Το θαύμα της παράδοσης

Η αφορμή για τις σημερινές σκέψεις δόθηκε από το υπέροχο άρθρο του φίλου Γιάννη Δογάνη (IANIS) «ΚΡΙΣΗ»

http://nekthl.blogspot.com/2009/11/blog-post.html

και τις όμορφες σκέψεις της Ειρήνης (Με τα φτερά της ψυχής) «Περνώντας πάλι μέσα από το φόβο»

http://metafteratispsichis.blogspot.com/2009/11/blog-post.html

Τους ευχαριστώ

------------------------------------------------------------------------------

Γιατί συνεχώς ποτίζουμε τα αγριόχορτα του κήπου μας ;

Κι όχι τα όμορφα τριαντάφυλλα του ;

Συνεχώς τροφοδοτούμε το μυαλό μας με άσχημες σκέψεις, αναλογιζόμενοι τις δυσάρεστες καταστάσεις που μας έφερε η ζωή. Αφηνόμαστε σε λανθασμένους λογισμούς και εγωισμούς και αυτά έλκουν επάνω μας ακόμη περισσότερα προβλήματα.

Αντί να αισθανθούμε ευγνωμοσύνη για όλα όσα απλόχερα μας πρόσφερε το Σύμπαν

Όσο όμως ποτίζουμε τα αγριόχορτα αυτά μεγαλώνουν πληθαίνουν και πνίγουν τα τριαντάφυλλα του κήπου μας.

Οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας, όποια κι αν είναι, μεταφέρουν ισχυρά μυνήματα σ’αυτό το ενεργειακό σύστημα που αγκαλιάζει τα πάντα και το ονομάζουμε σύμπαν. Το σύμπαν δεν κρίνει τι είναι καλό ή κακό για μας. Ερμηνεύει όλα τα συναισθηματικά σήματα όπως πρέπει, γι’ αυτό ανταποκρίνεται σε όλα με ίση ένταση. Αν σκεφτόμαστε και νιώθουμε μίσος, το σύμπαν παράγει κάτι για μας πάνω στο οποίο να μπορούμε να συγκεντρώσουμε το μίσος μας. Αν νιώθουμε φόβο πολύ συχνά, το σήμα προς το σύμπαν είναι καθαρό : Εκδήλωσέ μου κάτι για να το φοβάμαι και συνέχισε να το παράγεις μέχρι να μείνω ικανοποιημένος.

Φυσικά δε θέλουμε συνειδητά να υπάρχουν αρνητικά στοιχεία στη ζωή μας, από την άλλη μεριά όμως επιμένουμε να στέλνουμε αρνητικά σήματα, τα οποία μπορούν να ερμηνευτούν με έναν τρόπο. Εξίσου ισχυρά και φανερά είναι τα σήματα αγάπης και οι δονήσεις της χαράς, τις οποίες παράγουμε φυσικά μαζί με τα αρνητικά σήματα. Αν οι θετικές αυτές δονήσεις υπερτερούν, το σύμπαν θα μας δώσει άτομα και πράγματα που να αγαπάμε και να απολαμβάνουμε.

Τα αγριόχορτα βέβαια πάντα θα υπάρχουν. Μπορεί, αν μεταμορφώσουμε τον νου μας οι θετικές μας σκέψεις να έλκουν περισσότερα θετικά συμβάντα στη ζωή μας, ο πόνος και οι δυσκολίες όμως θα συνεχίσουν να υπάρχουν.

Έτσι είναι η ζωή. Η ζωή δεν τιμωρεί. Αυτή μας μαθαίνει να είμαστε πιο ευέλικτοι, πιο σοφοί, πιο ολοκληρωμένοι, να αγαπάμε τον Θεό, τον εαυτό μας, μας βοηθάει να καταλάβουμε τι πρέπει να αλλάξουμε στον εαυτό μας για να ζήσουμε καλά. Αν αποδεχόμαστε ότι είμαστε ανθρώπινα όντα στη διαδικασία της εξέλιξης πως θα μπορούσε αυτή να πραγματοποιηθεί αν όλα συνέβαιναν όπως τα σχεδιάζαμε ;

Αν κάνουμε σήμερα μια διαδρομή σε περασμένα “αρνητικά” γεγονότα της ζωής μας, ίσως διαπιστώσουμε ότι τελικά δεν ήταν τόσο άσχημα ή μπορεί στην πορεία του χρόνου κάτι πολύ θετικό να προήλθε από αυτά. Η απόλυση από μια δουλειά μπορεί να κατέληξε στην εύρεση μιας άλλης που μας ταιριάζει καλύτερα και γεμίζει περισσότερο την ζωή μας. Μια αρρώστια μπορεί να έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει η πνευματική αφύπνιση μας.

Το “δράμα” της ζωής μας είναι τέλειο αλλά η προσκόλλησή μας στην συγκεκριμένη έκβαση των γεγονότων, στο συγκεκριμένο αποτέλεσμα, δεν μας αφήνει να το αντιληφθούμε. Τα πάντα γίνονται με έναν και μόνο γνώμονα. Την εξέλιξη μας !

Ο πόνος λοιπόν δε θα σταματήσει να υπάρχει.
Αυτό όμως που μπορούμε να αλλάξουμε είναι η στάση μας προς τον πόνο.

Είμαστε αγνώμονες προς την ύπαρξη. Αντιδρούμε σε ό,τι επιφανειακά δε μας αρέσει γιατί δεν γνωρίζουμε το συμφέρον μας

Ότι αποκρούεις επιμένει

Ό,τι κοιτάς εξαφανίζεται

Ας γίνουμε τώρα αλχημιστές.

Ας μεταστοιχειώσουμε το ευτελές μέταλλο σε χρυσάφι, τον πόνο σε συνειδητότητα, την καταστροφή σε φώτιση.

«Γύρνα και το άλλο μάγουλο» είπε ο Χριστός

Προσπαθούσε να μεταδώσει συμβολικά το μυστικό της μη αντίστασης και της μη αντίδρασης. Μιλούσε μόνο για την εσωτερική μας πραγματικότητα και όχι για την εξωτερική συμπεριφορά της ζωής μας. Μιλούσε για αποδοχή και πλήρη παράδοση στην Ύπαρξη, στον Θεό. «Γεννηθήτω το θέλημα σου»

Μια όμορφη ιστορία του ΖΕΝ είναι αυτή του Μπανζάν. Πριν γίνει μεγάλος δάσκαλος του ΖΕΝ, πέρασε πολλά χρόνια αναζητώντας την φώτιση, αλλά εκείνη πάντα του ξέφευγε. Κάποια μέρα ενώ περπατούσε στην αγορά, έτυχε να ακούσει την συζήτηση που έκανε ένας χασάπης με κάποιον πελάτη του.

"Δώσε μου το καλύτερο κομμάτι κρέας που έχεις" είπε ο πελάτης.

"Σε αυτό εδώ το υπέροχο σφαχτό, ποιό κομμάτι δέν είναι το καλύτερο;" απάντησε ο κρεοπώλης.

Ακούγοντας τυχαία αυτόν τον λόγο, ο Μπανζάν φωτίστηκε.

Όταν δέχεσαι αυτό που υπάρχει, κάθε κομμάτι κρέατος – κάθε στιγμή – είναι το καλύτερο. Αυτό είναι φώτιση.


Η παράδοση δεν μεταμορφώνει αυτό που υπάρχει, τουλάχιστον όχι άμεσα. Η παράδοση μεταμορφώνει εσένα. Όταν μεταμορφώνεσαι εσύ, τότε μεταμορφώνεται ολόκληρος ο κόσμος σου, επειδή ο κόσμος δεν είναι παρά μια αντανάκλαση.

Αν κοίταζες τον εαυτό σου στον καθρέπτη και δε σου άρεσε αυτό που έβλεπες, θα ήταν τρελό να επιτεθείς στην εικόνα μέσα στον καθρέπτη. Αυτό ακριβώς κάνεις όταν βρίσκεσαι σε κατάσταση μη αποδοχής. Και φυσικά αν επιτεθείς στην εικόνα, η εικόνα σου ανταποδίδει την επίθεση. Αν δεχτείς την εικόνα όποια και αν είναι, αν γίνεις φιλικός απέναντί της, δε μπορεί να μη γίνει φιλική μαζί σου. Έτσι αλλάζεις τον κόσμο.

Εξακολουθείς να ψάχνεις έξω από σένα και δεν μπορείς να βγεις από τη διαδικασία της αναζήτησης. Σκέφτεσαι ότι ίσως το επόμενο εργαστήριο ή εκείνη η νέα τεχνική θα έχει την απάντηση. Μην ψάχνεις για την γαλήνη. Μην ψάχνεις για καμιά άλλη κατάσταση από αυτή που βρίσκεσαι τώρα. Διαφορετικά δημιουργείς εσωτερική σύγκρουση και ασυνείδητη αντίσταση. Συγχώρησε τον εαυτό σου για το ότι δεν είσαι γαλήνιος. Τη στιγμή που δέχεσαι εντελώς τη μη γαλήνη σου, η μη γαλήνη σου μεταστοιχειώνεται σε γαλήνη. Ό,τι δέχεσαι πλήρως θα σε πάει εκεί, θα σε πάει στη γαλήνη. Αυτό είναι το θαύμα της παράδοσης.

Διαλογισμός

Ένας από τους μαθητές του Βούδα ο Ατίσα, βρήκε μια μέθοδο για να μετασχηματίσει τον πόνο. Άκου προσεκτικά είναι μία από τις καλύτερες μεθόδους.

Όταν εισπνέεις, φαντάσου πως εισπνέεις όλα τα βάσανα, όλο τον πόνο, όλων των ανθρώπων στον κόσμο. Εισπνέεις όλο το σκοτάδι, όλη την άρνηση, όλη την κόλαση που υπάρχει παντού. Άφησε την καρδιά σου να τα απορροφήσει. Όταν εισπνέεις, εισέπνεε όλο τον πόνο και όλα τα βάσανα ολόκληρης της ύπαρξης — του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.

Όταν εκπνέεις, βγάλε προς τα έξω όλη τη χαρά που έχεις, όλη την ευτυχία, όλη την ευλογία. Να εκπνέεις αφήνοντας τον εαυτό σου να χυθεί μέσα στην ύπαρξη. Αυτή είναι η μέθοδος της συμπόνιας. Πάρε μέσα σου όλο τον πόνο και δώσε προς τα έξω όλες τις ευλογίες.

Όταν το κάνεις, θα εκπλαγείς. Από τη στιγμή που θα πάρεις μέσα σου όλο τον πόνο του κόσμου, δεν θα είναι πια πόνος. Η καρδιά αυτόματα μεταμορφώνει την ενέργεια Η καρδιά είναι μεταλλακτική δύναμη. Πιες τον πόνο και θα μεταμορφωθεί σε ευτυχία. Ύστερα, άφησε την ευτυχία να χυθεί προς τα έξω.

Ο πλανήτης Γη είναι ο τόπος εξέλιξης και εκμάθησης των ψυχών μας.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό …