“Ένα ανθρώπινο ον είναι μέρος του όλου, που καλείται από εμάς σύμπαν, ένα μέρος περιορισμένο στον χώρο και στον χρόνο. Αυτό συλλαμβάνει τον εαυτό του, τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του ξεχωριστά από το υπόλοιπο… ένα είδος οπτικής ψευδαίσθησης της συνείδησής του. Αυτή η ψευδαίσθηση είναι ένα είδος φυλακής για εμάς, που μας περιορίζει στις προσωπικές μας επιθυμίες και στην έλξη μόνο λίγων ανθρώπων που είναι κοντά μας. Η αποστολή μας πρέπει να είναι να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας από αυτήν την φυλακή διευρύνοντας τον κύκλο της συμπόνιας μας για να αγκαλιάσουμε όλα τα ζωντανά πλάσματα και ολόκληρη την φύση μέσα στην ομορφιά της.”
23 σχόλια:
Κάθε φορά λοιπόν που σκεφτόμαστε ή κάθε φορά που νιώθουμε περνούμε από μια διαδικασία που δεν έχουμε καθόλου συνείδηση μέχρι το τελικό αποτέλεσμα. Αν ακουμπήσουμε κάτι καυτό με το χέρι μας την εντολή ότι καιγόμαστε δεν την δίνει το χέρι αλλά ο εγκέφαλος μας τα νεύρα δίνουν την εντύπωση της έντονης θερμότητας και η σκέψη το μεταφέρει, αυτό όμως μας λέει κάτι, ίσως τα επίπεδα ύλης πριν φτάσει στον ανώτερο πραγματικό άνθρωπο στο Εγώ. Η ψυχή του ανθρώπου δεν αποτελείται από μόνο ένα σώμα γι αυτό και όταν εξελίσσετε γίνεται ικανή να εκφράζεται σε διαφορετικά επίπεδα της φύσης και κάθε ένα να κατανοείτε αντίστοιχα με το κατάλληλο σώμα που αποτελείτε από την ύλη του κάθε επιπέδου. Με αυτά λοιπόν τα οχήματα ο άνθρωπος μεταφράζει την διαφορετικότητα της συνείδησης του έτσι ώστε να κατανοεί της εντυπώσεις των κόσμων στους οποίους ανήκουν. Το θέμα είναι ότι όσο εισέρχεσαι τόσο συνειδητοποιείς την ολότητα των πραγμάτων, την μοναδικότητα του Ένα, το μεγαλείο της φύσης και τότε δεν μπορείς να κακιώσεις με τίποτα παρά μόνο να θαυμάζεις και να σέβεσαι τα πάντα, ακόμα και αυτά που με την φαινομενικά τεράστια πατούσα μας μπορούμε να συνθλίψουμε με μια κίνηση!
‘Αν ψάχνεις το άπειρο, τι όργανα έχεις για να βρεις το άπειρο ; Μόνο τις τροχιές των αισθήσεων. Και αν μόνο μέσω των τροχιών των αισθήσεων προσπαθείς να βρεις το άπειρο είναι σα να θες να πας στο φεγγάρι με μια βοϊδάμαξα. Αυτή είναι η τύφλα της ανθρωπότητας. Το ότι προσπαθούν με περιορισμένη αντίληψη να φτάσουν αυτό που είναι πέρα από αυτή.’
Πολύ ενδιαφέρον το βίντεο Πλωτίνε, ευχαριστούμε
Πολύ ωραίο βίντεο φίλε Πλωτίνε! Σίγουρα από την στιγμή που μετά την μεγάλη έκρηξη δημιουργήθηκαν τα πάντα, το "ΟΛΟΝ" και εμείς είμαστε μέρος του. Βέβαια εδώ υπάρχει το εξής υπαρξιακό ερώτημα: ΤΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ που προυπήρχε του ΟΛΟΝ και πως δημιουργήθηκε αυτό το ΤΙΠΟΤΑ. Είναι ένα ερώτημα που από ότι γνωρίζω δεν απαντήθηκε και δύσκολα θα απαντηθεί αφού όλες οι θεωρίες ξεκινούν από τον big bang και μετά.
