Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Σας αφήνω το όνειρό μου


Υπάρχει μια ιστορία πίσω από την αποκαλούμενη ιστορία μας, που δεν θα μπορέσετε ποτέ να συλλάβετε. Η ιστορία έχει μια βαθύτερη βάση. Η περιφέρεια που εμείς γνωρίζουμε σαν ιστορία δεν είναι τα αληθινά γεγονότα. Πίσω από την αποκαλούμενη ιστορία, συνεχίζετε μια άλλη βαθύτερη, που γι’ αυτήν δεν γνωρίζουμε τίποτα.


Την Πέμπτη 18 Ιανουαρίου 1990, σαν σήμερα, στην Κοινότητα του Όσσο στην Πούνα της Ινδίας, οι μαθητές του συγκεντρώνονται στο αμφιθέατρο Γκωτάμα Βούδα, για το βραδινό διαλογισμό. Οι σωματικοί πόνοι του Όσσο είναι τόσο έντονοι, που δεν του επιτρέπουν να βγει από το δωμάτιό του, ζητάει όμως να γίνει ο διαλογισμός.

Το επόμενο βράδυ, Παρασκευή 19, την ώρα που συνήθως αρχίζει ο διαλογισμός, ο Σουάμι Αμρίτο Τζώρτζ Μέρεντιθ, προσωπικός γιατρός του Όσσο, ανακοινώνει ότι στις 5 το απόγευμα ο Δάσκαλος άφησε το σώμα του. Η επιθυμία του είναι να τον φέρουν το ίδιο βράδυ στο αμφιθέατρο και να αποτεφρωθεί αμέσως.

Το Σάββατο 20. ο Αμρίτο μιλάει στους μαθητές που είναι συγκεντρωμένοι στο αμφιθέατρο και ξαναζεί μαζί του τις τελευταίες ώρες ζωής του δασκάλου:

“Όπως όλοι θα ξέρετε, τις τελευταίες μέρες, το σώμα του Όσσο είχε αποδυναμωθεί σημαντικά. Αυτό που πιθανώς δεν ξέρετε, είναι ότι ο σωματικός πόνος είχε γίνει αβάσταχτος. Το βράδυ της Πέμπτης ο πόνος στα πόδια δεν του επέτρεψε ούτε να έρθει στο αμφιθέατρο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας χειροτέρεψε. Κάθε κίνηση του σώματός του ήταν πραγματικό βάσανο. Χθες βράδυ, παρατήρησα ότι ο σφυγμός του ήταν αδύναμος και ασταθής. Του είπα: «Πιστεύω ότι ο θάνατος πλησιάζει» Συμφώνησε με ένα νεύμα. Τον ρώτησα αν πρέπει να φωνάξω τον καρδιολόγο για καρδιακές μαλάξεις. «Όχι» Μου απάντησε. «Αφήστε με να φύγω. Η ύπαρξη έχει το δικό της χρόνο».



Ενώ τον βοηθούσα να πάει στο μπάνιο, μου έλεγε: «Και εδώ να βάλετε παντού μοκέτα, ίδια με αυτό το χαλάκι.» Ύστερα ήθελε να καθίσει στην καρέκλα του και άρχισε να δίνει οδηγίες για τα λίγα πράγματα που βρίσκονταν στο δωμάτιό του. «Σε ποιον θα το δώσουμε; Ρώτησε δείχνοντας το μικρό στέρεο. Είναι καλό για τις κασέτες; Θα αρέσει στη Νιρούπα;» Η Νιρούπα καθάριζε το δωμάτιό του για πολλά χρόνια. Συνέχισε δίνοντας κάθε αντικείμενο του δωματίου του σε κάποιον. «Αυτά να τα πάρετε από δω – πρόσθεσε, δείχνοντας τους αφυγραντήρες που τελευταία του είχαν φανεί πολύ θορυβώδεις – και να προσέχετε να υπάρχει πάντα ένα κλιματιστικό σε λειτουργία» συνέχισε.

Ήταν απίστευτο! Ασχολείτο με το καθετί, με έναν απλό και ακριβή τρόπο. Ήταν ήρεμος, σαν να έφευγε για το Σαββατοκύριακο.



