Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Βρες το δικό σου νερό


Για να σκάψει κανείς ένα πηγάδι, πρώτα πρέπει να βγάλει το χώμα και τις πέτρες κι ύστερα αρχίζει το νερό να τρέχει από τις πλευρές του πηγαδιού και να το γεμίζει. Το νερό βρισκόταν ήδη εκεί, δεν χρειαζόταν να μεταφερθεί από κάπου αλλού. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν να μετακινηθούν οι πέτρες και το χώμα.


Υπήρχαν εμπόδια και μόλις αυτά μετακινήθηκαν, εμφανίστηκε το νερό. Δεν χρειαζόταν να μεταφερθεί νερό μέσα στο πηγάδι. Το νερό βρισκόταν ήδη εκεί, απλώς έπρεπε να απομακρυνθούν τα εμπόδια.




Η γνώση βρίσκεται ήδη μέσα μας, δεν χρειάζεται να την πάρουμε από κάπου αλλού. Οι πηγές της είναι κρυμμένες μέσα μας, πρέπει απλώς να απομακρυνθούν με το σκάψιμο τα εμπόδια που βρίσκονται ανάμεσα — οι πέτρες και το χώμα. Τότε Θα αρχίσουν να εμφανίζονται οι πηγές της γνώσης.

Εκτός από πηγάδι όμως, μπορεί κανείς να φτιάξει και δεξαμενή. Το να φτιαχτεί μια δεξαμενή είναι κάτι διαφορετικό. Λεν χρειάζεται να αναζητήσουμε τη φυσική πηγή του νερού, για να φτιάξουμε μια δεξαμενή. Ο τρόπος για να φτιαχτεί μια δεξαμενή είναι εντελώς αντίθετος από αυτόν που φτιάχνεται ένα πηγάδι.


Για να φτιάξεις μια δεξαμενή, δεν χρειάζεται να σκάψεις και να βγάλεις έξω τις πέτρες και το χώμα. Πρέπει να φέρεις πέτρες και χώμα από κάπου αλλού και να φτιάξεις ένα τοίχο. Κι όταν φτιαχτεί ο τοίχος, το νερό δεν έρχεται από μόνο του. Πρέπει να το φέρεις από τα πηγάδια των ανθρώπων και να το βάλεις μέσα στη δεξαμενή.


Μπορεί να βλέπεις το νερό μέσα στη δεξαμενή και να το βλέπεις και μέσα στο πηγάδι, η διαφορά όμως ανάμεσα στη δεξαμενή και το πηγάδι είναι όση διαφορά υπάρχει ανάμεσα στη γη και τον ουρανό. Η πρώτη διαφορά είναι ότι η δεξαμενή δεν έχει δικό της νερό.




Ό,τι βρίσκεται μέσα στη δεξαμενή είναι δανεικό. Σύντομα μουχλιάζει και λιμνάζει, επειδή αυτό που είναι δανεικό, δεν είναι ζωντανό, είναι νεκρό. Το νερό που στέκεται μέσα στη δεξαμενή λιμνάζει, σαπίζει και σύντομα θα αρχίσει να βρομάει.


Το πηγάδι όμως έχει τη δική του πηγή νερού. Το νερό δεν μουχλιάζει ποτέ. Το πηγάδι έχει τη δική του πηγή ροής.


Με τη δεξαμενή και το πηγάδι συμβαίνουν δύο διαφορετικές διαδικασίες. Η δεξαμενή φοβάται ότι κάποιος θα της πάρει το νερό, επειδή αν φύγει το νερό, η δεξαμενή αδειάζει. Το πηγάδι όμως θέλει κάποιον να του πάρει το νερό του, ώστε να μπορεί να γεμίσει με πιο φρέσκο και ζωντανό νερό.




Το πηγάδι φωνάζει: «Πάρε το νερό μου! Θέλω να το μοιραστώ!» Η δεξαμενή φωνάζει: «Μην πλησιάζεις! Μην αγγίζεις το νερό μου! Μη μου παίρνεις το νερό μου!» Η δεξαμενή Θέλει κάποιον που έχει νερό να της το φέρνει, να το χύνει μέσα της και να τη γεμίζει, ώστε να μπορεί να μεγαλώνει η περιουσία της.


