Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Υπάρχει η κρούση μιας πέτρας με ένα κεφάλι για να ανοίξει το κεφάλι, μα υπάρχει και η κρούση της πέτρας με μια άλλη πέτρα για να ανάψει φωτιά.



«...Τι πράγμα είναι οι σχέσεις και πόσο εύκολα πέφτουμε στη συνήθεια κάποιας συγκεκριμένης σχέσης. Θεωρούμε τα πράγματα δεδομένα, αποδεχόμαστε τις καταστάσεις και δεν είναι ανεκτή καμιά αλλαγή, δεν δεχόμαστε καμιά κίνηση προς την αβεβαιότητα, ούτε για ένα λεπτό. Όλα είναι τόσα καλά ρυθμισμένα, τόσο στέρεα φτιαγμένα, τόσο δεσμευμένα, που δεν υπάρχει καμία ελπίδα για λίγη φρεσκάδα, για μια καθαρή αναζωογονητική ανοιξιάτικη ανάσα.

Αν παρατηρήσουμε από πολύ κοντά, οι σχέσεις είναι κάτι πολύ πιο λεπτό, κάτι πιο γοργό κι από την αστραπή, πιο αχανές κι από την γη, γιατί οι σχέσεις είναι ζωή.

Το να είναι κανείς ξεκάθαρος στις προθέσεις του είναι πολύ επίπονη δουλειά, η πρόθεση είναι σαν μια φλόγα, που προτρέπει κάποιον ακατάπαυτα να κατανοήσει.
Καλλιεργούμε καθετί το εξωτερικό δίνοντας πολύ λίγη προσοχή σε όσα βρίσκονται μέσα μας, αλλά το μέσα είναι που τρώει πάντα το έξω. Το σκουλήκι που καταστρέφει τη φρεσκάδα του μήλου βρίσκεται μέσα του.

Χρειάζεται μεγάλη νοημοσύνη σ’ έναν άντρα και μια γυναίκα για να ξεχάσουν τους εαυτούς τους και να ζήσουν μαζί, χωρίς να παραδοθεί ο ένας στον άλλο, χωρίς να κυριαρχηθεί ο ένας από τον άλλο.

Οι σχέσεις είναι το πιο δύσκολο πράγμα στη ζωή...

…Η ζωή είναι παράξενη, συμβαίνουν τόσα πράγματα εκεί που δεν τα περιμένεις, ώστε απλώς με το ν’ αντιστέκεσαι σ’ αυτά δεν πρόκειται να λύσεις κανένα πρόβλημα. Χρειάζεται να έχεις τεράστια ευλυγισία και σταθερή καρδιά.

…Η ζωή είναι σαν μια κόψη ξυραφιού και πρέπει να περπατήσεις πάνω σ’ αυτό το μονοπάτι με εξαιρετική προσοχή και ευέλικτη σοφία.

…Τι υπέροχο μέρος που θα μπορούσε να είναι η γη με τόσο ομορφιά που υπάρχει, τόσο μεγαλείο, τόσο άφθαρτη ομορφιά!
Είμαστε παγιδευμένοι στον πόνο και δεν νοιαζόμαστε να ξεφύγουμε απ’ αυτόν, ακόμα κι όταν κάποιος μάς δείχνει το δρόμο.

…Η ζωή είναι τόσο πλούσια, έχει τόσους θησαυρούς, κι εμείς την πλησιάζουμε με άδειες καρδιές, δεν ξέρουμε πως να γεμίσουμε τις καρδιές μας με την αφθονία της ζωής».

Τζ.Κρισναμούρτι, “Γράμματα σε μια νεαρή φίλη”.
(μετάφραση: Νίκος Πιλάβιος)





Ο Τζιντου Κρισναμουρτι εδινε ομιλιες για πανω από 50 χρονια. Όμως είναι σχεδον σπανιο να βρειτε στις ομιλιες του να χρησιμοποιει τον ορο ‘αγαπη’. Όταν ηθελε να αναφερθει στην αγαπη χρησιμοποιουσε την εκφραση ‘’compassion = συμπονια’’. 

Αλλα και ο Οσσο κινειται στο ιδιο μηκος κυματος. 

