Τι είναι χαρά; Πότε αισθανόμαστε αληθινά χαρούμενοι;Η χαρά έρχεται όταν είμαστε αμέριμνοι, όταν δηλαδή δεν έχουμε μέσα μας άγχος και αγωνία για κάτι. Αμεριμνησία δε σημαίνει να μην κάνουμε τίποτε. Μερικές φορές πέφτουμε στην παγίδα να νομίζουμε ότι αν εγκαταλείψουμε τους στόχους και τις επιδιώξεις μας, θα είμαστε πιο αμέριμνοι και άρα πιο χαρούμενοι. Η αλήθεια όμως είναι ότι δε χρειάζεται να πληρώσουμε ένα τόσο ακριβό τίμημα για τη χαρά: Είναι αρκετό να είμαστε εσωτερικά αμέριμνοι, να επιμελούμαστε δηλαδή κάθε μέρα ό,τι έχουμε μπροστά μας, χωρίς όμως να μας απασχολεί το αύριο, χωρίς να μας απασχολούν πράγματα που είναι πέραν του δικού μας ελέγχου. Προς Θεού δεν λέω να γίνουμε μοιρολάτρες. Απλά όταν κάνουμε κάτι να είμαστε συνειδητοποιημένοι σε αυτό που κάνουμε και να χαιρόμαστε γι αυτό. Για παράδειγμα σήμερα το πρωί πέρασε ο φίλος μου ο Web star από το γραφείο και το γεγονός ότι τον είδα, συζήτησα και ήπια καφέ μαζί του για κανένα μισάωρο ήταν το αποτέλεσμα τα αισθανθώ ευδαιμονία γιατί πραγματικά χάρηκα τη συζήτηση μαζί του! Επίσης όταν βοηθάω τον πατέρα μου στον λαχανόκηπό του σκάβοντας μαζί του, αν και κουραστικό, με κάνει να αισθάνομαι χαρά εκείνες τις ώρες, γιατί είμαι δίπλα στη φύση, βοηθάω και συζητώ με κάποιο αγαπημένο μου πρόσωπο και το κάνω συνειδητά. Αυτή τη στιγμή που γράφω αυτό το άρθρο το κάνω γιατί χαίρομαι γι αυτό!
Αν δηλαδή αποκτήσουμε αυτή την κατάσταση της προσήλωσης και της συνειδητοποίησης στην κάθε στιγμή μας, τότε το σώμα και το μυαλό μας θα μεριμνά και θα φροντίζει, η ψυχή μας όμως θα είναι - την ίδια ώρα – ήρεμη, ξεκούραστη και χαρούμενη.
Υπάρχει βέβαια και μια άλλη χαρά, βαθύτερη και πιο ουσιαστική: Είναι η χαρά που έρχεται όταν ξεχνάμε τον εαυτό μας για χάρη κάποιου άλλου, όταν δινόμαστε χωρίς να μας κρατά πίσω, ούτε η βαριεστιμάρα μας ούτε η φιλαυτία μας. Όταν μπορέσουμε να λειτουργήσουμε αλτρουιστικά, υποκινούμενοι αποκλειστικά από την χαρά της προσφοράς και της ενέργείας μας αυτής καθαυτής και όχι από τον εγωισμό μας (να φανούμε, να γίνουμε αρεστοί, κ.α). Αυτή είναι μια φωτεινή χαρά, γεμάτη ηρεμία, που μας μεταμορφώνει ως ανθρώπους και μας ανοίγει νέους ορίζοντες. Είναι η χαρά που θα λειτουργήσει στο να ανακαλύψουμε τον ανώτερο πνευματικό εαυτό μας.
9 σχόλια:
Υπέροχη φωτογραφία! Ακόμη πιο τρυφερό το σχόλιο για τον πατέρα σου! Τον έχεις αναφέρει πάλι και είναι πολύ όμορφο αυτό! Να τον χαίρεσαι!
Μπορεί να σκάβεις τον κήπο. Ασφαλώς με το να σκάβεις τον κήπο, δεν επιδιώκεις την ευτυχία. Όμως όταν έχει μόλις ανατείλει ο ήλιος, έχει ακόμα δροσιά, ακούς τον ήχο από το χώμα και τις πέτρες που πέφτουν τριγύρω κι ύστερα αφήνουν μια σιωπή πίσω τους … Αρχίζεις να ιδρώνεις κι ο δροσερός αέρας σε κάνει να νιώθεις πιο δροσερά από ότι πριν … Ξαφνικά υπάρχει ευτυχία, μια χαρά ασυγκράτητη. Εσύ όμως απλώς έσκαβες τον κήπο. Τι συνέβη ; Βρέθηκες σε μια κατάσταση πλήρους ικανοποίησης και ευδαιμονίας. Βρέθηκες απόλυτα στο εδώ και τώρα. Έχασες το εγώ σου και εναρμονίστηκες με τη φύση. Έζησες μια στιγμή στο παρόν. Αυτό είναι το αίσθημα της χαράς ...
