Παρασκευή 6 Νοεμβρίου 2009

Η αλληγορία της άμαξας


Μια ιστορία του Horhe Bukai

Ένα πρωινό του Οκτώβρη, ακούω στο τηλέφωνο μια γνώριμη φωνή να μου λέει:

«Βγες έξω στο δρόμο, υπάρχει ένα δώρο για σένα».

Καταχαρούμενος, βγαίνω έξω και βλέπω το δώρο μου. Μια πανέμορφη άμαξα μπροστά στην πόρτα μου, από λουστραρισμένο ξύλο καρυδιάς, με μπρούντζινα χερούλια και φανάρια από λευκή πορσελάνη. Όλα εξαιρετικής ποιότητας, πολύ κομψά, πολύ «chic». Ανοίγω την πορτούλα και μπαίνω στην άμαξα. Το μεγάλο ημικυκλικό κάθισμα με επένδυση από μπορντό βελούδο και τα κουρτινάκια από λευκή δαντέλα, δίνουν στην καμπίνα μια νότα βασιλικής μεγαλοπρέπειας. Έχω την αίσθηση —αντιλαμβάνομαι απ’ αυτά που βλέπω—, ότι σχεδιάστηκε αποκλειστικά για μένα. Έχει υπολογιστεί η απόσταση για τα πόδια, το μέγεθος του καθίσματος, το ύψος της οροφής... Όλα είναι πάρα πολύ άνετα κι έχει χώρο μόνο για μένα. Από τα παράθυρα βλέπω «το τοπίο»: δεξιά το σπίτι μου, αριστερά το σπίτι του γείτονά μου...


Μουρμουρίζω: «Απίθανο δώρο! Αχ, τι ωραία!...» και κάθομαι λίγο να απολαύσω αυτήν την ωραία αίσθηση. Στο λεπτό, αρχίζω να βαριέμαι. Η θέα από το παράθυρο είναι πάντα η ίδια. Αναρωτιέμαι:

«Πόσον καιρό μπορεί κανείς να βλέπει τα ίδια πράγματα;»


Και καταλήγω ότι το δώρο που μου έκαναν είναι τελείως άχρηστο. Ενώ εκφράζω το παράπονό μου μεγαλοφώνως, περνάει ο γείτονάς μου και μου λέει, σαν να διαβάζει τη σκέψη μου:

«Δε νομίζεις ότι κάτι λείπει απ’ αυτήν την άμαξα;»

Με απορία (τι να λείπει άραγε;) κοιτάζω τα χαλιά και την ταπετσαρία.

«Λείπουν τα άλογα» μου λέει πριν προλάβω να τον ρωτήσω.

Γι’ αυτό βλέπω όλο τα ίδια —σκέφτομαι—, γι’ αυτό νιώθω να βαριέμαι...

«Καλά λες» απαντάω.
Οπότε, πάω στο στάβλο του σταθμού, ζεύω στην άμαξα δύο άλογα κι ανεβαίνω πάλι επάνω. Από μέσα, φωνάζω:

«Ίααα!»

Και ξεκινάμε... Η θέα τώρα είναι υπέροχη, καταπληκτική, το τοπίο που αλλάζει είναι μια διαρκής έκπληξη. Ωστόσο, σε λίγο νιώθω την άμαξα να τραντάζεται και βλέπω ένα ράγισμα στο πλάι. Φταίνε τα άλογα, που με πάνε από κακοτράχαλους δρόμους. Πέφτουν σε λακκούβες, σκαρφαλώνουν ανηφοριές, με οδηγούν σε γειτονιές περίεργες κι επικίνδυνες. Αντιλαμβάνομαι ότι εγώ δεν έχω κανέναν έλεγχο. Τα άλογα με πάνε όπου θέλουν. Στην αρχή ήταν ωραία, τώρα όμως αισθάνομαι ότι το πράγμα έχει γίνει πολύ επικίνδυνο. Αρχίζω να φοβάμαι, αλλά ούτε αυτό μου προσφέρει κάτι. Εκείνη τη στιγμή, περνάει από δίπλα μου ο γείτονας με το αυτοκίνητό του.

Του βάζω τις φωνές: «Ανάθεμά σε! Τι μου ‘κανες!»


Κι εκείνος μου φωνάζει:

«Χρειάζεσαι αμαξά!»

«Άαα!» κάνω εγώ.

Με μεγάλη δυσκολία, με τη βοήθεια του γείτονα, συγκρατώ τα άλογα και αποφασίζω να προσλάβω αμαξά. Λίγες μέρες μετά, αναλαμβάνει καθήκοντα. Ένας άνθρωπος πολύ τυπικός, προσεκτικός, με σοβαρή όψη, που φαίνεται να ξέρει καλά τη δουλειά του. Τώρα, μάλιστα. Είμαι έτοιμος να απολαύσω πραγματικά το δώρο μου. Ανεβαίνω στην άμαξα, τακτοποιούμαι στην καμπίνα, βγάζω το κεφάλι και λέω στον αμαξά πού θέλω να πάω. Αυτός οδηγεί, αυτός ελέγχει την κατάσταση, αυτός αποφασίζει για τη σωστή ταχύτητα και επιλέγει την καλύτερη διαδρομή.

Εγώ... Εγώ, απλώς, απολαμβάνω το ταξίδι.


Αυτή η μικρή αλληγορία θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την ολιστική αντίληψη για τον άνθρωπο. Όταν ήρθαμε στον κόσμο, βγήκαμε από το «σπίτι» μας και βρήκαμε μπροστά μας ένα δώρο: το σώμα μας. Μια άμαξα που σχεδιάστηκε ειδικά για τον καθένα από μας. Ένα όχημα ικανό να προσαρμόζεται στις αλλαγές που φέρνει ο χρόνος, αλλά και να παραμένει απαράλλαχτο σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού.

Λίγο μετά τη γέννηση, το σώμα μας κατέγραψε μια επιθυμία, μια ανάγκη, μια ενστικτώδη απαίτηση, και κινήθηκε. Η άμαξα αυτή —το σώμα—, δεν θα είχε καμία χρησιμότητα χωρίς άλογα. Τα άλογα είναι οι επιθυμίες, οι ανάγκες, οι ενορμήσεις και τα συναισθήματα. Για ένα διάστημα, όλα πάνε καλά. Κάποια στιγμή, όμως, συνειδητοποιούμε πως οι επιθυμίες αυτές μας οδηγούν σε δρόμους κάπως τολμηρούς — και καμιά φορά επικίνδυνους. Χρειάζεται, λοιπόν, να βάλουμε φρένο στις επιθυμίες μας. Τότε εμφανίζεται ο ρόλος του αμαξά: το μυαλό, η διάνοιά μας, η ικανότητά μας για λογική σκέψη. Ο αμαξάς θα διαχειριστεί όσο καλύτερα γίνεται το πέρασμά μας από αυτή τη ζωή. Πρέπει να ξέρουμε ότι ο καθένας από μας είναι, τουλάχιστον, οι τρεις αυτές προσωπικότητες που συνεργάζονται...


Εσύ θα φροντίσεις να υπάρχει αρμονία ανάμεσα σ’ αυτά τα τρία μέρη και να μην παραμελήσεις κανέναν από αυτούς τους τρεις πρωταγωνιστές.
Μην αφήσεις το κορμί σου να το παρασύρουν μόνο οι ορμές, τα συναισθήματα ή τα πάθη σου. Θα είναι φοβερά επικίνδυνο και μπορεί να αποβεί εις βάρος σου. Μ’ άλλα λόγια, χρειάζεσαι το μυαλό για να βάλεις κάποια τάξη στη ζωή σου.
Ο αμαξάς χρειάζεται για να καθορίζει τον δρόμο, την πορεία. Τα άλογα είναι, όμως, αυτά που πραγματικά οδηγούν την άμαξα. Μην επιτρέψεις στον αμαξά να τα παραμελεί. Έχουν ανάγκη από τροφή και προστασία, γιατί... τι θα έκανες χωρίς άλογα; Τι θα ήσουν αν είχες μόνο σώμα και μυαλό; Πώς θα ήταν η ζωή σου αν δεν είχες καμία επιθυμία; Θα ζούσες όπως αυτοί που περνάνε από τον κόσμο χωρίς να έχουν επαφή με τα συναισθήματά τους, αφήνοντας μόνο το μυαλό τους να οδηγεί την άμαξα.

Φυσικά, ούτε την άμαξα μπορείς να παραμελήσεις, γιατί πρέπει να κρατήσει για όλο το ταξίδι. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να την επισκευάζεις, να τη φροντίζεις, να τη λουστράρεις, να κάνεις δηλαδή ό,τι απαιτείται για τη συντήρησή της. Αν δεν την προσέχει κανείς, η άμαξα χαλάει, κι άμα χαλάσει η άμαξα, τελειώνει το ταξίδι.
Όταν λοιπόν είμαι σε θέση να τα ενσωματώσω όλα αυτά, όταν ξέρω ότι είμαι το σώμα μου, ο πονοκέφαλος και η πείνα μου, το κέφι, οι επιθυμίες και τα ένστικτά μου... ότι είμαι ακόμη οι στοχασμοί, ο νους που σκέφτεται και οι εμπειρίες μου... τότε είμαι έτοιμος να πορευτώ, με τα κατάλληλα εφόδια, τον δρόμο που σήμερα επιλέγω για μένα.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

32 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Kαλημέρα Δημήτρη!Είναι υπέροχος ο Μπουκάι!Το διάβασες τελικά το βιβλίο "ο δρόμος της αυτοεξάρτησης"!Πιστεύω ότι είναι το καλύτερό του βιβλίο!Το έχω διαβάσει ήδη μια φορά και το διαβάζω ξανά!

delta είπε...

Καλημέρα Ειρήνη

Έχω μια ιδιαίτερη αδυναμία στα καλά βιβλία και αφού το πρότεινες εσύ δε θα μπορούσα παρά να το διαβάσω.

Συμφωνώ ότι είναι το καλύτερο του

Iptamenos Ollandos είπε...

Καλησπέρα Δημήτρη,

αυτή η παραβολή είναι από τις αγαπημένες μου. Έχω αφιερώσει πολύ χρόνο από τότε που την διάβασα για πρώτη φορά στο Γκουρτζίεφ. Από τότε την βρήκα στον Πλάτωνα και στις Ουπανισάδες. Πριν δύο-τρία χρόνια έπεσε στα χέρια μου και σε βίντεο, μια πραγματικά καταπληκτική δουλειά του C. Lanier. Δεν ξέρω αν τα έχεις δει αλλά δίνω τους συνδέσμους και για άλλους που τυχόν ενδιαφέρονται να εμβαθύνουν. Όλα αυτά λοιπόν βγήκαν σε τρεις αναρτήσεις:

Η πρώτη είναι στα αγγλικά και το βασικό άρθρο είναι γραμμένο από άλλον (δίνω τον σύνδεσμο στο άρθρο):
http://sobaresapopseis.blogspot.com/2008/09/parable-of-horse-carriage-driver-master.html

Η δεύτερη είναι η μετάφραση της ταινίας στα Ελληνικά:
http://sobaresapopseis.blogspot.com/2009/03/blog-post_9418.html

Και η τρίτη είναι η ταινία διάρκειας 42' (ίσως ο αφρός από τις ταινίες που αναρτώ γιατί εκτός του ότι είναι καταπληκτική, δεν μπορείτε και να την βρείτε πουθενά αλλού στο ίντερνετ! Τουλάχιστον όσο κι αν έψαξα δεν την βρήκα οπότε μιλάμε για Παγκόσμια Πρωτιά!!!)
http://moviesthatcanchangeyourlife.blogspot.com/2009/03/master-and-carriage.html

Αν την βρεις ενδιαφέρουσα μπορούμε να την κάνουμε ανάρτηση τις επόμενες μέρες.