Μετά κάθησε στο κρεβάτι του. Τον ρώτησα τι έπρεπε να κάνουμε με το Σαμάντι του (Ο χώρος που διατηρούνται οι στάχτες του Πνευματικού Δάσκαλου). Βάλτε απλά τις στάχτες μου στο Τσουάνγκ Τσου (Η αίθουσα όπου ο Όσσο είχε δώσει ομιλίες), εκεί που είναι το κρεβάτι. Εκεί θα μπορεί να έρχεται ο κόσμος να διαλογίζεται» Τον ρώτησα, «Τι να κάνουμε με αυτό το δωμάτιο;» Κι εκείνος με ρώτησε: «Πιστεύεις ότι θα ήταν καλό για το Σαμάντι;» «Όχι, απάντησα, το Τσουάνγκ Τσου θα είναι πολύ καλό.»

Του είπα επίσης ότι θα μας άρεσε να διατηρήσουμε το δωμάτιο ακριβώς όπως είναι. «Α ναι, είπε, τότε να το κάνετε πραγματικά ωραίο» Και πρόσθεσε ότι ήθελε να αλλάξουμε εντελώς το μάρμαρο.

«Και η τελετή;» τον ρώτησα.

«Φέρτε με στο αμφιθέατρο για δέκα λεπτά και μετά κατευθείαν στο κρεματόριο. Και θυμηθείτε να μου φορέσετε σκούφο και κάλτσες.»




Τον ρώτησα τι έπρεπε να πω σε όλους εσάς κι εκείνος μου είπε να σας ανακοινώσω ότι από τις μέρες της φυλακής της Σαρλότ στην Βόρεια Καρολίνα, το σώμα του είχε υποστεί μια προοδευτική επιδείνωση, ότι στην φυλακή της Οκλαχόμα είχε δηλητηριαστεί με θάλλιο και είχε εκτεθεί σε ακτινοβολία. Μου είπε ότι η δηλητηρίαση ήταν τέτοια που δεν άφησε ίχνη. «Αυτό το κατεστραμμένο σώμα είναι έργο των χριστιανών φονταμενταλιστών και της αμερικανικής κυβέρνησης.» Πρόσθεσε ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε σωπάσει για τους πόνους του, αλλά η ζωή μέσα σε εκείνο το σώμα είχε μετατραπεί σε κόλαση.

Ξαναξάπλωσε στο κρεβάτι. Πήγα στον Τσαγιές (μαθητής του Όσσο) για να τον ενημερώσω για ότι συνέβαινε. Με φώναξε ο Όσσο, του είπα ότι ήταν κι ο Τσαγιές μαζί μου και τον κάλεσε να μπει. Καθήσαμε στο κρεβάτι και μας είπε τα τελευταία του λόγια: «Να μη μιλάτε για μένα σε παρελθοντικό χρόνο, η παρουσία μου εδώ, χωρίς το βάρος ενός ταλαιπωρημένου σώματος θα είναι χίλιες φορές πιο έντονη. Υπενθυμήστε στους ανθρώπους μου ότι θα με νιώθουν περισσότερο. Θα το καταλάβουν αμέσως.»

Του πήρα το χέρι κι άρχισα να κλαίω. Με κοίταξε σχεδόν αυστηρός λέγοντάς μου: «Όχι, όχι, δεν πρέπει να κάνεις έτσι.» Σταμάτησα αμέσως κι αυτός χαμογέλασε με ένα πανέμορφο τρόπο.




Μετά είπε στον Τσαγιές: « Τώρα που αφήνω αυτό το σώμα, θα έρθει περισσότερος κόσμος» και συνέχισε δηλώνοντας ότι θα είναι πολλοί αυτοί που θα ενδιαφερθούν για τη δουλειά του, δουλειά που θα εξαπλωθεί μέσα από το αναμενόμενο.

Μετά πρόσθεσε: «Σας αφήνω το όνειρό μου.»

Άρχισε να μιλάει με πολύ χαμηλή φωνή και ο Τσαγιές πλησίασε το αυτί του να τον ακούσει.

«Και να θυμάστε, η Ανάντο είναι ο αγγελιοφόρος μου.» Και μετά από μια παύση πρόσθεσε: «Όχι η Ανάντο θα είναι το μέσο μου.» Και γυρνώντας σε μένα: «Μέσο είναι η σωστή λέξη;» Δεν κατάφερα να τον ακούσω και δεν κατάλαβα: «Μήτινγκ;» ρώτησα κι εκείνος συνέχισε: «Όχι, για την Ανάντο, μέσο. Αυτή θα είναι το μέσο μου.»

Ξάπλωσε ήσυχα στο κρεβάτι κι εμείς μείναμε καθισμένοι δίπλα του. Εγώ συνέχισα να κρατάω το σφυγμό του. Σιγά – σιγά εξασθενούσε. Όταν δεν τον ένιωθα πια, του είπα: «Όσσο, νιώθω ότι πλησιάζει.»

Συμφώνησε γλυκά με ένα νεύμα κι έκλεισε τα μάτια για τελευταία φορά.


Από το βιβλίο ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΩΚΡΑΤΗΣ – Η υπόθεση Όσσο

των ΜΑΤΖΙΝΤ ΒΑΛΚΑΡΕΝΓΚΙ & ΙΝΤΑ ΠΟΡΤΑ



Ο Όσσο άφησε το σώμα του στις 19 Ιανουαρίου 1990. Μερικές εβδομάδες νωρίτερα τον είχαν ρωτήσει τι θα συνέβαινε στο έργο του όταν εκείνος θα είχε φύγει:

Η εμπιστοσύνη μου στην Ύπαρξη είναι απόλυτη. Αν υπάρχει κάποια αλήθεια σ’ αυτά που λέω θα επιβιώσει. Οι άνθρωποι που εξακολουθούν να ενδιαφέρονται για το έργο μου θα κρατούν απλώς το δαυλό, αλλά δε θα επιβάλλουν τίποτα σε κανένα.

Θα παραμείνω πηγή έμπνευσης για τους ανθρώπους μου. Κι αυτό θα το αισθανθούν οι περισσότεροι. Θέλω να αναπτύξουν μόνοι τους ιδιότητες, όπως η αγάπη – γύρω από την οποία δεν μπορεί να δημιουργηθεί καμιά εκκλησία - όπως η επίγνωση – που δεν είναι μονοπώλιο κανενός – όπως το γλέντι, όπως η ικανότητα να χαίρεσαι και να διατηρείς δροσερά παιδικά μάτια.

Θέλω οι άνθρωποί μου να γνωρίσουν τον εαυτό τους, να ακούν μόνο τον εαυτό τους. Και η οδός είναι εντός.




Πριν αφήσει το σώμα του, υπαγόρευσε την επιγραφή για το σαμάντι του, την κρύπτη από μάρμαρο και καθρέπτη, η οποία περιέχει την τέφρα του:

OSHO

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ – ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ

ΜΟΝΟ ΕΠΙΣΚΕΦΤΗΚΕ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ

ΜΕΤΑΞΥ

11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1931 & 19 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1990

11 σχόλια:

kelly alamanou είπε...

Δημητρη ευχαριστώ για τη συγκίνηση
που ένοιωσα διαβαζοντας την ανάρτηση τούτη.

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

Περασαν 19 χρονια, απο τοτε που ειδα το βιντεο της υποδοχης με ζητωκραυγες,χορο και τραγουδι, της σωρου του Οσσο στο Αμφιθεατρο. Πανε λιγα λιγοτερα απο την αναγνωση της "επιχειρησης Σωκρατης". Και η συγκινηση(συν+κινηση) παραμενει αναλλοιωτη στο περασμα του χρονου. Ν'ασαι καλα βρε Δημητρη:)

delta είπε...

Καλησπέρα Κέλλυ, καλησπέρα Γιάννη

Νιώθω πολύ όμορφα που συν-κινηθήκαμε και οι τρεις παρέα.

Ο Όσσο νομίζω είναι ένας μεγάλος φωτισμένος φιλόσοφος και από τους πιο παρεξηγημένους δασκάλους. Προσπάθησε με ανθρώπινους, βατούς τρόπους να φέρει την αλήθεια αλλά είναι δυσνόητος μέσα στην απέραντη σοφία και αγνότητά του. Παραείναι απλός για την πολυπλοκότητα των ανθρώπων. Προσπάθησε να σπάσει αυτή την πολυπλοκότητα και τις δομές για να μιλήσει για την ουσία. Οι άνθρωποι όμως είναι προσκολλημένοι στους τρόπους που επέλεξε για να διαλύσει τις δομές και όχι στην ουσία. Ο ίδιος ο δάσκαλος όμως ζητούσε πάντα να μην παίρνουν τα λόγια του πολύ στα σοβαρά και να επικεντρώνονται στην ουσία πίσω από τις λέξεις.

Δείτε (όση δεν έχετε δει ακόμη) το αγαπημένο μου video στο youtube και γελάστε με την ψυχή μας.

http://www.youtube.com/watch?v=M9qgK5mvPVA


Ζήσε τη ζωή απλά, με αγάπη και με παιχνιδιάρικη διάθεση – όχι σοβαρά. Η σοβαρότητα είναι ασθένεια, η μεγαλύτερη ασθένεια της ψυχής και η παιχνιδιάρικη διάθεση η μεγαλύτερη θεραπεία…

Margo είπε...

Θυμάμαι μετά την κρυμμένη αρμονία το πρώτο βιβλίο που είχε μεταφραστεί στα Ελληνικά, έψαχνα πότε θα εκδοθούν άλλα του βιβλία. Όταν σε κάποιο από αυτά διάβασα για τον θάνατό του φοβήθηκα πως τίποτε δε θα είναι το ίδιο.. όταν φεύγει ένας μεγάλος δάσκαλος τίποτε δεν μπορεί να είναι το ίδιο.. νόμισα. Σήμερα πιστεύω άνθρωποι όπως ο Οsho με το έργο τους συνεχίζουν να φωτίζουν τον δρόμο στο μοναχικό μας ταξίδι. Δική μας η επιλογή να το αφήσουμε να μας οδηγεί.

Πολύ συγκινητική πράγματι η περιγραφή των τελευταίων στιγμών...

marbeyou είπε...

καλημερα δελτα!!
"Η οδος βρισκεται μεσα μας "
κανενας δασκαλος δεν μπορει να κανει τιποτα για μας αν εμεις δεν ειμαστε στη δικη μας οδο..εκει πραγματικα συναντιουνται δασκαλοι και μαθητες νοωντας την ιδια αληθεια..
το λαθος που κανουμε ακολουθωντας καποιον δασκαλο ειναι να παιρνουμε καθε λεξη του και να την κανουμε δικια μας επειδη μας θυμιζει την αληθεια που εχουμε μεσα μας..
δεν αρκει ομως αυτο για να φωτιστουμε...
πρεπει ο δικος μας νους να νοησει την αληθεια κι εκει ναρθει ο δασκαλος ως επιβεβαιωση των οσων ο νους μας αποκαλυψε..
δασκαλος ειναι αυτος που κινει τον νου μας στην αληθεια και μας ωθει να την βρουμε μονοι μας..
να διδασκομαστε αποτ ις πραξεις καποιου κι οχι μονο απο τα λογια του..τα λογια ειναι η μιση αληθεια..συνεπεια λογων και πραξης ειναι ολοκληρη η αληθεια..
αυτο δεν σημαινει οτι ο οσσο δεν ηταν ενας φωτισμενος δασκαλος..κατ'εμε εβαλε κιαυτος το λιθαρακι του και ανοιξε τον δρομο για την αληθεια..οπως και πολλοι αλλοι δασκαλοι στην ιστορια της ανθρωποτητας ..ολα εχουν ειπωθει..η συνθεση τους λειπει για να αποκαλυφθει ολοκληρη η αληθεια ως ενα ενιαιο συνολο..
κι ισως αυτη ειναι μια δουλεια που πρεπει να κανουμε εμεις με τη δικη μας νοηση με τη δικη μας διαδρομη ο καθενας ,να απελευθερωσουμε τη δικη μας γνωση με σεβασμο σε ολους οσους προσπαθησαν και κατεθεσαν τη δικη τους αληθεια ωστε να την βρουμε εμεις σημερα ..συνθεση της αληθειας λοιπον..πισω απο τις λεξεις οπως λεει κι οσσο..γιατι και πολλα απ'οσα εχει πει κι εχει κανει και οιδιος εχουν αλλοιωθει και διαστρεβλωθει κι εχουν παρει μεγαλυτερες διαστασεις απο τις πραγματικες..αποριας αξιον ειναι πως εχει δημιουργηθει μεγαλη περιουσια απο το εργο του και πως αυτη χρησιμοποιειται σημερα..για αλλη μια φορα καποιοι χρησιμοποιουν το εργο ενος φωτισμενου για να πλουτιζουν..υπνωτιζοντας με τα ομορφα λογια του.
οφειλουμε να ειμαστε σ'επαγρυπνιση και να χτενιζουμε καθε πληφορια που δεχομαστε..γιατι ο καλυτερος τροπος υπνωτισμου ειναι η μεταμφιεσμενη αληθεια..υπαρχει και ψευτικη φωτιση που μοιαζει αληθινη αλλα δεν ειναι!!
δεν ξερω τι μ'επιασε πρωι πρωι και εγραψα ολα αυτα..
απλως ειναι η δικη μου προσεγγιση στα πραγματα και φυσικα δεν διεκδικω την ορθοτητα της παρα μονο την καταθετω για προβληματισμο σε σας που δειχνετε οτι τον εχετε μελετησει καλα ενω εγω ομολογω οτι τον εχω μελετησει πολυ αποσπασματικα και δεν διαφωνω με οσα λεει.
ομως πιστευω οτι ειναι ωρα να εκδηλωθει και να φανερωθει η δικη μας γνωση και τοτε θα φανει αν οι δασκαλοι ειχαν δικιο η οχι..αν μπορουμε να πραξουμε στα λογια τους κιαυτο δεν γινεται ποτε..γιατι ο καθενας εχει "τη δικη του οδο"

τα σεβη μου!!

Γιάννης Αυγουστάτος είπε...

Αγαπητή marbeyou,
ναι, η οδός βρίσκεται μέσα μας, αλλά εμείς είμαστε χαμένοι και ασυνείδητοι στις εξωτερικές ψευδαισθήσεις...
Ο ρόλος του αληθινού Δασκάλου είναι να μας βοηθήσει να στραφούμε προς τη σωστή κατεύθυνση και όχι να μας δώσει έτοιμη τη γνώση του! Ο ίδιος ο Όσσο έχει πει: «Η γνώση είναι ζωντανή μόνο όταν τη γνωρίζεις εσύ ο ίδιος, όταν είναι άμεση εμπειρία. Όταν όμως την δανείζεσαι από τους άλλους, δεν είναι ζωντανή εμπειρία, δεν είναι γνώση, είναι απλώς μνήμη». Τα λόγια του Όσσο και πολύ περισσότερο οι πράξεις του είχαν σαν σκοπό να ταρακουνήσουν και να αφυπνίσουν τους μαθητές του! Οι συνειδητά προκλητικές συμπεριφορές και δηλώσεις , οι παραδοξότητες και οι ευφάνταστες τεχνικές διαλογισμού που εφηύρε είχαν αυτό ακριβώς τον στόχο.... Τώρα αν κάποιοι αποστηθίζουν επιλεκτικά τα λόγια του και τα χρησιμοποιούν ως υπνωτικό είναι δικό τους το λάθος... . Ίσως εσύ έχεις διαλέξει τον πιο δύσκολο μοναχικό δρόμο, όμως η ζωντανή παρουσία ενός αυθεντικού Δασκάλου έχει σταθεί ανά τους αιώνες, ένας πολύτιμος καταλύτης της εσωτερικής τους μεταμόρφωσης . Είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνήσεις και με την ακόλουθη δήλωση του Όσσο : «Μη μαζεύεις πληροφορίες. Αν θέλεις να γνωρίσεις την αγάπη, αγάπησε. Αν θέλεις να γνωρίσεις το Θεό, διαλογίσου. Αν θέλεις να μπεις μέσα στο άπειρο, προσευχή σου. Μην προσπαθείς να συσσωρεύσεις τι έχουν πει οι άλλοι γι' αυτά. Το να μάθεις, δεν θα βοηθήσει. Το να ξεμάθεις, θα βοηθήσει. Παράτα οτιδήποτε ξέρεις, για να μπορέσεις να γνωρίσεις». Ο Όσσο αυτό προσπάθησε μια ζωή, με απαράμιλλη τόλμη: Να γκρεμίσει όλα τα εξωτερικά και νοητικά εμπόδια που απομακρύνουν τον άνθρωπο από την αληθινή του Υπόσταση.
Καλό δρόμο στο εσωτερικό σου μονοπάτι.

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

Στη νεα ενεργεια που εγκαθισταται σταδιακα στη γη, η εννοια του δασκαλου, δεν θα υπαρχει, όπως υπηρχε μεχρι τωρα. Στη καινουργια ενεργεια, ο καθενας θα είναι δασκαλος και μαθητης ταυτοχρονα.

Δεν είναι τυχαιο που ο Οσσο και ο Κρισναμουρτι, ηταν οι προδρομοι στα δεδομενα της νεας γης και πιστευω ότι στο μελλον, δεν θα χρειαστει ο πλανητης δασκαλους τετοιου υψηλου βεληνεκους.