Αν όμως κάποιος έχει έναν κουβά, το πηγάδι θέλει αυτόν τον άνθρωπο να πάρει από το νερό του, ώστε να μπορέσει να ξεφορτωθεί το παλιό νερό και να βγάλει καινούργιο. Το πηγάδι θέλει να μοιράζεται, η δεξαμενή θέλει να συσσωρεύει. Το πηγάδι έχει ρυάκια, που συνδέονται με τον ωκεανό. Το πηγάδι μπορεί να φαίνεται μικρό, στο βάθος όμως συνδέεται με το άπειρο.

Όσο μεγάλη όμως κι αν φαίνεται μια δεξαμενή, δεν συνδέεται με κανέναν. Τελειώνει και κλείνει στον εαυτό της. Δεν έχει κανένα ρυάκι. Δεν έχει κανένα τρόπο να συνδεθεί με το άπειρο.


Ο νους του ανθρώπου μπορεί να γίνει είτε πηγάδι είτε δεξαμενή. Αυτές είναι οι δύο πιθανότητες για το νου του ανθρώπου. Και ο άνθρωπος που ο νους του γίνεται δεξαμενή, σιγά- σιγά θα τρελαθεί.




Όλων μας ο νους έχει γίνει δεξαμενή. Δεν έχουμε φτιάξει πηγάδια, έχουμε φτιάξει δεξαμενές. Μαζεύουμε πράγματα από όλο τον κόσμο, από βιβλία, από ιερά κείμενα, από διδασκαλίες, τα μαζεύουμε όλα αυτά και νομίζουμε πως έχουμε γίνει γνώστες.


Κάνουμε το ίδιο λάθος που κάνει και η δεξαμενή. Η δεξαμενή νομίζει πως είναι πηγάδι, επειδή και στα δύο μπορείς να δεις νερό μέσα τους.


Μπορείς να βρεις γνώση σε ένα διανοούμενο και σε ένα συνειδητό άνθρωπο. Ο διανοούμενος όμως είναι δεξαμενή και ο συνειδητός άνθρωπος είναι πηγάδι. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους δύο. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θεμελιώδης και βαθιά είναι αυτή η διαφορά. Η γνώση του διανοούμενου είναι δανεική, σάπια, μουχλιασμένη.




Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

13 σχόλια:

Iptamenos Ollandos είπε...

Πάρα πολύ όμορφη αναλογία που μας δείχνει την διαφορά της σοφίας με την γνώση. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζω εγώ :)

Την καλησπέρα μου

i am love είπε...

Πολύ καλό ;)

Βέβαια ακόμη και λίμνη να είναι κανείς, πάλι υπάρχει δρόμος σωτηρίας...

Εξατμίζεται και γίνεται υδρατμός...ύστερα μπορεί να πάει σε όποιον ωκεανό, πηγάδι, ποτάμι ή άλλη λίμνη θέλει... αρκεί να το γνωρίζει ;)

Τα φιλιά μου!*

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα!Πολύ καλή ανάρτηση που με ωραίο τρόπο δείχνει τη διάκριση ανάμεσα στη γνώση και στην επίγνωση.γιατί ύπαρχει σε πολλούς ανθρώπους μια σύγχηση με αυτό το θέμα αλλά και με την πνευματικότητα.Η απόκτηση γνώσεων,οι σπουδές,δεν έχουν καμία σχέση με την πνευματικότητα,την επίγνωση του εαυτού.Το έχω συναντήσει πολλές φορές στη ζωή μου.

marbeyou είπε...

καλημερα!!
τι ομορφη εικονα μου δωσες...
θυμηθηκα πως ειναι να πινει κανεις νερο απο πηγαδι, ποσο δροσερο ειναι και ποσο ζωντανο, αισθανεσαι τη ροη και τη συνδεση του με το απειρο...
ετσι ειναι και η αληθινη γνωση..συνδεεται με το συμπαν..εχει ροη..δεν ειναι στασιμη αλλα εξελιξιμη και συνθετικη..
μπορει ομως και καποιος διανοουμενος ναχει αληθινη γνωση..να μετατρεπει δηλ μεσω του νου τις πληφοριες που δεχεται και να τις συνθετει με τη δικη του νοηση σε γνωση..
ειναι τα μυαλα που λεμε οτι γεννανε, δημιουργουν , συνθετουν..
κιαυτοι ειναι οι αληθινοι διανοουμενοι..αυτοι που δια της νοησης αντιλαμβανονται και παραγουν γνωση..

