Το ωραίο σε αυτό εδώ το φιλοσοφικό καφενείο είναι ότι το άρθρο κάποιου φίλου σου δίνει την αφορμή να στοχαστείς, διαλογιστείς και «ψαχτείς» βρε αδελφέ λίγο παραπάνω.Έτσι και εγώ με αφορμή το άρθρο του Φίλου Πλάτωνα θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ακόμα μια ιστορία των Σιούφι.
«Ο Bohlul και η γέφυρα»
Ο Bohlul καθόταν σε μια γέφυρα, βλέποντας την ροή του ποταμού. Ο βασιλιάς τον είδε, και αμέσως διέταξε την σύλληψη του λέγοντας «η γέφυρα είναι για να περνάμε και όχι για να μένουμε σε αυτή
Τότε ο Bohlul κοιτάζοντας το βασιλιά του αποκρίθηκε «πρέπει να ρίξετε μια ματιά στον εαυτό σας πρώτα. Κοιτάξτε πόσο προσκολλημένος είστε και εσείς σε αυτή τη ζωή».
Το δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι όντως μένουμε προσκολλημένοι στα πάθη μας, τις αγωνίες μας, τον αγώνα μας για επιβίωση, επαγγελματική επιτυχία, κοινωνική καταξίωση, και μας διαφεύγουν ουσιαστικά πράγματα από τη ζωή όπως η πνευματική μας βελτίωση και η ολοκλήρωση μας σαν άνθρωποι. Θεωρούμε τα πάντα και κυρίως το αύριο δεδομένο και δεν ζούμε το σήμερα! Πόσοι από εμάς θέλαμε να δούμε τους δικούς μας, παίξουμε με τα παιδιά μας και ένα σωρό άλλα απλά πραγματάκια που θα μας χάριζαν χαρά και τα αφήνουμε για αύριο επειδή σήμερα κάτι μας προκύπτει; Πόσο σίγουροι είμαστε τελικά για αυτό το αύριο και πόσο προσκολημένοι σε αυτό «το κάτι που σχεδόν πάντα προκύπτει;»
Καλή σας μέρα λοιπόν και ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε λίγο παραπάνω τη στιγμή! Και φυσικά όλα αυτά τα λέω κατά κύριο λόγω για να τα ακούω ΕΓΩ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου