ΑΠΟ εσάς, όσο το χρειάζεστε για ΟΙΟΔΗΠΟΤΕ λόγο. Και όμως γνωρίζει ότι ΟΛΑ όλα όσα χρειάζεστε είναι προσωρινά και χρειάζεται να διαρκέσουν μόνο μέχρι να παραμερίσετε ΟΛΕΣ τις ανάγκες σας, και να μάθετε ότι όλες ΕΧΟΥΝ ικανοποιηθεί.

Άφησε, τότε, τις ανάγκες σου σε Εκείνον. Αυτός θα φροντίσει γι αυτές, χωρίς να τους δώσει καμία έμφαση. Ό,τι έρχεται σε σένα από Αυτόν έρχεται με ασφάλεια, διότι Εκείνος διασφαλίζει ότι αυτό δεν θα γίνει ποτέ ένα σκοτεινό σημείο, κρυμμένο μέσα στο μυαλό σου με το σκοπό να σε βλάψει. Κάτω από την καθοδήγησή Του, θα ταξιδεύεις ανάλαφρα και ευχάριστα, γιατί η ματιά Του βρίσκεται πάντα στο τέλος του ταξιδιού, που είναι και ο στόχος Του. Το Τέκνο του Θεού δεν είναι ένας ταξιδιώτης μέσα από ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ κόσμους. Όσο ιερή και να γίνει η αντίληψή του, κανένας κόσμος ΕΞΩ από αυτόν δεν κρατά την κληρονομιά του. Μέσα στον ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ δεν ΕΧΕΙ καμία ανάγκη, διότι το φως δεν χρειάζεται τίποτα για να λάμπει ειρηνικά, και από ΜΟΝΟ ΤΟΥ, να αφήνει τις ακτίνες του να επεκτείνονται στο άπειρο με γαλήνη.

Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΩΡΟΧΡΟΝΟ.

«Το Σπίτι μου με περιμένει. Δεν καθυστερώ».

«Αν το επιλέξω, μπορώ να φύγω ολοκληρωτικά από αυτόν τον κόσμο. Δεν είναι ο θάνατος που κάνει κάτι τέτοιο δυνατό, αλλά η αλλαγή του τρόπου που βλέπω τον σκοπό αυτού του κόσμου. Αν πιστεύω ότι έχει κάποια αξία έτσι όπως τον βλέπω τώρα, έτσι και θα παραμείνει για μένα. Αν δεν βλέπω αξία στον κόσμο έτσι όπως τον βλέπουν τα μάτια του σώματός μου, τίποτα που να θέλω να κρατήσω για δικό μου ή για ν’ αναζητήσω σαν στόχο, τότε θα φύγει από μένα. Γιατί δεν θα έχω ζητήσει οι ψευδαισθήσεις να αντικαταστήσουν την αλήθεια.»

Μπορείς να φύγεις εντελώς από τον κόσμο… Οι πιο πολλοί άνθρωποι φοβούνται αυτή τη σκέψη γιατί νομίζουν ότι το να φύγεις από τον κόσμο, σημαίνει θάνατος. Αλλά δεν είμαστε σώμα. Είμαστε νους. Ο θάνατος είναι αδύνατος. Έτσι καλά θα κάνουμε να δούμε αυτή την σκέψη από μια άλλη οπτική.

Όσο βρισκόμαστε στη διάσταση του χωροχρόνου, υπάρχουν δύο τρόποι να βλέπουμε τον κόσμο. Ο σωστός και ο λάθος.

Στο κατώτερο σημείο της κλίμακας, στις χαμηλότερες συχνότητες του χωροχρόνου είναι:

Ο θυμός

Η κατηγόρια

Η ζήλεια

Η αυτό-δικαίωση

Ο φόβος

Η ασθένεια

Η επίθεση

Η άμυνα

Η κρίσεις

Οι ανησυχίες

Οι αμφιβολίες

Η σύγχυση

Όλα αυτά είναι σίγουρα ο πάτος. Αν ζεις σε ένα κόσμο όπου συμμετέχεις σε τέτοια συναισθήματα, βρίσκεσαι σε πολύ χαμηλές συχνότητες και κυριολεκτικά ζεις στην κόλαση. Αυτός είναι ο λάθος τρόπος.

Αλλά μια αλλαγή του νου – μια «μετάνοια» - μπορεί να ανυψώσει σε ψηλότερες συχνότητες. Όταν πάρεις την απόφαση να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα, τότε θα βρεθείς σε ένα κόσμο όπου υπάρχουν:

Θαύματα

Ευγνωμοσύνη

Συγχώρεση

Θεραπεία

Αλληλοβοήθεια

Πνευματικότητα

Καλοσύνη / ευγένεια

Γενναιοδωρία

Βέβαια, εξακολουθείς να βρίσκεσαι στο χωροχρόνο, αλλά σε χαρούμενο όνειρο. Όλοι σε συμπαθούν, συμβαίνουν θαύματα, το σώμα σου λειτουργεί τέλεια, είσαι γαλήνιος και όλα πάνε καλά. Αυτός είναι ο πραγματικός κόσμος. Αυτός είναι ο σωστός τρόπος. Είναι ακόμα όνειρο, και είναι ακόμα στο χωροχρόνο, αλλά βρίσκεσαι τόσο κοντά στον Ουρανό που μπορείς να δεις τις θύρες του.

Στην «Διευκρίνιση των Όρων των Μαθημάτων» στον όρο Νους – Πνεύμα, ο Ιησούς το περιγράφει τέλεια:

«Ο νους μπορεί να έχει δίκιο ή άδικο, ανάλογα με την φωνή που ακούει. Όταν είναι σωστός ακούει το Άγιο Πνεύμα, συγχωρεί τον κόσμο, και μέσα από την Όραση του Χριστού βλέπει τον πραγματικό κόσμο. Αυτό είναι το τελικό όραμα, η τελευταία οπτική, η κατάσταση στην οποία ο Θεός κάνει το τελικό βήμα ο Ίδιος. Εδώ τελειώνουν ο χρόνος και οι ψευδαισθήσεις.»

