Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

2015 - Καλή ή κακή χρονιά ;



Μια ακόμα χρονιά πέρασε. Μια χρονιά όπου κυριάρχησε το άγχος, η κατάθλιψη, τα προβλήματα στις σχέσεις, η ασυνειδησία, η κρίση. Μια καινούργια χρονιά δειλά ξεπροβάλλει. Ίδιες ευχές, ίδιοι πόθοι, ίδιες ελπίδες copy-paste με τις περσινές που έμειναν ανεκπλήρωτες οι περισσότερες, καθώς η ζωή δεν έχει καμιά υποχρέωση να εκπληρώσει αυτά που ευχόμαστε. Και τώρα τι; Τι μπορούμε να περιμένουμε ότι θα αλλάξει με την έλευση της νέας χρονιάς; Τι λέτε να μας φέρει το 2015; Πως θα είναι άραγε το αύριο;

Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Έτσι κι αλλιώς



Οι άνθρωποι είναι συχνά παράλογοι και εγωκεντρικοί, και έχουν υπερβολικές απαιτήσεις.

Συγχώρησέ τους, έτσι κι αλλιώς.

Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014

Μια ευχή ακόμα...



Όταν το παιδί ήταν ακόμη παιδί, δεν γνώριζε ότι ήταν παιδί.


Όταν το παιδί ήταν ακόμη παιδί, 
περπατούσε με τα χέρια ανοιχτά, 
ρωτούσε για τα πάντα και δεν είχε γνώμη για τίποτα.

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

Ήταν Άνθρωπος...



Με την πρώτη ματιά έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα…

Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι. Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη… θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δε σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα. Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα.

Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014

Η γνώση βαδίζει παρέα με την ευθύνη






Έχουμε εκπαιδευτεί να ξοδιάζουμε τη ζωή μας καταδιώκοντας τις σκέψεις μας και τις ματαιόδοξες προβολές μας στο μέλλον. Έχουμε επιλέξει την φυλακή μας. Γιατί άραγε; Επειδή αυτός είναι ο εύκολος, ο ανέξοδος δρόμος.

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Αέναη ανάπτυξη




Το Κόκκινο Σύννεφο, ο περίφημος αρχηγός της φυλής, φωνάζει μια μέρα μπροστά του τους τρεις γιους του. Αισθάνεται ότι γερνάει και πρέπει να διαλέξει διάδοχο. Η φυλή δεν μπορεί να έχει τρεις αρχηγούς. Αν του συμβεί κάτι, ένας και μόνο θα πρέπει να τον διαδεχθεί, κι είναι δική του η ευθύνη να αποφασίσει ποιος.

Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Τουλάχιστον ας αφήσουμε τα παιδιά μας ελεύθερα



Μιλάμε στα παιδιά μας για Θεό χωρίς ποτέ να έχουμε βιώσει τίποτε απ’ αυτόν. Μιλάμε για παράδεισο και κόλαση χωρίς να γνωρίζουμε τι είναι αυτές οι καταστάσεις του νου.

Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014

Αγάπη Μοναξιά Μοναχικότητα - Όσσο



Υπάρχει κάτι που πρέπει να κατανοηθεί σε βάθος. Κάτι πολύ σημαντικό! Η αγάπη φέρνει πάντα μοναχικότητα και η μοναχικότητα φέρνει πάντα αγάπη. Ποτέ δεν πάνε χώρια! Οι άνθρωποι όμως νομίζουν ακριβώς το αντίθετο,  δεν κάνουν κανέναν διαχωρισμό ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο λέξεις, «ΜΟΝΑΞΙΑ» και «ΜΟΝΑΧΙΚΟΤΗΤΑ». Η μοναξιά είναι αρνητική κατάσταση, σημαίνει πως διψάς για τον άλλο, πως είσαι βυθισμένος στα σκοτάδια της απόγνωσης, πως είσαι φοβισμένος, πως αισθάνεσαι παρατημένος, πως δε σε χρειάζεται κανείς. Η μοναξιά είναι πληγή! Η μοναχικότητα είναι λουλούδι!

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Στοιχειώδης ψυχολογία



Ένας διάσημος ψυχολόγος είχε αγοράσει ένα αγρόκτημα μόνο για διασκέδαση. Κάθε φορά που έριχνε σπόρους στα οργωμένα αυλάκια ένας στρατός από μαύρα κοράκια  έκανε έφοδο και καταβρόχθιζε τους σπόρους του. Τελικά, καταπίνοντας την περηφάνια του, ο ψυχολόγος απευθύνθηκε στον ηλικιωμένο γείτονά του, τον Μουλά Νασρεντίν.

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Η δύναμη της φροντίδας




Λένε πως ο ηλικιωμένος ωρολογοποιός γύρισε στο χωριό μετά από απουσία δύο χρόνων. Μέσα σ’ ένα βράδυ, ο πάγκος του μαγαζιού του γέμισε με όλα τα ρολόγια του χωριού που είχαν κάποια στιγμή σταματήσει κι έμεναν να τον περιμένουν στα συρτάρια των κατόχων τους.

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

Μήπως ζούμε σε βουδιστικό μοναστήρι ;



Έλληνας επιχειρηματίας, αγανακτισμένος από τα φοροεισπρακτικά μέτρα της κυβέρνησης που δείχνουν να μην έχουν τέλος, και μπουχτισμένος από την ρηχή ζωή του άγχους και της έντασης, κλείνει την επιχείρησή του (που έτσι κι αλλιώς, αργά η γρήγορα θα του την έκλεινε η εφορία από τα χρέη) κι αποφασίζει να ταξιδέψει στο Νεπάλ και να παρουσιαστεί σε ένα βουδιστικό μοναστήρι σαν υποψήφιος μαθητής.

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Η μελλοντολαγνεία είναι η τύφλωση του Τώρα



Φοβάται το μέλλον γι’ αυτό προσπαθεί να ζήσει προβλέποντας το μέλλον. Προσκολλημένος σε συνήθειες, σε πράγματα κι ανθρώπους, πιστεύοντας πως χωρίς αυτά δεν υπάρχει ζωή, αγωνιά να μάθει τι θα συμβεί στον χρονικά περιορισμένο του βίο. Δεν μπορεί να δει πέρα απ’ αυτόν. Δεν μπορεί να εντρυφήσει στο άχρονο. Νιώθει την ανάγκη να ερευνήσει το χρονικά περιορισμένο, να ξέρει προκαταβολικά τι του γράφει και τι δεν του γράφει η μοίρα του. Κι όμως, το πεπρωμένο του, του δόθηκε λευκό. Μόνος του, έρμαιο μιας μοιραίας μηχανιστικής δύναμης, μιας αδράνειας, της εντροπίας, προδιαγράφει μέσα από μια εθιστική και εκμαυλιστική επανάληψη αυτό που τελικά θα έλθει και έτσι οδηγείται αδιαμαρτύρητα στο χαμό του. Τι κι αν του προμηνύσουν τι πρόκειται να του συμβεί; Η πρόγνωση δε θα μπορούσε να αναχαιτίσει τη δύναμη της έλξης. Παρά την προκαταβολική γνώση των δυσάρεστων επακόλουθων, θα κάνει τελικά εκείνο που δεν θα έπρεπε να κάνει, αυτό που μια δύναμη υπέρτερή του, γι’ αυτό μοιραία, τον αναγκάζει να κάνει. 

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Αν απλώς ήμασταν...









Το μυαλό θα’ πρεπε να είναι σαν το νερό της λίμνης, που υποχωρεί χωρίς καμία αντίσταση σε ό,τι πέσει μέσα. Κι αφού πάντα υποχωρεί, τίποτα δεν μπορεί να το βλάψει. Μπορούμε να δοκιμάσουμε να το χτυπήσουμε με το πιο βαρύ αντικείμενο ή να το κόψουμε με το πιο κοφτερό μαχαίρι, δεν θα καταφέρουμε ποτέ να το πληγώσουμε. Το νερό αντέχει κι αφήνει να περάσει μέσα του αυτό που έρχεται απέξω. Κάποιες φορές προσπαθούμε να γίνουμε σθεναροί κι αδιαπέραστοι σαν πέτρα, και δεν καταλαβαίνουμε ότι, ακριβώς όταν αντιστεκόμαστε, είναι που καταλήγουμε να πληγωθούμε. 

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

Δυστυχείς είναι όσοι…



Ένας ηλικιωμένος ιερέας είχε φτάσει λίγο πάνω από τα εκατό και ζούσε σ’ ένα χωριουδάκι, στην ενδοχώρα της Αργεντινής. Έπασχε σχεδόν από όλες τις ασθένειες, από τις χρόνιες ως τις οξείες, από τις ασήμαντες ως τις πιο σοβαρές, από τις πιο απλές ως τις πιο περίπλοκες… Για μένα, φοιτητή τότε της ιατρικής, ο γέροντας εκείνος έμοιαζε ένα ζωντανό εγχειρίδιο παθολογίας.

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2014

Εσωστρέφεια ή Εξωστρέφεια ;



Προσωπικότητα είναι το σύνολο των ιδιαίτερων ψυχικών και νοητικών χαρακτηριστικών και των τρόπων συμπεριφοράς ενός ατόμου που το κάνει μοναδικό. Στην καθημερινή μας ζωή συναντάμε πολλαπλά είδη προσωπικοτήτων: δυναμικές, χαρισματικές, απροκατάληπτες, ντροπαλές. Η θεώρηση του Καρλ Γιουγκ πάνω στη διαμόρφωση των προσωπικοτήτων είναι αρκετά διορατική∙ έγραψε πως αυτό που πολλές φορές φαίνεται να είναι τυχαία συμπεριφορά, είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα του διαφορετικού τρόπου με τον οποίο οι άνθρωποι προτιμούν να χρησιμοποιούν τις πνευματικές τους δυνατότητες.

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Συνέχισε να χτυπάς !


Πηχτό, αμείλικτο, εχθρικό σκοτάδι. Φρικτή κατάσταση ερμητικής φυλάκισης στα Τάρταρα του Άδη. Αλύπητα χτυπιέσαι από τον πόθο έστω και μια μικρή χαραμάδα από φως τα μάτια σου να αντικρίσουν. Ποτέ δε αποδέχτηκες ότι το έρεβος θα μπορούσε να είναι η μοναδική πραγματικότητα. Προτιμάς να πεθάνεις παρά να συμβιβαστείς και να συνεχίσεις αδιαμαρτύρητα τη ζωή σου μέσα σ’αυτό το θεοσκότεινο μπουντρούμι. Τα αμέτρητα απεγνωσμένα χτυπήματα σου αρχίζουν ευτυχώς  να αποδίδουν καρπούς και να ρηγματώνουν δειλά-δειλά τους τοίχους της φυλακής σου, αφήνοντας να γλιστρήσει ανάμεσα στις ρωγμές το εκτυφλωτικό φως μιας άλλης πραγματικότητας. Μια άσπιλη ομορφιά αποκαλύπτεται θριαμβευτικά, μια ουσία μαγική σε μεταμορφώνει, μια ζωή εκστατική υπόσχεται να σε λυτρώσει από τα δεσμά σου. Συνέχισε να χτυπάς ακόμη πιο δυνατά. Ρίξε τα τείχη. Βοήθησε το φως της ελευθερίας σου να δυναμώσει!