Δεν απαιτειται υψηλη νοημοσυνη για να δει κανεις ποσο εχουν κακοποιηθει σε βαθος χρονου εννοιες όπως: η αγαπη, ο ερωτας, η σχεση, η πιστη, η δεσμευση, η αληθεια, η ειλικρινεια, η εμπιστοσυνη, ο αυτοσεβασμος, η αυτοεκτιμηση και ο αλληλοσεβασμος. Εχουν εκφυλιστει με τον ένα η με τον άλλο τροπο σε δεσμους, που σε κανουν σκλαβο και σκλαβωνουν και αλλους. Για να μη μιλησουμε για τις σχεσεις που χρησιμοποιουν το σεξ σαν μορφη βαμπιρισμου - κατι που είναι πολύ συχνο φαινομενο στις μερες μας με τις συχνες εναλλαγες συντροφων - ελλειψει συνειδητοτητας.

Κανοντας ο Οσσο αναφορες στις ομιλιες του για παρεμφερη θεματα, χρησιμοποιει έναν ορο που μ’ αρεσει παρα-παρα πολύ! Τον ονομάζει «φιλικότητα». Εισαγοντας την εννοια της φιλικοτητας, αυτοματα υπερβαινει κανεις το επιπεδο της οποιας σχεσης. Μιλωντας για φιλικοτητα ο Οσσο, εννοει πολύ απλα την χαρα να μοιράζεσαι χωρίς όρους, χωρίς προσδοκίες, χωρίς την επιθυμία της ανταπόδοσης, ακόμα και της ευγνωμοσύνης. 

Λεει: «Η φιλικότητα είναι η πιο αγνή μορφή αγάπης. Δεν είναι ανάγκη, δεν τη χρειάζεσαι. Είναι αφθονία, ένα ξεχείλισμα έκστασης».

Όταν ρωτησαν τον Αιβανχωφ: Τι ζηταει, τι επιδιωκει η καρδια? Απαντησε: 

Δεν χρειάζεται ούτε γνώσεις, ούτε εξουσίες. Επιζητεί την ευτυχία, να βιώσει την ευτυχία ως επέκταση και μπορεί να την βρει μόνο σε ζεστασιά, δηλαδή, στην αγάπη. Εκεί, η αγάπη αναζωογονείται. Κι έτσι την ψάχνει σε όλα τα όντα, ενώ το κρύο τη σκοτώνει.
Μπορείτε να προσφέρετε στην καρδιά όλα τα πλούτη, όλες τις εξουσίες και μάλιστα όλα τα μυστικά του σύμπαντος, και θα πει, "Όχι, δεν είναι αυτό που χρειάζομαι, δώστε μου αγάπη. Θέλω να αγαπηθώ, αλλά πάνω από όλα θέλω να αγαπώ!"



ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΖΗΤΗΜΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ.




Χρειάζεται στη ζωη ο καθενας να κανει μια δέσμευση, και όταν αυτό το κανει, μονο τότε η ζωή θα του δώσει απαντήσεις.

Δεσμευση δεν σημαινει να κολλας σε κατι και να θελεις να μεινει ετσι οπως ειναι για παντα. Η ζωη ειναι μια ροη, τιποτα δεν παραμενει το ιδιο.

Στους πρωτοπορους αυτής της ζωής, η δέσμευση είναι αυτό που παραμένει, όταν στους άλλους ο …δηθεν ενθουσιασμός έχει πεθάνει…

Και η μεγαλη πλακα και συναμα παραδοξοτητα, είναι οτι με τη δέσμευση ελευθερώνεσαι απ’οτι χειρότερο εχεις μεσα σου...

«Η δέσμευση και η ταπεινότητα, οι δυο μικρές κόρες της Γαλήνης, προστάτιδες του αυτοσεβασμού».

Η δεσμευση εμπεριεχει την εννοια της αφοσιωσης αλλα και της εστιασης.

Κάνοντας μια δέσμευση, σημαίνει πολύ περισσότερα από το να πεις: "Θα προσπαθήσω".
Σημαίνει "Είμαι μέσα ολότελα. Είμαι εντελώς δεσμευμένος σ' αυτό. Ακόμη και αν τα πράγματα γίνουν χειρότερα. Ειδικά, τότε".

Κάποιος είπε κάποτε ότι τα γεράματα προσθέτουν ρυτίδες στο σώμα. Το να …εγκαταλείπεις (βλεπε: εγκαταλειψη), προσθέτει ρυτίδες στην ψυχή.

Υπαρχει ένα τραγουδι με τιτλο "σε πεθυμησα" και καπου λεει: … μα δεν πεθυμησα εσενα, τον εαυτο μου επιθυμω ερωτευμενο-δεσμευμενο. ( Ελευθερια Αρβανιτακη νομιζω..)

