Ο Γκουρτζίεφ έλεγε:
«Όταν πέθανε ο πατέρας μου, ήμουν εννέα ετών. Με φώναξε να πάω κοντά του, δίπλα από το κρεβάτι του και μου είπε: Γιε μου, δεν σου αφήνω πολλά, αλλά έχω να σου πω κάτι, που μου είπε ο πατέρας μου, όταν πέθαινε. Με βοήθησε τρομερά. Ήταν ο θησαυρός μου. Δεν έχεις μεγαλώσει ακόμα και μπορεί να μην το καταλάβεις, αλλά κράτησε το, να το θυμάσαι. Μια μέρα, θα μεγαλώσεις και τότε μπορεί να το καταλάβεις. Αυτό είναι ένα κλειδί, που ξεκλειδώνει τις πόρτες των μεγάλων θησαυρών.»
Και ο πατέρας του είπε κάτι πολύ απλό. Είπε: «Όταν κάποιος σε προσβάλλει, γιε μου, πες του ότι θα διαλογιστείς πάνω σ' αυτό για είκοσι τέσσερις ώρες και τότε θα έρθεις και θα του απαντήσεις.»
0 Γκουριζίεφ λέει ότι πολύ αργότερα ανακάλυψε όχι αυτά τα λόγια ήταν πράγματι ένα σπουδαίο κλειδί.
Και λέει: «Αν σε πουν βλάκα, διαλογίσου πάνω σ' αυτό για είκοσι τέσσερις ώρες και αν ο άνθρωπος που σε πρόσβαλλε είχε δίκιο, πήγαινε και πες του: Κύριε, σας ευχαριστώ, είχατε δίκιο. Είμαι βλάκας. Μπορεί όμως να διαλογιστείς για είκοσι τέσσερις ώρες και να φτάσεις στο συμπέρασμα ότι αυτό που ειπώθηκε είναι ψέμα. Αν όμως κάτι είναι ψέμα, τότε γιατί να αμυνθείς; Οπότε, μην πας να του πεις πως ήταν ψέμα. Το ψέμα είναι ψέμα, οπότε γιατί ν' ασχολείσαι μ' αυτό;»
Αυτή η μικρή, απλή "εύπεπτη" ιστορία μπορεί κάποιον να τον εμπνεύσει, μπορεί κάποιον να τον βοηθήσει. Εμένα προσωπικά με βοήθησε, γι’ αυτό την προσφέρω και σε σας. Αν βρεις ένα κλειδί που ανοίγει μια πόρτα λένε, είναι καλό να το μοιράζεσαι με τους φίλους σου. Μπορεί να ταιριάζει και στη δική τους την πόρτα. Σε κάποιους άλλους πάλι μπορεί να είναι εντελώς άχρηστο. Πως θα καταλάβετε αν ανοίγει την πόρτα σας ; Μα μόνον αν το δοκιμάσετε !
Δοκιμάζοντας το η πόρτα σας μπορεί να ανοίξει ή να παραμείνει κλειστή. Είτε το ένα θα συμβεί, είτε το άλλο, άσχετα από το αν ο Γκουρτζίεφ κατηγορήθηκε ότι φλέρταρε με τον ναζισμό. Έχει καμιά σχέση αυτό ; Το κλειδί είναι κλειδί άσχετα ποιος το έφτιαξε. Κι ο Σωκράτης κατηγορήθηκε ότι διέφθειρε τους νέους και θανατώθηκε. Τι μας άφησαν παρακαταθήκη αυτοί οι γίγαντες έχει σημασία κι όχι για ποιους λόγους κατηγορήθηκαν.
Για όλα τα παραπάνω εμπνεύστηκα περνώντας μια βόλτα από τον φιλόξενο ιστότοπο της Πεταλούδας και διαβάζοντας την ανάρτηση με τίτλο
Γιατί Εσύ Είσαι Εδώ Τώρα?
http://feneritti.blogspot.com/2009/11/why.html
και τα σχόλια κάποιων φίλων που σκοπό είχαν να μου δώσουν «ένα χεράκι βοηθείας». Τους ευχαριστώ. Όταν θα ξαναχρειαστώ βοήθεια θα ξέρω που να απευθυνθώ.