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Μακάρι να γινόμασταν και πάλι παιδιά...






















Κοντά παντελόνια, ξέφρενο παιχνίδι στην αλάνα, το παγωτό να κολλάει καθώς λιώνει, οι πρησμένες αμυγδαλές από την ακόρεστη επιθυμία της δροσιάς και οι πρησμένες αμυγδαλές της μητέρας από της φωνές της. Οι ποδηλατάδες για εξερεύνηση στην άλλη άκρη της πόλης – κόσμου και το άγχος της επιστροφής στο ζεστό αεράκι στα τελευταία λαμπυρίσματα του μορυχού ήλιου. Η μυρουδιά της μητέρας που ξεχείλιζε το σπίτι και η έκρηξη αγάπης, ασφάλειας και σιγουριάς μέσα στην ζεστή της αγκαλιά την ώρα της κατσάδας. Τότε που ο καιρός δεν μας πείραζε γιατί αλλάζαμε το παιχνίδι σε κάτι διαφορετικό, σε κάτι νέο πιο συναρπαστικό. Τότε που τα χρήματα τα χρησιμοποιούσαμε και δεν μας πολύ ένοιαζε αν δεν τα είχαμε στην τσέπη. Τότε που οι αισθήσεις λειτουργούσαν στο μέγιστο και αισθανόμασταν το υγρό χώμα, το ανακάτωμα των αρωμάτων στο μικρό μπακάλικο, βλέπαμε τις αλλαγές στο φυλλοβόλημα των δέντρων. Τότε που δεν αναλύαμε τις καταστάσεις αλλά τις συνθέταμε. Τους τσακωμούς με το αντίθετο φύλλο που κατέληγαν στα πρώτα σκιρτήματα της καρδιάς. Τότε που είχαμε φίλους γιατί μας ταίριαζαν και θεωρούσαμε ότι η φιλία θα αντέξει για πάντα άδολη στο πέρασμα του χρόνου και μείς δε θα γεράσουμε ποτέ.

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Όταν φεύγεις, να γυρίζεις πίσω



Υπάρχουν εκείνες οι ανάποδες ημέρες που τίποτα δεν κυλάει ανεμπόδιστα και δοκιμάζουν τα όρια της αντοχής σου. Σκέψεις και συναισθήματα συνεχίζουν να σου επιτίθενται κατά κύματα και  επιμένουν πως απέτυχες, πως χαράμισες τη ζωή σου. Όλα σου φαίνονται μάταια, κουραστικά, βαρετά ή αδιάφορα. Όταν έρχονται αυτές οι μέρες, προσπάθησε να βγεις απ’ το καβούκι σου, απ’ το τεχνητό νοητικό σου καταφύγιο που σου δίνει μια ψευδαίσθηση ασφάλειας αλλά σε βυθίζει αργά στο βάλτο της κατάθλιψης.  Γίνε λίγο πιο ευρηματικός και αναζήτησε τον χαμένο σου ενθουσιασμό σε μια ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Στη φύση!

Σάββατο 18 Οκτωβρίου 2014

Διαλογισμός : Η λάθος πεποίθηση



Όταν οι άνθρωποι επιχειρούν να πειραματιστούν με τον διαλογισμό, συχνά διαμαρτύρονται ότι οι σκέψεις τους γίνονται ανεξέλεγκτες και αρχίζουν να τους επιτίθενται πιο άγρια από ποτέ. Όσοι όμως έχουν εντρυφήσει χρόνια στο διαλογισμό γνωρίζουν ότι αυτό είναι ένα πολύ καλό σημάδι για όσους είναι αρχάριοι στο διαλογισμό. Δεν είναι οι σκέψεις μας που έχουν γίνει πιο άγριες κι επιθετικές αλλά εμείς που έχουμε γίνει πιο ήσυχοι και καταφέρνουμε τελικά να αποκτήσουμε συνείδηση του πόσο θορυβώδεις ήταν οι σκέψεις μας πάντα. Αντί να αποκαρδιωνόμαστε λοιπόν και πολλές φορές να τα  παρατάμε, μπορούμε να προσπαθήσουμε να γίνουμε ακόμα περισσότερο παρόντες στη στιγμή και να συνεχίσουμε να επιστρέφουμε ξανά και ξανά στην αναπνοή μας.