Συμφωνώ μαζί σου φίλε Βλάχο ότι η ψυχή του ανθρώπου δεν αποτελείται από μόνο ένα σώμα γι αυτό και όταν εξελίσσετε γίνεται ικανή να εκφράζεται σε διαφορετικά επίπεδα της φύσης και κάθε ένα να κατανοείται αντίστοιχα με το κατάλληλο σώμα που αποτελείται από την ύλη του κάθε επιπέδου.
Το ερώτημα μου βέβαια είναι πως είναι δυνατό όσο εξελιγμένος και αν είμαι σαν άνθρωπος να μην σκοτώσω τον σκορπιό ή την οχιά που πάει να τσιμπίσει το μωρό παιδί μου όταν κοιμάται; Τότε πως γίνεται να αγαπάω τον σκορπιό ή το φίδι αφού συνειδητά το σκοτώνω και αν δεν το σκοτώσω θα σκοτώσει αυτό το παιδί μου και κατά συνέπεια θα κακιώσω μαζί του;
Το σπίτι μας είναι οι τοίχοι ή αυτό που περικλείεται από τους τοίχους ;
Αν γκρεμίσουμε τους τοίχους ο «εσωτερικός χώρος» συνεχίζει να υπάρχει.
Μπορούμε ξαναχτίσουμε καινούργιους τοίχους. Ο χώρος δεν χάνεται. Οι τοίχοι χωρίζουν το μέρος από το σύνολο. Είναι το «εγώ» μας. Είναι η φυλακή που περιγράφει ο φίλος μας ο Πλωτίνος.
Όσον αφορά το ερώτημα σου φίλε Λάμδα σαφώς και θα σκοτώσεις το σκορπιό ή την οχιά γιατί θα πρέπει να προφυλάξεις την ανώτερη, την πιο εξελιγμένη μορφή, τον άνθρωπο, από την κατώτερη, τον σκορπιό.
"Το ερώτημα μου βέβαια είναι πως είναι δυνατό (....) και κατά συνέπεια θα κακιώσω μαζί του;"
Ο άνθρωπος δεν μπορεί να τροποποιεί το περιβάλλον, κάτι που ούτως ή άλλως κάνουν όλα τα έμβια όντα. Ο άνθρωπος όμως έχει την επιλογή της συνειδητής επιλογής, που δεν βασίζεται μόνο στο ένστικτό της αυτοσυντήρησης...
Όταν ο άνθρωπος καταφέρει να συνειδητοποιήσει την πραγματική του θέση στο σύμπαν, κατανοήσει την πλασματική αντίληψη του κόσμου που μας προσφέρουν οι αισθήσεις, θα είναι εφικτή μια συνειδησιακή μεταμόρφωση, που θα μετουσιωθεί προς ορθές δράσεις, οι οποίες ίσως δικαιώνουν την άνθρωπος...
Πολύ σωστά Φίλε Δέλτα πρέπει να σκοτώσουμε το σκορπιό ή την οχιά γιατί θα πρέπει να προφυλάξουμε την ανώτερη, την πιο εξελιγμένη μορφή, τον άνθρωπο, από την κατώτερη, τον σκορπιό. Επίσης το κάνουμε συνειδητά για να την αυτοσυντήρησή μας και όχι απλά για να το σκοτώσουμε. Υπό άλλες συνθήκες δεν υπάρχει λόγος να μην τα αγαπούμε σαν πλάσματα του Θεού! Η ερώτησή μου ήταν καθαρά ρητορική για να δωθεί χώρος για μια τέτοια συζήτηση!
Ορέ σωπάστε ορέ !!!! Εγώ πάλι διαφωνώ με την λογική του παραλόγου ότι πρέπει να σκοτώσουμε τον σκορπιό Λάμδα+Δέλτα γιατί τσίμπησε το παιδί μου. Μήπως πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι ήταν ένα ατυχές συμβάν. Ο σκορπιός ή το φίδι δεν το έκανε με δόλο. Η το παιδί με την παιδική αφέλεια του το πείραξε ή εσύ ο ίδιος δεν πήρες τις απαραίτητες προφυλάξεις για να εξασφαλίσεις την ασφάλεια του παιδιού σου στην ύπαιθρο. Παρόλα αυτά είναι ένα απλό ατυχές συμβάν χωρίς να πρέπει να τιμωρήσουμε παραδειγματικά το φίδι ή τον σκορπιό για την κακία του, ούτε αν το χάσαμε πρέπει να το ψάξουμε για να αποδώσουμε δικαιοσύνη. Και φυσικά ότι συμβολίζει το κακό ή τον διάβολο πρέπει να Θανατωθεί !! Έτσι να παίρνουν μήνυμα και τα άλλα φίδια και σκορπιοί τι έχουν να πάθουν αν μας τσιμπήσουν Οι ορθές δράσεις ή μία συνειδησιακή μεταμόρφωση όπως λέει ο Πλώτινος δεν θα ήταν πάντως κακό για σκεφτείτε το……..
Ποιός μίλησε για τιμωρία ;
Αν είναι έτσι προτείνω να μαστιγωθεί ο σκορπιός με είκοσι (20) βουρδουλιές για κάθε τσίμπημα και να αφεθεί ελεύθερος !
Απλώς είπαμε ότι βλέποντας ένα σκορπιό στο υπνοδωμάτιο του παιδιού σου τον σκοτώνεις πριν τσιμπησει το παιδί σου για να το γλιτώσεις.
Το ιδανικότερο βέβαια θα ήταν να τον οδηγήσεις στην εξώπορτα ...
Να ευνουχιστεί ο παλιοσκορπιός που πήγε να τσιμπίσει το παιδάκι και να μαστιγωθεί ο βλάχος που τον υπερασπίστηκε :))
Ας αναλογιστούμε ότι σήμερα στο 2009 πολιτισμένοι άνθρωποι επιβάλουν ως τιμωρία τον θάνατο σε άλλους ανθρώπους.
Και βέβαια δεν πρέπει να φτάσουμε στο άλλο άκρο να παρακολουθούμε που θα προσγειωθεί η πατούσα μας μήπως σκοτώσουμε κανένα μυρμήγκι.
Μηδέν άγαν.
Όσο για τον βλάχο Πηνελόπη μου συμφωνώ απολύτως να μαστιγωθεί για παραδειγματισμό γιατί απουσίαζε πολύ διάστημα από το blog !
Ορέ σωπάτε ορέ!! Εγώ πάντως προσέχω που πατάω για καλό και για κακό ποτέ δεν ξέρεις… και αν είναι να μαστιγωθώ let it be Δέλτα !!!Τι να κάνω για το καλό του ζωικού βασιλείου να θυσιαστώ, αλλά σας παρακαλώ… μην ευνουχίσετε τον σκορπιό πονάει Πηνελόπη !!!
Εμένα μου άρεσε πάλι το "Ορέ σωπάστε ορέ !!!!" του φίλου Βλάχου. Πολύ ωραίο επιφώνημα!!!
Καλή η συνηδεισιακή μεταμόρφωση αλλά μην ξεχνάτέ ότι ο ΘΕΟΣ μας έδωσε Νου, ελεύθερη βούληση και ένστικτα! Αλλιώς θα μας έδινε μόνο ένα και όχι και τα 3.
ΈΝΣΤΙΚΤΟ: Η αυτοσυντήρηση, το να επιβιώσουμε σκοτώνοντας το ΛΙΟΝΤΑΡΙ που θέλει να μας φάει επειδή χαθήκαμε στην ζουγκλα είναι θεμιτό και δεν νομίζω ότι ούτε εσύ φίλε ΒΛΆΧΟ ούτε εσύ φίλε ΠΛΩΤΙΝΟ θα καθόσουν να ζητήσεις συγνώμη από το ΛΙΟΝΤΑΡΙ και να το πείσεις να μην σε βλάψει επειδή ατυχώς χώθηκες στα λημέρια του. Αν δεν είχες άλλη επιλογή θα το σκότωνες!
ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ: Τι θα κάνουμε με τον σκορπιό. Θα τον αφήσουμε να τσιμπίσει το μωρό ή όχι;
ΝΟΥ: Αν μπορούμε να τον πετάξουμε έξω από την πόρτα έχει καλώς αν δεν έχουμε άλλη λύση τον σκοτώνουμε συνειδητά και όχι από διασκέδαση!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΕΛΤΑ ότι δεν μιλάμε για ΤΙΜΩΡΙΑ πλέον!
Πάντως σας ευχαριστώ που συμμετείχατε στην συζήτηση!
Τον σκορπιό τον αφήνουμε να ζήσει με κίνδυνο να τσιμπίσει το μωρό.
Τα αρνάκια και τις αγελάδες όμως τις κατασπαράσουμε.
Φαρισαϊσμός ;
To κατσίκι με την σούβλα και τα έντερα κοκορέτσι που το πας!!!
Αθανάσιος Διάκος το κατσίκι !
Υ.Σ.
Βλάχο βετζιτέριαν έχεις γνωρίσει ;
Δεν είναι και τόσο τραγικά όσο τα παρουσιάζεις δέλτα, κανείς δεν κατασπαράζει, απλά τρώει. Έχει μεγάλη διαφορά το οικόσιτο ζώο που εκτρέφουμε κατά εκατοντάδες για φαγητό και τα σπάνια είδη υπό εξαφάνιση που προσπαθούν να βρουν χώρο να ζήσουν στον δικό μας(?) πλανήτη. Δεν τους αξίζει μία ευκαιρία?
καρέτα - καρέτα ο σκορπιός ;
και έχει μεγαλύτερη αξία από την αγελάδα ;
και το να γεμίσεις το στομάχι σου με αρνάκι έχει μεγαλύτερη αξία από το να σώσεις το παιδί σου από το δηλητήριο του σκορπιού ;
Νομίζω ότι και οι δυο γνωρίζεται τις απόψεις μου .Τι χορτοφάγος? όχι δεν ξέρω… αλλά ξέρω μερικούς που προσπαθούν αλλά δεν τα καταφέρνουν γιατί δεν έχουν θέληση και κάθε Τετάρτη το σουτζουκάκι πάει σύννεφο…….
Επειδή από μένα ξεκίνησε η συζήτηση γιατί θεώρησα ότι καλό ήταν να γίνει μια τέτοια συζήτηση στο blog, αυτή είναι η φιλοσοφία αυτού του blog, να συζητούμε, να συμφωνούμε ή διαφωνούμε, καλοπροαίρετα πάντα και όχι μόνο να αλληλοκομπλιμενταριζόμαστε (πωπω λέξη!!!!).
Καλό βράδυ λοιπόν!
Υ.Γ. Να κεράσω την Τετάρτη σουτζουκάκια;
Αφού λοιπόν παραδεχόμαστε ότι καταναλώνουμε ζωικής προελεύσεως τροφές νομίζω πως δεν δικαιούμαστε να αυτοαποκαλούμαστε υπερασπιστές του ζωικού βασiλείου, και η δήλωση «να θαυμάζεις και να σέβεσαι τα πάντα, ακόμα και αυτά που με την φαινομενικά τεράστια πατούσα μας μπορούμε να συνθλίψουμε με μια κίνηση!» φαντάζει τώρα υπερβολική και αστεία.
Γνωρίζετε την αγάπη μου και για τους δύο :-)
Η διεύρυνση της συνειδητότητας δεν αφορά την επιλογή παιδί - κίνδυνος. Ιεραρχούμε τις ανάγκες, τους κινδύνους και τις επιδιώξεις μας. Αφορά μία στάση ζωής που σέβεται το περιβάλλον, και κυρίως τον ίδιο μας τον εαυτό..
Φίλε Πλωτίνο,
Μπορώ να καταλάβω την διεύρυνση της συνειδητότητας ώστε να μην γίνω κυνηγός και σκοτώσω αθώα θυράματα για την ικανοποίηση των επιθυμιών μου, της ματαιοδοξίας μου, της διασκέδασής μου. Μπορώ να την καταλάβω ώστε να συνειδητοποιήσω τα ελλατώματα μου και τα πάθη μου και να προσπαθήσω να βελτιωθώ σε αυτό. Σίγουρα σεβόμαστε το περιβάλλον και προπάντων το εαυτό μας και πιστεύω το κάνουμε όλοι τουλάχιστον που γράφουμε σε αυτό το blog. Αλλά το να σκοτώσουμε τον σκορπιο ή το λιοντάρι όπως προανέφερα δεν σημαίνει ότι δεν σεβόμαστε το περιβάλλον ή τον σύμπαν! Απλά είναι μέσα στους νόμους της φύσης και του σύμπαντος όταν έχει να κάνει με την υπεράσπιση της ζωής μας!
Τελικά αυτός ο σκορπιός μας δάγκωσε !
Τώρα στο σκηνικό παίζει κι ένα λιοντάρι φίλε ΛΑΜΔΑ - προβλέπω να μας τρώει !
Δημοσίευση σχολίου