Ο αποσυμβολισμός του Άθλου του Ηρακλή "Η Λερναία Ύδρα"

Το σημερινό άρθρο αφορά τον αποσυμβολισμό του 2ου άθλου του Ηρακλή σχετικά με την προσπάθεια της εσωτερικής μας τελείωσης.

Κοντά στη Τίρυνθα, υπήρχε ένα έλος, η Λέρνα. Εκεί ζούσε ένα φοβερό τέρας, η Λερναία Ύδρα. Τη νύχτα έβγαινε και ρήμαζε τα ζώα της περιοχής. Τη μέρα δεν επέτρεπε σε κανένα να ποτίσει τα χωράφια του. Ο Ηρακλής έπρεπε να σκοτώσει τη Λ. Ύδρα. Αυτή ήταν ένα τέρας με 9 φιδίσια κεφάλια, όπου το κεντρικό ήταν αθάνατο. Ο Ηρακλής είδε πως κόβοντας ένα κεφάλι ξεπηδούσαν δύο άλλα. Τότε, ζήτησε από τον ανιψιό του Ιόλαο που τον ακολούθησε, να καίει τον κομμένο λαιμό πριν βγουν τα δύο κεφάλια. Το τελευταίο, το αθάνατο, το έθαψε στα βάθη της γης κάτω από ένα βράχο.

Τα εννέα κεφάλια είναι ένας αριθμός που προκύπτει από το 3 Χ 3, η τριαδικότητα, σώμα, ψυχή και πνεύμα. Το ελάττωμα που κόβεται, αντί να χαθεί πολαπλασιάζεται. Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι λέει ο λαός μας. Στην ουσία χρειάζεται όχι κοπή, γιατί το στέλεχος παραμένει, αλλά κάψιμο και μάλιστα με το Ιερό Πυρ, το εσώτερο πυρ. Μόνο τότε χάνεται το ελάττωμα.. Μόνο έτσι αντιμετωπίζεται το δηλητήριο των επιθυμιών του ασυνειδήτου. Το κεντρικό κι αθάνατο κεφάλι, υποτάσσεται, ζει αλλά εξουσιάζεται από τον άνθρωπο. Ποια πάθη συμβολίζονται από την Λερναία Ύδρα; Η ματαιοδοξία, η αγάπη για δύναμη και κυριαρχία, η εξάρτηση από τα αποκτήματα και την ύλη.Τί δεν έχουμε άραγε από όλα αυτά; Πόσοι από εμάς τα συνηδητοποιούν και τα ελέγχουν; Ο Ηρακλής χρειάζεται τρία στοιχεία για να εξαγνίσει το τρισυπόστατό της ύπαρξής του: ταπεινότητα για να δει την κατάσταση αντικειμενικά, θάρρος για να αντιμετωπίσει τη κατάσταση και διάκριση για να βρει τον τρόπο να νικήσει. Ωστόσο, το τέρας του υποσυνειδήτου μπορεί να έχει τα εξής εννέα ελαττώματα:
1) ματαιοδοξία
2) άνεση στη ζωή η οποία αποτελεί τροχοπέδη για πάλη
3) συσσώρευση χρήματος
4) φοβίες
5) μίσος (η ρίζα του στην άρνηση της ένωσης, της αγάπης)
6) επιθυμία για δύναμη
7) υπερηφάνεια
8) χωριστικότητα (αντίθεση κοινωνικών θέσεων, μεταξύ εθνών, ομάδων)
9) σκληρότητα (πρόκληση πόνου στον συνάνθρωπο)

Σκεφθείτε τι δεν έχουμε από όλα αυτά! Πόσοι από εμάς δεν επιδιώκουν την άνετη ζωή, τα πλούτη με κίνδυνο την αλλοτρίωση της ψυχής μας πολλές φορές (δεν μιλάω για το ότι το κάνουμε σε βάρος του χρόνου μας για την αληθινή ζωή μας, την οικογένεια μας και την ανατροφή των παιδιών μας), φοβίες για το θάνατο και ένα σωρό άλλα, μίσος και εκδικητικότητα (σκεφτείτε το πιο απλό, πόσες φορές δεν έκανε κάποιος κάτι που θεωρήσαμε άσχημο – επικίνδυνο από πλευράς οδήγησης στην Εθνική Οδό και δεν του κορνάραμε επικριτικά, δεν χειρονομήσαμε ή δεν τον βρίσαμε τουλάχιστον με τον πιο γνωστό ελληνικό χαρακτηρισμό!), επιθυμία για εξουσία κ.ο.κ.

Το αθάνατο κεφάλι που δεν σκοτώνει ο ήρωας, αλλά το ελέγχει, είναι η γενεσιουργός δύναμη. Ο Ηρακλής πριν αναλάβει τους άθλους σκότωσε εκεί που έπρεπε να αγαπήσει. Σε αυτό τον άθλο, εισάγει φως στα σκοτάδια της ψυχής και πετυχαίνει τον εξαγνισμό και τον μετασχηματισμό.