Για τα υπόλοιπα αφού περάσει το 24ωρο, μπορεί να απαντήσω ...
... μπορεί και να μην ασχοληθώ καθόλου …
συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...
16 σχόλια:
Αν έχω μάθει κάτι ως τώρα στη ζωή μου είναι η προσπάθεια να μην ταυτίζομαι και να μην αφήνομαι στην μηχανική λειτουργία του νου.
Που ούτως ή άλλως είναι μια λειτουργία ανεξέλεγκτη, χωρίς καμιά συνειδητότητα, η οποία προκειμένου να αυτοεπιβεβαιωθεί κρίνει ακατάπαυστα τα πάντα.
Μια λειτουργία όμως σαφώς ελαττωματική αφού μπορεί να κινηθεί μόνο ανάμεσα στα δυο άκρα και αδυνατεί να κατορθώσει τη σύνθεση.
Στη σύνθεση αυτή νομίζω πως αποσκοπεί το κλειδί του Γκουρτζίεφ.
Και η σύνθεση αυτή - η δημιουργική ένωση των δυό αντιθέτων δηλαδή - είναι ο μόνος μπούσουλας που θα μας οδηγήσει στη συνειδητή κρίση και κριτική.
Καλό σας βράδυ.
Δημήτρη καλή η συμβουλή του Γκουρτζίεφ, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν χρειάζεται. Η αγένεια σε συνδυασμό με την πανσοφία που προέρχεται προφανώς από τον Σείριο δεν χρειάζονται 24 ώρες σκέψη. 24'' και πολλά είναι...
Καλό σου βράδυ και μην το σκέφτεσαι έχει πολύ καλύτερα πράγματα να κάνεις...
Πολύ καλή η συμβουλή του Γκουρτζίεφ φίλε μου αγαπημένε.
θα πω και εγώ κάτι που έμαθα από τον πατέρα μου (είναι ο ρόλος των πατεράδων φαίνεται να δίνει τέτοιου είδους συμβουλές), μου έλεγε:"αν κάποιος σου πει ή πράξει κάτι άσχημο σε σένα θα πρέπει να ξέρεις ότι αρχικά έχεις 50% πιθανότητες να φταις εσύ σύμφωνα με τον νόμο δράσης και αντίδρασης. Σκέψου αν όντως φταις!"
Βέβαια δεν συμφωνώ με το να μας συκοφαντήσει κάποιος και να μην αμυνθούμε γιατί τότε αυτό θα διογκωθεί! Καλό είναι με τον τρόπο μας να τον βάλουμε στην θέση του είτε και αν χρειαστεί να του προσφέρουμε και το άλλο μάγουλο όπως έλεγε ο Χριστός (καταλαβαίνεται τι εννοώ!).
Καλημέρα!
Καλημέρα να πω.
Την χαρά μου να εκδηλώσω που βρίσκομαι ανάμεσά σας.
Την υπόσχεση να δώσω, πως θα συμπορευθώ στο όμορφο ταξίδι της γνώσης.
Φιλε μου Δημητρη,
Οταν ο ανοητος και συναμα αγενης, ρατσιστης ανωνυμος κρυπτοφασιστας αρχαιοκαπηλος ιδεων ακουει για το Ταο, ετικεττοποιει, ειρωνευεται, χλευαζει. Χωρις το γελιο αυτό, το Ταο δεν θα ηταν ότι είναι...!!! Τίποτα στον κόσμο δεν είναι πιο δίκαια μοιρασμένο από το μυαλό. Όλοι πιστεύουν ότι έχουν πολύ…!
Καποιοι την ειδαν « πολεμιστες», μονο που ο πολεμος διεξαγαγεται μονιμως μεσα στο κεφαλι τους! Εξ’ ου και οι αρχαιο-λαγνο-ελληναραδικες παρα-μυθολογικες αντιφατικες σαλατες πασπαλισμενες με ολιγον Καστανεντα, ισοπεδωτικης εγωπαθους λογικης φασιστοειδων αποχρωσεων και ρατσισμου που, όταν δεν «μου ταρασσουν τους κυκλους» περιστασιακα, με κανουν και πληττω ξενερωνοντας σε βαθμο κωματος από την περιρρεουσα ασημαντοτητα.
