Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Η δημοκρατία απευθύνεται στο χαμηλότερο κοινό παρονομαστή


Πολύ συχνά βλέπουμε τον εαυτό μας να συμπλέει, παρά τη θέλησή του, με τη γνώμη της πλειοψηφίας, ακόμη κι αν πρόκειται για μια παράλογη θέση, ώστε να μπορούμε να επιβιώσουμε σ’ αυτόν το επονομαζόμενο δημοκρατικό κόσμο. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να χαρακτηριστούμε γραφικοί, επιπόλαιοι, ονειροπόλοι, τρελοί.

Κάποτε, πριν από πολλά χρόνια, σε μια χώρα χτυπημένη από την ξηρασία, ένας σεβάσμιος μάντης δήλωσε ότι ύστερα από επτά ημέρες θα ερχόταν επιτέλους η βροχή. Η πρόβλεψή του βγήκε αληθινή και όλοι χαιρόντουσαν πολύ. Στη συνέχεια προέβλεψε μια βροχή από πολύτιμες πέτρες και, για άλλη μια φορά, δικαιώθηκε. Οι άνθρωποι ήταν πολύ ευτυχισμένοι και ευημερούσαν. Η επόμενη πρόβλεψή του ήταν ότι ύστερα από επτά ημέρες θα ερχόταν ακόμη μια βροχή, μια καταραμένη βροχή αυτή τη φορά, και ότι όποιος έπινε από το νερό αυτής της βροχής θα τρελαινόταν. Ο βασιλιάς της χώρας διέταξε να γεμίσουν οι δεξαμενές του με τεράστιες ποσότητες καθαρού νερού, ώστε να μη χρειαστεί να πιει από την καταραμένη βροχή. Αλλά οι υπήκοοί του δε διέθεταν τα μέσα να αποθηκεύσουν νερό. Όταν ήρθε η βροχή, ήπιαν από το νερό και τρελάθηκαν όλοι. Μόνο ο βασιλιάς ήταν στα καλά του, αλλά δεν μπορούσε να διοικήσει τους παλαβούς υπηκόους του και γι’ αυτό, ως τελευταία λύση, ήπιε κι αυτός από το τρελό νερό. Για να μπορέσει να τους κυβερνήσει, έπρεπε να μοιραστεί τις αυταπάτες τους.




Νιώθω πλέον ότι αποξενώνομαι από τον κόσμο στην προσπάθεια μου να αποφύγω αυτό το νερό της τρέλας. Οτιδήποτε κάνουμε ή σκεφτόμαστε, σ’ αυτόν τον κόσμο, βασίζεται σε ένα πολύ περιορισμένο σύστημα κοινής λογικής. Δίνουμε μεγάλη σημασία στη συναίνεση. Αν η πλειοψηφία συμφωνεί ότι κάτι είναι αληθινό, τότε συνήθως γίνεται έγκυρο και όλοι σπεύδουν να το ακολουθήσουν. Όταν κοιτάμε μια μικρή λιμνούλα, εμείς οι άνθρωποι βλέπουμε μόνο μια λιμνούλα, αλλά για τα ψάρια που ζουν εκεί, είναι ολόκληρο το σύμπαν. Αν δεχτούμε το δημοκρατικό μοντέλο, τότε οι υδρόβιοι κάτοικοι θα πρέπει να κερδίσουν, γιατί είναι περισσότεροι από μας που χαζεύουμε τη λιμνούλα. Ο κανόνας της πλειοψηφίας δε λειτουργεί πάντα. Φριχτά εμπορικά φιλμ μπορούν να επιφέρουν τεράστια κέρδη, ενώ μια γοητευτική ανεξάρτητη κινηματογραφική ταινία τη βλέπει μόνο μια χούφτα ανθρώπων. Κι επειδή βασιζόμαστε στην ομαδική σκέψη, ο κόσμος αυτός κυβερνιέται από κοντόφθαλμους και διεφθαρμένους αρχηγούς, καθότι η δημοκρατία απευθύνεται στο χαμηλότερο κοινό παρονομαστή. Ίσως αυτός να είναι ο κύριος λόγος που είναι τόσο χλιαρή η αντίδραση αυτού του λαού στην εξαθλίωσή του και στην προδοσία του. Όσο και να γκρινιάζει και να παραπονιέται, υποσυνείδητα γνωρίζει ότι αυτοί οι αρχηγοί του αξίζουν και ότι ο ίδιος είναι ο βασικός υπεύθυνος για όλα τα δεινά που του συμβαίνουν. Μια λαϊκή σοφία λέει γι’ αυτούς που προσπαθούν να μεταθέσουν τις ευθύνες τους: «όταν δείχνεις κάποιον με το δάχτυλο, τα τρία δάχτυλα του χεριού σου δείχνουν εσένα».






