Ζούμε την εποχή της χαμένης οδού…
Στον απόηχο του ασήμαντου που ωραιοποιείται και σχηματοποιείται εις περίλαμπρο και ωραίο!
Ζούμε τον επαναπροσδιορισμό του μεσοδιαστήματος που υφίσταται και λανθάνει, που διαιωνίζεται και εξαφανίζεται ως νιφάδα χιονιού στο ζεστό παρμπρίζ του αυτοκινήτου.
Έρμαια αναλυτών, εκτιμητών και μεσαζόντων, διασχίζουμε την ανυδρία των ιδεών, οδοιπορούμε, χωρίς ίχνος στοχασμού και οραμάτων, διαχρονικοί ναρκισσιστές της αθλιότητας και της ασχημίας που μας περιβάλλει.
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου