Πού είσαι Χαρά μου ;

Η Αγάπη

Εχουν γραφτεί τόσα για αυτήν
Προσπαθούμε κι εμείς να γράψουμε, να ορίσουμε,να αναλύσουμε,
να Κατανοήσουμε τί από όλα ειναι.
Είναι Όλα ;
Εκ θεού πορευόμενη ή ο ίδιος ο Θεός ;
Ενέργεια και Φως ;

ή πράξη εμπρόθετη, σκόπιμη και συνειδητή ;
είναι εγγενής ιδιότητα, με την οποία γεννιόμαστε ;
ή τη μαθαίνουμε, και την κατακτούμε ως ικανότητα σε όλη τη διάρκεια της θνητής μεν αλλά όμορφης και γοητευτικής Ζωής μας ;

Δεν είμαι κατάλληλη να απαντήσω στα ερωτήματα που απασχολούν το νου, την καρδιά και την Ψυχή από παλιά.

Από την Αρχή Αρχή.
Τότε που όπως λένε ήμασταν Ένα.
Όμως, πάντα έλεγα μέσα μου, δεν ξέρω αν είναι Φως κι Ενέργεια αλλά σίγουρα είναι Χαρά.
Είναι η Χαρά.
Και ειναι Ελευθερία.
Χαρά και Ελευθερία.

...if you LOVE somebody, set them FREE

Sting
Στην ινδουιστική θρησκεία αναφέρεται ο όρος "Άτμαν".
Το εσωτερικό, δηλαδή, κομμάτι μας που ειναι συνειδητό και "έχει" επίγνωση.

Η συνειδητότητα. Είναι η βαθύτερή μας, Αληθινή φύση. Ψυχή θα λέγαμε εμεις οι δυτικοί, με τη διαφορά όμως ότι ψυχή (άτμαν) και θεός (μπράχμαν) είναι ένα και το αυτο και ας χρησιμοποιούν διαφορετικούς όρους. Για τους ινδουιστές, η ψυχή (σας και η δική μου και του καθενός) ειναι ίδια με την βαθύτερη, απεριοριστη, αυθύπαρκτη πραγματικότητα του Όλου σύμπαντος, το οποίο αποκαλουν μπράχμαν, το ας πούμε αντίστοιχο σε μας της εννοιας του θεού. Μόνο που ο "θεός" για αυτούς ειναι απρόσωπος, πηγή των πάντων. Αποτελεί την ουσία του σύμπαντος.

Θεός λοιπόν και Ψυχή είναι Ένα και το Αυτό.

Ψυχή και Θεός είναι Ένα και το Αυτό.

(Μπράχμαν=Άτμαν )
Θεός = Ψυχή
Ψυχή= Θεός
(Άτμαν= Μπράχμαν)

Με λίγα απλά λόγια. ο εσωτερικός Εαυτός μας , το Αληθινό Είμαι ισούται με τον Θεό.
Είμαι Αυτό.

Ωραία θα πει κανείς. Και τι σχέση έχουν όλα αυτά με την Χαρά και την Αγάπη?
Έχουν και παραέχουν.

Παραθέτω εδώ ένα απόσπασμα από το ιστολόγιο του Ιπτάμενου Ολλανδού, το οποίο διαβάζοντας, πέταξα από τη χαρά μου!

"........Στο βιβλίο "Η σοφία των Βέδας" του J.C.Chatterij, αναφέρεται ο όρος "Άτμαν"( Ψυχή= Θεός όπως προείπαμε) τον οποίο και προσδιορίζει σαν:

"μια Οντότητα", σαν "ένα Είναι" η οποία "δεν αλλάζει" (επομένως άχρονη)", μία και κοινή για όλους τους ανθρώπους" (ονομάζεται επίσης Εαυτός και δεν έχει άμεση σχέση με το "εγώ"), και "είναι τόσο μικρή που δεν μπορεί να μετρηθεί αλλά ταυτόχρονα και άπειρα μεγάλη" (επομένως δεν έχει διαστάσεις).

"Αυτή η απώτερη Οντότητα είναι και αντίληψη / συναίσθηση / συνειδητότητα" (chit). Είναι " το πραγματικό και απώτατο υποκείμενο που έχει εμπειρίες μέσα σε ένα άτομο".

"Αυτή η απώτερη Οντότητα είναι επίσης αίσθηση η οποία είναι η αίσθηση της χαράς" (ananda). Αφού η χαρά "είναι η ρίζα όλης της αγάπης, ειρήνης και ευτυχίας". Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι "υποφέρουμε μόνο όταν δεν μπορούμε να ζήσουμε όπως θα θέλαμε." Και ότι "η δυστυχία δεν είναι η ουσιώδης φύση του Είναι".
........................................."

Η αίσθηση χαράς είναι "συστατικό" της ψυχής και του θεού, του Σύμπαντος.

Της Υπερσυνειδητότητας.

Της Υπερψυχής, αν θέλετε.

Και αποτελεί το έδαφος και τη ρίζα τοσο της αγάπης όσο και της ειρήνης.

Και τι δίνει Χαρά?

Μα η Αγάπη φυσικά:

(τον υποτιτλισμό έκανε ο Ιπτάμενος ξενόγλωσσος .)

Η Χαρά λοιπόν είναι Αίσθηση Θεία. Είναι κομμάτι της Ουσίας τόσο της δικής μας όσο και Αυτού Που Πάντα Ήταν και θα Είναι Εκεί.

Είμαστε Αυτό.

Και η Αληθινή, βαθύτερη μας φύση είναι και Συνειδητότητα και Αίσθηση Χαράς.

"Η ρίζα όλης της αγάπης, της ειρήνης και της ευτυχίας μας βρίσκονται μέσα μας".

Εντός

Τις κουβαλάμε μαζί μας. Κάθε μέρα , όλη μέρα.

-Μα πώς να χαρεί κανείς σε αυτόν τον κόσμο? Γιατί? Για ποιον λόγο?

Επειδή είμαστε Ζωντανοί θα έλεγα πρώτον και κύριον. Ζούμε. Βιώνουμε.

Δεν το επιλέξαμε, μας χαρίστηκε.

Δώρο !

Ε μην το περνάμε μέσα στη γκρίνια, τη μαυρίλα και τη απελπισία.

Και όχι δεν ζω στον κόσμο μου. Στην ίδια πραγματικότητα ζούμε. Του πολέμου, οικονομικού και κοινωνικού. Της ανασφάλειας και της μεταβολής. Χαίρομαι όμως γιατί Ειμαι Εδώ έστω και σε αυτο το δυσοίωνο Τώρα.

Αλλά Ειμαι Εδώ.

Κι αυτό δεν είναι καθόλου λίγο.

Είναι τα πάντα

.