Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Δύναμη Ψυχής

.
Επιτρέπεται να πέσεις
.
.
Επιβάλλεται να σηκωθείς
.
.




Ο Nick Vujicic γεννήθηκε χωρίς χέρια και πόδια αλλά αυτές οι λεπτομέρειες δεν τον σταμάτησαν. Ο γενναίος αυτός 26χρονος, παρότι δεν έχει άκρα, παίζει ποδόσφαιρο και γκολφ και κάνει σέρφινγκ. Έχει ένα πολύ μικρό πόδι αριστερά, που του επιτρέπει να ισορροπεί και να κλωτσάει.

Το ονομάζω «τυμπανόξυλο του κοτόπουλου», αστειεύεται ο Nick, που γεννήθηκε στην Μελβούρνη στην Αυστραλία, αλλά τώρα ζει στο Λος Άντζελες. Θα είχα χαθεί χωρίς αυτό. Όταν μπαίνω στο νερό μπορώ και επιπλέω γιατί το 80% του σώματός μου είναι πνευμόνια και το τυμπανόξυλό μου λειτουργεί σαν προπέλα !


«Είναι πολύ ταπεινός και έχει συνέχεια προτάσεις γάμου από γυναίκες» λέει ο φίλος του Nick Steve Appel από το Λος Άντζελες. Θέλει να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια αλλά περιμένει μέχρι να γνωρίσει το κατάλληλο κορίτσι.

Όταν γεννήθηκε, ο πατέρας του είχε σοκαριστεί τόσο πολύ, ώστε βγήκε από το δωμάτιο για να κάνει εμετό. Η αλλόφρων μητέρα του δεν είχε κουράγιο να τον κρατήσει παρά όταν έγινε τεσσάρων μηνών.

.

O Nick σε ηλικία μόλις έξι μηνών
.
Δεν υπήρχε ιατρική εξήγηση για την ανικανότητά του – ένα σπάνιο φαινόμενο που αποκαλείται Phocomelia - και ο Nick με τους γονείς του πέρασαν πολλά χρόνια αναζητώντας γιατί η μοίρα τους φέρθηκε τόσο σκληρά.

Η μητέρα μου ήταν νοσοκόμα και έκανε ότι ήταν απαραίτητο κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης της, λέει ο Nick. Παρόλα αυτά ακόμη κατηγορεί τον εαυτό της.

Ήταν πάρα πολύ δύσκολο γι’ αυτούς αλλά από την αρχή πάλεψαν για να με καταστήσουν ανεξάρτητο. Ο πατέρας μου με έριξε στο νερό όταν ήμουν 18 μηνών και με ενθάρρυνε να μάθω να κολυμπάω.
.
.
Ο πατέρας του Nick ήταν προγραμματιστής υπολογιστών και τον δίδαξε πώς να πληκτρολογεί με το δάχτυλο του ποδιού του στην ηλικία των έξι χρονών.

Η μητέρα του σκέφτηκε μια πλαστική διάταξη με την οποία μπορούσε να κρατά ένα στυλό κι ένα μολύβι.

Οι γονείς του πήραν το ρίσκο να τον στείλουν σε ένα κανονικό σχολείο. Ήταν η καλύτερη απόφαση που μπορούσαν να πάρουν για μένα είπε ο Nick, που αργότερα πήρε πτυχίο στον οικονομικό σχεδιασμό. Ήταν πολύ δύσκολα αλλά μου έδωσε ανεξαρτησία.

Είχα πέσει σε βαθιά κατάθλιψη όταν ήμουν οχτώ χρονών. Πήγα στη μητέρα μου και της είπα κλαίγοντας ότι θέλω να αυτοκτονήσω.

.
Ένοιωθα πίκρα και απογοήτευση. Μισούσα τον Θεό που μου έκανε αυτό το πράγμα και τρομοκρατούμουν στη σκέψη τι θα γινόταν όταν οι γονείς μου δε θα ήταν εδώ για να με προσέχουν.

Μπορούσα να πλύνω τα δόντια μου με μια οδοντόβουρτσα καρφωμένη στον τοίχο και να πλύνω τα μαλλιά μου αντλώντας σαπούνι από μια συσκευή, αλλά υπήρχαν τόσα άλλα πράγματα που ήταν αδύνατον να κάνω.

Στην ηλικία των δέκα ο Nick προσπάθησε να πνιγεί μέσα στο νερό της μπανιέρας του, αλλά ευτυχώς απέτυχε. "Ένοιωθα πως δεν υπήρχε λόγος να ζω", λέει.