Δεν είναι καταπληκτικό; Στην πιο προχωρημένη πνευματική κατάσταση, όπου ακούς την φωνή του Αγίου Πνεύματος, συγχωρείς τους πάντες και τα πάντα, και βοηθάς ολοκληρωτικά τους συνανθρώπους σου, ακόμα βρίσκεσαι στο χρόνο και στην κατάσταση των ψευδαισθήσεων. Είσαι ακόμα αιχμάλωτος! Αυτό είναι σίγουρα ένα πολύ καλύτερο μέρος – καλύτερο από την σκοτεινή φυλακή/κόλαση που βρισκόσουν πρωτύτερα, αλλά ακόμα και σε αυτήν την πιο προχωρημένη πνευματική κατάσταση, υπάρχει ακόμα περιορισμός.

Αλλά όλοι πρέπει να ζήσουμε σε ένα κόσμο ευγνωμοσύνης και συγχώρεσης, και να τον τελειοποιήσουμε για να περάσουμε στο επόμενο επίπεδο.

«Στον Οίκο του Πατέρα μου υπάρχουν πολλά δώματα, αλλά δεν μπορείς να πας στο επόμενο μέχρι να τελειοποιήσεις αυτό που ήδη βρίσκεσαι.»

Η πλειοψηφία των ανθρώπων – όσο βρίσκονται ακόμα στην ανθρώπινη κατάσταση – κυμαίνονται ανάμεσα στις χαμηλότερες και ψηλότερες συχνότητες του χωροχρόνου σε καθημερινή βάση. Πηγαίνουν από τον θυμό στην συγχώρεση. Από την σύγχυση στην ευγνωμοσύνη.

Ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ.

.Θα έχεις κάνει σπουδαία πρόοδο αν μπορέσεις να φύγεις από τις χαμηλές συχνότητες και μεταβείς στο χώρο της συνεχούς συγχώρεσης, ευγνωμοσύνης, των θαυμάτων και της θεραπείας. ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ ΕΚΕΙ. Θα έχεις κάνει ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΒΗΜΑΤΑ όταν αφήσεις τις χαμηλές συχνότητες (του θυμού, της επίκρισης, της κατηγόριας, της ενοχής, του φόβου, της ζήλειας, της επίθεσης) πίσω σου για πάντα.

Για τους πιο πολλούς, αυτό το βήμα, αυτή η κίνηση του νου φαντάζει παντελώς αδύνατη. Οι περισσότεροι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει να ζεις σε ένα κόσμο όπου δεν υπάρχουν ανησυχίες και έννοιες. Όμως, «ΟΛΗ Η ΔΥΝΑΜΗ ΣΑΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΣΑΣ ΕΧΕΙ ΔΟΘΕΙ». Μπορείς να αρχίσεις να γίνεσαι συνειδητός γνώστης και παρατηρητής του εαυτού σου, και μπορείς να σταματάς τον εαυτό σου όταν αρχίζει να συμμετέχει σε φόβο, θυμό, κρίσεις και ενοχές.

«Ο λάθος τρόπος αντίληψης ακούει το εγώ και φτιάχνει ψευδαισθήσεις, αναγνωρίζοντας την αμαρτία για αληθινή και δικαιώνοντας τον θυμό, και βλέποντας τις ενοχές, τις αρρώστιες και τον θάνατο σαν αληθινά».

Έχεις την ικανότητα και την δύναμη να βρίσκεσαι σε όποιο κόσμο θέλεις να ζήσεις, και αφού ζήσεις στον Αληθινό Κόσμο για λίγο, εκεί όπου το όνειρο είναι όμορφο και όλα πάνε καλά και θαύματα συμβαίνουν κάθε μέρα, ό,τι ζητάς το έχεις, τότε θα ξέρεις ότι αυτός ο Κόσμος, αυτός ο Χώρος είναι το κατώφλι για κάτι Άλλο Μεγαλύτερο. Ο νους σαου είναι προορισμένος για ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.

Μέσα σου υπάρχει μια ανάμνηση ότι δεν ανήκεις σε ένα περιβάλλον διαχωρισμού. Αυτός ο κόσμος δεν είναι το σπίτι σου.

Και τότε θα είσαι έτοιμος να αφήσεις τον Θεό να αναλάβει το τελευταίο βήμα, αυτό που θα σε πάει στο αληθινό σου Σπίτι, εκεί που ανήκεις από πάντα, εκεί που βρίσκεται ο ΕΝΑΣ ΝΟΥΣ.

Εδώ υπάρχει μόνο Δημιουργία. Εδώ υπάρχει μόνο αγάπη. Εδώ υπάρχει μόνο δράση. Η συνεχής ευδαιμονία γίνεται η φυσική σου κατάσταση. Δεν υπάρχουν πια ερωτήματα. Δεν είσαι πια σώμα, και δεν ρωτάς το Άγιο Πνεύμα τι να κάνεις διότι τώρα η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ έχει γίνει. Σε αυτό τον τόπο, αναλαμβάνει ο Χριστός.

Τότε η ζωή σου θα είναι του Θεού.

Αυτή είναι η περιπέτεια. Εδώ δεν υπάρχουν ανάγκες. Εδώ δεν υπάρχουν σχέδια, ούτε στόχοι, ούτε ευχές.
Σου έχει δοθεί να αλλάξεις την σκέψη σου, να ΜΕΤΑ-νοήσεις και να σκέφτεσαι με τον Θεό. Το σπίτι σου περιμένει, μην καθυστερείς.

Εδώ βρίσκεται η δημιουργία. Εδώ βρίσκεται ο Θεός.

«Ο Χριστός ζει μέσα σου. Ο Χριστός μέσα σου, δεν κατοικεί μέσα σε ένα σώμα. Και όμως είναι μέσα σου. Γι αυτό και εσένα δεν μπορεί να σε περιέχει ένα σώμα, ο πραγματικός εαυτός σου δεν είναι δυνατόν να περιορίζεται μέσα σε ένα σώμα. Αυτό που βρίσκεται μέσα σου δεν μπορεί να είναι έξω. Είναι σίγουρο ότι δεν μπορεί να είσαι ξέχωρα από αυτό που βρίσκεται στον πυρήνα της ύπαρξής σου.»

«Το Σπίτι μου με περιμένει. Δεν καθυστερώ».

ΠΗΓΕΣ: http://gorgeousforgod.com/, Lisa Natoli

A Course in Miracles, Μαθήματα Θαυμάτων.

Το πνευματικό μονοπάτι χρειάζεται την ανάληψη ευθύνης για το τι αντιλαμβανόμαστε – την ενοχή του συνανθρώπου μας ή την αθωότητα.
Βλέπουμε την αθωότητα του αδερφού μας όταν αυτό είναι το μόνο που ΘΕΛΟΥΜΕ να δούμε.
Μα θα μου πείτε, οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι.
Ναι, αυτό συμβαίνει γιατί δεν εκφράζουν ακόμα την εσωτερική τους τελειότητα και εξωτερικά.
Το αν θα επιλέξουμε να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην ενοχή της προσωπικότητάς τους ή στην αθωότητα της ψυχής τους, εξαρτάται από εμάς.
Αυτό που θεωρούμε ανθρώπινη ενοχή δεν είναι παρά ο ανθρώπινος φόβος. Οτιδήποτε το αρνητικό πηγάζει από τον φόβο.
Όταν κάποιος θυμώνει, φοβάται.
Όταν κάποιος είναι αγενής, είναι γιατί φοβάται.
Όταν κάποιος προσπαθεί να χειραγωγεί και να ελέγχει, το κάνει γιατί φοβάται.
Όταν κάποιος είναι σκληρός και άκαρδος, φοβάται.
Και τώρα τα καλά νέα.
Δεν υπάρχει φόβος που να μην τον διαλύει η αγάπη. Δεν υπάρχει αρνητισμός που να μην μεταμορφώνεται από την συγχώρεση.
Όπως το σκοτάδι είναι απλά η απουσία φωτός, έτσι και ο φόβος δεν είναι παρά η απουσία αγάπης.
Αν θέλουμε ν’ απαλλαγούμε από το σκοτάδι, δεν έχουμε παρά να ανάψουμε το φως. Έτσι και όταν θέλουμε ν’ απαλλαγούμε από τον φόβο, δεν μπορούμε να τον πολεμήσουμε, παρά μόνο να τον αντικαταστήσουμε με αγάπη.
Βέβαια, η επιλογή ν’ αγαπάμε δεν είναι πάντα εύκολη.
Το εγώ μας, προβάλλει σθεναρές αντιστάσεις. Αυτές μπορεί να πάρουν πολλές μορφές.
Πολλές φορές θέλουμε να βρούμε το «δίκιο» μας.
Δεν θέλουμε να μας εκμεταλλεύονται και διεκδικούμε τα δικαιώματά μας.
Δεν θέλουμε να αφήσουμε αυτούς που θεωρούμε ότι μας έχουν αδικήσει να τους «περάσει» τόσο ανώδυνα, γιατί θα θεωρηθούμε και κορόιδα.
Όμως, υπάρχουν και άλλα καλά νέα!
Δεν χρειάζεται να παλεύουμε με τον εαυτό μας. Δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι για ν’ απαλλαγούμε από αυτές τις αντιστάσεις.
Δεν είναι καν δική μας δουλειά ν ‘αλλάξουμε την αντίληψή για το πώς βλέπουμε τα πράγματα.
Εδώ έρχεται το Άγιο Πνεύμα.
Η δική μας δουλειά είναι να Του ζητήσουμε να τα’ αλλάξει Αυτό για μας.
Υπάρχουν περιπτώσεις που νιώθουμε πληγωμένοι από κάτι που έκανε κάποιος άλλος. Αλλά αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα, είναι ότι η κλειστή καρδιά κάποιου μας έβαλε σε πειρασμό να κλείσουμε και την δική μας, και είναι η δική μας άρνηση της αγάπης που μας πληγώνει.
Γι αυτό, θαύμα είναι μια αλλαγή στον τρόπο σκέψης μας: η προθυμία να κρατάμε την δική μας καρδιά ανοιχτή, άσχετα με το τι συμβαίνει γύρω μας.
Ένα θαύμα είναι πάντα διαθέσιμο σε κάθε κατάσταση.
«Υπάρχουν μόνο δύο συναισθήματα: η αγάπη και ο φόβος». Μπορούμε να ερμηνεύσουμε τον φόβο σαν μια έκκληση γι αγάπη.
Το εγώ μας, μας συμβουλεύει να προβάλλουμε τον θυμό μας πάνω σε κάποιον άλλο, γιατί έτσι, δήθεν, δεν θα τον αισθανόμαστε πια.
Όμως, όλοι οι νόες βρίσκονται σε σύνδεση και είναι αλληλένδετοι. Δεν είναι ξεχωριστές μονάδες.
Έτσι, λοιπόν, όταν προβάλλουμε τον θυμό μας σε κάποιον συνεχίζουμε να τον νιώθουμε.
Όταν θυμώνουμε με κάποιον, μπορεί για κάποιες στιγμές να νιώθουμε «καλύτερα», αλλά στο τέλος ο φόβος και οι ενοχές επιστρέφουν σ’ εμάς.
Όταν κρίνουμε κάποιον τότε κι εμείς θα κριθούμε, ή τουλάχιστον έτσι θα νιώθουμε.
Βέβαια, η λύση δεν είναι να ρίξουμε λευκό μελάνι πάνω στον θυμό μας και να προσποιηθούμε ότι δεν υπάρχει.
Ό,τι δεν στέκει ψυχολογικά, δεν στέκει και πνευματικά.
Δεν είναι καλό να λέμε «Δεν είμαι θυμωμένη, δεν είμαι θυμωμένη, νιώθω υπέροχα» όταν από μέσα μας βράζουμε.
Το Άγιο Πνεύμα μας λέει: «Μην προσπαθείτε να εξαγνίσετε τον εαυτό σας πριν έρθετε σε μένα. Εγώ είμαι ο εξαγνιστής».
Ας μην προσπαθούμε, λοιπόν, να κρύψουμε τα συναισθήματά μας, σαν να ήταν ανίερα και αξιοκατάκριτα.
Το Άγιο Πνεύμα δεν μας κρίνει για τον θυμό μας, ούτε για τον φόβο μας. Αυτό γνωρίζει Ποιοι είμαστε πραγματικά.
Βρίσκεται εδώ, μόνο και μόνο για να μας βοηθήσει να πάμε πέρα από αυτά. Βρίσκεται εδώ για να μας θυμίσει την πραγματική μας Ταυτότητα.
Πρέπει λοιπόν να έχουμε επίγνωση των συναισθημάτων του εγώ μας, για να μπορέσουμε να τα απελευθερώσουμε και να τα παραδώσουμε στο Άγιο Πνεύμα να τα αντικαταστήσει με θαύματα.
«Αυτός δεν μπορεί να απομακρύνει με το φως Του αυτό που κρατάς κρυμμένο, γιατί δεν θα το έχεις προσφέρει σε Αυτόν και έτσι δεν μπορεί να το πάρει από σένα».
Θα παραβίαζε τον Νόμο της ελεύθερης Βούλησης αν παρέμβαινε να αλλάξει τα νοητικά μας πρότυπα, χωρίς εμείς να Τον καλέσουμε.
Αλλά όταν Του ζητήσουμε να τα’ αλλάξει, τότε το αίτημά μας θα εισακουσθεί. Όταν λοιπόν, είμαστε θυμωμένοι ας λέμε:

-Είμαι θυμωμένη αλλά επιθυμώ να μην είμαι.
Είμαι πρόθυμη να δω αυτή την κατάσταση διαφορετικά.
Άγιο Πνεύμα, Σου ζητώ να εισέλθεις σε αυτή την κατάσταση και να μου την δείξεις από μια άλλη οπτική.
Αμήν.


Εμπνευσμένο από τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ και το βιβλίο της Marianne Williamson, "A Return to Love".

Είμαι μία…. Πολυάννα!!!

Το ποστάκι που ακολουθεί είναι εμπνευσμένο από το βιβλίο της Marianne Williamson, "A Return to Love".

Η Πολυάννα είναι το όνομα της νουβέλας της Έλενορ Πόρτερ του 1913 η οποία είναι κλασσικό παιδικό βιβλίο. Η Πολυάννα είναι φανταστικός χαρακτήρας του βιβλίου, ένα κοριτσάκι που καταφέρνει να μοιράσει αισιοδοξία και καλή διάθεση σε όλο τον κόσμο που βρίσκεται γύρω του. Μπαίνει σε καταστάσεις όπου όλοι έχουν πολλοί άσχημη διάθεση για πολλά χρόνια. Αυτή όμως επιλέγει να μη βλέπει την κακοήθεια τους. Έχει πίστη σε αυτό το «κάτι» που βρίσκεται πέρα από την φαινομενική κακία. Ασκούσε την δύναμη της συγχώρεσης κι έτσι μέσα σε πολύ λίγο χρόνο, όλοι ήταν χαρούμενοι κι ευγενικοί.

Έχει χαρακτηριστεί ως «σπασικλάκι», ως «αφελής», ως «ονειροπαρμένη» και από διάφορους όχι και τόσο τιμητικούς χαρακτηρισμούς.

Και όμως!! Είναι ένα εκπληκτικό παράδειγμα εργάτριας θαυμάτων.

Γι αυτό δεν απορώ καθόλου που η κουλτούρα αυτού του κόσμου την υποτιμά.

Εγώ, όμως, έχω αποφασίσει να γίνω σαν αυτή!!

Θέλω να είμαι μια Πολυάννα!!

Έχω αποφασίσει να επεκτείνω τον ορίζοντα της αντίληψής μου πέρα από αυτό που μου δείχνουν οι αισθήσεις του σώματος, σε αυτό που η καρδιά μου γνωρίζει ότι είναι η αλήθεια για κάθε άνθρωπο.

Ξέρω τι πρέπει να κάνω.

Θα αφήσω το Άγιο Πνεύμα να μεταμορφώσει την αντίληψή μου και θα αφήσω την όραση του Χριστού να βλέπει όλα τα πράγματα για μένα χωρίς να τα κρίνει. Θα αφήσω τα θαύματα της αγάπης να κάνουν την δουλειά τους.

Ξέρω τι δεν θα κάνω.

Δεν θα ανακατευτώ!!

Δεν έχει σημασία πως συμπεριφέρονται οι άλλοι. Έχω πίστη στην αγάπη που γνωρίζω ότι υπάρχει πίσω από τον φόβο του καθενός, και με αυτό τον τρόπο καλώ την αγάπη που βρίσκεται μέσα τους να εκφραστεί.

Δεν θα ανακατευτώ!!

Δεν θα επιτεθώ αλλά ούτε και θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου!

Προτιμώ να έχω γαλήνη και χαρά παρά «δίκιο».

Η δύναμή μου βρίσκεται στο να παραμένω μη αντιδραστική. Όταν αντεπιτίθεμαι - και η άμυνα είναι μια μορφή επίθεσης,- ξεκινώ ένα πόλεμο στον οποίο κανένας δεν μπορεί να βγει νικητής.

Αντί γι αυτό, αναζητώ ένα θαύμα. Με αυτή την αναζήτηση, δεν λαμβάνω μέρος στις μάχες της ζωής, παρά ζητώ να ανυψωθώ πάνω από αυτές. Το Άγιο Πνεύμα μου υπενθυμίζει ότι δεν είναι πραγματικές.

Το Άγιο Πνεύμα επίσης μου υπενθυμίζει ότι αντίθετα με το πώς νιώθω όταν χάνομαι μέσα σε συναισθήματα που με βάζουν σε πειρασμό να κρίνω, δεν υπάρχει δίκαιος θυμός.

Στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά σημασία το ποιος άρχισε πρώτος. Είτε επιτίθεμαι πρώτος ή αντεπιτίθεμαι, γίνομαι όργανο του θυμού και όχι της αγάπης.

Εγώ, όμως, θέλω να είμαι όργανο της αγάπης!!

Ακόμα και σε πολιτικά και κοινωνικά θέματα, αυτό που ξέρω είναι ότι μια θυμωμένη γενιά ανθρώπων δεν μπορεί να φέρει την ειρήνη. Το κάθε τι που κάνουμε εμποτίζεται με την ενέργεια με την οποία το κάνουμε. Όπως είπε ο Γκάντι, «Εμείς πρέπει να γίνουμε η αλλαγή.»

Όλα τα όπλα των αμυντικών και επιθετικών συστημάτων που έχουν οι χώρες δεν είναι παρά η προβολή των «όπλων» που έχουμε μέσα στο νου μας. Τα μόνα όπλα από τα οποία χρειάζεται να απαλλαγούμε είναι τα όπλα που είναι μέσα στο μυαλό μας. Τα υπόλοιπα θα ακολουθήσουν.

Γι αυτό κι εγώ επιλέγω να είμαι μια Πολυάννα.

ΓΥΑΛΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Να σου δώσω μια να σπάσεις, αχ βρε κόσμε γυάλινε και να φτιάξω μια καινούρια κοινωνία άλληνε! ...
- Στέλιος Καζαντζίδης-

Τι είναι ο κόσμος;
Ο κόσμος είναι λάθος αντίληψη. Δεν είναι παρά ένα όνειρο.
Ναι, και οι φιγούρες που φαίνονται ότι περπατούν είναι προβολές του μυαλού σου. Το έχεις βιώσει αυτό στην ζωή σου;
Στην αρχή αυτή η σκέψη ακούγεται πολύ τρομακτική. Ιδίως όταν δεν ξέρεις τι να περιμένεις. Αλλά μόλις χαλαρώσεις και ανοίξεις το μυαλό σου, θα σου αποκαλυφθεί ότι η ελευθερία σου βρίσκεται σε αυτή την παραδοχή.
Δεν υπάρχει κόσμος. Αυτό σημαίνει ότι είσαι δημιουργός της δικής σου πραγματικότητας. Αυτό σημαίνει ότι είσαι ελεύθερος. Αυτό είναι καταπληκτικό. Αντί να είναι πια τρομακτικό, γίνεται η πιο συναρπαστική προοπτική στον κόσμο! Όλα περιέχονται μέσα στο μυαλό σου! Και καθώς αλλάζεις το μυαλό σου, ο κόσμος αλλάζει!
Η πόρτα της φυλακής ανοίγει!
Οι πόρτες του Ουρανού βρίσκονται μπροστά σου!

«Ακολούθησε το φως Του, και δες τον κόσμο έτσι όπως τον βλέπει Αυτός. Άκουγε την Φωνή Του μόνο σε ό,τι σου μιλάει.»

Ο Θεός είναι τα πάντα. Ο Θεός είναι ο Λόγος. Άφησε τον εαυτό σου να βλέπει το Θεό παντού. Άφησε τον Θεό να βρίσκεται σε κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα σου (ακόμα και αν ποτέ δεν χρησιμοποιείς την λέξη «Θεός»). Αυτή είναι η ομορφιά. Δεν χρειάζεται να κάνεις κήρυγμα. Δεν χρειάζεται να προσηλυτίζεις ή να διδάσκεις με την γνωστή έννοια. Απλά έχεις την Σκέψη του Θεού στο μυαλό σου, και αφήνεις τον Θεό να περιέχεται σε κάθε λέξη που χρησιμοποιείς ή σκέφτεσαι.
Οι σκέψεις είναι το πιο ισχυρό πράγμα στον κόσμο!
Μοιάζει κάπως με τον Μασαρού Εμότο και τους υδρο-κρυστάλλους του. Πρώτα εξαγνίζει το νερό με τον ήχο της δόνησης (ή αντίστροφα – δηλητηριάζει το νερό με αρνητική δόνηση όπως «Σε μισώ»). Αλλά σε αυτά τα πειράματα με το νερό, δείχνει την ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ. Δείχνει ότι όταν η Αγάπη είναι η λέξη, τότε όλα τα πράγματα γίνονται όμορφα.
Το ίδιο συμβαίνει και με σένα. Άφησε τον Θεό να γεμίσει κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα σου. Άφησε τον Θεό να βρίσκεται σε κάθε λέξη που έρχεται στ’ αυτιά σου.
Αυτό μπορεί να μην είναι πάντα εύκολο.
Όταν κάποιος λέει «είσαι άσχημος» ή «είσαι βλάκας» ή σε μισώ», άφησε την Σκέψη του Θεού να εξαγνίσει αυτά τα λόγια πριν φτάσουν στ’ αυτιά σου. Από αυτό το ιερό μέρος, τίποτα δεν μπορεί να σε επηρεάσει. Τίποτα δεν μπορεί να σε αγγίξει. Μέχρι που να σε φτάσει μια αρνητική κουβέντα θα έχει ήδη μεταμορφωθεί σε ένα ολάνθιστο κήπο και το μόνο που θα βλέπεις θα είναι ο Θεός.
Βέβαια, χρειάζεται εξάσκηση και επαγρύπνηση.
Θα βλέπεις αυτόν που προφέρει τις μισητές λέξεις σαν κάποιο που σου ζητά αγάπη, διότι
«Αυτό που δεν είναι αγάπη, είναι έκκληση γι αγάπη.» « Αυτό που δεν είναι αγάπη είναι φόβος.»
Βάλε τον Θεό στα πάντα. Βλέπε τον Θεό παντού. Δες Τον μέσα σε όλους τους ανθρώπους. Βρίσκεται μέσα σε κάθε ήχο, σε κάθε δέντρο, μέσα στον καφέ σου, στο κομπιούτερ που γράφεις, στην καρέκλα που κάθεσαι, στο κρεβάτι που κοιμάσαι, στο νερό που πλένεσαι, στο φαγητό που τρως, και στους ανθρώπους που σε περιβάλλουν. Ο Θεός βρίσκεται μέσα στα πάντα!
Αυτό δεν έχει να κάνει με θρησκεία, ούτε με πνευματικότητα. Δεν υπάρχει ανάγκη να αποδείξεις τίποτα. Ούτε καν λόγος να μιλήσεις. Απλά παρατήρησέ το και θα δεις ότι είναι αλήθεια.
«Και άφησε Αυτόν να σου δίνει γαλήνη και βεβαιότητα, τις οποίες εσύ τις είχες αποδιώξει μακριά, αλλά ο Ουρανός τις είχε φυλάξει για σένα μέσα σ’ Αυτόν.» «Ας μην επαναπαυθούμε μέχρι που ο κόσμος να λάβει μέρος στην μεταμορφωμένη οπτική μας. Ας μην είμαστε ικανοποιημένοι μέχρι που η συγχώρεση να γίνει ολοκληρωτική. Και ας μην επιχειρούμε να αλλάξουμε την λειτουργία μας» «Και ας μην προσπαθούμε ν’ αλλάξουμε την λειτουργία μας.»
Πρέπει να σώσουμε τον κόσμο.
Καταπληκτικό δεν είναι;
Όταν αφήσεις τον Χριστό (τον πραγματικό σου Ιερό Εαυτό) να είναι Αυτός που κοιτάζει μέσα από σένα, και εργάζεται μέσα από σένα, τότε η ζωή σου θα γίνει ένα απλό και χαρούμενο παιχνίδι. Όλα σου τα προβλήματα λύνονται αυτόματα. Τα πάντα θεραπεύονται και οι ασθένειες εξαφανίζονται χωρίς ν’ αφήσουν ούτε ίχνος.
Και όλα αυτά γίνονται επειδή απλά πήρες μιαν απόφαση – και έδειξες και λίγη προθυμία – ν’ αφήσεις τον Χριστό ν’ αναλάβει το σώμα σου και την ζωή σου.
Σ’ ευχαριστώ πολύ.
Όλοι οι άγγελοι, και ο Θεός ο Ίδιος, αγαλλιάζουν που άκουσες το κάλεσμα.

ΕΚΤΟΞΕΥΟΜΑΙ!!

Το να ζεις εναρμονισμένος με την Πρόθεση, είναι εκπληκτικό!!
Τα πάντα είναι δυνατά!!
Αυτό δεν έχει να κάνει με μαγικές τελετουργίες και μυστηριακές επικλήσεις!!
Απλά, εκτοξεύεσαι προς το Άπειρο, αφήνοντας όλες τις άμυνες και τους φόβους πίσω.
Δεν σου χρειάζονται γιατί όλη η Δύναμη του Σύμπαντος βρίσκεται στην διάθεσή σου. Βρίσκεται ακριβώς μέσα στην πραγματική σου φύση.
Ζήτησε οτιδήποτε και θα σου δοθεί.
Ζήτησε θεραπεία.
Ζήτησε αγάπη.
Ζήτησε κατανόηση.
Ζήτησε καθοδήγηση.
Ζήτα θαύματα.
Ζήτα οτιδήποτε, χωρίς να ντρέπεσαι για τίποτα. Είναι κληρονομικό σου δικαίωμα.
Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι για να κερδίσεις την εύνοια του Θεού.
Ζήτησε και θα σου δοθεί.
Η ευχή σου είναι εντολή του Αγίου Πνεύματος.
Βέβαια, να είσαι έτοιμος για εκπλήξεις. Όταν έχεις αναθέσει την ζωή σου στην Πρόθεση ο προσωπικός σου προγραμματισμός μπορεί να τιναχτεί στον αέρα. Το Σύμπαν μπορεί να έχει άλλα σχέδια για σένα και Αυτό ξέρει καλύτερα. Εμπιστεύσου Το.
Πες πως εκτοξεύεσαι και έχεις απόλυτη εμπιστοσύνη, γιατί πλησιάζεις περισσότερο τον Προορισμό σου.
Απλά, λοιπόν, κάνω αυτό:
Ησυχάζω και αφήνω κατά μέρος όλες τις σκέψεις για το τι είμαι και τι είναι ο Θεός ∙ όλες τις αντιλήψεις που έχω για τον κόσμο, όλες τις εικόνες που έχω για τον εαυτό μου.
Αδειάζω το μυαλό μου από οτιδήποτε πιστεύω ότι είναι σωστό ή λάθος, καλό ή κακό, κάθε σκέψη που κρίνω άξια ή ανάξια, καθώς και όλες τις ιδέες για τις οποίες ντρέπομαι.
Δεν κρατιέμαι από τίποτα.
Μην παίρνω μαζί μου ούτε μία σκέψη που μου έχει διδάξει το παρελθόν, ούτε μια πεποίθηση από πριν για τίποτα και για κανέναν.
Ξεχνάω αυτό τον κόσμο και έρχομαι με εντελώς άδεια χέρια.
Εξάλλου Αυτός δεν είναι που γνωρίζει το δρόμο για μένα; Εγώ δεν χρειάζεται να ξέρω τον δρόμο προς Αυτόν.
Το μόνο που εγώ έχω να κάνω είναι να επιτρέψω σε όλα τα εμπόδια που έχω παρεμβάλλει ανάμεσα στον Παιδί και τον Πατέρα, να απομακρυνθούν ήσυχα για πάντα. Ο Πατέρας μου θα επιτελέσει το δικό Του μέρος με χαρμόσυνη και άμεση ανταπόκριση.
Ζήτησα και θα μου δοθεί.
Ας μην έχω όμως άμεσα αιτήματα, ούτε να Του υποδεικνύω το τρόπο με τον οποίο Αυτός θα μου εμφανιστεί. Ο τρόπος για να Τον φτάσω είναι απλά να Τον αφήσω να είναι.
Σήμερα, λοιπόν, ας μην διαλέγω τον δρόμο που θα πορεύομαι προς Αυτόν.
Διαλέγω, όμως, να Τον αφήσω να έρθει.
Και με αυτή την επιλογή αναπαύομαι.
Και εκτοξεύομαι!!!