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Η Πηγή του “ΤΣΙ”




Ερώτηση : Το Άδηλο είναι αυτό που στην Ανατολή ονομάζουν “τσι”, ένα είδος συμπαντικής ζωτικής ενέργειας;


Όχι. Το Άδηλο είναι η πηγή του τσι. Το τσι είναι το εσωτερικό ενεργειακό πεδίο του σώματός σου. Είναι η γέφυρα μεταξύ του εξωτερικού σου εαυτού και της Πηγής. Βρίσκεται ανάμεσα στο δήλο, τον κόσμο της μορφής, και στο Άδηλο. Το τσι μπορεί να παρομοιαστεί με ένα ποτάμι ή με ένα ενεργειακό ρεύμα. Αν στρέψεις την εστίαση της συνειδητότητάς σου βαθιά μέσα στο εσώτερό σώμα, ανιχνεύεις την πορεία αυτού του ποταμού πίσω στην Πηγή του.

Τρίτη 7 Οκτωβρίου 2014

Το κλειδί στις σχέσεις είναι η προσοχή !
























Για όσο καιρό το «εγώ» θα κυριαρχεί στη ζωή μας, οι περισσότερες από τις σκέψεις μας, τις επιθυμίες μας και τις πράξεις μας θα πηγάζουν και θα αναδύονται στην επιφάνεια μέσα από την επιθυμία ή τις φοβίες μας. Έτσι, στις διάφορες σχέσεις που συνειδητά ή ασυνείδητα δημιουργούμε στη ζωή μας, είτε επιθυμούμε κάτι από το άλλο άτομο ή φοβόμαστε κάτι σ’ αυτό.

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Μην κοιμάσαι!


























Εσύ που αναζητάς,
άκου τον πραγματικό καημό της καρδιάς σου–
Μην κοιμάσαι!
Δώσε μια νύχτα απ’ τη ζωή σου στην αγρύπνια–
Μην κοιμάσαι!

Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Να μάθεις να φεύγεις

.


Να μάθεις να φεύγεις.

Από την ασφάλεια τρύπιων αγκαλιών.

Από χειραψίες που σε στοιχειώνουν.

Από την ανάμνηση μιας κάλπικης ευτυχίας.

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2014

Δείξε μου τον δρόμο





Ένας μαθητής είπε με απελπισία  στον Δάσκαλο του :


“Δάσκαλε μου, σε ικετεύω, δείξε μου το δρόμο για τη φώτιση”

Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

Τι μπορεί να επιζήσει μετά το θάνατο του σώματος;



Από τα βάθη της ιστορίας και των αιώνων, ακόμη και σήμερα συνεχίζει να ρωτά του άπιστους ο στωικός Επίκτητος : «Ω εσύ άνθρωπε, που είσαι απόσπασμα του Θεού και έχεις μέσα σου ένα μέρος από Εκείνον!  Γιατί αγνοείς αυτή σου τη συγγένεια ;».

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Αχρονοχρονικές Συζεύξεις





…η συνέχεια του αποσπάσματος από την πραγματεία της Σοφίας Άντζακα πάνω στην τέχνη της αθανατοποίησης…


Τι λέει λοιπόν η Πλάνη στην πλειονότητα των ανθρώπων;

Τους λέει ότι η ηδονή, δηλαδή η σαρκική, η εφήμερη ηδονή, είναι αιώνια, άχρονη ευδαιμονία. Τα ίδια ακριβώς λέει και για την αναγνώριση.

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2014

Η άχρονη ευδαιμονία δεν επιτυγχάνεται με χρονικά μέσα



Ας πάρουμε τη σωματική ηδονή του σεξ. Τι υποβάλλει, ακόμα και ηχητικά η λέξη «ηδονή»; Απλώς μια φευγαλέα, επιδερμική ευχαρίστηση, που διαρκεί κλάσμα του δευτερολέπτου; Όχι βέβαια. Η λέξη «ηδονή» υποβάλλει την έννοια ηδονή, ή καλύτερα το αρχέτυπο ηδονή. Και τι μεταβιβάζει το αρχέτυπο της ηδονής; Μεταβιβάζει την αίσθηση ενός ευρύτατου «ηλεκτρομαγνητικού» πεδίου, χωρίς αρχή και τέλος, με άπειρη διάρκεια, μέσα στο οποίο συντελούνται οι στιγμιαίες πράξεις τη σωματικής ηδονής.

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2014

Ο Άρχοντας των Φόβων


Ο φόβος για τις συνέπειες έτσι κι ακολουθήσουμε το κάλεσμα της καρδιάς μας. Ο φόβος της πτώχευσης, ο φόβος της φτώχιας, ο φόβος της χρεοκοπίας. Ο φόβος ότι θα συντριβούμε αν προσπαθήσουμε κάτι μόνοι μας, κι ότι θα συντριβούμε αν τα παρατήσουμε και συρθούμε πίσω στο σημείο απ’ όπου ξεκινήσαμε. Ο φόβος ότι είμαστε εγωιστές, ότι είμαστε άπιστοι σύζυγοι∙ ο φόβος μήπως αποτύχουμε να συντηρήσουμε την οικογένειά μας, μήπως θυσιάσουμε τα όνειρά τους για τα δικά μας. Ο φόβος ότι προδίδουμε τη φυλή μας, τους δικούς μας, τους κολλητούς. Ο φόβος της αποτυχίας. Ο φόβος μήπως γελοιοποιηθούμε. Ο φόβος μήπως πετάξουμε στα σκουπίδια την εκπαίδευση, την μαθητεία, την προετοιμασία εξαιτίας των οποίων όσοι αγαπάμε θυσίασαν τόσα, και που εμείς φτύσαμε αίμα για να τα αποκτήσουμε. Ο φόβος για το άλμα στο κενό, μήπως βρεθούμε πολύ μακριά εκεί έξω∙ ο φόβος μήπως περάσουμε ένα σημείο χωρίς επιστροφή πέρα απ’ το οποίο δεν μπορούμε να αναιρέσουμε ό,τι κάναμε, δεν μπορούμε να υποχωρήσουμε, δεν μπορούμε να ακυρώσουμε μια απόφαση αλλά πρέπει να ζήσουμε με τη χάλια επιλογή μας για το υπόλοιπο της ζωής μας. Ο φόβος της τρέλας. Ο φόβος της παράνοιας. Ο φόβος του θανάτου.