Αλλά με την βοήθεια της θρησκείας του, της οικογένειας και των φίλων του, ο Nick κατάφερε να το ξεπεράσει και να γίνει ένα διεθνές σύμβολο θριάμβου πάνω στη δυστυχία.



Ο ποδοσφαιρόφιλος έγινε τώρα ένας εμπνευσμένος ομιλητής και έχει ταξιδέψει σε πάνω από 24 χώρες μιλώντας σε ακροατήρια πάνω από 110.000 ανθρώπων.

Όταν ήμουν 13 χρονών διάβασα ένα άρθρο στην εφημερίδα για έναν ανάπηρο άνδρα που κατάφερε να πετύχει σπουδαία πράγματα και να βοηθήσει άλλους, λέει ο Nick, που επίσης παίζει γκόλφ κρατώντας το μπαστούνι κάτω από το πηγούνι του.

Αντιλήφθηκα τον ρόλο που μου έδωσε ο Θεός να παίξω – να δώσω ελπίδα σε άλλους ανθρώπους. Εμπνεύστηκα τόσο πολύ από το άρθρο που διάβασα που αποφάσισα να χρησιμοποιήσω τη ζωή μου για να δώσω κουράγιο σε άλλους ανθρώπους.



Αποφάσισα να γίνω ευγνώμων για αυτά που έχω κι όχι να θυμώνω γι’ αυτά που δεν έχω.
Κοιτούσα τον εαυτό μου στον καθρέπτη και έλεγα : «Ο κόσμος έχει δίκιο ότι δεν έχω χέρια και πόδια, αλλά ποτέ δεν θα καταφέρουν να μου αφαιρέσουν την ομορφιά από τα μάτια μου» Ήθελα να συγκεντρωθώ σε ότι όμορφο είχα.

Το 1990 ο Nick κέρδισε τον το βραβείο του πιο γενναίου νέου άνδρα της Αυστραλίας.

Όταν τα μικρά παιδιά με βλέπουν και με απορία με ρωτούν «τι σου συνέβη ;» τους ψιθυρίζω στο αυτί «φταίει το κάπνισμα», λέει γελώντας



Ο Nick άρχισε να ταξιδεύει στον κόσμο και το 2008 πήγε στην Χαβάι και συνάντησε την δεξιοτέχνη στο σερφ Bethany Hamilton που είχε χάσει ένα χέρι από επίθεση καρχαρία.
Ήταν εκπληκτική, λέει ο Nick. Μου έμαθε πώς να σερφάρω και ενώ στην αρχή φοβήθηκα, όταν κατάφερα να σταθώ όρθιος ένοιωσα φανταστικά και κατάφερα να πιάσω μερικά κύματα.
.
Ο Nick γρήγορα κατάφερε να κάνει τρεις συνεχόμενες σβούρες 360 μοιρών με τη σανίδα του! – ένα κατόρθωμα που τον τοποθέτησε σε πολλά εξώφυλλα περιοδικών για σέρφινκγ.
.
"Κανένας δεν το έχει ξανακάνει αυτό στην ιστορία του σερφ", λέει. "Αλλά εγώ, επειδή έχω πολύ χαμηλό κέντρο βάρους έχω επίσης πολύ καλή ισορροπία."
.
Μετακόμισε στο Λος Άντζελες πριν 2 χρόνια και σχεδιάζει να συνεχίσει να ταξιδεύει στον κόσμο – αυτό το χρόνο θα επισκεφτεί την Νότιο Αμερική και την Μέση Ανατολή.
.



Λέω στους ανθρώπους να συνεχίσουν να σηκώνονται όταν πέφτουν και πάντα να αγαπούν τον εαυτό τους.
.
Αν καταφέρω να ενθαρρύνω έστω και ένα άτομο, η δουλειά μου σ’ αυτόν τον πλανήτη θα έχει ολοκληρωθεί.
.



.
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

15 σχόλια:

Νικόλας K. είπε...

Απίστευτος ο άνθρωπος! Δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυα μου...
Σκέφτομαι ότι εγώ κάθομαι και παραπονιέμαι για έναν πονοκέφαλο ενώ εκείνος... Τεράστια αποθέματα ψυχικής δύναμης και αγάπης για την ζωή...
Μακάρι να είχα την δική του δύναμη...
Καλό βράδυ εύχομαι

delta είπε...