Μεχρι τωρα, ο δασκαλος χρειαζοταν τον μαθητη και ο μαθητης τον δασκαλο. Και ο Οσσο και ο Κρισναμουρτι, απομυθοποιησαν τον παραδοσιακο ρολο της σχεσης γκουρου-μαθητη, που ηταν σχεση εξουσιαστη-εξουσιαζομενου. Δεν είναι τυχαιο το ότι ο Οσσο, απ’ολη αυτή τη τελευταια φουρνια δασκαλων, αποδεχοταν μονο τον Κρισναμουρτι. Όπως και το ότι ο Κρισναμουρτι ηταν αλλεργικος στους πασης φυσης γκουρου.

Ο Οσσο ειχε αναφερει καπου: Το κερί καίγεται και οι χρυσαλίδες πετάνε από πάνω του και χορεύουν… και πεθαίνουν. Το κερί δεν κάνει τίποτα, αλλά σκοτώνει. Έτσι και εγώ δεν κάνω τίποτα και σκοτώνω… τα σούρτα - φέρτα της ζωής.

Εκει που αξιζει να σταθει κανεις, είναι οι αντιφασεις και οι αντιθεσεις που εμφανιζονται στις ομιλιες του. Όταν εκανε αναφορα σε μια αληθεια, ειχε δυο επιλογες. Η να την δωσει μιση για να γινει αποδεκτη και κατανοητη από ένα κοινο-ορθολογικο νου, η να την δωσει ολοκληρη. Υπαρχει όμως κατι που είναι Ολο-ολοκληρο και δεν περικλειει το αντιθετο του? Ετσι φαινομενικα εμφανιζοταν αντιφατικος, κατι που εγινε αντικειμενο διαστρεβλωσης και επικρισης των λογων του.

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

" Λες: Νόμιζα πως ήξερες τα πάντα.
Κάνεις μεγάλο λάθος! Δεν ξέρω τίποτα!
Αν ήρθες εδώ μ' αυτή την ιδέα, ήρθες σε λάθος άτομο και σε λάθος μέρος. Εδώ γιορτάζουμε την άγνοια! Καταστρέφουμε κάθε είδους γνώση. Όλη μας η προσπάθεια είναι να σου ξαναδώσουμε την αθωότητα, την αθωότητα που είχες πριν γεννηθείς. Αυτοί που ακολουθούν το Ζεν την ονομάζουν "πρωταρχικό πρόσωπο." Η αθωότητα είναι πηγαία, η γνώση σου έχει δοθεί από την κοινωνία, από τους άλλους γύρω σου, από την οικογένεια. Η αθωότητα είναι δική σου. Η γνώση είναι πάντοτε των άλλων. Όσο πιο πολλά ξέρεις, τόσο λιγότερο είσαι ο εαυτός σου.

Ο ιερέας ήταν εναντίον του Ιησού, ο ιερέας ήταν εναντίον του Βούδα, ο ιερέας ήταν εναντίον του Ζαρατούστρα, ο ιερέας ήταν εναντίον του Λάο Τσε.

Ποιο ήταν το κακό που είχαν; Γιατί ήταν εναντίον τους ο ιερέας; Ο ιερέας ήταν εναντίον τους, γιατί έκοβαν εκείνοι τις ίδιες τις ρίζες του επαγγέλματος του. Έλεγαν στους ανθρώπους να απαλλαγούν από το φόβο.

Στους παπάδες δεν άρεσε ποτέ ο Βούδας, όσο ήταν ζωντανός, δεν τους άρεσε ποτέ ο Ιησούς, όσο ήταν ζωντανός. Όσο ήταν ζωντανός, ήταν πάντοτε εναντίον του. Όταν είναι νεκρός, αμέσως έρχονται και οργανώνονται γύρω του, κάνουν ένα ναό κι αρχίζουν να σε εκμεταλλεύονται.

Ένας άνθρωπος ψηλαφίζει μέσα στο σκοτάδι. Ο παπάς και ο πολιτικός μπορούν να τον εκμεταλλευτούν. Ο πολιτικός και ο παπάς συμφωνούν σ’ αυτό το σημείο, ότι χρειάζονται οπαδούς. Μόνο τότε μπορούν να γίνουν κάποιοι. Και έχουν χωρίσει τις περιοχές τους. Ο πολιτικός έχει πάρει τον επίγειο κόσμο και ο παπάς τον πνευματικό. Αυτοί οι δύο έχουν κάνει σκλάβο ολόκληρη την ανθρωπότητα .Έχουν καταστρέψει την ελευθερία των ανθρώπων.