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

Εγώ εναντίον Εγώ






Πολλές φορές αισθάνομαι ότι αυτό που οι περισσότεροι νομίζουμε ότι λάμπει και έχει κάποια αξία κρύβει πίσω του πυκνό σκοτάδι. Απαιτείται μεγάλη ειλικρίνεια και διάκριση, βαδίζοντας σε οποιοδήποτε πνευματικό μονοπάτι, ώστε να κατανοήσουμε ότι δε θα μπορέσουμε ποτέ να θεραπεύσουμε αυτό που κρύβουμε μέσα μας και μας κάνει να υποφέρουμε, αν πρώτα δεν το φέρουμε στην επιφάνεια και το αναγνωρίσουμε.Θα πρέπει λοιπόν να προχωρούμε με ορθάνοιχτα τα μάτια έξω, αλλά και με ορθάνοιχτα τα μάτια μέσα μας. Γιατί χωρίς ειλικρίνεια τίποτα δε θα μεταλλαχθεί. Ούτε μέσα αλλά ούτε και έξω.

Δευτέρα 1 Σεπτεμβρίου 2014

Μην ψάχνεις τον τέλειο σύντροφο...



...γίνε ο τέλειος σύντροφος !


Και με τον άλλον; Τι γίνεται με τον άλλον; Ακόμη κι αν εγώ γίνω ο ιδανικός, ο τέλειος σύντροφος, τι γίνεται με τον άλλον; (…σ’ ακούω με αγωνία να με ρωτάς…)

Σάββατο 30 Αυγούστου 2014

Διδακτικό παραμύθι




Ζούσε κάποτε στη Βαγδάτη ένας ευγενικός και γενναιόδωρος έμπορος, που είχε πολλούς σκλάβους και υπηρέτες στη δούλεψή του, καθώς και έναν όμορφο παπαγάλο με λαμπερά πολύχρωμα φτερά, φημισμένο για την ευγλωττία και τα τραγούδια του. Ο έμπορος ήταν καλός άνθρωπος και φερόταν σε όλους με τον καλύτερο τρόπο. Μια μέρα, πριν φύγει για ένα ταξίδι για δουλειές στην Ινδία, ρώτησε τους υποτακτικούς του τι δώρα θα ήθελαν να τους φέρει. «Ζητήστε μου ότι θέλετε» τους είπε. «Μολονότι έχω όλα όσα θα επιθυμούσε κανείς από τη ζωή, νιώθω στεναχώρια για το πώς λειτουργεί ο κόσμος αλλά κι εγώ ο ίδιος… Θα ήθελα λοιπόν να βρω έναν τρόπο να είμαι πιο ευτυχισμένος».

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Συνειδητότητα χωρίς επιλογές



Σε μια μικρή ιστορία Ζεν, ο μαθητής ρωτά τον δάσκαλο: “Το καλοκαίρι ζεσταίνομαι και τον χειμώνα κρυώνω, τι να κάνω;”

Ο δάσκαλος απαντά με ένα ερώτημα, δείχνοντας στον ορίζοντα ένα καράβι που πλέει μέσα στη θάλασσα: “Μπορείς να σταματήσεις το καράβι να φτάσει στον προορισμό του;”

Παρασκευή 15 Αυγούστου 2014

Ώρα για θεραπεία - Άσκηση



“Το ΕΓΩ, ο Εαυτός, είναι ζωή και, 
όπου ΕΓΩ είμαι συνειδητά, υπάρχει επίσης ΖΩΗ. 
Οπουδήποτε εγώ συνειδητά διεισδύω, 
όλα γίνονται ζωτικά και ζωοποιά.

Πέμπτη 14 Αυγούστου 2014

Οι άνθρωποι ζουν μέσα στον τάφο τους



Κάθε αλλαγή δημιουργεί φόβο, επειδή κάθε αλλαγή σε βάζει μέσα στο άγνωστο, μέσα σε έναν παράξενο κόσμο. Αν δεν αλλάζει τίποτα και αν μένουν τα πάντα στατικά, δεν θα νιώθεις ποτέ κανένα φόβο. Αυτό σημαίνει ότι, αν είναι τα πάντα νεκρά, τότε δεν θα φοβάσαι.

Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014

Δαιμονισμένοι




. 
Μια σχιζοφρενής προσωπικότητα, είμαστε  ο καθένας μας, στραμμένη τραγικά εναντίον του ίδιου μας του εαυτού, στραμμένη ενάντια στην αληθινή μας υπόσταση. Μια προσωπικότητα διχασμένη ανάμεσα στα «θέλω» μας, που δεν ξέρουμε από που προέρχονται, και στα «πρέπει» που μας μπόλιασε η κοινωνία με το πέρασμα των αιώνων. Δαιμονισμένοι που απεγνωσμένα αναζητούμε αυτόν που θα μας εξορκίσει, που θα μας λυτρώσει από τους εσωτερικούς μας δαίμονες, που θα απελευθερώσει τελικά την αγγελική μας φύση. Αντικρίζουμε καθημερινά τους δαίμονες μας στους ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε, στους ανθρώπους που διαφωνούμε, που ζηλεύουμε ή μισούμε, σ’ αυτούς που σωματικά ή συναισθηματικά πληγώνουμε με οποιονδήποτε τρόπο, ακόμη και σ' αυτούς που αγαπάμε. 

Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Η χαρά της δημιουργίας είναι κρυμμένη στον θάνατο



Τα πάντα γύρω μας κινούνται στον κανόνα του δίπολου. Δύο δυνάμεις ισορροπούν και αλληλοσυμπληρώνονται μέσα σε κάθε δράση, μέσα σε κάθε έκφανση της ζωής. Λαθεμένα θεωρούμε ότι το αντίθετο της ζωής είναι ο θάνατος. Υποπίπτουμε σ’ αυτό το ολίσθημα λόγω της άγνωστης φύσης του θανάτου γεγονός που μας δημιουργεί φόβο, τον φόβο του αγνώστου.  Το αντίθετο της ζωής είναι το συναίσθημα που αμβλύνει την βίωση της, είναι ο φόβος. Το λίκνο της ζωής είναι ο θάνατος, αυτός είναι ο ζωογόνος και η κινητήριος δύναμη της εξέλιξης. Χωρίς τον θάνατο η μακρόσυρτη ζωή δεν θα είχε νόημα, θα ήταν ένα ατέλειωτο: δεν βαριέσαι και αύριο μέρα είναι.  

Σάββατο 26 Ιουλίου 2014

Πόσο απέχει η λύτρωση ;






Βαδίζοντας μέσα στο δάσος ο Βούδας συνάντησε κάτω από ένα δέντρο έναν άνδρα που διαλογιζόταν τόσο πολύ καιρό που τα μυρμήγκια είχαν καλύψει εντελώς τα πόδια του.

“Πες μου φωτισμένε”, ρώτησε ο άνδρας τον Βούδα μόλις τον είδε, “πόσο απέχει η λύτρωση για μένα;”

“Τέσσερις ζωές ακόμη” του απάντησε ο Βούδας.

Μόλις άκουσε την απάντηση ο άνδρας έπεσε σε κατάθλιψη. “Έχω ξεχάσει πόσο χρόνο διαλογίζομαι”, διαμαρτυρήθηκε, “και πρέπει να περιμένω άλλες τέσσερις ζωές;”

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

Όταν η θετική σκέψη δεν λειτουργεί


«Να ζεις τελικά δε σημαίνει να γίνεις τέλειος
όπως μας μάθανε στο σχολείο ή στο κατηχητικό,
σημαίνει ίσως να γίνεις πιο αληθινός»
 

Τα συναισθήματα μας, οι χαρές, οι λύπες, ο πόνος, ο φόβος είναι ένα αναπόφευκτο μέρος της ανθρώπινης εμπειρίας. Κάποιες φορές μπορούν να μας στείλουν στην κορυφή του Ολύμπου και κάποιες άλλες να μας καταποντίσουν στα βάθη της απελπισίας αλλά αν μη τι άλλο μας υπενθυμίζουν ότι τουλάχιστον είμαστε ακόμα ζωντανοί. Συνήθως αυτά που ο νους μας χαρακτηρίζει «καλά» συναισθήματα είναι ευπρόσδεκτα ενώ τα άλλα, τα λεγόμενα «κακά» συναισθήματα προσπαθούμε να αποφύγουμε να τα βιώσουμε με κάθε κόστος. Δε έχουμε μάθει στον πόνο… δεν μπορούμε να τον αντέξουμε με τίποτα. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα πάντα, από ναρκωτικά και αλκοόλ μέχρι την άρνηση, την φυγή ή την επίρριψη ευθυνών σε άλλους στην προσπάθεια να προστατέψουν τον εαυτό τους από το να αισθανθεί άσχημα, απ’ το να πονέσει.

Παρασκευή 18 Ιουλίου 2014

Λαβύρινθος και Μινώταυρος


Ένας ανατρεπτικός αποσυμβολισμός



Τόσο περίτεχνα και πολύπλοκα κατασκευασμένος αλήθεια ο κοσμικός μας λαβύρινθος και τόσο δυσδιάκριτη η έξοδος προς την ελευθερία! Ποιος θα μας προσφέρει τον μίτο της Αριάδνης για να μας λυτρώσει όταν στο σχέδιο του Δημιουργού δεν βλέπουμε να περιλαμβάνεται καμιά έξοδος; Καθημερινά βιώνουμε στο πετσί μας ότι ο κόσμος που ξέρουμε δεν μπορεί να μας προσφέρει αληθινή αγάπη, ασφάλεια, ευτυχία, γαλήνη, δεσμούς αληθινής αφοσίωσης. Τα πάντα, ωστόσο, στο περιβάλλον μας, συνωμοτούν για να μας πείσουν ότι έξω από τον εσωτερικό μας εαυτό, αυτά τα αγαθά της ζωής είναι εφικτά. Όπως είπαν και οι σοφοί διδάσκαλοι του παρελθόντος, ο κόσμος μοιάζει με παζάρι όπου όλοι πλασάρουν τα εμπορεύματά τους: Έκσταση! Λύτρωση! Φήμη! Απελευθέρωση από το φόβο! Τιμή και σεβασμός! Εκπλήρωση! ...και διάφορες άλλες τέτοιες πραμάτειες… 