Ξημερώνει του Αγίου Δημητρίου… Ο Άγιος να βάλει το χέρι του !


Εύχομαι χρόνια πολλά σε όσους γιορτάζουν.


Εύχομαι χρόνια συνειδητά και φωτισμένα σε όλους μας, καθώς η ανύψωση της συνειδητότητας, είναι το μόνο όπλο που μπορεί να μας βοηθήσει να υπερβούμε τα απειράριθμα, θεόρατα εμπόδια που έχουμε μπροστά μας.


Καλή Λευτεριά !



Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

9 σχόλια:

Margo είπε...

Τώρα που έχουν σφίξει πολύ τα πράγματα και η φαγωμάρα είναι η πιο εύκολη λύση για να λύσουμε τα προβλήματά μας γίνεται πολύ έντονη η τάση προς απομόνωση, καρτερικότητα και ανύψωση της συνειδητότητας όπως πολύ σοφά μας λες Δημήτρη.
Πιστεύω ακόμη στον Άνθρωπο κι ας είναι η εξαίρεση του κανόνα. Ακόμη και ένας άνθρωπος να ξεχωρίζει από την τρέλα του μέσου όρου, είναι αρκετός.. αλλά ευτυχώς υπάρχουν πολύ περισσότεροι από έναν.

Χρόνια σου πολλά με υγεία και δύναμη.
Σ΄ευχαριστώ θερμά για όσα μοιράζεσαι μαζί μας.

IANIS (Giannis Doganis) είπε...

Η «αποξενωση» είναι το περασμα από την προσωπικοτητα στην ατομικοτητα - και αυτό το βρισκω εξαιρετικα υγιες. Και όταν δεν εισαι σιγουρος για το που πηγαινεις, το πιο πιθανον είναι να εισαι στο σωστο δρομο. Μονο … μην αμελήσουμε να παρουμε μαζί μας ξαπλώστρες. Το μέλλον μας θα έχει πολλή ηλιοφάνεια!
Χρονια αχρονα Δημητρη με Ειρηνη στη καρδια και διαυγεια στο νου:)

ANAZHTHΣH είπε...

Χρόνια πολλά από Άνδρο!

Παρούσα...

delta είπε...

@ Margo

Θεωρούμε τον πόνο και την οδύνη κακά και προσπαθούμε με κάθε τρόπο να τα αποφύγουμε. Όμως δεν κατανοούμε ότι δεν υπάρχουν συμβάντα που να προκαλούν πόνο και οδύνη. Τα συμβάντα είναι πάντα ουδέτερα. Δύο διαφορετικοί άνθρωποι αντιδρούν με διαφορετικό τρόπο στο ίδιο γεγονός. Η αντίσταση μας και η μη αποδοχή είναι οι αιτίες της οδύνης μας. Αν ψάξουμε λίγο βαθύτερα για τα αίτια αυτής της αντίστασής μας θα το αντιληφθούμε. Ο πόνος αργά ή γρήγορα οδηγεί στην αφύπνιση. Είναι νομίζω όπως ο κακός εφιάλτης που σε ξυπνάει από το βαθύ ύπνο. Θα αργήσει όμως να μας ξυπνήσει αν δε μάθουμε να πονάμε συνειδητά. Η αντίσταση μας στον πόνο οφείλεται στο «εγώ» μας. Και όσο περισσότερο «εγώ» πρέπει ο πόνος να «κάψει» τόσο θα καθυστερήσει το ξύπνημά μας. Στο χέρι μας είναι να επιταχύνουμε τη διαδικασία. Συνειδητότητα είναι το κλειδί.

