Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Ο ναός του τίγρη

Υπάρχουν μερικά απίστευτα γεγονότα στη ζωή...


Ο ναός του τίγρη στην Ταϋλάνδη είναι ένα μέρος που έχει αναπτυχθεί ένας απίστευτος δεσμός ανάμεσα στον άνθρωπο και στις μεγαλύτερες γάτες του κόσμου. Οι τίγρεις εδώ είναι τόσο ειρηνικές, μοιάζουν σαν να έχουν αποδεχτεί τον Βουδισμό ως θρησκεία τους ! Στην πραγματικότητα κατά την διάρκεια που γίνονται οι διαλογισμοί πηγαίνουν και κάθονται μπροστά από τους μοναχούς σαν να είναι οι γκουρού τους ! Οι τίγρεις είναι τόσο υπάκουες και φιλήσυχες που οι μοναχοί αναγκάζονται ορισμένες φορές να τις εκπαιδεύουν να μάχονται ειδάλλως θα χάσουν όλη τη δύναμη της αυτοπροστασίας τους.




Ο δεσμός άρχισε το 1999 όταν ένα άρρωστο μωρό τιγράκι, του οποίου η μητέρα πυροβολήθηκε από λαθροκυνηγούς, μεταφέρθηκε στους μοναχούς. Μέσα σε λίγα χρόνια, πολλά ακόμη τιγράκια που ορφάνεψαν με τον ίδιο τρόπο, έφτασαν στα χέρια των μοναχών. Το πιο απίστευτο είναι ότι κανένα από τα τιγράκια δεν έγινε άγριο μεγαλώνοντας. Οι βουδιστές μοναχοί βέβαια πιστεύουν ότι οι τίγρεις αυτές δεν είναι παρά μαθητές βουδιστές που ξαναγεννήθηκαν στο ίδιο μέρος …



Υπάρχει αυτός ο κόσμος λοιπόν, που και τα θηρία ακόμη ανακαλύπτουν την αγγελική τους φύση.

Υπάρχει βέβαια και ο άλλος κόσμος, αυτός που μας παρουσίασαν χθες στις τηλεοράσεις, όπου στον βωμό του χρήματος και της ικανοποίησης της ματαιοδοξίας του, ο άνθρωπος γίνεται ένα με την κτηνώδη φύση του…

Εμείς οφείλουμε να διαλέξουμε σε ποιόν κόσμο θέλουμε να ζήσουμε.



Αν ένα αυγό σπάσει εξωτερικά, μια ζωή τελειώνει…
.
...αν σπάσει εσωτερικά, μια ζωή γεννιέται!
.
Τα σπουδαιότερα πράγματα ξεκινούν από μέσα.


Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό…

3 σχόλια:

ANAZHTHΣH είπε...

"Υπάρχει αυτός ο κόσμος λοιπόν, που και τα θηρία ακόμη ανακαλύπτουν την αγγελική τους φύση."
Όραμα-πόθος μας, ας το δουλέψουμε-πιστέψουμε για να το ζήσουμε.
Άλλωστε μετά την βίωση του παρόντος κόσμου εκτιμάται όπως του αξίζει ο αγγελικός κόσμος...

Margo είπε...

Η κατάρρευση του πλαστού κόσμου που ζούμε τα τελευταία χρόνια, η απογοήτευση, θα μας στρέψουν στον εσωτερικό μας κόσμο όλο και πιο πολύ, τώρα είναι η ευκαιρία.. αν την χάσουμε και αυτή τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Απίστευτη γαλήνη εκπέμπουν οι εικόνες
Καλό μεσημέρι

Φώτης είπε...

Έρχομαι να συμφωνήσω κι εγώ με την "Αναζήτηση" και τη "Margo".

Νιώθω πως ο κόσμος μας, αυτό το σάπιο οικοδόμημα του υλισμού, φτάνει σιγά σιγά σ' ένα όριο, σ' ένα σημείο κομβικό.
Ίσως τώρα πράγματι να είναι η κατάλληλη στιγμή, ο καιρός για μια πραγματική στροφή προς τα μέσα, όχι με λόγια μόνο αλλά με πράξεις...

Καληνύχτα

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...