Η παρατήρηση του παρατηρητή

Από το βιβλίο του OSHO

Βουτιές στον ωκεανό της ζωής

.

Το να γνωρίσει κανείς τον εαυτό του είναι στοιχειώδες. Δεν είναι δύσκολο. Δεν χρειάζεται να μάθεις τίποτα για το ποιος είσαι απλώς πρέπει να ξεμάθεις μερικά πράγματα.

Πρώτα πρέπει να ξεμάθεις να ασχολείσαι με τα πράγματα.
Δεύτερον, πρέπει να ξεμάθεις να ασχολείσαι με τις σκέψεις.
Το τρίτο πράγμα συμβαίνει από μόνο του : Παρατήρηση.

Το κλειδί είναι : Πρώτον, αρχίζεις να παρατηρείς πράγματα. Καθισμένος σιωπηλά κοιτάζεις ένα δέντρο κι απλώς παρατηρείς. Μην το σκέφτεσαι. Μη λες: «Τι είδους δέντρο είναι αυτό;» Μην πεις αν είναι όμορφο ή άσχημο. Μην πεις αν είναι πράσινο ή ξερό. Μην κάνεις κανένα κυματισμό σκέψης γύρω από αυτό. Απλώς κοίταζε το δέντρο.

Μπορείς να το κάνεις οπουδήποτε, να παρατηρείς οτιδήποτε. Απλώς να θυμάσαι ένα πράγμα: Όταν έρχεται μια σκέψη, βάζε την στην άκρη. Σπρώχνε την στην άκρη και συνέχισε να κοιτάζεις και πάλι το δέντρο.

Στην αρχή αυτό θα είναι δύσκολο, ύστερα από λίγο όμως, αρχίζουν να συμβαίνουν διαλείμματα, όπου δεν υπάρχει καμιά σκέψη. Θα βρεις να βγαίνει μεγάλη χαρά από αυτή την απλή εμπειρία.

Τίποτα δεν έχει συμβεί, απλώς οι σκέψεις δεν είναι εκεί. Το δέντρο είναι εκεί, εσύ είσαι εκεί κι ανάμεσά σας υπάρχει χώρος. Ο χώρος δεν γεμίζει με σκέψεις. Ξαφνικά υπάρχει μεγάλη χαρά, χωρίς κανέναν ορατό λόγο, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο. Έχεις μάθει το πρώτο μυστικό.

Ύστερα, αυτό πρέπει να γίνει με έναν ακόμη πιο αδιόρατο τρόπο. Τα πράγματα είναι εμφανή γι’ αυτό λέω να αρχίσεις με πράγματα.

Μπορείς να καθίσεις στο δωμάτιό σου και να κοιτάζεις μια φωτογραφία. Το μόνο που πρέπει να θυμάσαι είναι να μη σκέφτεσαι σχετικά με τη φωτογραφία. Απλώς κοίταζε την χωρίς να σκέφτεσαι. Σιγά-σιγά, συμβαίνει.

Κοίταζε ένα τραπέζι χωρίς να σκέφτεσαι και σιγά-σιγά, το τραπέζι είναι εκεί, εσύ είσαι εκεί και δεν υπάρχει καμιά σκέψη ανάμεσά σας – και ξαφνικά…χαρά.

Η χαρά είναι λειτουργία της μη σκέψης. Η χαρά βρίσκεται ήδη εκεί, αλλά καταπιέζεται πίσω από τόσο πολλές σκέψεις. Όταν οι σκέψεις δεν είναι εκεί, βγαίνει στην επιφάνεια η χαρά.

Άρχισε με το εμφανές. Ύστερα όταν έχεις συντονιστεί κι έχεις αρχίσει να νιώθεις στιγμές που εξαφανίζονται οι σκέψεις και μόνο πράγματα βρίσκονται εκεί, άρχισε να κάνεις το δεύτερο πράγμα.

Τώρα κλείσε τα μάτια σου και κοίταζε οποιαδήποτε σκέψη έρχεται – χωρίς να σκέφτεσαι σχετικά με τη σκέψη. Κάποιο πρόσωπο εμφανίζεται πάνω στην οθόνη του νου σου ή ένα σύννεφο κινείται ή οτιδήποτε, εσύ απλώς κοίταζέ το χωρίς να το σκέφτεσαι.

Αυτό θα είναι λίγο πιο δύσκολο από ότι το πρώτο επειδή τα πράγματα είναι πιο εμφανή, ενώ οι σκέψεις είναι αδιόρατες. Αν όμως έχει συμβεί το πρώτο, θα συμβεί και το δεύτερο. Το μόνο που χρειάζεται είναι χρόνος.

Συνέχισε να κοιτάς τη σκέψη. Ύστερα από λίγο… Μπορεί να συμβεί μέσα σε λίγε εβδομάδες, μπορεί να συμβεί μέσα σε λίγους μήνες ή μπορεί να πάρει χρόνια.

Εξαρτάται από το αν το κάνεις με όλη σου την καρδιά. Τότε μια μέρα ξαφνικά η σκέψη δεν βρίσκεται εκεί.

Είσαι μόνος σου. Θα εμφανιστεί μεγάλη χαρά, χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από την πρώτη χαρά, που είχε συμβεί όταν κοίταζες το δέντρο και η σκέψη είχε εξαφανιστεί. Χιλιάδες φορές! Θα είναι τόσο απέραντη, που θα πλημμυρίσεις με χαρά.

Αυτό είναι το δεύτερο βήμα. Όταν αυτό έχει αρχίσει να συμβαίνει, τότε κάνε το τρίτο πράγμα; Παρατήρησε τον παρατηρητή. Τώρα δεν υπάρχει κανένα αντικείμενο. Τα πράγματα έχουν εγκαταλειφθεί, οι σκέψεις έχουν εγκαταλειφθεί. Τώρα έχεις μείνει μόνος. Τώρα παρατήρησε απλώς αυτόν τον παρατηρητή.

Παρατήρησε αυτήν την παρατήρηση.
Στην αρχή, θα είναι και πάλι δύσκολο, επειδή εμείς ξέρουμε μόνο πώς να παρατηρούμε κάτι – ένα πράγμα, μια σκέψη.

Ακόμη και μια σκέψη είναι κάτι που μπορείς τουλάχιστον να την παρατηρήσεις. Τώρα δεν υπάρχει τίποτα, παρά η απόλυτη κενότητα. Μόνο ο παρατηρητής έχει απομείνει. Πρέπει να γυρίσεις προς τον εαυτό σου.

Αυτό είναι το μυστικότερο κλειδί. Απλώς συνεχίζεις να είσαι εκεί μόνος σου. Ξεκουράσου μέσα σ’ αυτή τη μοναχικότητα κι έρχεται μια στιγμή που συμβαίνει. Είναι αναπόφευκτο να συμβεί. Αν έχουν συμβεί τα πρώτα δύο πράγματα, είναι αναπόφευκτο να συμβεί και το τρίτο. Δεν χρειάζεται να ανησυχείς γι’ αυτό.

Όταν συμβεί αυτό, τότε για πρώτη φορά γνωρίζει τι είναι χαρά. Δεν είναι κάτι που σου συμβαίνει, οπότε δεν μπορεί να σου το πάρει κανένας.

Είσαι εσύ ο ίδιος, είναι η ίδια σου η ουσία. Τώρα δεν μπορεί να σου το πάρει κανένας. Τώρα δεν υπάρχει κανένας τρόπος να το χάσεις. Έχεις έρθει στο σπίτι.

Θα πρέπει λοιπόν να ξεμάθεις πράγματα και σκέψεις.

Πρώτα παρατήρησε το εμφανές, ύστερα παρατήρησε το αδιόρατο κι ύστερα παρατήρησε αυτό που είναι πέρα και από το εμφανές και από το αδιόρατο.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...