Τα ίδια αισθάνθηκα και σκέφτηκα κι εγώ φίλε Νικόλα. Ακριβώς τα ίδια. Κι όμως υπάρχει αυτή η δύναμη μέσα μας κι αυτήν αναζητούμε. Και τέτοια φωτεινά παραδείγματα, από το Θεό σταλμένα, μας εμπνέουν αληθινά.

Καλό σου βράδυ

Φώτης είπε...

Το νόημα όλο βρίσκεται στη φράση που είπε ο ίδιος:
"Αντιλήφθηκα τον ρόλο που μου έδωσε ο Θεός να παίξω – να δώσω ελπίδα σε άλλους ανθρώπους...αποφάσισα να χρησιμοποιήσω τη ζωή μου για να δώσω κουράγιο σε άλλους ανθρώπους."

Τι παραπάνω μπορεί να προσθέσει κανείς;...Ο άνθρωπος αυτός είναι άγγελος που μας συμπόνεσε και ήρθε να μας ξυπνήσει από τον λήθαργο της βολεμένης αλλά και μίζερης συχνά ζωούλας μας...

Τέρμα πια! Δε γκρινιάζω και δεν παραπονιέμαι για τίποτα!
Όλα μπορούμε να τα νικήσουμε, αρκεί να πιστεύουμε στη δύναμη της ψυχής μας, στη δύναμη της ζωής και στη δύναμη του Θεού (που είναι το ίδιο πράγμα...)

Καληνύχτα, φίλε και σ' ευχαριστώ

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλησπέρα!Μεγαλείο ψυχικής δύναμης,μας δίνει μαθήματα ζωής! Αλλά σκέφτομαι πόση ανευ όρων αγάπη πόση δύναμη είχαν οι γονείς, για το παιδί τους,να το στηρίξουν,να το κάνουν ανεξάρτητο,ελεύθερο,με αυτοπεποίθηση άνθρωπο.Πόσα παιδιά καταλήγουν στα ιδρύματα από γονείς φοβισμένους που αρνούνται να τα αποδεχτούν.

delta είπε...

@ Fotis

Έτσι είναι Φώτη μου. Μοιραία κάνουμε μια σύγκριση του εαυτού μας με αυτόν τον άνθρωπο και αναρωτιόμαστε τι μας φταίει... Ο άνθρωπος αυτός βέβαια ήταν τόσο δυστυχισμένος σε μικρή ηλικία και προσπάθησε να αυτοκτονήσει…

Η μεταμόρφωση του Nick ξεκίνησε από την αποδοχή της κατάστασής του και από την μαγική φράση που όλοι θα πρέπει να έχουμε στο νου μας συνεχώς : «Αποφάσισα να γίνω ευγνώμων για αυτά που έχω κι όχι να θυμώνω γι’ αυτά που δεν έχω».

Μήπως τελικά αυτό είναι που μας εμποδίζει να βιώσουμε χαρά στη ζωή μας ;

Να είσαι καλά

delta είπε...

@ Με τα φτερά της ψυχής

«Πόσα παιδιά καταλήγουν στα ιδρύματα από γονείς φοβισμένους που αρνούνται να τα αποδεχτούν;» Πράγματι…

Η πιο συγκλονιστική φωτογραφία Ειρήνη μου είναι αυτή του Nick σε μικρή ηλικία πάνω στο θρανίο του σχολείου του να γράφει μαζί με τα άλλα παιδιά.

«Οι γονείς του πήραν το ρίσκο να τον στείλουν σε ένα κανονικό σχολείο. Ήταν η καλύτερη απόφαση που μπορούσαν να πάρουν για μένα είπε ο Nick»

Για μια ακόμη φορά η αποδοχή. Μετά το σοκ της γέννησης ενός παιδιού χωρίς άκρα και της απόλυτα φυσιολογικής αντίδρασης ήλθε η μεγάλη απόφαση από τους γονείς. Η αποδοχή της κατάστασης τους έδωσε την δύναμη να στηρίξουν αυτό το παιδί και να το μεγαλώσουν μέσα στην κοινωνία σαν φυσιολογικό άνθρωπο. Να τον κάνουν ανεξάρτητο. Και τι ψυχή αναδύθηκε με αυτή τη στήριξη !

Αναρωτιέμαι πόσοι από εμάς τους γονείς πετσοκόβουμε τα υγιή παιδιά μας και τα καθιστούμε εξαρτημένα και άβουλα…

Margo είπε...

