Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

Ένα συνειδητό «ΟΧΙ»


Μια αρχαία βουδιστική σοφία λέει :

"Αν είμαστε στραμμένοι προς τη σωστή κατεύθυνση, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε να βαδίζουμε."

Αν όμως πηγαίνουμε προς τον γκρεμό, τότε πρέπει να κάνουμε άμεσα μια στροφή εκατόν ογδόντα μοιρών.

Βέβαια, το κακό είναι, ότι τις περισσότερες φορές πρέπει να πλησιάσουμε πολύ κοντά στο γκρεμό για να καταλάβουμε ότι πήραμε λάθος πορεία.




Αν ο οδηγός που επιλέξαμε να μας οδηγεί και μας έφερε μέχρι το χείλος του γκρεμού είναι ασυνείδητος ή ανόητος είναι σίγουρο πως θα πέσουμε. Παράδοση κι αποδοχή μιας κατάστασης δε σημαίνει σε καμιά περίπτωση ότι επιτρέπουμε στον εαυτό μας να καθοδηγείται και να χρησιμοποιείται από μη συνειδητούς ανθρώπους. Είναι απόλυτα δυνατόν να πούμε σε κάποιον ένα ηχηρό «όχι», ξεκάθαρα και σταθερά και ταυτόχρονα να μην έχουμε καμιά εσωτερική αντίσταση. Το «όχι» μας τότε δεν προέρχεται από αντίδραση αλλά από ενόραση, από μια ξεκάθαρη συνειδητοποίηση του τι είναι καλό ή κακό για μας εκείνη τη στιγμή. Είναι ένα μη αντιδραστικό «όχι», ένα «όχι» υψηλής ποιότητας, ένα «όχι» απαλλαγμένο από κάθε αρνητικότητα, που δε δημιουργεί κι άλλο πόνο.




Αν, για παράδειγμα, ο οδηγός του αυτοκινήτου στο οποίο επιβαίνεις κοιμάται, του φωνάζεις «ξύπνα ανόητε θα μας σκοτώσεις». Αν δεις ότι είναι επικίνδυνος και εσκεμμένα σε οδηγεί προς το γκρεμό, τότε του παίρνεις το τιμόνι από τα χέρια, τον πετάς έξω από το αυτοκίνητο και τον αντικαθιστάς με κάποιον περισσότερο υπεύθυνο. Αυτή είναι μια συνειδητή και απαραίτητη δράση χωρίς ίχνος αρνητικότητας, που πραγματοποιείται μέσα από την αποδοχή της υπάρχουσας κατάστασης. Οφείλεις βέβαια να αντιληφθείς το λάθος σου που προσέλαβες τον άχρηστο οδηγό, να κάνεις την αυτοκριτική σου, να αναλογιστείς τις ευθύνες σου και να υποστείς τις συνέπειες για το χρόνο και τα χρήματα που έχασες πηγαίνοντας στο λάθος δρόμο. Και φυσικά να είσαι πιο συνειδητός στην επιλογή του νέου οδηγού σου. Έπειτα αφήνεις πίσω το παρελθόν. Σημασία έχει τώρα να μπεις στη σωστή κατεύθυνση. Μόλις το κάνεις δεν έχεις παρά να συνεχίσεις να βαδίζεις. Πρώτα από όλα όμως πρέπει να συνειδητοποιήσεις που θέλεις να πας…




Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

3 σχόλια:

Margo είπε...

Πρώτα από όλα όμως πρέπει να συνειδητοποιήσεις που θέλεις να πας…
Όταν είσαι ένας κάτι γίνεται, αν είσαι 10.000.000 και ο καθένας έχει το δικό του μπαϊράκι; Πάμε κατευθείαν στο γκρεμό..
Όμως σε αυτό το ΟΧΙ ελπίζουμε ακόμη..

AnD είπε...

Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Κι όμως γιατί τα θεωρούμε τόσο δύσκολα και τελικά μοιάζει μάταιη η κάθε δράση;
Δεν είναι μάταιη, ο καθένας σηκώνει μέρος του ουρανού που του αναλογεί αλλιώς αυτός θα πέσει να μας πλακώσει.
Νομίζω η μεγαλύτερη πλάνη είναι να νομίζει κανείς οτι δε μπορεί να κάνει τίποτα, γι'αυτό και να οδεύει λυπημένος προς το γκρεμό. Όλοι ξέρουν πού πάνε, όλοι λυπημένοι κι ακίνητοι...
Κάποιοι φωνάζουν στους άλλους να ξυπνήσουν αλλά οι ίδιοι κοιμούνται. Περιμένουν να ξυπνήσουν όλοι για να κάνουν κάτι. Μέχρι τότε μόνο φωνάζουν...

Phivos Nicolaides είπε...

Χωρίς προορισμό... μπορεί να φτάσουμε παντού!!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...