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Δημητρη.καταπληκτική παραβολή.Η ωραιοτερη που έχω διαβάσει.Τοδυσκολο είναινα έχεις καλό αμαξά ικανό με δυναμη,σταθερότητα,για να κουμαντάρει ατίθασα άλογα.Διαφορετικά η ζημιά που θα προκαλέσει μια ανεξέλεγκτη πορεία, ίσως να είναι και ανεπανόρθωτη για την άμαξα.Την καλημέρα μου!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Δημητρη.καταπληκτική παραβολή.Η ωραιοτερη που έχω διαβάσει.Τοδυσκολο είναινα έχεις καλό αμαξά ικανό με δυναμη,σταθερότητα,για να κουμαντάρει ατίθασα άλογα.Διαφορετικά η ζημιά που θα προκαλέσει μια ανεξέλεγκτη πορεία, ίσως να είναι και ανεπανόρθωτη για την άμαξα.Την καλημέρα μου!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα delta!
ενας αγαπημενος φιλος πριν λιγες μερες μου την λεγε
σαν παραμυθι
και με μαγεψε.
σημερα διαβαζω και τις "λεπτομερειες"!!!!!!
ευχαριστω για ολες τις ιστοριες που μου διηγεισαι.
να εισαι καλα
να μου λες κι αλλες
καλη σου μερα
ελπιζω αυτο το Σ/Κ να πας ενα ωραιο ταξιδι.
στο ευχομαι.

delta είπε...

@Iptamenos Ollandos

Φίλε Ιπτάμενε Ολλανδέ

Όχι απλώς ενδιαφέρουσα αλλά καταπληκτική είναι η ταινία.

Αν και δε χρειαζόταν να με ρωτήσεις προτείνω να γίνει ανάρτηση μαζί με την μετάφραση που έχεις κάνει.

Πραγματικά μπορεί να μας αφυπνίσει.

Εξαιρετική δουλειά φίλε μου !!!

delta είπε...

@ ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Χάρηκα πολύ που σου άρεσε. Και εμένα με εντυπωσίασε η απλότητα με την οποία εξηγεί τα 4 βασικά σώματά μας ο Μπουκάι (το υλικό, το συναισθηματικό, το νοητικό και το αιτιατό)

Και βέβαια το σημαντικό είναι να υπάρχει αρμονία ανάμεσα στο σώμα, τις επιθυμίες και την διάνοια, και επίγνωση του κυρίου της Άμαξας. Διότι η διάνοια μπορεί να χαράσσει τον πορεία που θα ακολουθηθεί για να φτάσουμε στον προορισμό, αλλά ο κύριος της άμαξας είναι αυτός που καθορίζει τον προορισμό.

Την καλημέρα μου Πέλα

delta είπε...

@ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Χαίρομαι ιδιαίτερα που αναφέρεις αυτόν τον φίλο ως «αγαπημένο»

Οι λεπτομέρειες που δεν πρόλαβαν να ειπωθούν ήταν η αφορμή γι’ αυτή την ανάρτηση όπως καταλαβαίνεις.

Ευχαριστώ για την ευχή σου.
Εγώ αντεύχομαι αγαπητή Φιλαρέτη να εκδηλώσεις σ’ αυτή την ενσάρκωση όλο το κρυμμένο δυναμικό που κατέχεις, να συνεχίσεις να είσαι ιπτάμενη, να κατακτάς όλο και ψηλότερα επίπεδα συνείδησης, όπως οφείλει να κάνει άλλωστε κάθε «πεταλούδα».

Υ.Σ. Πολλοί "ιπτάμενοι" δε μαζεύτηκαν εδώ πέρα ; :-))

Iptamenos Ollandos είπε...

Καλημέρα Δημήτρη,
χαίρομαι πολύ που σου άρεσε.
Θα ακολουθήσω την συμβουλή της Πεταλούδας και θα προσπαθήσω να την ανεβάσω στο YouTube με ελληνικούς υπότιτλους.
Απλώς επειδή δεν το έχω ξανακάνει, θα μου πάρει μάλλον κάποιες μέρες...
Αν δεν τα καταφέρω θα κάνω τις δύο αναρτήσεις μία και θα το ανεβάσω μεσοβδόμαδα...

Όσο για τους πολλούς ιπτάμενους εδώ γύρω φταις εσύ ο αρχι-ιπτάμενος που τους μάζεψες...;-))

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

α
συμφωνω απολυτως-τωρα αυτο ειναι ενος ειδους δογμα ως απολυτο αλλά τι να κανουμε?
οταν ανοιγες Δημητρη το φιλοιπταμενο φιλοσοφικο καφενειο
Επελεγες τα Εφοδια και το Δρομο!
και φαινεται
οτι περιεργως πώς
καποιο αλλο πρωινο πηραμε κι εμεις καποια αντιστοιχη αποφαση
και να τωρα ολοι μας εδω!!!!
ευχαριστω πολυ για τις ευχες
τελικα αληθεια ειναι οτι γινομαστε οι σκεψεις μας
αραγε θυμαστε
Εδω
Τωρα????
καλημερααααααααααααααααα
και για να μη ξεχνιομαστε ενα τραγουδακι:
http://www.youtube.com/watch?v=7_m1YQLJIEI

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

αραγε θυμαστε ποιες "σκεψεις" σας εφεραν
Εδω
Τωρα?
...ειναι το πληρες ερωτημα!

delta είπε...

@ Iptamenos Ollandos

Φίλε συνιπτάμενε

Σ’ αυτή τη ζωή μόνοι μας ερχόμαστε και μόνοι μας αποχωρούμε.

Αλλά και την ενδιάμεση διαδρομή που πορευόμαστε δεν μπορούμε να βάλουμε κάποιον άλλον να την βαδίσει αντί για μας. Εμείς πρέπει να την περπατήσουμε.

Το καλό είναι ότι αυτή η διαδρομή γίνεται πιο ευχάριστη και πιο αποδοτική όταν έχεις στο πλάι σου τέτοιους «ιπτάμενους» συνοδοιπόρους να σε ενθαρρύνουν και σένα να πετάξεις …

delta είπε...

@ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Α ρε Ιπτάμενη Ζαπατίστρια !

Πάλι άφησες τα άλογα σου (τα συναισθήματα εννοώ, γιατί ξέρω ότι έχεις κι αληθινά!) να αφηνιάσουν …

Φώτης είπε...

Καλημέρα σε όλους από την Πάτρα! Παρακολουθώ τόση ώρα το "πηγαδάκι" που έχετε στήσει και πραγματικά απολαμβάνω το πρωινό του Σαββάτου με φίλους που δεν έχω δει και δεν έχω μιλήσει, όμως νιώθω ότι τους ξέρω και τους καταλαβαίνω καλύτερα από πολλούς συγγενείς και γνωστούς μου!
Εξαιρετική δουλειά η παραβολή της άμαξας! Έχω ακούσει κάτι παρόμοιο με βάρκα: η βάρκα είναι το σώμα, το πανί τα συναισθήματα (αν δε φουσκώσει το πανί, δεν υπάρχει κινητήριος δύναμη) και φυσικά, το πηδάλιο είναι η λογική!
Να είστε όλοι καλά! Καλές "πτήσεις"!...

delta είπε...

@ fotis

Πολύ καλό συμπλήρωμα συνοδοιπόρε !

Μπορεί να μη μας επισκέπτεσαι συχνά αλλά είναι πάντα εύστοχες οι παρατηρήσεις σου. (...γκρίνια...)

Όσον αφορά το θέμα της επικοινωνίας μέσω διαδικτύου που θίγεις είχαμε μια αντίστοιχη συζήτηση με την Πεταλούδα.

Ίσως όταν περιορίζονται οι αισθήσεις (όραση, ακοή, αφή κλπ) η επικοινωνία να γίνεται πλέον σε επίπεδο ψυχής …

«Ιπτάμενοι συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό …»

…ρε λέτε να αλλάξουμε το σύνθημα ; … ΄;-)

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

....και να απανταμε και σε καμια ερωτησουλα ετσι?

delta είπε...

Αμαν !

Ποιά ήταν η ερώτηση ;

(το αλτζχάιμερ βλέπεις ...)

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

...."Επελεγες τα Εφοδια και το Δρομο!
και φαινεται
οτι περιεργως πώς
καποιο αλλο πρωινο πηραμε κι εμεις καποια αντιστοιχη αποφαση."
τελικα αληθεια ειναι οτι γινομαστε οι σκεψεις μας.
αραγε θυμαστε ποιες "σκεψεις" σας εφεραν
Εδω
Τωρα?
...ειναι το πληρες ερωτημα!

η συνιπταμένη σου!!!!
δε μου λες
παμε καθολου καλα ή
να ανησυχησω?

delta είπε...

Ναι το βρήκα !

(έβαλες το τραγούδι ενδιάμεσα και έχασα το ερώτημα)

Νομίζω πως η σκέψη μας όταν ήρθαμε εδώ ήταν να συναντήσουμε σκεπτόμενους, αδογμάτιστους ανθρώπους που η δική τους οπτική γωνία της ζωής, θα συμπλήρωνε την δική μας και θα διεύρυνε περισσότερο τους ορίζοντές μας.

Πολύ σοβαρό ακούστηκε έτσι ;

Πάμε πάλι …

Νομίζω πως ήρθα εδώ γιατί έψαχνα ανθρώπους προβληματισμένους, ανθρώπους με ανησυχίες, απλούς ανθρώπους …

*** Να αρχίσεις να ανησυχείς όταν πάψεις να ανησυχείς

Φώτης είπε...

"Πεταλούδα" μου, μην ανησυχείς! Πάμε πολύ καλά όλοι μας! Εγώ τώρα πια δεν έχω αμφιβολίες γι' αυτό! Είναι η προσωπική μας μορφή αντίδρασης/αντίστασης απέναντι στην ανοησία, το ψεύδος και τη χυδαιότητα που μας πολιορκεί εκεί έξω! (πω πω, πολύ δογματικό ακούστηκε αυτό!...)
Όσον αφορά το ερώτημά σου: απ' ό,τι θυμάμαι, οι σκέψεις που με έφεραν συνοδοιπόρο μαζί σας είχαν να κάνουν με την ανάγκη να επικοινωνήσω πνευματικά και να μοιραστώ συναισθήματα και απόψεις με ανθρώπους ευαίσθητους, καλλιεργημένους, ανήσυχους, ψαγμένους και ίσως "ονειροπαρμένους" (μία λέξη με θετική χροιά για μένα). Φυσικά, έπαιξε ρόλο και η ανάγκη του "ανήκειν" σε ένα κλαμπ ξεχωριστών ανθρώπων, που βλέπουν τη ζωή σαν ευλογία και τη φύση του ανθρώπου θεϊκή! Σίγουρα πάντως, δε σκεφτόμαστε σαν τον μέσο όρο των "κοινών θνητών"!
(Ρε, μήπως την έχουμε ψωνίσει λίγο;...)

Iptamenos Ollandos είπε...

Συνιπτάμενοι και συνιπτάμενες,
συγνώμη που άφησα την συζήτηση αλλά μου βάλατε δουλειά! Λοιπόν σας ανακοινώνω ότι τα βρήκα όλα! Σε λίγο τελειώνω το πρώτο από τα 5 μέρη στα οποία θα διασπαστεί η ταινία για να ανεβεί στο YouTube και φυσικά στο Ξάνθη φιλοσοφείν.

Αν μου επιτρέπεται και μια παρέμβαση που βέβαια θα μας την ξεκαθαρίσει καλύτερα η Πεταλούδα, το Εδώ και το Τώρα αναφέρονται μάλλον στο πραγματικό Εγώ. Και αυτό που μας φέρνει εκεί είναι η ειλικρινή έρευνα στο ερώτημα Ποιός Είμαι;

delta είπε...

Ονειροπαρμένος – αιθεροβάμων – ποιητής (ή απλώς ο φίλος μας ο Φώτης από την Πάτρα)

«Ψωνισμένοι συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό …»

…ρε πόσα συνθήματα θα βγάλω σήμερα ; …

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

delta ολοι επικοινωνια επιδιωκουμε και εκφραση εδω.
-το τραγουδακι μας αποσυντονισε ε?
τωρα αυτο θεμα ειναι του αμαξα νομιζω ε?
...αυτη η αμαξα κι ο αμαξας.
εγω με τα αλογα ειμαι σημερα παντως!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

PARA TODOS TODO!!!!
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΛΑ!!!
...τα συνθηματα!!!!
"ιπταμενοι οοολων των χωρών Ενωθειτε!!!!

butterfly-airways!!!!!!!

delta είπε...

Φτου μου !

Πάλι επιφανειακή προσέγγιση έκανα.

Χρειάζομαι λίγη ιππασία για να ξεθολώσω

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Φωτη καλη σου μερα!
αυτος ο μεσος ορος μας εχει φαει!
τωρα ανα εμεις ειμαστε ή δεν ειμαστε ψωνισμενοι?
για μενα μιλωντας παντως ε
ενα "ψιλοπαρσιματακι" το εχω η αληθεια ειναι....
..και δυο,ισως!!!!
καλημερα!!!!!!!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

γεια σου ιπταμενε και παλι!
μονο εσυ δουλευεις μου φαινεται κι οι ..υπολοιποι καφεδακι και φιλοσοσφια!
ακριβως ιπταμενε.σα να διαβασες τη σκεψη μου μου φαινεται.
εννοουσα ποσες "κινησεις", "σκεψεις", κι οτιδηποτε αλλο καναμε στο παρελθον,που εχει γινει παρον τη συγκεκριμενη στιγμη που μιλαμε Τωρα,
και μας εφεραν Εδω.ολους ταυτοχρονως Τωρα!
δεν ειναι μαγικα μερικα πραγματα ιπταμενε
και συνιπταμενοι?
Υ.Γ και τωρα που δεν ανησυχω Δημητρη...
να ανησυχησω????

Φώτης είπε...

Θα συμφωνήσω με την Πεταλούδα! Έχουμε αφήσει τον "Ολλανδό" να ετοιμάζει τα βιντεάκια κι εμείς αραλίκι και κουβεντούλα! Φίλε Ιπτάμενε, το ερώτημά σου είναι πολύ σοβαρό και πολύ καίριο και πολύ δύσκολο να απαντηθεί (το παλεύουν φιλόσοφοι, θεολόγοι, ποιητές και ψυχολόγοι εδώ και αιώνες!)
Ειδικά σήμερα, που έχουμε αφήσει τα άλογα χωρίς ηνία, δε βλέπω να δίνουμε συγκεκριμένες απαντήσεις!
Επειδή όμως έχω να ετοιμάσω και μια εργασία για το μεταπτυχιακό, ο "αμαξάς" έχει αρχίσει και με κοιτάζει με βλέμμα αυστηρό!
Να είστε όλοι καλά!
("Ψωνισμένοι-Airways!!!")

delta είπε...

Αν αρχίσουμε πάντως να σκεφτόμαστε με τους όρους της άμαξας και να συνειδητοποιούμε ποιο από τα μέρη μας πρωταγωνιστεί κάθε στιγμή (η άμαξα, τα άλογα, ο αμαξάς ή ο κύριος της άμαξας) νομίζω ότι έχουμε ήδη μπει στο μονοπάτι της επίγνωσης. Αυτό δεν είναι το ζητούμενο ;

LAMDA είπε...

Πολύ ωραίο άρθρο Δημήτρη και βέβαια πολύ ωραίος ο αποσυμβολισμός. Ανυπομονώ για το μεταφρασμένο βιντεο Φίλε Ιπτάμενε Ολλανδέ.

Και βέβαια είναι η πρώτη φορά αν δεν κάνω λάθος που έγινε ένα πηγαδάκι με τόση συζήτηση όπως σε ένα πραγματικό καφενείο.

Δυστυχώς τις προηγούμενες μέρες έλειπα και δεν είχα πρόσβαση σε Η/Υ αλλά τώρα που τα διάβασα όλα μαζί "ζηλεύω" που δεν ήμουν σε πραγματικό χρόνο στην παρέα σας! Ωχ πιο σώμα μίλησε τώρα? :-) Φτου! παέι το μάθημα στράφι!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

καλημερα σε ολους!
Δημητρη τωρα ειδα το τελευταιο σου σχολιο.
Η αληθεια ειναι οτι το Σ/Κ "μιλουσα" πολυ εσωτερικα τουλαχιστον με τους ορους της παραβολης.
δεν ξερω αν ειναι ή αν βοηθαει στην επιγνωση αυτο αλλα ενα ειναι το σιγουρο:
και θα διαβασω με την ησυχια μου την παραβολη,
και θα ξαναδω με την ησυχια μου την ταινιουλα που ο μελετηρος ιπταμενος καταφερε να μεταγλωτισσει και υποτιτλισει σε χρονο d/t
και μην αναρτησεις κατι αλλο για 2 τουλαχιστον μερες!!!!!
δεν προλαβαινω!!!!!
-τωρα αυτο ποιανου προβλημα ειναι του αμαξα,της αμαξας ή των αλογων???
καλημερα!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...