Τα μεγαλα πνευματα συναντησαν παντα την βιαιη αντιδραση των ασημαντων μυαλων. Η βλακεία είναι απρόβλεπτη. Εχει τόση ποικιλία εκδηλώσεων, όσοι και οι βλάκες που ο καθένας ξεχωριστά είναι μια αστείρευτη πηγή εμπνεύσεων, ειτε πηγαζουν από την παραποιημενη αρχαια ελληνικη γραμματεια – μυθολογια, ειτε από το πανσοφο Εγω τους. Να θεωρουμε μεγάλη μόρφωση και συναμα ευλογια, εκείνη που θα μας δώσει την υπομονή να υποφέρουμε την αγενεια, την αμορφωσιά, την ασχημια, την εγω-ικη προβολη , την ιδιοτελεια - και εν τελει την ηλιθιοτητα.
Φιλε μου Lamda,
Θαρρω ο Ιησους εν ετει 2009 θα ελεγε: Αν με χτυπησεις στο ένα μαγουλο, θα σου γυρισω και το άλλο. Αν με χτυπησεις και στο άλλο, πολύ απλα την γ@μησες!
Όσο πιο πολύ κανείς απομακρύνεται στην καθημερινή του ζωή ( « αφου σε χαλαει, γιατι το πινεις??») από το απελευθερωτικό εγχείρημα του εγω, τόσο πιο πολύ συμβάλλει στον κοινωνικό εκφασισμό.
Ένας ελεύθερος άνθρωπος ανήκει στον εαυτό του και σε κανέναν άλλον. Ένας ελεύθερος άνθρωπος είναι απλώς μια ενέργεια, χωρίς όνομα, χωρίς μορφή, χωρίς φυλή, χωρίς έθνος.
Είναι ο άνθρωπος που δε θέλει να ζει σαν ρομπότ, ρυθμισμένος από το παρελθόν, από την θρησκεία και τους μυθους, κοινωνία, πολιτισμό. Οτιδήποτε είναι χθεσινό, δεν μπλέκεται με κανένα τρόπο στη ζωή του, στον τρόπο ζωής του.
Ζει ατομικά, όχι σαν τελευταίος τροχός της αμάξης, αλλά σαν μια οργανική ενότητα. Η ζωή του δεν έχει αποφασιστεί από κανέναν άλλον, αλλά από τη ίδια του την ευφυΐα.
Y.Γ.1
Ιησους: Μην ριχνετε τα διαμαντια στους χοιρους…
Y.Γ.2
Καλημερα και καλως ηρθες Επικουρε! Σε ειχα στο …στομα μου στην χθεσινη μου αναρτηση στο φαος σατορι!
Φίλε Γιάννη
Συμφωνώ απόλυτα "Ένας ελεύθερος άνθρωπος ανήκει στον εαυτό του και σε κανέναν άλλον. Ένας ελεύθερος άνθρωπος είναι απλώς μια ενέργεια, χωρίς όνομα, χωρίς μορφή, χωρίς φυλή, χωρίς έθνος".
Παρόλα αυτά, λειτουργούμε και σε μία κοινωνία που σημαίνει ότι το τι λένε ή κάνουν οι άλλοι σε εμάς έχει επιπτώσεις κοινωνικές που μπορεί να μη μας αγγίξουν στο ανώτερο πνευματικό επίπεδο επειδή θα είναι "ψέμα" που λέει και η παραβολή αλλά σε κοινωνικό ή επαγγελματικό επίπεδο μπορεί να σου κάνουν ζημιά (π.χ. κάποιος κακόβουλος να πει ότι ο ΛΑΜΔΑ είναι αφερρέγγυος στην δουλειά του) και εκεί θα πρέπει να αντιδράσουμε όπως λες χαρακτηριστικότατα! Η αντίδραση θα πρέπει να είναι συνειδητή και να μην έχει σχέση με το ΕΓΩ. Έχει προηγηθεί η αυτοκριτική, καταλήξαμε στο ότι δεν φταίμε, και αντιδρούμε αντικειμενικά στην απειλή της συκοφαντίας για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας.
