Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Ο νόμος της επιβεβαίωσης των πεποιθήσεων

Οτιδήποτε
επιτρέψουμε
να εισχωρήσει
στο νου μας
αυτό
και θα καρποφορήσει

Og Mandino


Ένα σημαντικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης με το οποίο χρειάζεται να ασχοληθούμε είναι η πραγματική υλική διάστασή της. Μέχρι σήμερα, οι περισσότεροι από μας πιστεύουμε πως ο άνθρωπος είναι μια ποσότητα από σάρκα και τα κόκαλα και πως στην καλύτερη περίπτωση, μαζί με την σάρκα και τα κόκαλα υπάρχει και κάτι που το λέμε νου.

Δεν είναι όμως έτσι τα πράγματα. Ο άνθρωπος είναι μια ενότητα από τρία ανεξάρτητα αλλά και αλληλοεπηρεαζόμενα επίπεδα. Σε κάθε άνθρωπο, ο οποίος είναι πάντα ένα ανεπανάληπτο θαύμα της φύσης, συνυπάρχουν το σώμα, ο νους και το πνεύμα του. Όλοι είμαστε ένα μοναδικό, αδιαίρετο σύνολο που το αποτελούν το πνεύμα (ψυχή), ο νους και το σώμα. Όμοιό του ούτε υπήρξε ούτε υπάρχει ούτε θα υπάρξει ποτέ.


Αν όμως προσπαθήσουμε να αναλύσουμε το σώμα μας στο βαθύτερο υλικό επίπεδο, τότε θα διαπιστώσουμε ότι αποτελείται από δισεκατομμύρια κύτταρα που πάλλονται. Κάθε σώμα στο Σύμπαν, είτε ανήκει στους έμψυχους είτε στους άψυχους οργανισμούς, αποτελείται από κύτταρα που πάλλονται και βρίσκονται σε συνοχή μεταξύ τους, διατηρώντας μια σχέση ενότητας αλλά και σχετικής ελευθερίας.

Τα δισεκατομμύρια των πλανητών που υπάρχουν στο Σύμπαν, παρ’ όλο που είναι και λειτουργούν ως ανεξάρτητα σώματα, ταυτόχρονα βρίσκονται σε συγκεκριμένες τροχιές και διατηρούν συγκεκριμένες αποστάσεις μεταξύ τους. Μια τεράστια ενέργεια, η κοσμική ενέργεια, τους συγκρατεί σε μια ενότητα, στα πλαίσια της οποίας ο καθένας έχει το ρόλο του και το πεδίο δράσης του.




Όπως λειτουργεί ο «μεγάκοσμος», με τον ίδιο ακριβώς τρόπο λειτουργεί και ο «μικρόκοσμος». Το σώμα μας αποτελείται από δισεκατομμύρια κύτταρα, τα οποία παρ’ όλες τις σημαντικές διαφορές τους συγκρατούνται σε μια συγκεκριμένη θέση και διατηρούν μια ορισμένη απόσταση μεταξύ τους.

Τα κύτταρα της καρδιάς, τα κύτταρα του στομάχου, του δέρματος, των ματιών κτλ., ενώ έχουν τεράστιες διαφορές στην κατασκευή και στον τρόπο κίνησης και λειτουργίας τους, ωστόσο συνυπάρχουν σε μια ενότητα, συνεργάζονται μέσα σ’ αυτήν και συγκροτούν το ανθρώπινο σώμα. Μια πολύ σημαντική ενέργεια, την οποία ο Βίλχελμ Ράϊχ είχε ονομάσει «οργόνη» και κάποιοι άλλοι «βιοενέργεια», συγκρατεί αυτά τα κύτταρα στις απαραίτητες αποστάσεις, ώστε να συγκροτούν όλα μαζί το ανθρώπινο σώμα.





Έτσι λοιπόν το άψυχο τραπέζι, αλλά και ο έμψυχος σκύλος, ως υλική διάσταση, στο βάθος τους είναι ένα σύνολο από κύτταρα που τα συγκρατεί σε μια ενότητα κάποια ενέργεια. Τα κύτταρα αυτά έχουν συνεχώς μια παλμικότητα που δημιουργεί, με βάση τους νόμους της Φυσικής, μια δόνηση. Στους ζωντανούς οργανισμούς αυτή η δόνηση έχει συνεχείς αλλαγές, επειδή επηρεάζεται άμεσα από τη νοητική ενέργεια. Η δόνηση ενός χαρούμενου σώματος είναι εντελώς διαφορετική στα χαρακτηριστικά της από τη δόνηση ενός λυπημένου σώματος. Ο δυνατός, ο αδύναμος, ο καλός, ο κακός, ο ερωτευμένος, ο μοναχικός, γενικά η κάθε σκέψη και το κάθε συναίσθημα που υπάρχει σε ένα ζωντανό σώμα αλλοιώνουν την παλμικότητα, την κινητικότητα και κατά συνέπεια τη δόνηση των κυττάρων του συνόλου.

Αυτή η δόνηση, λόγω της άμεσης σύνδεσής της με την ενέργεια που τη δημιουργεί, έχει μεταξύ των άλλων ιδιοτήτων της και την ιδιότητα της έλξης και της απώθησης. Όλοι μας έλκουμε και απωθούμε άλλους ανθρώπους, αλλά και άψυχα αντικείμενα που έχουν ίδια δόνηση με τη δική μας ή αντίθετη απ’ αυτήν.




Ένας άνθρωπος που πιστεύει (σκέφτεται) ότι οι άλλοι είναι κακοί και επικίνδυνοι έχει μια δόνηση που έλκει κοντά του όλους εκείνους που έχουν δονήσεις οι οποίες ταιριάζουν με τις δικές του. Δηλαδή, εκείνους που κάνουν αρνητικές σκέψεις και κατά συνέπεια έχουν αρνητικές (κακές) συμπεριφορές και έτσι είναι επικίνδυνοι.

Ο λαός μας συνηθίζει να λέει μια παροιμία : «Καλομελέτα κι έρχεται». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει πως αν σκέφτεσαι συνέχεια εκείνο που θέλεις, οι σκέψεις σου δημιουργούν μια συγκεκριμένη δόνηση, η οποία έλκει αυτό που ζητάς και που είναι ένα γεγονός ή ένα αντικείμενο παρόμοιας δόνησης.

Επάνω σ’ αυτή την αρχή στηρίζεται ο νόμος της «επιβεβαίωσης των πεποιθήσεων». Ο φυσικός αυτός νόμος λέει πως ό,τι πιστεύεις σε ένα βαθύτερο επίπεδο στη ζωή σου, αυτό αργά ή γρήγορα θα επιβεβαιωθεί.



Μια γυναίκα, όταν ήταν μικρή και έπαιζε στο δωμάτιό της με τις κούκλες της, άκουσε τη μητέρα της να λέει κλαίγοντας πως ο άντρας της την έδειρε πάλι. Ας υποθέσουμε ότι η μικρή έβγαλε από εκείνο που άκουσε το λαθεμένο συμπέρασμα πως όλοι οι άντρες είναι βίαιοι. Αυτό το συμπέρασμα έγινε πεποίθηση μέσα της.

Όταν μεγάλωσε και έφτασε στην ηλικία να δημιουργήσει ερωτικούς δεσμούς, είχε βαθιά μέσα της την πεποίθηση πως οι άντρες είναι βίαιοι. Αυτό το γεγονός την έκανε να έχει μια δόνηση που την οδήγησε να βρει και να ερωτευτεί έναν βίαιο άντρα. Μετά από κάποια χρόνια δεν άντεξε άλλο το ξύλο και χώρισε. Η πεποίθηση όμως όχι μόνον παρέμενε μέσα της, αλλά είχε ενισχυθεί κιόλας. Το αποτέλεσμα ήταν ότι και ο δεύτερος και ο τρίτος και όλοι οι επόμενοι ερωτικοί της σύντροφοι ήταν βίαιοι.




Η μοναδική περίπτωση που υπάρχει να γλιτώσει αυτή η γυναίκα από την βία και να αλλάξει τη ζωή της για να βρει επιτέλους τη γαλήνη, το σεβασμό και την ευτυχία, είναι να αλλάξει την πεποίθησή της, αφού βέβαια προηγουμένως την έχει ανακαλύψει. Ύστερα μπορεί να την αντικαταστήσει με μία άλλη που να λέει: «Οι άντρες είναι ήρεμοι και όμορφοι κι εγώ τώρα μπορώ να έχω ένα σύντροφο που με σέβεται και με αγαπά».

Έτσι θα αλλάξει και τις δονήσεις της, με αποτέλεσμα να απωθεί πια τους βίαιους και να έλκει τους ήρεμους και όλους εκείνους που θα τη σέβονται και θα της χαρίσουν ευτυχία και αγάπη.


Ίσως εκ πρώτης όψεως αυτή η ερμηνεία να φαίνεται σε ορισμένους απλοϊκή ή τουλάχιστον περίεργη. Κι όμως μέσα από αυτήν τη λειτουργία των δονήσεων και των εκπομπών ενέργειας επιβεβαιώνονται στη ζωή όλες οι ανθρώπινες πεποιθήσεις.

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν επιβεβαιώνονται οι απλές σκέψεις που κάνουμε, γιατί αυτές δεν έχουν την απαιτούμενη ενέργεια ώστε να προκαλούν την αντίστοιχη δόνηση και κατ’ επέκταση την απαραίτητη ελκτική δύναμη.

Οι ανθρώπινες σκέψεις, έχουν πολύ μεγάλες δυνατότητες και μπορούν να κάνουν «θαύματα». Όμως απαιτούνται ορισμένες προϋποθέσεις γι’ αυτό, όπως για παράδειγμα η συχνή επανάληψη, η πίστη, η σφοδρή επιθυμία κτλ.




Στην Αμερική, το Ίδρυμα Μάσλοου αλλά και το τμήμα Ανθρωπιστικών Ερευνών του Πανεπιστήμιου του Στάνφορντ έχουν κάνει πάρα πολλές μελέτες που έχουν σχέση με αυτόν το νόμο της «επιβεβαίωσης των πεποιθήσεων». Αξίζει στο σημείο αυτό να σταθούμε σε μία από αυτές, η οποία είναι πολύ εντυπωσιακή:

Ζήτησαν από 1500 άτομα που προέρχονταν από όλες τις κοινωνικές τάξεις και ήταν από 20 έως 25 χρονών να γράψουν ποια ήταν η γνώμη τους (τι πίστευαν) για τα γηρατειά. Τι σημαίνει γερνάω, σε ποια ηλικία γερνάει ο άνθρωπος κτλ.

Τριάντα χρόνια αργότερα εξέτασαν βιολογικά αλλά και ψυχολογικά τους 1300 περίπου από εκείνους με τους οποίους είχαν διατηρήσει επαφή. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά.

Όσοι από εκείνους που είχαν ερωτηθεί πριν από 30 χρόνια είχαν απαντήσει ότι ο άνθρωπος γερνάει στα 50 του εμφάνιζαν σαφή σωματική αλλά και ψυχολογική γήρανση. Όσοι είχαν απαντήσει πως ο άνθρωπος γερνάει στα 70 ή στα 80 είχαν μια νεανική βιολογική και ψυχολογική συμπεριφορά.




Μια άλλη έρευνα που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Χιούστον, σε ένα διαφορετικό τομέα, ήταν ή εξής:

Ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων οι οποίοι προέρχονταν από όλες τις κοινωνικές τάξεις και ήταν από 20 έως 25 ετών ρωτήθηκαν για την γνώμη που είχαν σχετικά με τη ζωή. Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, το 98,2% από εκείνους που ρωτήθηκαν είχαν δημιουργήσει και ζούσαν μια ζωή που ταίριαζε ακριβώς με τη γνώμη (το πιστεύω) που είχαν εκφράσει προ δεκαπενταετίας.

Όσοι είχαν εκφράσει την άποψη ότι η ζωή είναι δύσκολη ζούσαν μια ζωή γεμάτη δυσκολίες. Όσοι είχαν πει πως η ζωή είναι απλώς αδιάφορη ζούσαν μια αδιάφορη ζωή.

Όσοι είχαν πει πως η ζωή είναι ένα μαρτύριο ζούσαν δεκαπέντε χρόνια αργότερα μια μαρτυρική ζωή και όσοι είχαν γράψει πως η ζωή είναι πανέμορφη ζούσαν μια πολύ όμορφη ζωή.




Ίσως αυτές οι δύο έρευνες να σε παραξενεύουν, να σε προβληματίζουν ή να σε εντυπωσιάζουν.

Το σίγουρο είναι πως οι πεποιθήσεις μας (τα βαθύτερα πιστεύω μας) έχουν τη δύναμη, επειδή είναι συνεχείς και δυνατές σκέψεις, να ενεργοποιούν τη νοητική ενέργεια. Εκείνη με την σειρά της δημιουργεί ένα σύστημα δονήσεων που μας κάνει να έχουμε μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, αλλά και να έλκουμε παράλληλα ανθρώπους και γεγονότα που ταιριάζουν και επιβεβαιώνουν το δικό μας τρόπο σκέψης και δόνησης.

Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό για μας να μάθουμε ποιες πεποιθήσεις έχουμε, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να αλλάξουμε όσες από αυτές μας δημιουργούν προβλήματα. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο εγώ πιστεύω πως:


«Όπου υπάρχει ένα πρόβλημα
δεν υπάρχει κάτι που πρέπει να κάνεις,
αλλά κάτι που πρέπει να μάθεις»


Αντώνης Καλογήρου - Η δυναμική της επιτυχίας




Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

9 σχόλια:

το μολύβι είπε...

Καλημέρα Δημήτρη.
Πολύ ωραίο το θέμα σου.
Δεν το είχα σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο.
Και η σκακιέρα...
Εμείς, με ελεύθερη βούληση διαλλέγουμε πιο πιόνι θα κινήσουμε, και σε πιό τετράγωνο θα το πάμε...
Εμείς διλλέγουμε ποιά πεποίθηση ενδυναμώνουμε, και ποιά αποδυναμώνουμε.
Πολλές οι απαντήσεις που πήρα, σπουδαίο το μάθημα.
Και μαθαίνουμε να παίζουμε το παιχνίδι της ζωής μας, λίγο πιο συνειδητά κάθε μέρα.
Δύσκολο; Μπορεί!
Μα δυσκολότερο να αφήνουμε τις πεποιθήσεις να μας χαλάνε το παιχνίδι και να θυσιάζουμε άσκοπα τα πιόνια μας!
Από σήμερα λοιπόν, ξεκινώ να αλλάξω μια πεποίθηση από τις πολλές, που πολύ με κούρασε.
Ευχαριστώ πολύ.

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Να συμπληρώσω έναν ακόμα όρο της παιδαγωγικής ψυχολογίας που ίσως σας φανεί ενδιαφέρον: "αυτοεκπληρούμενη προφητεία". Και με λιγα λόγια λέει ότι όπως βλέπει ο δάσκαλος ένα παιδί, μέσα του, έτσι και αυτό τείνει να συμπεριφερθει.Σε έρευνες που εχουν γίνει, όταν ο δάσκαλος έπαιρνε ενημερωση οτι το ταδε παιδι είναι μετριο, ατακτο, ζωηρό κλπ , ετσι παρεμενε και ελαχιστη βελτιωση παρουσιαζε στη διαρκεια της χρονιας.Ενω , αν καποιο άλλο παιδι το συνοδευαν τα επιθετα πανεξυπνο, ηρεμο, φιλοτιμο κλπ η οπτικη του δασκαλου ηταν στα πλαισια που τα επιθετα οριζαν, και το παιδι συνεχιζε ή παρουσιαζε τις ποιοτητες του χαρακτηρισμου που του ειχε αποδοθει.
Συνδιαζοντας τωρα τις πληροφοριες του κειμενου σου περι στερεοτυπων πεποιθησεων και τα περι αυτοεκπληρουμενης προφητεις, αναλογιζομαι ποσες φορες καποιοι απο μας, εχουν σκεφτει για τον εαυτο τους:"ναι, σιγα μην παρω εγω την προαγωγη με τετοια γκαντεμια που με κυνηγαει...", "ναι, σιγα μην με παρει τηλεφωνο ο/η ταδε και θελει να βγουμε, αφου εγω παντα ειμαι ατυχος/η στα ερωτικα", "ναι, σιγα εγω μην..."
ή ακομα χειροτερα, αναλογιστειτε ποσο συχνες οι φρασεις γονεων απεναντι στα παιδια τους, αυτου του τυπου: "εισαι βλακας σαν τον πατερα σου..", "εισαι αχρηστος σαν τον παππυ σου", "αυτο το παιδι ειναι νευρικο σαν τον θειο του", κλπ, κλπ........

Είπατε τίποτα?

καλημέρα Δελτα
καλημέρα Μολυβακι

delta είπε...

@ το μολύβι, Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Πραγματικά ενδιαφέροντα και εποικοδομητικά τα σχόλια σας.

Δυστυχώς οι πεποιθήσεις μας (οι οποίες συνήθως δεν είναι δικές μας αλλά κάποιοι στην νηπιακή και παιδική ηλικία μας έχουν εμφυτέψει) μέσα από την νοητική ενέργεια που εκπέμπουν και από τις δονήσεις που δημιουργούν, έχουν την ιδιότητα να έλκουν τα άτομα εκείνα (και τα γεγονότα) τα οποία με την συμπεριφορά τους τις επιβεβαιώνουν. Όταν έχουμε την πεποίθηση πως οι συνάνθρωποί μας στην πλειοψηφία τους είναι κλέφτες και απατεώνες, τότε έλκουμε στη ζωή μας αρκετούς κλέφτες και απατεώνες έτσι ώστε να ικανοποιηθεί η εσωτερική μας ανάγκη για επιβεβαίωση.

Ένα άλλο επίσης σημαντικό άσχημο έργο που επιτελούν οι πεποιθήσεις μας είναι η παραποίηση των γεγονότων. Όταν για παράδειγμα έχουμε την πεποίθηση πως οι άντρες είναι βίαιοι τότε σχεδόν σε κάθε εκδήλωση των ανδρών εμείς βλέπουμε μια καλυμμένη ή απροκάλυπτη βιαιότητα…

καλό βράδυ

Margo είπε...

Σπουδαίο θέμα και αυτό Δημήτρη, έτσι ακριβώς είναι, κουβαλάμε τον εαυτό που μας όρισαν από τις πολύ τρυφερές ηλικίες.. όταν το συνειδητοποιήσουμε τότε ίσως διώξουμε από επάνω μας τις ταμπέλες που χαρακτηρίζουμε οι ίδιοι πια τον εαυτό μας. Δύσκολο; Πολύ θα έλεγα αλλά αξίζει η προσπάθεια.

Να υποθέσω ότι δεν γίνονται όλοι οι άνθρωποι έρμαια της εικόνας που οι άλλοι βλέπουν ή επιζητούν από αυτούς. Πιστεύω ότι κάποιοι είναι αρκετά δυνατοί ώστε να προστατεύσουν τον εαυτό τους. Όταν όμως δεν είναι;
Αυτό το θέμα με αναστάτωσε πολύ, σαν να πήρα μια απάντηση που έψαχνα που όμως θέλει πολύ δουλειά για να γίνουν πράξη οι σκέψεις που ξύπνησαν από το λήθαργο.

Καλησπέρα σε όλους!!!

kelly alamanou είπε...

Είναι στ'αλήθεια εξαιρετικά σημαντικό
να γνωρίσει κανείς ,να συνειδητοποιήσει, τις διαμορφώσεις του νου του ,πολλές από τις οποίες διμορφώνονται ερήμην του σε πολύ τρυφερή ηλικία.
καλο απόγευμα σε όλους.

delta είπε...

@ Margo, kelly alamanou

Καλησπέρα Μαρία, καλησπέρα Κέλλυ

Οι περισσότερες πεποιθήσεις μας έχουν διαμορφωθεί από την πολύ μικρή μας ηλικία και ούτε που το έχουμε συνειδητοποιήσει.

Πίσω από οποιαδήποτε συμπεριφορά μας υπάρχει ένα κρυμμένο συναίσθημα, το οποίο όμως πάντα ξεκινάει από μια πεποίθηση. Όλες οι προσπάθειές μας για την αλλαγή της συμπεριφοράς μας που θα μας οδηγήσει στην ευτυχία και την επιτυχία πρέπει να επικεντρωθούν στην ανεύρεση αρχικά και στην αλλαγή στη συνέχεια εκείνων των πεποιθήσεων που μας κάνουν να έχουμε αρνητικές σκέψεις. Αυτές οι σκέψεις στη συνέχεια μας οδηγούν σε αρνητικά συναισθήματα και κατά συνέπεια σε αρνητική συμπεριφορά.

Δυστυχώς τον περισσότερο καιρό τον έλεγχο μας δεν τον έχει η κρίση και η λογική αλλά το υποσυνείδητο. Η λογική για παράδειγμα μας υπαγορεύει να μην καπνίσουμε και εμείς, σαν να μας σπρώχνει μια αόρατη δύναμη τρέχουμε στο πακέτο με τα τσιγάρα.

Ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου αλλά και ο μεγαλύτερος φίλος του είναι ο νους του. Είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας γιατί ελέγχεται και κατευθύνεται από τα όρια που έχουν δημιουργήσει οι πεποιθήσεις μας και από τις λαθεμένες ερμηνείες που δίναμε στα γεγονότα όταν ήμαστε παιδιά.

Είναι όμως και ο καλύτερος φίλος μας γιατί μόνον αυτόν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να αλλάξουμε τις πεποιθήσεις μας και κατ’ επέκταση τις σκέψεις μας και στη συνέχεια την υπόλοιπη ζωή μας. Χρησιμοποιώντας σωστά τον νου μας θα μπορέσουμε να τον μετατρέψουμε στον καλύτερο φίλο. Και τότε από κει που σήμερα είμαστε σκλάβοι του και του επιτρέπουμε να μας οδηγεί στην δυστυχία , θα γίνουμε αφέντες του και θα του επιβάλλουμε να μας οδηγήσει στην πραγματοποίηση των ονείρων μας.

Καλό βράδυ σε όλους

Margo είπε...

..και πώς γίνεται αυτό Δημήτρη μου;
Ο νους μας ήδη έχει καταλήξει για την εικόνα των πραγμάτων κι ας είναι στρεβλή. Πώς θα μάθουμε να βλέπουμε αλλιώς;
Μα ακόμη κι αν η λογική λέει ναι τι είναι αυτό που μέσα μας παραμένει στο όχι και το νιώθω νικά τη σκέψη;

Πολλά ερωτηματικά έχω στο νου μου;)
Ευχαριστώ θερμά για την αφορμή!

delta είπε...

@ Margo

Καλησπέρα Μαρία μου.

Είχα σκοπό να αναρτήσω τις σκέψεις μου πάνω στην ερώτησή σου μόλις καταφέρω να τις βάλω σε τάξη…

Πρώτα πρέπει να κατανοήσεις ότι σήμερα είσαι πολύ πιο δυνατή από τα παλιά προγράμματα και τους νοητικούς ιούς που απορρόφησες κατά την παιδική σου ηλικία και σε προγραμμάτισαν. Επαναλαμβάνοντάς αυτή τη δήλωση στον εαυτό σου δίνεις το έναυσμα για την εμφάνιση του εσωτερικού σου δασκάλου. Οτιδήποτε έχει προγραμματιστεί στο σύστημά σου και δρα ως ιός μπορεί θαυμάσια να αποπρογραμματιστεί από σένα την ίδια αν πάρεις την απόφαση ότι αξίζει τον κόπο.

Κάνε τον νου σου να ησυχάσει με καθημερινό διαλογισμό. Μέσα από τον διαλογισμό επιχειρούμε το ταξίδι της ανακάλυψης της αληθινής μας φύσης και βρίσκουμε την σταθερότητα και την εμπιστοσύνη που τόσο έχουμε ανάγκη σήμερα. Κατανοούμε σε βάθος από πού προέρχονται οι περιοριστικές αντιλήψεις που μας εμποδίζουν να εκδηλώσουμε το πραγματικό δυναμικό μας. Ξεφορτωνόμαστε ότι είναι επίκτητο και έτσι αναδύονται οι αληθινές ιδιότητες της ψυχής μας. Μέσω του διαλογισμού ερχόμαστε σε επαφή με το συνειδητό δημιουργικό μας νου καταργώντας τις άχρηστες, ανεπιθύμητες σκέψεις μας. Η σκέψη μας πλέον γίνεται πιο συγκεντρωμένη και πιο δυνατή. Η διάνοια μας οξύνεται.

Επαναλάμβανε καθημερινά θετικές επιβεβαιώσεις που θα ενισχύσουν την ζωή σου και θα σε εναρμονίσουν με την Πηγή των πάντων. Αντί να επιτρέπεις στις σκέψεις σου να επιμένουν πως κάτι δεν πάει καλά ή κάτι λείπει, εκπαίδευσε από την αρχή τον συνειδητό δημιουργικό σου νου με πεποιθήσεις όπως οι παρακάτω: Αυτό που επιθυμώ είναι ήδη εδώ, απλά εγώ δεν έχω ακόμη συνδεθεί μαζί του. Δεν μπορεί να το σταματήσει κανένας επειδή οι σκέψεις μου βρίσκονται σε αρμονία με τον νου του Θεού.

Αυτή η συνεχής επανάληψη των θετικών δηλώσεων τελικά θα επαναπρογραμματίσει τον νου μας.

Και όλα θα πάνε καλά.

Margo είπε...

Δημήτρη μου σ' ευχαριστώ.. πολύ!!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...