Είναι γεγονος ότι το αληθινό μονοπάτι δεν είναι ομαλό. Αν διαβαίνεις ένα μονοπάτι και δεν κλωτσάς σκόνη, τότε δεν περπατάς σε μονοπάτι. Κάθε φορά που κάνεις μια πραγματική αλλαγή στη ζωή σου, τα πράγματα μετακινούνται γύρω σου, φίλους αλλάζεις και οι άνθρωποι δεν είναι πάντα ευχαριστημένοι με την ανάπτυξη σου. Τα αληθινά μονοπάτια ποτέ δεν είναι ομαλά.
Επισης είναι γεγονος, ότι καθώς προχωράει κανεις στη ζωή του, δεν θα βρει υποστήριξη από όλους. Νιωθεις καλα με αυτό και συνεχιζεις να προχωρας. Δεν μπορεις να κανεις τιποτα άλλο.






Ο τροχός της ζωής γυρίζει συνέχεια. Υπαρχουν στιγμες που νιωθει κανεις, σαν ένα χάμστερ σε μια ρόδα στον φαύλο κύκλο της ζωής.
Όσο πιο πολύ τρέχεις, τόσο πιο πολλές περιστροφές κάνει. Ή, όσο πιο πολύ γυρίζει, τόσο πιο πολύ τρέχεις. Και πηγαίνεις συνεχώς ολόγυρα.
Κι αυτό συνεχίζεται. Κι όμως …δεν βλέπεις το μοτίβο! Μόλις δεις το επαναλαμβανόμενο μοτίβο, μονο τοτε μπορείς να βγεις απ’ αυτό.
Γι ’ αυτο μονο για σήμερα στάσου. Σταμάτα. Και όταν βρεθείς να τρέχεις ξανά, σταμάτα και πάλι.
Όπως ένα κουτάβι που εκπαιδεύεται.


Η ζωή επαναλαμβάνεται δίχως σκέψη. Κι αν δεν γίνεις προσεκτικός, θα συνεχίσει να επαναλαμβάνεται σαν τροχός. Γι' αυτό οι βουδιστές την ονομάζουν τροχό της ζωής και του θανάτου, τροχό του χρόνου. Κινείται σαν τροχός: Η γέννα ακολουθείται από θάνατο, ο θάνατος ακολουθείται από γέννα, η αγάπη ακολουθείται από μίσος, το μίσος ακολουθείται από αγάπη, η επιτυχία ακολουθείται από αποτυχία, η αποτυχία ακολουθείται από επιτυχία. Φτάνει να το δεις!

Αν μπορέσεις να παρατηρήσεις, έστω και για λίγες μέρες, θα δεις να προβάλλει ένα μοτίβο, ένα κυκλικό μοτίβο. Τη μια μέρα, ένα ωραίο πρωί, αισθάνεσαι πολύ καλά και ευτυχισμένος και την άλλη μέρα είσαι τόσο πεσμένος, τόσο χάλια που αρχίζεις να σκέφτεσαι την αυτοκτονία. Και μόλις χτες ήσουν τόσο γεμάτος ζωή, τόσο χαρούμενος, που ένιωθες ευγνωμοσύνη προς το Θεό, είχες μια διάθεση βαθιάς ευγνωμοσύνης, μα σήμερα είσαι όλο παράπονο και δεν βρίσκεις νόημα για να συνεχίσεις να ζεις... Κι αυτό συνεχίζεται. Κι όμως δεν βλέπεις το μοτίβο. Μόλις δεις το επαναλαμβανόμενο μοτίβο, μπορείς να βγεις απ’ αυτό…






"Στην πραγματικότητα, το ταξίδι δεν τελειώνει ποτέ. Ένα μονοπάτι τελειώνει, ένα άλλο αρχίζει. Μια πόρτα κλείνει μια άλλη ανοίγει. Φτάνεις σε μια κορυφή, υπάρχει πάντα κάποια κορυφή ακόμη ψηλότερα. Ο Θεός είναι ένα ατέλειωτο ταξίδι. Μόνο αυτοί που έχουν τόσο κουράγιο, ώστε να μην νοιάζονται για το σκοπό αλλά να είναι ευχαριστημένοι με το ταξιδι, ικανοποιημένοι μονο με το να ζουν τη στιγμή και ν’αναπτύσσονται μέσα της, μόνο αυτοί είναι ικανοί να περπατήσουν με το Όλον.

Η ζωή συνεχίζει να κινείται μπροστά. Ποτέ δεν επαναλαμβάνεται. Ακόμα κι αν φαίνεται ότι επαναλαμβάνεται, ποτέ δεν επαναλαμβάνεται. Δεν γινεται να συμβαινει αυτό. Δεν μπορεί. Αν νιώθεις ότι η ζωή επαναλαμβάνεται, είναι μόνο επειδή δεν μπορείς να νιώσεις το καινούργιο, είσαι τόσο πεθαμένος. Αλλιώς, ποτέ δεν επαναλαμβάνεται. Ένα σύννεφο που είδες το πρωί, ποτέ ξανά δε θα επιστρέψει στον ουρανό, δεν μπορεί. Ο ήλιος που ανέτειλε το πρωί, δεν θα ανατείλει ξανά, επειδή όλο το σύμπαν αύριο το πρωί θα είναι διαφορετικό. Είναι τόσο ευρύ και όλα αλλάζουν".
 Οσσο




"Ο ψυχικός πόνος που γεννιέται από το αίσθημα χωριστικότητας, αποτελεί τη βασική ανθρώπινη εμπειρία. Ωστόσο, όταν παραμένουμε συνειδητά στη σωματική αίσθηση που γεννά αυτό το αίσθημα χωριστικότητας, ερχόμαστε πιο κοντά στο να αναγνωρίσουμε την ουσιαστική της ανυπαρξία. 

Όταν φέρνουμε συνεχώς το φως της επίγνωσης στη σωματική αίσθηση που γεννούν οι πεποιθήσεις μας, οι ρόλοι μας, οι μηχανισμοί προστασίας μας, τα άγχη μας, αρχίζουμε να διαλύουμε τους περιορισμούς που έχουμε θέσει εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, και οι οποίοι μπλοκάρουν την καθαρή επίγνωση της πραγματικότητας της ύπαρξης. Αυτό είναι το αργό, μεταμορφωτικό μονοπάτι προς την ελευθερία".

Οσσο





«Είθε και μακάρι πρώτα απο όλα να νικήσουμε την καχυποψία που έχουμε πια για τα πάντα. Δυστυχως, έχουμε φάει πια τόσες σφαλιάρες που "φυσάμε και το γιαούρτι". 

Όμως όταν κάποιος σε πλησιάσει και σου πει μια καλημέρα πριν σκεφτείς "τι θέλει απο εμένα" , ανταπόδωσε... Ακόμα και να κρύβει η καλημέρα του κάτι απο πίσω... δεν παύει να είναι μια καλή ευχή. Και κάθε καλή ευχή έχει αποτέλεσμα... Αλλωστε ο λόγος δημιουργεί πραγματικότητα, είτε το καταλαβαίνει αυτός που μιλά είτε όχι...

Να είμαστε ευλογημένοι όλοι...»



Faos satori-Faos Samadhi-Faos art Ianis / Giannis Doganis
Η εικονογραφιση του κειμενου αποτελειται από ζωγραφικα και φωτογραφικα εργα του Ιανις.
Πνευματικα δικαιωματα Φωτογραφικου υλικου αναρτησης : Γιαννης Δογανης (IANIS)



24 σχόλια:

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΙΧΟΣ είπε...

IANIS,
όταν ξεκίνησες την ανάρτηση, μήπως με είδες στ' όνειρό σου και με ρώτησες, τί θα ήθελα να διαβάσω σήμερα;
Σ' ευχαριστώ πολύ.

delta είπε...

Συμφωνώ με τον φίλο Επίκουρο. Πολύ όμορφες σκέψεις. Μας προβληματίζουν ιδιαίτερα και μας δείχνουν πόσο πολύ απέχουμε από την επιθυμητή κατάσταση.

Θα ξεχωρίσω την τελευταία πρόταση της απάντησης του Αιβάνχωφ στην ερώτηση «Τι ζητάει, τι επιδιώκει η καρδιά»

"Δώστε μου αγάπη. Θέλω να αγαπηθώ, αλλά πάνω από όλα θέλω να αγαπώ!"

Να είσαι καλά Γιάννη

vlaxos είπε...

Πραγματικά είναι πολύ ωραίο να δίνουμε αγάπη κα αν είμαστε τυχεροί να βρούμε αντίστοιχους δότες.Συνήθως όταν μιλάμε για αγάπη, αν στοχαστούμε, συνειδητοποιούμε ότι αυτό που θέλουμε είναι μόνο να εισπράττουμε,να ικανοποιούμαστε, με μια μορφή εγωκεντρικού βαμπιρισμού που τις περισσότερες φορές καταλήγει να ισοπεδώνει τους συντρόφους μας. Αλλά η ζημιά είναι βαθύτερη και είναι μέσα μας, συντηρείτε μέσα από βαθιές σανσκάρες που κουβαλάμε.Αυτό θέλουμε? Τι γίνεται όμως με την πραγματική αγάπη αυτή την αιθέρια κραδασμική αγάπη που δεν έχει όνομα,φύλο,υλική αξία. Εφαρμόζεται παντού και διαχέεται παντού με κέντρο εμάς, αρκεί να μετατρέψουμε την ψυχή μας σε ένα ζωντανό ενεργειακό δότη και όχι σε ένα παθητικό εγωκεντρικό υποδοχέα. Ιani, την πραγματικότητα εμείς την δημιουργούμε και τις προσδοκίες επίσης. Το θέμα είναι να συνειδητοποιήσω πού έσφαλα εγώ και που ο άλλος και βέβαια πόσο αξία του έδωσα!
Ευχαριστούμε για την ανάρτηση σου : - ) Σε περιμένω στον Βόλο : - )

Margo είπε...

Απαντήσεις στα ερωτήματα που κάθε τόσο θέτουμε στον εαυτό μας. Πολλά αποσπάσματα τα φύλαξα για να θυμάμαι.. ευχαριστώ θερμά!

Τα έργα σου συνοδεύουν ιδανικά το κείμενο.
Καλό απόγευμα σε όλους!

ANAZHTHΣH είπε...

Μη επιτρέποντας στη σχέση μας με τον εαυτό μας να μείνει στατική ,δίνοντάς της χώρο και χρόνο να αναπνεύσει εξασφαλίζουμε και τις προϋποθέσεις για "ζωντανές"σχέσεις.
Κολυμπώντας το πρωί και απολαμβάνοντας την ομορφιά του νερού,της φύσης πράγματι αναρωτιόμουν-ρητορικό ως ένα σημείο το ερώτημα- γιατί δεν μπορούμε να χαιρόμαστε ως φυσική μας κατάσταση τη δημιουργία...
Όμορφες σκέψεις φίλε μου, καλησπέρα.

Iptamenos Ollandos είπε...

Αδελφέ όλοι θέλουν να αγαπήσουν αλλά δεν ξέρουν πως και γι' αυτό το κάνουν "άτσαλα".
Μου άρεσε πάρα πολύ και εμένα η λέξη φιλικότητα.
Να είσαι καλά και να μας χαρίζεις τέτοια κείμενα.

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@ Επικουρος

Γεια σου Βαγγελη,

Λενε ότι, η μόνη διάκριση ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα είναι πως η πραγματικότητα σού επιτρέπει και να θετεις ερωτησεις αλλα και να αμφιβάλεις, ενώ το όνειρο δεν σου επιτρέπει...
Και γω σ’ευχαριστω!

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@Delta

Δημητρη, δεν μας χωριζει καμια αποσταση. Tο θεμα δεν είναι να φθασουμε καπου, αλλα να αντιληφθουμε ότι ειμαστε ηδη εκει, σχιζοντας το πεπλο της ψευδαισθησης…

Και συ να εισαι καλα.

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@Μargo

Γεια σου Μargo,

Και γω σ’ ευχαριστω και σου ευχομαι να συνεχισεις να κρατας ανεγγιχτη την χαρα και την ομορφια της δημιουργιας στο καινουργιο σου σπιτικο…
Να δημιουργείς και δημιουργώντας να δημιουργείσαι και να μην είσαι τίποτε άλλο από τη δημιουργία σου!

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@ Vlaxos

Γεια σου Γιαννη,

Ετσι είναι, δεν μενει τιποτα άλλο εκτος από την αυτοπαρατηρηση, μονο ετσι καιγονται οι σαμσκαρες…

Μου θυμησες ένα στιχο του Ελυτη:

Σ' ενα,
εστω,
λουλουδι αντικρι
αν ηξερες να πολιτευεσαι σωστα,
θα τ' αχες ολα.

Και γω σ'ευχαριστω, καλη ανταμωση. Και η ...Πινδος, δεν ειναι μακρυα απο τον Βολο... Κοντευεις να κοπεις απο τις πολλες απουσιες!