Συγκλονιστική η ιστορία του Nick. Μόνο ευχαριστώ μπορώ να πω στους γονείς του που του επέτρεψαν να γεννηθεί και που στάθηκαν όπως έπρεπε δίπλα του και στον ίδιο για την δύναμη της ψυχής του!
Μας το έκανες γνωστό την κατάλληλη στιγμή!
Ευχαριστώ!!!
Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι

delta είπε...

@ Margo

Λέει σε μια στιγμή στο video o Nick :

«Με στεναχωρούσε το γεγονός ότι ποτέ δε θα μπορούσα να αγγίξω το χέρι της αγαπημένης μου. Τώρα ξέρω ότι δεν έχει σημασία να της αγγίξω το χέρι. Αρκεί να καταφέρω να αγγίξω την καρδιά της …»

Πόσο καιρό έχει να μας αγγίξει κάποιος την καρδιά ;

Καλό Σαβββατοκύριακο Margo

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

δύναμη ψυχής Δημήτρη μου!Ασ πάρουμε λίγο φως..ας αντλήσουμε λίγο δύναμη απο αυτό το χαμογελαστο πρόσωπο αισιοδοξία..ας αναρωτηθουμε ΄πόσο αχάριστοι είμαστε στα πραγματικά δώρα της ζωής.
Με την ανάρτηση σου αυτή μας έκανες να σκεφτούμε ότι όλα αυτά που συμβαίνουν είναι"λίγα" μπροστά σ'αυά που πρέπει να αξιολογούμε και να χαιρομαστε ..να ευχαριστούμε..να ελπίζουμε!
Να'σαι καλά!

delta είπε...

@ ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Ο άνθρωπος αυτός Πέλα μου, μην έχοντας άλλη επιλογή, προσπαθώντας να βρει μια διέξοδο στην απόλυτη δυστυχία του στράφηκε προς τα μέσα για να βρει την δύναμη και ανακάλυψε τον πραγματικό του εαυτό και την αληθινή, θεϊκή του φύση. Αυτή είναι η πραγματική ελευθερία μας και τότε αποκτούμε την δυνατότητα να είμαστε ευτυχισμένοι και να βιώνουμε πληρότητα ανεξάρτητα από το τι μας συμβαίνει.

Χρειαζόμαστε παραδείγματα για να μας δώσουν την έμπνευση να βρούμε τον δρόμο μας.

Μη ξεχνάς ότι και ο ίδιος εμπνεύστηκε από ένα απόκομμα εφημερίδας…

Να είσαι καλά !

Gianni Kanlis (Author) είπε...

Μόνο δάκρυα χαράς για αυτον το επιγειο αγγελο...

delta είπε...

@ Fallen Angel

Καλή Κυριακή να περάσεις Fallen Angel

LAMDA είπε...

Καλημέρα φίλοι μου.

Τρομερή και συγκινητική ιστορία. Πράγματι θέλει τρομερή δύναμη ψυχής για να τα καταφέρεις.

Συμφωνώ απόλυτα με το ότι όλα ξεκινούν με το:«Αποφάσισα να γίνω ευγνώμων για αυτά που έχω κι όχι να θυμώνω γι’ αυτά που δεν έχω».

Να είστε καλά.

Νίκος είπε...

Πολύ δυνατός άνθρωπος, μακάρι όλοι να είχαμε τη δική του καθαρότητα σκέψης και ψυχής..

Αλλά οι περισσότεροι από μας κοιτάμε μόνο πως θα αποκτήσουμε περισσότερα υλικά αγαθά, αδιαφορώντας για την ψυχική μας καθαρότητα και την επίγεια δράση μας..

Ο φίλος μας είναι ένα παράδειγμα-ευκαιρία να εκτιμήσουμε όλα αυτά που έχουμε, και να προσπαθήσουμε να γίνουμε λιγότερο αχάριστοι και περισσότερο άνθρωποι..

Νίκος

Διψα για ζωη............. είπε...

καλημερα σ'ολους.η δυναμη που κρυβουμε μεσα μας ειναι πολυ μεγαλη μα ακομα μεγαλυτερη ειναι η διψα για ζωη ειναι αξειοθαυμαστος...μακαρι ολοι να ειχαμε την ενεργια που εχει ο NICK.ολοι εχουμε καποια χαρισματα που πρεπει να τα προσεχουμε η να αξιοποιουμε αυτος εχει λιγα παραπανω.................εχει ομορφια ΨΥΧΗΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...