Πατέρα, δεν γνωρίζω τον δρόμο προς τα Σένα. Αλλά σε έχω καλέσει και μου έχεις απαντήσει. Εγώ δεν θα ανακατευτώ. Δικό σου είναι ο τρόπος που θα σε βρίσκω και θα σε ακολουθώ. Και δεν ζητώ, παρά μόνο το θέλημά Σου, το οποίο είναι και δικό μου, να γίνει και στον ουρανό και στην γη.
Αμήν.

Σήμερα ας μην κρίνω τίποτα απ’ ό,τι συμβαίνει

Σήμερα ας μην κρίνω τίποτα απ’ ό,τι συμβαίνει. (A COURSE IN MIRACLES - LESSON 243)

Αυτό είναι ένα σπουδαίο μάθημα για όλους μας, καθώς είναι βέβαιο πως τα πράγματα δεν πηγαίνουν πάντα όπως τα υπολογίζουμε και οι άνθρωποι δεν αντιδρούν όπως περιμένουμε, ούτε οι καταστάσεις εξελίσσονται πάντα, όπως προσδοκούμε.

Χρειάζεται να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας.

«Θα είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου σήμερα. Δεν θα νομίζω πως ήδη ξέρω αυτό που προς το παρόν πρέπει να παραμείνει πέρα από την κατανόησή μου.»

Όταν αισθάνεσαι θυμωμένος, μήπως είναι μόνο και μόνο επειδή κάποιος απέτυχε να ικανοποιήσει την λειτουργία που του είχες αποδώσει;

Και αυτός δεν είναι ο λόγος που θεωρείς ότι η επίκρισή σου και η επίθεσή σου προς αυτόν είναι δικαιολογημένες;

Πόσο πιο ευτυχισμένος θα ήσουν αν δεν έδινες τον «κατάλληλο» ρόλο στις φιγούρες που πρωταγωνιστούν στην ζωή σου!

Κανένας δεν είναι δυνατόν να σε προδώσει ή να μην σε ικανοποιήσει, παρά μόνο η ιδέα που έχεις γι αυτόν. Αν δεν εκπληρώνει τις προϋποθέσεις του ρόλου που εσύ του έχεις αναθέσει.

Μην αναθέτεις, λοιπόν, στους αδερφούς σου ρόλους που φαντάζεσαι ότι θα σε κάνουν ευτυχισμένο. Και μην τους κρίνεις και τους επιτίθεσαι όταν δεν μπορούν να παίξουν τους ρόλους που τους ανάθεσες σε αυτό το παιχνίδι που νομίζεις ότι είναι ο σκοπός της ζωής σου.

Ας συνειδητοποιήσουμε, λοιπόν, ότι δεν γνωρίζουμε τα πάντα – ότι είναι αδύνατον να δούμε όλη την εικόνα από μικρά αποσπασμένα κομμάτια – και ότι υπάρχει ένα μεγαλύτερο σχέδιο που λειτουργεί εδώ και τώρα.

Ας μην κρίνουμε τίποτα από ό,τι συμβαίνει.

Είμαι κι εγώ στο ίδιο ταξίδι με σας. Δεν βρίσκομαι σε άλλο μονοπάτι. Όλοι βαδίζουμε προς την τελειοποίηση. Είμαστε μαζί, γύρω μας βασιλεύει το χάος, και βαδίζουμε στο μονοπάτι του επιστροφής στην Εστία μας και της αυτογνωσίας. Η διαφορά είναι ότι κάποιοι από εμάς, δεν το συνειδητοποιούν και καθυστερούν δίνοντας μεγάλη σημασία σε αξίες που δεν έχουν αξία, σε υλικά πράγματα αυτού του κόσμου και κρίνουν και επικρίνουν τους πάντες και τα πάντα. Έχουν περιορίσει την οπτική τους σε αυτόν τον κόσμο και νομίζουν ότι εμποδίζονται από τις καταστάσεις και τους άλλους ανθρώπους, ενώ στην πραγματικότητα είναι αυτοί που επιλέγουν. Προσπαθούν ν’ αλλάξουν τις εξωτερικές συνθήκες και δεν επιχειρούν ν’ αλλάξουν την οπτική τους.

Τι χάσιμο χρόνου! Καλύτερα να αφήσουμε το παρελθόν να φύγει και να κοιτάξουμε τον προορισμό μας!

Ας βλέπουμε μόνο το ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ της κάθε μέρας!

Ας αναγνωρίσουμε ότι δεν βλέπουμε ολόκληρη την εικόνα.

Είναι αδύνατον να κρίνουμε.

Δεν γνωρίζουμε γιατί κάποια πράγματα καταστρέφονται ή αλλάζουν. Δεν ξέρουμε γιατί κάποιοι άνθρωποι έρχονται στην ζωή μας, και γιατί άλλοι φεύγουν. Δεν ξέρουμε γιατί πολλές φορές εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε κατεύθυνση. Εμείς δεν ξέρουμε. Αλλά ο Θεός ξέρει. Αυτός γνωρίζει το Σχέδιο.

Δεν χρειάζεται να έχουμε μια εξήγηση για όλα. Απλά να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει, αλλά εμείς δεν την ξέρουμε. Και δεν χρειάζεται!

Ας δείξουμε εμπιστοσύνη στο Συμπαντικό Σχέδιο!

Ας μην κολλάμε σε τίποτα. Ας μην προσπαθούμε να διευθετήσουμε τίποτα. Γιατί αυτό δεν θα ήταν τίποτα άλλο από δική μας παρέμβαση, μια προσπάθεια να ελέγξουμε την ροή των πραγμάτων.

Όταν ασχολούμαστε με την διευθέτηση των προβλημάτων μας και προσπαθούμε να προγραμματίσουμε την ροή των γεγονότων, είναι σαν να προσπαθούμε να μείνουμε στο ίδιο σημείο του ταξιδιού μας και να μην προχωρήσουμε.

Όταν προσπαθούμε να κάνουμε τους άλλους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλουμε εμείς είναι ένας χειρισμός που μας κρατά στον χωροχρόνο. Είναι τακτική καθυστέρησης, μια προσπάθεια να ελέγξουμε το πώς θα πάνε τα πράγματα, αντί απλά ν’ αφήσουμε τον Θεό να μας δείξει που πρέπει να πάμε.

Ας είμαστε ειλικρινής.

Προσπαθούμε να χειριστούμε ανθρώπους, γεγονότα και καταστάσεις;

Η ξυπνάμε κάθε φορά σε μια καινούρια μέρα, γνωρίζοντας πως έχουμε ένα Οδηγό ο Οποίος μας δείχνει που να πάμε;

Ας ξεχάσουμε τους άλλους ανθρώπους. Αφορά εμάς και μόνο. Αν κάτι δεν λειτουργεί στην ζωή μας, ας το αφήσομε να φύγει. Ας μην κολλάμε. Ας μην πιέζουμε κάτι που δεν δουλεύει να λειτουργήσει. Ο Θεός έχει τον χάρτη, και Αυτός γνωρίζει τον δρόμο.

Ας μην κρίνουμε τίποτα από ό,τι συμβαίνει.

Ας αφήσομε τον Θεό να αναλάβει.

Έχετε προσέξει ότι ο Θεός αφήνει «ταμπέλλες» στον δρόμο για μας;

Πολλές φορές έχω νιώσει ότι με ωθεί προς τα εμπρός. Με οδηγεί σε νέα μέρη που χρειάζεται να πάω. Όταν ακολουθώ λάθος μονοπάτι και χάνω τον δρόμο, κάτι θα συμβεί – κυριολεκτικά μερικές φορές χρειάζεται να με τραβήξει –για να με επαναφέρει!! Τον ευγνωμονώ!!

Πόσες «ωθήσεις» και «παρακινήσεις» χρειάστηκα για να φτιάξω αυτό το μπλογκ!! Με είχε πάρει από το χεράκι και με οδηγούσε. Μου έστειλε ανθρώπους να μου το πουν και να το ξαναπούν. Με καθοδήγησε στο τι να γράφω και πως..!!

Πόσο χαίρομαι που έχω έναν Οδηγό που γνωρίζει τον δρόμο και με οδηγεί!

Αυτό σημαίνει ότι μένω σε μια κατάσταση αποδοχής και θαυμασμού, ό,τι και να συμβαίνει.

Όταν κάνεις ένα μακρινό ταξίδι στη φύση με το αυτοκίνητο, ξέρεις ότι είσαι ένας επιβάτης που παρατηρεί το τοπίο. Παρακολουθείς το τοπίο από το αυτοκίνητο σαν ταινία του κινηματογράφου.

Μερικές φορές στο δρόμο μπορεί να δεις ένα τρομερό αυτοκινητιστικό δυστύχημα ή ένα νεκρό σκυλί γεμάτο αίματα, αλλά δεν σταματάς να το αναλύσεις. Συνεχίζεις το ταξίδι σου. Η σκέψη του μπορεί να μείνει για λίγο στο μυαλό σου αλλά έπειτα λες στον εαυτό σου «συμβαίνουν αυτά». Δεν προσπαθείς να το διορθώσεις. Δεν γυρίζεις πίσω να φτιάξεις τα πράγματα. Συνεχίζεις να ταξιδεύεις προς τον προορισμό σου.

Βέβαια, μπορεί να είσαι από εκείνους που σταματούν να βοηθήσουν, - και δεν λέω να μην το κάνεις-, αλλά έπειτα συνεχίζεις το ταξίδι σου. Δεν κατασκηνώνεις εκεί…αναρωτώμενος τα γιατί και τα πως..

Το ίδιο πρέπει να κάνεις και με τα γεγονότα της ζωής σου.

Συνέχισε να περπατάς.

Σαν τον Johnnie Walker. Συμβαίνουν αυτά. Μην προσπαθείς να τα φτιάξεις. Απλά συνέχισε να κατευθύνεσαι προς τον προορισμό σου. Μην παγιδεύεσαι.

Πρόσω ολοταχώς!

Σήμερα δεν θα κρίνω τίποτα από ό,τι συμβαίνει.

Αφήνω το παρελθόν να φύγει.

«Πατέρα, σήμερα αφήνω την δημιουργία ελεύθερη να είναι ο εαυτός της. Τιμώ όλα της τα μέρη, στα οποία συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ. Είμαστε ένα γιατί κάθε μέρος περιέχει την δική Σου μνήμη και η αλήθεια πρέπει να λάμψει σε όλους μας σαν ένα.»

Πηγές: http://gorgeousforgod.com

http://www.courseinmiracles.com/index.html