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@ Iπταμενος

Γεια σου Ιπταμενε, καιρο εχουμε να τα πουμε.
Σου εστειλα χαιρετισματα - επιμονα, σε μια συναντηση που ειχες στο συνταγμα στην Αθηνα, αλλα δεν εφθασαν ποτε…

Εκανες πολύ καλη δουλεια με τα βιντεο του Bill Hicks…

Αυτό που μου βγαινει αυθορμητα να σου πω αυτή τη στιγμη είναι ότι, χρηζουν προσοχης καποιες συμπεριφορες, ειτε είναι ατσαλες ειτε είναι ανισορροπες και …φυσικα να περνας καλα εκει με τις …τουλιπες!

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@ αναζητηση

Χαρηκα για την επανοδο σου φιλη μου, ακομη δε περισσοτερο για την …αποπειρα ελευθεριας. Βρε συ, αυτό δεν είναι αποπειρα ελευθεριας, είναι το βιωμα της ιδιας της ελευθεριας!
Μ’ εκανες και ζηλεψα μ’ αυτή την ποιητικη περιγραφη της ζωης στο κυκλαδονησι.

Παντως, όταν κοιμαμαι διπλα στο κυμα και ξυπνωντας, το πρωτο που κανω είναι να βουτηξω στο νερο - δεν είναι ότι λυνονται, αλλα το ότι διαλυονται ως δια μαγειας - ολες οι αποριες και τα ερωτηματικα του παροντος αλλα και της προηγουμενης νυχτας…

Καλα να περνας !

Iptamenos Ollandos είπε...

Αδελφέ τα χαιρετίσματα έφτασαν αν και λίγο καθυστερημένα.
Εξάλλου τα εμπιστεύτηκες σε "άξιο" αγγελιοφόρο... :))

Όσο για το σχόλιο σου, νομίζω ότι όλες οι συμπεριφορές χρήζουν της προσοχής μας, αφού σε όλες μπορούμε να δούμε τον εαυτό μας και επομένως να μάθουμε από αυτές.

LAMDA είπε...

Γιάννη, είναι πραγματικά ένα πολύ βαθυστόχαστο και υπέροχο άρθρο που λειτουργεί αφυπνιστικά στον καθένα και πραγματικά σε ευχαριστώ!

Πράγματι όταν διευρύνουμε την συνειδητότητα μας όπως δείχνει το βίντεο και καταλάβουμε ότι τα πάντα είναι ροή ενέργειας και βλέποντας τα πράγματα θετικά η ζωή μας θα είναι καλύτερη.

"...Μόνο αυτοί που έχουν τόσο κουράγιο, ώστε να μην νοιάζονται για το σκοπό αλλά να είναι ευχαριστημένοι με το ταξιδι, ικανοποιημένοι μονο με το να ζουν τη στιγμή και ν’αναπτύσσονται μέσα της, μόνο αυτοί είναι ικανοί να περπατήσουν με το Όλον...Η ζωή συνεχίζει να κινείται μπροστά. Ποτέ δεν επαναλαμβάνεται. Ακόμα κι αν φαίνεται ότι επαναλαμβάνεται, ποτέ δεν επαναλαμβάνεται. Δεν γινεται να συμβαινει αυτό. Δεν μπορεί. Αν νιώθεις ότι η ζωή επαναλαμβάνεται, είναι μόνο επειδή δεν μπορείς να νιώσεις το καινούργιο, είσαι τόσο πεθαμένος. Αλλιώς, ποτέ δεν επαναλαμβάνεται. Ένα σύννεφο που είδες το πρωί, ποτέ ξανά δε θα επιστρέψει στον ουρανό, δεν μπορεί. Ο ήλιος που ανέτειλε το πρωί, δεν θα ανατείλει ξανά, επειδή όλο το σύμπαν αύριο το πρωί θα είναι διαφορετικό. Είναι τόσο ευρύ και όλα αλλάζουν".

Πολύ σωστή τοποθέτηση πιστευω. Είναι σαν περπτατάς σε μία σκακιέρα, όπου από το άσπρο πας στο μαύρο κ.ο.κ. και νομίζεις ότι περπατάς στο ίδιο μοτίβο. Αν καταφέρεις να τη δεις τη διαδρομή από πάνω θα δεις ότι τα κουτάκια είναι διαφορετικά και πας μπροστά, πίσω διαγώνια ανάλογα με το ποια πορεία πήρες. Αν εμβαθύνουμε και λίγο, θεωρώντας ότι τα μαύρα είναι οι κατραπακιές που τρώμε, τα λάθη που κάνουμε για να μάθουμε και τα λευκά το ότι ξανα-συκωνόμαστε και προχωρούμε τότε όντως το ταξίδι είναι δύσκολο, ανειφορικό και αποτελεσματικό για όσους προσπαθούν συνεχώς αλλά συνειδητοποιείς ότι πας κάπου και δεν τρέχεις σαν το χάμστερ!

Σε ευχαριστώ για τους προβληματισμούς που έθεσα διαβάζοντας το άρθρο σου.

Να είσαι καλά!

Vaso Mprataki είπε...

Χαίρομαι που ο δρόμος μου με έφερε στην γειτονιά σας ...
Πολύ όμορφα αυτά που διάβασα και σίγουρα θα έρθω και για εκτενέστερη μελέτη!
Τι σύμπτωση αυτό το σαββατοκύριακο διάβαζα την ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ του james Redfield [ένα σχετικά πολύ παλιό βιβλίο ]που μπορώ να πω ότι άλλαξε [από εχθές ] τον τρόπο της σκέψης μου για πολλά πράγματα και με έκπληξη βλέπω στην ανάρτηση σας το βιντεάκι από το συγκεκριμένο βιβλίο ...
Αλήθεια τι όμορφη έκπληξη!!
Αν και ασχολούμαι με τις καλές τέχνες χαίρομαι όταν συναντώ στα ταξίδια μου στις λεωφόρους του διαδικτύου ιστολόγια σαν και το δικό σας ...

Τις ευχές μου
για μια όμορφη εβδομάδα !

delta είπε...

Ρε συ Γιάννη, το ‘σχισα αυτό το πέπλο της ψευδαίσθησης κι είχε κι άλλο από πίσω ! Κι έσχισα και το άλλο και τίποτα πάλι… Μα πόσα παλιοπέπλα υπάρχουν τέλος πάντων ; Με πόσες ψευδαισθήσεις είμαστε φορτωμένοι ;

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@ Delta

H μεγαλη πλακα Δημητρη, είναι ότι το πεπλο είναι σαν το πειραμα της γατας του Σρεντινγγερ(κβαντομηχανικη). Η γατα υπαρχει αλλα και δεν υπαρχει. Μια γάτα είναι ζωντανή και νεκρή ταυτόχρονα! Ετσι και με το πεπλο… Όταν το κοιταμε μεσα από το φιλτρο της τριτης διαστασης, τοτε υπαρχει. Όταν το πεπλο κοιταχτει μεσα από το φιλτρο της πεμπτης διαστασης, τοτε δεν υπαρχει!

Ολη αυτή η αναμπουμπουλα που συμβαινει στις μερες μας, είναι χαρακτηριστικο της τεταρτης διαστασης, που είναι ενδιαμεσο σταδιο της μεταβασης από την τριτη στην πεμπτη διασταση.

Είναι …βαρια η υλη στο κοσμο των τριων διαστασεων. Οι διαχρονικες αληθειες που για αιωνες ηταν αποκλειστικο προνομιο των μυστων και των μυημενων, βρισκονται πισω και περα από την τριτη διασταση.

Τα καλα νεα είναι ότι, ο καιρος της αναληψης στην πεμπτη διασταση, είναι εγγυς γι’αυτους που και ειχαν επιγνωση του πεπλου και πολλες φορες δοκιμασαν να το σχισουν. Οσο για τους υπολοιπους , μετεξεταστεοι και με μετακομιση σε …σχολεια, σε πλανητες κατωτερης συνειδητοτητας…

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@ Vaso Mprataki

Kαλως την Βασω στην παρεα :)

Tα φαινομενα της συγχρονικοτητας δινουν και παιρνουν σ’ αυτη τη γειτονια...

Και γω των καλων τεχνων ειμαι, αλλα αυτό δεν εχει να κανει. Τα περισσοτερα παιδια της παρεας εδώ, καλλιτεχνες της ζωης είναι. Εξ’αλλου και ο χωρος των τεχνων, ενας προθαλαμος δεν είναι για την τεχνη της ζωης?...

Καλη σου μερα!

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@ Ιπταμενος

Αξιον εστι ναι, τωρα για την εννοια του επιθετου «αξιος», ας μου επιτραπει να εχω τις επιφυλαξεις μου… Το σχολιο μου, παρεπεμπε σ’ ενα παλιο τραγουδι του Μπομπ Ντυλαν που λεει: …και μη μου πεις ότι δεν σε προειδοποιησα , όταν χαθει το τραινο σου…

Nath είπε...

Καλημέρα!

...σκονάκι για τον φίλο και συμμαθητή Delta...

Delta.....το καλύτερο από όλα είναι στο δρόμο... το πέπλο σοκ!!..το πέπλο των πέπλων...!! Μεγάλη επιτυχία!!!

Θα το καταλάβεις αμέσως, διότι είναι αυτό που ποτέ δεν θα φανταζόσουν ότι ακόμα και αυτό είναι ψευδαίσθηση..!
Μάλιστα θα σε καθοδηγήσει το ίδιο πως να σκίσεις, σχεδόν θα το κάνει από μόνο του..και όλο αγωνία θα περίμενεις την αλήθεια...να απόκαλυφθεί από πίσω!!

Αυτό που θα δείς όμως...θα είναι μεγάλη έκπληξη!!!! (Δεν μπορώ να αποκαλύψω περισσότερα......!!!!)
Καλομελέτα και έρχεται!!!
Be aware!!!!!

Αγαπητέ ΙΑΝΙΣ
Η παρατήρησή σου για το ότι η αναμπουμπούλα που δημιουργείται είναι χαρακτηριστικό της 4ης διάστασης με εκφράζει χωρίς να μπορώ να το αιτιολογήσω.

Ολη αυτή η κατάσταση που νιώθω ότι κοιμάμαι συνέχεια,που δεν γνωρίζω ποιος είμαι, τί είμαι, που πάω και όλα τα σχετικά.. αυξάνει όλο και περισσότερο και δεν μπορώ να καταλάβω μέχρι που θα φτάσει....!!!

Καλό Μήνα!!!

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@ Lamda

Καλημερα Λαμπρο,

Είναι μέσω των συναισθημάτων μας, που η ψυχή μας ενθαρρύνει και μας καθοδηγεί μακριά από αυτό που είναι λιγότερο χαρούμενο.

Κάθε γεγονός στη ζωή μας, άσχετα εάν το αντιλαμβάνομαστε σαν θετικό ή σαν αρνητικό, είναι δραση της θείας χάρης. Κάθε γεγονός, επιδιώκει να μας επιστρέψει στην ουσία του ποιοι είμαστε.

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

@ Nath

Oλα αυτά τα συμπτωματα, ειτε εμφανιζονται σε φυσικο, ειτε σε νοητικο επιπεδο, είναι ενδειξεις στιγμιαιας επανασυνδεσης με την Πηγη και της επαφης με το ισχυρο ηλεκτρομαγνητικο πεδιο που την χαρακτηριζει.

Μεχρι που θα φθασει?... Μεχρι τελικης πτωσης του τρισδιαστατου εαυτου και μεχρι τελικης ευθυγραμμισης και …αναπνοης με την καρδια…

Καλο μηνα να εχουμε!

delta είπε...

@ Nath

Μα καλά βρε Ναθούλα, σκονάκι μπροστά σε τόσο κόσμο και να μας βλέπει κι ο δάσκαλος ; Θα μας πάρει χαμπάρι το σύμπαν βρε και θα μας αφήσει μετεξεταστέους! Δεν το παίρνω με τίποτα. Μη σε πάρω και στο λαιμό μου. Άσε που δε θέλω να χάνω το χρόνο μου με αντιγραφές γιατί τόσο καιρό που μαλώνω με το παλιοπέπλο μου, με νύχια και δόντια, του άνοιξα μια μικρή χαραμάδα και προσπαθώ τώρα να δω τι κρύβει από πίσω…

Κράτα λοιπόν τα σκονάκια σου να τα συζητήσουμε στο Βόλο.

Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι σε όλους

She είπε...

Εξαιρετικό! Το λάτρεψα! Τόσο αληθινό, τόσο απλό που όμως για τους περίπλοκους εαυτούς μας φαίνεται τόσο δυσπρόσιτο,σχεδόν ακατόρθωτο. Κι όμως, είμαι σίγουρη πως μπορούμε...κι εγώ, κι εσύ. Αρκεί να δώσουμε ευκαιρία στους εαυτούς μας έστω για μία φορά...Σίγουρα κάτι θα αλλάξει και θα είναι προς το καλύτερο.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...