πολυ ομορφο παραδειγμα

delta είπε...

@ Iptamenos Ollandos

Καλωσόρισες Ιπτάμενε. Αισθητή η απουσία σου από τη μπλοκόσφαιρα το τελευταίο διάστημα. Το ίδια γνώμη με σένα είχα κι εγώ μόλις το διάβασα.

Να είσαι καλά αδελφέ μου

delta είπε...

@ i am love


Βέβαια, έχεις δίκιο. Πάντα υπάρχει δρόμος σωτηρίας αν ξεπεράσεις τα πολύ περιορισμένα όρια που έχεις βάλει στον εαυτό σου. Και τι όμορφη εικόνα χρησιμοποιείς ! Να εξατμιστείς. Να γίνεις υδρατμός. Να εξαφανιστείς. Να πάψεις να υπάρχεις. Και να ενωθείς με το ποτάμι που θα σε οδηγήσει στην Ύπαρξη. Εύγε !

delta είπε...

@ Με τα φτερά της ψυχής

Συμφωνώ μαζί σου απόλυτα. Ειδικά με την πνευματικότητα υπάρχει μεγάλη σύγχυση. Θεωρούμε πνευματικό έναν άνθρωπο που έχει διαβάσει πολλά βιβλία. Που κουβαλάει δανεική γνώση. Για μένα ο ορισμός της πνευματικότητας είναι να λειτουργείς με συνειδητότητα και επίγνωση μέσα στην καθημερινότητά σου.

Καλό βράδυ Ειρήνη

delta είπε...

@ marbeyou

Πολύ όμορφη κι αυτή η εικόνα ! Να πίνεις νερό από το πηγάδι. Να αισθάνεσαι τη ροή και τη σύνδεση του με το άπειρο. Λοιπόν, όταν διάβασα το παραπάνω κείμενο το συνδύασα με έναν απλό δικό μου οραματισμό – διαλογισμό που εφαρμόζω συχνά όταν διαλογίζομαι. Οραματίζομαι τον εαυτό μου σαν πηγάδι γεμάτο πέτρες και προσπαθώ να τις αφαιρέσω μία - μία. Αφαιρώ την πέτρα της ματαιοδοξίας, του εγωισμού, της άγνοιας, του δογματισμού, της ζήλιας, της προσκόλλησης σε οτιδήποτε, και μένω άδειος, κενός. Τότε είμαι έτοιμος να δεχτώ μέσα μου από τα κατάβαθα της Ύπαρξης μου το δροσερό νερό της ζωής, να το αφήσω να πλημμυρίσει τον κενό μου χώρο και να το προσφέρω σε όποιον μπορεί να το έχει ανάγκη και θέλει να το γευτεί.

Καλή σου νύχτα

Earentil Aposperiths είπε...

Εξαιρετικό κείμενο με πολύ όμορφη αλληγορία.
Οι περισσότεροι θα έλεγα πως κρύβουν μέσα τους τόσο ένα πηγάδι όσο και μια δεξαμενή.Το θέμα είναι όταν καλούμαστε να δώσουμε νερό απο πού το μεταγγίζουμε για να το προσφέρουμε...

i am love είπε...

Πολύ ωραίο Δέλτα αυτό με τις πέτρες :)))

kelly alamanou είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
kelly alamanou είπε...

Ναι.. υπάρχουν οι γνώσεις και Η ΓΝΩΣΗ.
Οφείλω πάντως να ομολογήσω πως αρκετές φορές λόγια σοφών ανθρώπων και όχι μόνο, με έχουν βοηθήσει στη συνειδητοποίηση,κατανόηση, προσωπικών εμπειριών και βιωμάτων.
Να λειτουργούν αυτά τα λόγια σαν καθρέφτης του εαυτού,και να καταλαβαίνει κανείς πως στο δρόμο της γνώσης δεν είναι μόνος.

Nefelovatis είπε...

Απλά..Υπέροχο..

Καλό Ξημέρωμα..

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...