Τίποτα δε συμβαίνει τυχαία και καμιά προσπάθεια δεν πάει χαμένη. Θα τολμήσω σε σένα Μαρία μου να πω μια παρατραβηγμένη προσωπική μου άποψη. Ίσως τελικά αυτό που συμβαίνει να είναι η μεγαλύτερη ευλογία για τον τόπο μας. Έτσι κι αλλιώς από εμάς εξαρτάται.

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για όλα. Αν και δεν έχουμε βρεθεί ποτέ από κοντά σε νιώθω σαν πολύ δικό μου άνθρωπο.

Καλή δύναμη

delta είπε...

@ IANIS

Είναι πολύ έντονη αυτή η ανάγκη της αποξένωσης το τελευταίο διάστημα Γιάννη μου. Υπάρχει ένας χείμαρρος αρνητικότητας εκεί έξω που παρασύρει τα πάντα στην πορεία του. Ο πόνος, τους μη συνειδητούς ανθρώπους, πρέπει να τους ρίξει ακόμη πιο χαμηλά, ίσως για να γίνει αβάσταχτος ώστε να προκαλέσει αυτή την μεταστροφή θέασης. Έχουμε ακόμη δρόμο. Απομόνωση, σιωπή, διαλογισμός, αυτοκριτική είναι ισχυρά εργαλεία στην ανύψωση της συνειδητότητας.

«Χρόνια άχρονα με Ειρήνη στη κάρδια και διαύγεια στο νου», είναι η ευχή της ημέρας και αυτό που αληθινά αναζητώ στη ζωή μου φίλε μου. Εύχομαι να βγει αληθινή η πρόβλεψή σου για τις ξαπλώστρες και την ηλιοφάνεια. Αν και έχουμε χαθεί το τελευταίο διάστημα να ξέρεις ότι πάντα σε διαβάζω και σε αισθάνομαι.

Να είσαι καλά αδελφέ μου

delta είπε...

@ ANAZHTHΣH

Χάθηκες Όλυ μου από τον κόσμο των μπλοκς, κι ας δηλώνεις παρούσα, σε μια εποχή που φωνές σαν τη δική σου είναι απαραίτητες. Εσύ γνωρίζεις βέβαια καλύτερα. Υγεία και δύναμη σε σένα και στην οικογένειά σου.

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου.

Όλα θα πάνε καλά.

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Γεια σου Δημήτρη μου,χρόνια σου πολλά με υγεία και αγάπη!
Καταρρέουν όλα τα παλιά συστήματα για να έρθει η αλλαγή,το καινούριο.
Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας,ακόμα.
Ο Έλληνας έχει πολύ δρόμο μπροστά του..από την ψευδαίσθηση στην προσγείωση στην πραγματικότητα,δεν είναι εύκολο. Σύμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο σου απάντηση στη Margo.
Καλή Λύτρωση!

delta είπε...

@ Με τα φτερά της ψυχής

Καλημέρα Ειρήνη μου.

Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου.

Είναι αδύνατον το καινούργιο να χτιστεί πάνω στο παλιό. Ο πόνος είναι που θα αναγκάσει το παλιό να καταρρεύσει. Δεν ξέρω αν έχουμε λίγο ή πολύ δρόμο μπροστά μας. Ας προσπαθήσουμε να ζήσουμε την κατάσταση αυτή όσο πιο αποστασιοποιημένα μπορούμε για να χαρούμε όσο είναι δυνατόν την διαδρομή. Χωρίς εσωτερική ελευθερία καμιά άλλη ελευθερία δεν έχει ιδιαίτερη αξία.

Καλή Λύτρωση

Rosy! είπε...

diavazw tis anartiseis autou tou blog me tosi epithumia gt pragmatika feugw me perissoteri esoteriki galini meta apo kathe keimeno...!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...