Αλλά βέβαια όπως λεέι και Ναστραντήν Χότζας στην περιοχή μου "Όταν μας κλοτσάει ένα γαιδούρι δεν είναι ανάγκη να γίνουμε και εμείς γαιδούρια για να το κλωτσίσουμε". Μυαλό έχουμε για να αντιδράσουμε ανάλογα!
Πολύ σοφό το να μην ρίχνεται διαμάντια στους χοίρους με όλες τις προεκτάσεις του...
Γιάννη, το διάβασα στη δουλειά και ακόμα γελάω... Όσο για το θυμάρι που γράφεις στην Πεταλούδα δεν θα χρειαστεί αφού πέρασε ...κανονικός ΕΞΟΡΚΙΣΤΗΣ!!
μπου χαχαχαχαχαχαχα
@ Lamda
Με το την «γ@μησες», αναφερομαι στον συμπαντικο νομο του καρμα /δρασης-αντιδρασης.
Εσυ δεν χρειαζεται ουτε να αντιδρασεις, ουτε να κλωτσησεις. Εσυ εισαι απλα ενας φορεας της συμπαντικης ενεργειας, αν φυσικα εχεις το καναλι σου ανοικτο. Αφησε την Υπαρξη να κανει την δουλεια της όπως αυτή ξερει. Για σενα δουλευει… Αφησε την όμως! Αφησε την! Και δεν την αφηνεις όταν ηθικολογεις και παυεις να εισαι ο εαυτος σου και το παιζεις Ιησους και γυριζεις και το άλλο μαγουλο! ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ! Ο Ιησους δουλεψε πολλες ζωες για να πραγματωσει τον Χριστο. Είναι υποκριτικο να προσποιεισαι τον κάθε Ιησου, Γκουρτζιεφ, Οσσο κτλ. Το μονο που μπορεις να εισαι, είναι ο εαυτος σου. Παρατηρησε τον εαυτο σου. Νιωθει θυμο? Είναι μηπως αλλεργικος στις συκοφαντιες? Μηπως θελει να εκφραστει μεσα από την σιωπη η μηπως θελει να ουρλιαξει? Παρατηρησε τον…παρατηρησε τον…και καποια στιγμη, όταν ερθει το πληρωμα του χρονου…. συμβαινει κατι μαγικο…
( χωρις ασπρα κοκκινα κιτρινα μπλε..κουμπακια..)
Σε μια από τις ομιλιες του Οσσο, καποιος από το καταμεστο ακροατηριο του εκανε μαυρη μαγεια. Ο Οσσο ειχε φριχτους πονους σε σημειο να διακοπτει συχνα την ομιλια του. Του ζητησε να σταματησει αυτό που εκανε. Αυτος συνεχιζε. Του ειπε ότι θα μπορουσε να του επιστρεψει στο εκατονταπλασιο την αρνητικη ενεργεια που του εστελνε, αλλα η Υπαρξη δεν το θελει. Αυτος συνεχιζε… Καποια στιγμη οι ανθρωποι του Οσσο τον εντοπισαν και τον απομακρυναν.
Εισαι ο Οσσο?? Ειμαι ο Οσσο??
"Ο Ιησους δουλεψε πολλες ζωες για να πραγματωσει τον Χρίστο" Παρακαλείται όποιος γνωρίζει να μας ενημερώσει από που προκύπτει αυτο!
@Μια φορα κι εναν τρελο...
"Αν έχω μάθει κάτι ως τώρα στη ζωή μου είναι η προσπάθεια να μην ταυτίζομαι και να μην αφήνομαι στην μηχανική λειτουργία του νου.
Που ούτως ή άλλως είναι μια λειτουργία ανεξέλεγκτη, χωρίς καμιά συνειδητότητα, η οποία προκειμένου να αυτοεπιβεβαιωθεί κρίνει ακατάπαυστα τα πάντα".
Υποκλινομαι!
Το Υπερβατικο, το Θειον, ουτε "προκυπτει" (απο το μου προεκυψε), αλλα ουτε μπορει να αποτελεσει αντικειμενο νοητικων διεργασιων.
Περίμενα ότι θα είχατε μια πιο πειστική απάντηση στο θέμα που θέσατε ότι δηλαδή ότι ο Ιησούς δούλεψε πολλές ζωές. Δύο μπορεί να είναι οι πηγές. Η Βίβλος είναι η πρώτη. Η δεύτερη είναι μια προσωπική πληροφόρηση. Μήπως γνωρίζετε σε ποιό ολιστικό κέντρο πηγαίνει? Λέτε να έχουν και τον ίδιο γκουρού με τον ΓΑΠ?
Φίλε Γιάννη, εποικοδομητικό το σχόλιο σου και καλοπροαίρετο!
Σε ευχαριστώ!
«Ο δρόμος για τον άνθρωπο που αφήνει τα παρόντα πράγματα και ερευνά για τα αρχαία, θα είναι δύσκολος. Τα φαινομενικά πράγματα τον ευχαριστούν, για τα αφανή δυσπιστεί. Ωστόσο τα φανερά είναι κακά, ενώ το αγαθό είναι αφανές. Γιατί το αγαθό δεν είναι τύπος ή μορφή. Και για μεν τον εαυτό του το αγαθό είναι όμοιο, για τους άλλους όμως είναι ανόμοιο».
«Του Θεού τα σπέρματα είναι ολίγα, αλλά μεγάλα, καλά και αγαθά. Είναι η σωφροσύνη, η αρετή και η ευσέβεια. Η ευσέβεια είναι η γνώση του Θεού, ο δε άνθρωπος που γίνεται γνώστης των αγαθών αυτών δέχεται την θεία νόηση και όχι των πολλών άλλων.
Γι’ αυτό οι άνθρωποι της ανώτερης νόησης δεν είναι αρεστοί στον όχλο. Του προκαλούν τον γέλωτα θεωρώντας τους ως ανοήτους.
Τους μισεί και καμμιά φορά τους σκοτώνει».
Έρμης Τρισμεγιστος
Υ.Γ.
Για οσους δεν το γνωριζουν, ας μου επιτραπεινα αναφερω 3 κοινα σημεια του Σωκρατη με τον Οσσο: και συκοφαντηθηκαν, και φυλακιστηκαν και δολοφονηθηκαν…
Ειδικα αφιερωμενο στον Ιπταμενο!
Είναι δυνατόν, όταν γελάσεις με την καρδιά σου, να σταματήσει ο νους, επειδή δεν μπορεί να γελάσει. Είναι δομημένος με σοβαρότητα, η λειτουργία του είναι να είναι σοβαρός, μίζερος, άρρωστος.
Τη στιγμή που γελάς, το γέλιο αυτό δεν έρχεται από το μυαλό σου, έρχεται από τα επέκεινα, από το ίδιο το εσωτερικό σου πνεύμα.
Ολες οι θρησκείες έχουν χάσει μια από τις διαστάσεις που έχει τη σπουδαιότερη σημασία, την αίσθηση του χιούμορ. Και έχουν κάνει όλο τον κόσμο πολύ σοβαρό.
Και δεν έχεις νιώσει πως μετά από βαθύ γέλιο το ξεκίνημα μιας ξαφνικής σιωπής έρχεται σε σένα;
Είναι σαν την ηρεμία μετά την καταιγίδα. Για μια στιγμή, ο νους μοιάζει να σταματά... νιώθεις απόλυτα χαλαρωμένος.
Αυτές οι στιγμές είναι που σου δίνουν την πρώτη γεύση του Θεού…
Την μόνη απάντηση που θα μπορούσε να δοθεί, καλοί μου φίλοι, την δώσατε εσείς με την συμμετοχή σας και τα σχόλια αυτά, τα οποία μόνον ανθρώπους που ασχολούνται με ροζ ιστοριούλες χωρίς ουσία δεν φωτογραφίζουν, αλλά αντίθετα φανερώνουν άτομα κατασταλαγμένα, άτομα συνειδητοποιημένα, με αγάπη για τον πλησίον, με όρεξη για προσφορά, με έντονες πνευματικές ανησυχίες, που έχουν περάσει ώρες προσωπικής αναζήτησης, ώρες σιωπής, ώρες αγώνα και εσωτερικής πάλης.
Θερμά σας ευχαριστώ που λαμπρύνατε με την παρουσία σας το φτωχικό αυτό καφενείο, το καφενείο της ελεύθερης σκέψης, το καφενείο της παρέας μας.
Δημοσίευση σχολίου