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Αγγίζοντας την κόψη του ξυραφιού




Η ζωή είναι ένα προγραμματισμένο ταξίδι με το κρουαζιερόπλοιο που έχει όνομα “Τιτανικός”. Γνωρίζουμε όλοι οι επιβάτες από τη στιγμή του απόπλου του πλοίου, αν και προσπαθούμε να το ξεχάσουμε, πια θα είναι η κατάληξη μας. Ο πυθμένας της παγωμένης θάλασσας περιμένει να μας καταπιεί. Σαν μικρά αθώα παιδιά όμως συνεχίζουμε να χτίζουμε κάστρα στην άμμο, να τα στολίζουμε με όμορφα κοχύλια και να τα προστατεύουμε από οποιονδήποτε εισβολέα απειλεί να τα βλάψει. Παρόλη αυτή την προσκόλλησή μας βέβαια, ξέρουμε καλά αλλά δε θέλουμε να το παραδεχτούμε ότι κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα έλθει η παλίρροια και θα εξαφανίσει τα δημιουργήματά μας.

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Η τίγρης που έγινε κατσίκι...



Η τίγρης περιφέρεται στο δάσος. Είναι πεινασμένη και ψάχνει απεγνωσμένα τροφή για δυο ζωές καθώς είναι ετοιμόγεννη. Στην άκρη του δάσους ανακαλύπτει ένα κοπάδι από κατσίκια να βόσκουν αμέριμνα στην πεδιάδα. Τα πλησιάζει αθόρυβα και λίγα μέτρα από τη λεία της ορμά προς τα πάνω τους. Τα κατσίκια αρχίζουν να τρέχουν πανικόβλητα για να σώσουν τις ζωές τους. Η τίγρη λόγω της προχωρημένης εγκυμοσύνης της έχει γίνει αδέξια και σε μια στροφή πέφτει από ένα ψηλό βράχο και σκοτώνεται. Τη ίδια ώρα γεννιέται το μικρό της.

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Facebook - ένας κόσμος ναρκισσισμού !




Ένα εκπληκτικό βίντεο σκηνοθετημένο από τον Shaun Higton έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι η ζωή μας δεν είναι μόνο οι χαρούμενες εικόνες και λόγια που ανεβάζουμε στο Facebook.

Ο κόσμος, όπως και ο πρωταγωνιστής του κλιπ, συνηθίζει να ανεβάζει στο Facebook γεγονότα που εκ πρώτης όψεως  θέλουμε να δείχνουμε ότι είναι χαρούμενα. Είναι όμως αυτή η πραγματικότητα;

Σάββατο 21 Ιουνίου 2014

Έκκληση για βοήθεια





Παγιδεύτηκα θανάσιμα στην προσπάθεια μου, μέσα από αυτό που έχω, να προσδιορίσω αυτό που νόμιζα πως είμαι και ξέχασα εντελώς ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ. Θέλοντας να αυξήσω και να διατηρήσω την ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, τη δύναμη, το κύρος μου, το μόνο που κατάφερα ήταν να δημιουργήσω ένα τεράστιο έλλειμμα αληθινής ζωής, που συνεχώς από τότε μεγαλώνει, με αποτέλεσμα να μου διαφεύγει σήμερα εντελώς η ΟΥΣΙΑ. Για βοήθεια τώρα εκλιπαρώ, νοιώθοντας την ανάγκη να επανακτήσω την παιδική μου ζωντάνια, την φρεσκάδα της νεανικής μου ματιάς, την λαχτάρα μου να ερευνώ και να χάνομαι μέσα στην μαγεία αυτής της πλάσης. Ο φόβος, οι έγνοιες, η αμφιβολία αντικατέστησαν ό,τι πολύτιμο υπήρχε μέσα μου και με κατέστησαν έναν απλό διεκπεραιωτή της πραγματικότητας. Αφαιρέθηκα και δεν πρόλαβα να δω τη ζωή με ορμή να πέφτει πάνω μου και να με ισοπεδώνει, αφήνοντας το κάθε ΤΩΡΑ μου άδειο από νόημα, χωρίς καμιά πλέον ουσιαστική αξία. Με λαχτάρα προσμένω εκείνες τις σπάνιες αληθινές στιγμές που ο νους μου θα σταματήσει την ακατάσχετη διαμαρτυρία του, που η εσωτερική μου φασαρία θα κοπάσει για λίγο ώστε να τολμήσω να αρχίσω πάλι να αναρωτιέμαι:

Τρίτη 17 Ιουνίου 2014

Δραπετεύοντας απ' το αγκίστρι του πόνου



Πονάω… 

Αλλά γιατί πονάω;

Αλήθεια, πότε άρχισε ο πόνος; Δεν το θυμάμαι, δε το μπορώ, έχω μια αίσθηση πως είναι από πάντα. Το βλέμμα μου γύρω πέφτει μόνο σε πόνο, όλα με πονάνε, γύρω μίσος και καταφρόνια. Είμαι ΠΟΝΟΣ. Πλέον αυτή την φύση ενδύθηκα. Άγγιξα  αυτό που λένε οι σοφοί: είμαι ένα με τα πάντα. Άρα τα πάντα είναι πόνος! Δε μπορεί. Πέτυχα την ένωση με το  σύμπαν και αισθάνομαι πόνο; Ή μήπως η φύση αυτής της ένωσης είναι παρά φύση;

Κυριακή 15 Ιουνίου 2014

Ημιμάθεια και Γνώση


Τέσσερις βάτραχοι κάθονταν πάνω σε ένα κορμό δέντρου, που επέπλεε πιασμένος στην άκρη ενός ποταμού. Ξαφνικά ελευθερώθηκε και σιγά-σιγά άρχισε να παρασύρεται προς τα κάτω, στη ροή του ποταμού. Οι βάτραχοι ήταν ενθουσιασμένοι καθώς ποτέ δεν είχε τύχει να νιώσουν τη χαρά της κίνησης πάνω στο νερό.

Κάποια στιγμή, ο πρώτος βάτραχος είπε: «Πράγματι,  είναι ένας θαυμάσιος κορμός. Κινείται σαν να είναι ζωντανός. Δεν ήξερα ότι μπορεί να υπάρχει ένας τέτοιος κορμός».

Δευτέρα 9 Ιουνίου 2014

Η τέχνη της μεταμόρφωσης των εσωτερικών ενεργειών




Τα δέντρα υπάρχουν, όπως υπάρχουν τα τριαντάφυλλα και τα μελωδικά πουλιά. Απλώς υπάρχουν και σκορπούν τριγύρω τους το άρωμά τους ή το τραγούδι τους. Δεν μπορούν να κάνουν κάτι για την ύπαρξή τους γιατί είναι μέρος της ύπαρξης. Είναι εναρμονισμένα με την συμπαντική ενέργεια και δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τον εαυτό τους από αυτήν. Όλη αυτή η κατάσταση υπάρχει ασυνείδητα. Ο άνθρωπος όμως, έχοντας το προνόμιο της χρήσης του νου του, είναι το μοναδικό πλάσμα που μπορεί να κάνει κάτι για τον εαυτό του, το μόνο πλάσμα στον πλανήτη που μπορεί να επιλέξει πως θα χρησιμοποιήσει τις ενέργειές του. Έχει την δυνατότητα να καταστείλει τις δράσεις, τα συναισθήματα και τις σκέψεις του, στην προσπάθειά του να τις ελέγξει ή να προσπαθήσει να τις κατανοήσει και να τις μεταμορφώσει.

Τρίτη 3 Ιουνίου 2014

Η θετική σκέψη από μόνη της δεν βοηθάει στην επίγνωση παρά μόνον η υπέρβαση της σκέψης




Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πανάκεια η φιλοσοφία της θετικής σκέψης και η προτροπή μετατροπής από τον άνθρωπο όλων των αρνητικών του  σκέψεων σε θετικές. Έχουν γραφτεί χιλιάδες βιβλία που έχουν γίνει ευπώλητα και περιγράφουν πως με τη βοήθεια της θετικής σκέψης θα αλλάξουμε τη ζωή μας εντυπωσιακά, πως θα οδηγηθούμε από την αποτυχία στην επιτυχία και από την δυστυχία στην ευτυχία. Από την ανούσια, μουντή καθημερινότητα θα περάσουμε σ' έναν κόσμο φωτεινό, όπου όλα θα μας χαμογελούν καθώς εμείς θα τα παρακινούμε να μας χαμογελάσουν και θα ανακαλύψουμε ότι δεν υπάρχουν όρια στο τι μπορούμε να καταφέρουμε αρκεί να το θελήσουμε πραγματικά και να μάθουμε να σκεφτόμαστε θετικά.

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Η αξία της εναρμόνισης με τη χαλαρότητα της ζωής

 


Ο κόσμος μας· τόσο όμορφος, τόσο τέλεια πλασμένος! Γιατί όμως τόσος πόνος γύρω μας; Η δυστυχία των ανθρώπων ολοένα μεγαλώνει. Η αθλιότητα των ανθρώπων έρχεται σε τραγική αντίθεση μ’ αυτή την ομορφιά του κόσμου. Η αντίθεση όμως δεν υπάρχει στον ίδιο τον εξωτερικό κόσμο· η αντίθεση υπάρχει μόνον μέσα  στο μυαλό του ανθρώπου. Γιατί λοιπόν το μυαλό μας δημιουργεί τόση δυστυχία;

Κυριακή 25 Μαΐου 2014

Για τους επίδοξους σωτήρες…



Χωρίς να έχεις κατανοήσει τις δικές σου ανάγκες προσπαθείς να κατανοήσεις τις ανάγκες της κοινωνίας. Προτού να λύσεις τα δικά σου προβλήματα θέλεις να ασκήσεις επιρροή στον κόσμο και να τον κάνεις καλύτερο. Το σπίτι σου έχει τέτοιο χάλι όπως ακριβώς και το «είναι» σου∙ πως θα μπορούσες να έχεις τη σωστή αντιληπτική ικανότητα για να κατανοήσεις μεγαλύτερα προβλήματα; Αν δεν έχεις ακόμη κατανοήσει τον εαυτό σου, καλό θα ήταν να ξεκινήσεις από εκεί, διότι οποιαδήποτε άλλη αρχή θα είναι λάθος αρχή.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...