Η μεγάλη συνεισφορά στην ανθρωπότητα έχει έρθει από ελάχιστους δασκάλους, οι οποίοι έχουν πετύχει όχι μόνο τη δική τους ελευθερία, αλλά επίσης και την ελευθερία εκείνων που τους αγάπησαν".

Οσσο

delta είπε...

Καλημέρα marbeyou

Ευχαριστώ πολύ για το τόσο εποικοδομητικό σχόλιό σου.

Ίσως χρειάζεται να βρεθούμε κοντά σε κάποιον ο οποίος θα μας βοηθήσει να κάνουμε ένα γερό καθάρισμα του σκοταδιού που υπάρχει μέσα μας, έτσι ώστε να καθαρίσει ο δρόμος πρόσβασης προς την συμπαντική ενέργεια.. Ακούμε συχνά ότι ο Θεός είναι αγάπη και ότι όλοι μας είμαστε μέρη του Θεού. Μα τότε γιατί δεν νιώθουμε αυτή την αγάπη; Ίσως γιατί υπάρχουν πολλά παράσιτα γύρω από την ύπαρξή μας που δεν μας αφήνουν να συντονιστούμε με την ενέργεια του Θεού. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι κάποιοι συνάνθρωποί μας έχουν πολύ δυνατότερο και καθαρότερο σήμα. Και ίσως η δουλειά τους σ’ αυτόν τον πλανήτη είναι να καθαρίζουν τα ενεργειακά παράσιτα γύρω από τη γη και θυμίζουν στους ανθρώπους πώς να συντονίζουν ξανά το σήμα τους. Ίσως τελικά να χρειαζόμαστε έναν τέτοιο άνθρωπο για να συντονίσει ξανά το σήμα μας με την πηγή και να μας απαλλάξει από τα αμέτρητα παράσιτά μας. Και μόνο να βρίσκεσαι κοντά σε έναν τέτοιο άνθρωπο που είναι συνεχώς συνδεδεμένος με την πηγή (πίστεψέ με το έχω νιώσει), βελτιώνει κατά πολύ το δικό σου σήμα και την πνευματική όρασή σου. Τα λόγια δεν έχουν τόση σημασία. Εξάλλου σημασία δεν έχει τι λες αλλά τι ακούει ο καθένας. Σημασία δεν έχει τι δίνεις αλλά τι μπορεί ο άλλος να πάρει.

Οι άνθρωποι βέβαια αρέσκονται σε οργανωμένα παλιά συστήματα. Βλέπουν αυτό που είναι ικανοί να δουν και δεν αντέχουν ολόκληρη την αλήθεια που έτσι κι αλλιώς είναι αδύνατον να ειπωθεί. Οι άνθρωποι έχουν την τάση να αναθέτουν πλήρως την πνευματικοί τους εξέλιξη σε κάποιον σωτήρα και αυτό είναι λάθος νομίζω. Έχουν συνηθίσει την έτοιμη τροφή. Έχουν μάθει να τους λένε τι πρέπει να κάνουν. Οφείλουν οι ίδιοι να βουτήξουν στο βάθος της ύπαρξής τους και να διαβάσουν το βιβλίο του Θεού μέσα τους. Μόνο έτσι θα αρχίσουν σιγά σιγά να βλέπουν το διαμάντι που κρύβεται βαθιά στην ύπαρξή τους. Όσο και να ακούνε από κάποιον για την αλήθεια, αν αυτή δε βιωθεί θα παραμείνει κούφια λόγια.

marbeyou είπε...

καλημερα ,

Γιαννη και iani,συμφωνω και με τους δυο σας κι ετσι ειναι..
ενα σημειο στην τοποθετηση του καθενα μονο θελω να διευκρινησω.
γιαννη δεν εχω επιλεξει τον μοναχικο δρομο , για μενα δεν υπαρχει μοναχικος δρομος, "συνοδοιποροι ειμαστε στην ιδια διαδρομη " που λεει και ο δελτα κι "ολα τα μονοπατια οδηγουν στο ιδιο βουνο" που λεει και ο φωτης,απλως θελω να στεκομαι σε μια αποσταση και να μην ταυτιζομαι με οτι διαβαζω η με οποιον μου μεταφερει μια πληροφορια, κατι που εμαθα στον δρομο μου, ειναι οτι η γνωση ειναι μεσα μας φερουμε βαθεια εσωτερικη γνωση μεσω της ψυχης μας και ο σκοπος μας ειναι να την αφυπνισουμε και να μην υιοθετουμε ετοιμη γνωση αλλων, σημασια εχει να επελευθερωνουμε την δικη μας γνωση και τοτε πραγματικα ειμαστε στον δρομο της αληθειας, οταν εμεις νοουμε την αληθεια με τον δικο μας τροπο, την εκφραζουμε και την απελευθερωνουμε ,γινομαστε κατα καποιο τροπο δασκαλοι και μαθητες του εαυτου μας με την ενοια που εξηγει ο ianis κι αυτη ειναι η αληθινη ενοια, δεν υπαρχει δασκαλος χωρις μαθητη και μαθητης χωρις τον δασκαλο,αν κατεβασουμε λοιπον τους δασκαλους αποτ ο βαθρο που τους εχουν βαλει καποιοι τοτε θα γινουν πιο προσιτοι και προσβασιμοι πιο κατανοητοι κιαυτο ειναι ολο το θεμα..ολοι ειμαστε ενα με κοινο προορισμο κανενας δεν φωτιστηκε μονος του αλλα με την βοηθεια και αλλων γιαυτο και ειχαν ολοι μαθητες που στην ουσια ηταν και δασκαλοι τους..
η ολοκληρωση του εαυτου ειναι ενα παζλ που συντιθεται και μεσα απο αλλους κι οταν συντεθει σε ολον δεν μπορει να μεινει πλεον εδω εξυψωνεται γιαυτο και δεν πιστευω στον μοναχικο δρομο αλλα στον συμμετοχικο της αλληλοβοηθειας και αλληλοσυμπληρωσης, ομως ειναι ωρα να εμπιστευτουμε την δικη μας νοηση , να γινουμε γνωση εμεις οι ιδιοι, δασκαλοι και μαθητες ο ενας του αλλου κιαυτο το κομματι της διαδρομης ανοιγεται τωρα και ηδη συμβαινει, ειναι ορατο ειδικα εδω μεσα, φαινεται ολοκαθαρα πως συμπληρωνει ο ενας την σκεψη του αλλου κι αυτο ηταν κατι που ηθελα να δω.
ευχαριστω πολυ που με κανατε να το δω και οι δυο σας.
ειναι υπεροχο για μενα να διαβαζω και να αναγνωριζω την μοναδικη γνωση του καθενα που παραλληλα ειναι και γνωση αλλων .
ειναι ενα παιχνιδι που πρεπει να μαθουμε σιγα σιγα να παιζουμε για να απελευθρωνουμε τη δικη μας γνωση και την πολυ δυνατη ενεργεια της!

πολυ πολυ καλη μερα ναχουμε!!
και παλι ευχαριστω!!

Ελένη Του είπε...

Φίλοι,
Το να βρεθεί και μόνο στην αύρα του Διδασκάλου κανείς,είναι μιά εμπειρία που σίγουρα την αναζητούσε η ψυχή του με μεγάλη λαχτάρα σε μακρά σειρά ενσαρκώσεών του.
Aυτή είναι η κατάθεση μου όπως και εκατομμυρίων άλλων,από την επαφή με τον Διδάσκαλό Σρί Σάτυα Σάι Μπάμπα.
Ο ζωντανός Διδάσκαλος είναι η ενσάρκωση της ΑΓΑΠΗΣ είναι αυτό που πρέπει να γίνω, το δέον γενέσθαι,ή μάλλον Αυτό που μπορώ να αναγνωρίσω, όπως με προτρέπει ,ως τον Εσώτερο Εαυτό.
Ο δρόμος δεν είναι πάντα ...ανθοσπαρμένος,αλλά έχει αρκετούς οδοδείκτες πρός την απαστράπτουσα ΑΛΗΘΕΙΑ
Όταν ταυτίζομαι με Εκείνον,βυθίζομαι στον ΩΚΕΑΝΌ της ύπαρξης που είναι ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑ και έχω μια γεύση ,μια ιδέα γιαυτό που πραγματικά ΕΙΜΑΙ

Ναί ,από εποχή εις εποχή ενσαρκώνεται..(ΜΠΑΓΚΑΒΆΤ ΓΚΙΤΑ)

Καλό βράδυ σε όλους!!
Ελένη Του

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...