Χαίρομαι πολύ που σε ξαναδιαβάζω φίλε Πλώρη και σε ευχαριστώ πολύ γι αυτό!
Το σχόλιο σου φίλε Δημήτρη, θα μπορούσε να είναι από μόνο του ένα ποίημα. Έχεις ποιητική φλέβα ξέρεις...!
Πολύ όμορφο το κείμενό σου Lamda. θα ήθελα να προσθέσω και στο σχόλιο του Δημήτρη οτι υπάρχουν στιγμές στη ζωή μας που περνάμε φανταστικά βρισκόμενοι σε ένα μέρος και μια παρέα χωρίς προυποθέσεις για να περάσουμε τόσο καλά και όσες φορές και αν προσπαθήσουμε να το ξαναστήσουμε δε μπορούμε. Η ευτυχία είναι κάτι το οποίο δεν έχει συνταγή ή προυποθέσεις. Είναι κάτι ανώτερο. Γι αυτό και είναι ελάχιστη στη ζωή μας. Παρόλλο που θέλουμε να τη θυμηθούμε και να τη ξαναζήσουμε τόσο έντονα.
Γι΄αυτό προτείνω να ξεκινήσουμε από κάτι μικρό και καθημερινό όπως ένας καφές με ένα αγαπημένο πρόσωπο ή έστω όπως έλεγε και ο Λέο Μπουσκάλια στο ασανσέρ ας προσπαθήσουμε να ακουμπήσουμε τους γείτονες και όχι να κολλήσουμε στο τείχο του και να μην αναζητήσουμε οποιαδήποτε επαφή.
Αυτά...
χα-ρά
δύο φθόγγοι με μέγιστο περι-εχόμενο..
χαρά αισθάνομαι κι όταν συνδέομαι με το Όλον..
μέσω ενός Δένδρου, ενός βράχου,ενός ήχου (χα), ή ακόμη μιάς αχτίδας του Ήλιου (Ρά)..
καλησπέρα σας..
Φίλε web star
"Η ευτυχία είναι κάτι το οποίο δεν έχει συνταγή ή προυποθέσεις. Είναι κάτι ανώτερο. Γι αυτό και είναι ελάχιστη στη ζωή μας".
Συμφωνώ απόλυτα με την πρώτη πρόταση άλλά δεν πιστεύω ότι είναι ελάχιστη στη ζωή μας. Βρίσκεται σε κάθε στιγμή της ζωής μας φτάνει να μπορούμε να τη δούμε και αντιληφθούμε! Βρίσκεται κάθε φορά που θα μπορούμε να χαιρόμαστε με τον ήλιο όπως εύστοχα είπε ο φίλος Ευρύνοος, βρίσκεται στο ανσανσέρ όπως είπες. Απλά ο σύγχρονος άνθρωπος συγχέει την ευτυχία, ευδαιμονία, χαρά με τις υλικές απολαύσεις, την επίτευξη στόχων και ικανοποίηση παθών, ενώ στην ουσία είναι κάτι παραπάνω, κάτι ανώτερο όπως ανάφερες.
Την καλησπέρα μου σε όλους αν και καθυστερημένα λόγω φορτου εργασίας.συμφωνω απόλυτα,ναι η χαρά είναι ελάχιστεςστιγμές αρκει να τις αντιληφθούμε και να τις απολαμβάνουμε με την απαιτουμενη ένταση,μέσα απ'το μεγαλείο των ασήμαντων πραγμάτων.Ανπροσθέσουμε τις μικρες ευτυχισμένες στιγμές μας,θα δούμε ότι την χαρά και την ευτυχία δεν χρειάζεται να την κυνηγάμε΄...είναι πλάι μας.Αυτό που νοιωθω τώρα είναι μιαστιγμη ευδαιμονίας χαράς και χαλάρωσης χαρη σε σένα lamda! Σ'ευχαριστώ,να'σαι καλά!!!!!!
Την καλησπέρα μου σε όλους αν και καθυστερημένα λόγω φορτου εργασίας.συμφωνω απόλυτα,ναι η χαρά είναι ελάχιστεςστιγμές αρκει να τις αντιληφθούμε και να τις απολαμβάνουμε με την απαιτουμενη ένταση,μέσα απ'το μεγαλείο των ασήμαντων πραγμάτων.Ανπροσθέσουμε τις μικρες ευτυχισμένες στιγμές μας,θα δούμε ότι την χαρά και την ευτυχία δεν χρειάζεται να την κυνηγάμε΄...είναι πλάι μας.Αυτό που νοιωθω τώρα είναι μιαστιγμη ευδαιμονίας χαράς και χαλάρωσης χαρη σε σένα lamda! Σ'ευχαριστώ,να'σαι καλά!!!!!!
Και εγώ σε ευχαριστώ Ίλυς τους Χρόνου και να είσαι και εσύ καλά. Να ακόμα και αυτή η καλημέρα μας δίνει χαρά!
Δημοσίευση σχολίου