Το πνευματικό μονοπάτι χρειάζεται την ανάληψη ευθύνης για το τι αντιλαμβανόμαστε – την ενοχή του συνανθρώπου μας ή την αθωότητα.
Βλέπουμε την αθωότητα του αδερφού μας όταν αυτό είναι το μόνο που ΘΕΛΟΥΜΕ να δούμε.
Μα θα μου πείτε, οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι.
Ναι, αυτό συμβαίνει γιατί δεν εκφράζουν ακόμα την εσωτερική τους τελειότητα και εξωτερικά.
Το αν θα επιλέξουμε να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στην ενοχή της προσωπικότητάς τους ή στην αθωότητα της ψυχής τους, εξαρτάται από εμάς.
Αυτό που θεωρούμε ανθρώπινη ενοχή δεν είναι παρά ο ανθρώπινος φόβος. Οτιδήποτε το αρνητικό πηγάζει από τον φόβο.
Όταν κάποιος θυμώνει, φοβάται.
Όταν κάποιος είναι αγενής, είναι γιατί φοβάται.
Όταν κάποιος προσπαθεί να χειραγωγεί και να ελέγχει, το κάνει γιατί φοβάται.
Όταν κάποιος είναι σκληρός και άκαρδος, φοβάται.
Και τώρα τα καλά νέα.
Δεν υπάρχει φόβος που να μην τον διαλύει η αγάπη. Δεν υπάρχει αρνητισμός που να μην μεταμορφώνεται από την συγχώρεση.
Όπως το σκοτάδι είναι απλά η απουσία φωτός, έτσι και ο φόβος δεν είναι παρά η απουσία αγάπης.
Αν θέλουμε ν’ απαλλαγούμε από το σκοτάδι, δεν έχουμε παρά να ανάψουμε το φως. Έτσι και όταν θέλουμε ν’ απαλλαγούμε από τον φόβο, δεν μπορούμε να τον πολεμήσουμε, παρά μόνο να τον αντικαταστήσουμε με αγάπη.
Βέβαια, η επιλογή ν’ αγαπάμε δεν είναι πάντα εύκολη.
Το εγώ μας, προβάλλει σθεναρές αντιστάσεις. Αυτές μπορεί να πάρουν πολλές μορφές.
Πολλές φορές θέλουμε να βρούμε το «δίκιο» μας.
Δεν θέλουμε να μας εκμεταλλεύονται και διεκδικούμε τα δικαιώματά μας.
Δεν θέλουμε να αφήσουμε αυτούς που θεωρούμε ότι μας έχουν αδικήσει να τους «περάσει» τόσο ανώδυνα, γιατί θα θεωρηθούμε και κορόιδα.
Όμως, υπάρχουν και άλλα καλά νέα!
Δεν χρειάζεται να παλεύουμε με τον εαυτό μας. Δεν χρειάζεται να κάνουμε κάτι για ν’ απαλλαγούμε από αυτές τις αντιστάσεις.
Δεν είναι καν δική μας δουλειά ν ‘αλλάξουμε την αντίληψή για το πώς βλέπουμε τα πράγματα.
Εδώ έρχεται το Άγιο Πνεύμα.
Η δική μας δουλειά είναι να Του ζητήσουμε να τα’ αλλάξει Αυτό για μας.
Υπάρχουν περιπτώσεις που νιώθουμε πληγωμένοι από κάτι που έκανε κάποιος άλλος. Αλλά αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα, είναι ότι η κλειστή καρδιά κάποιου μας έβαλε σε πειρασμό να κλείσουμε και την δική μας, και είναι η δική μας άρνηση της αγάπης που μας πληγώνει.
Γι αυτό, θαύμα είναι μια αλλαγή στον τρόπο σκέψης μας: η προθυμία να κρατάμε την δική μας καρδιά ανοιχτή, άσχετα με το τι συμβαίνει γύρω μας.
Ένα θαύμα είναι πάντα διαθέσιμο σε κάθε κατάσταση.
«Υπάρχουν μόνο δύο συναισθήματα: η αγάπη και ο φόβος». Μπορούμε να ερμηνεύσουμε τον φόβο σαν μια έκκληση γι αγάπη.
Το εγώ μας, μας συμβουλεύει να προβάλλουμε τον θυμό μας πάνω σε κάποιον άλλο, γιατί έτσι, δήθεν, δεν θα τον αισθανόμαστε πια.
Όμως, όλοι οι νόες βρίσκονται σε σύνδεση και είναι αλληλένδετοι. Δεν είναι ξεχωριστές μονάδες.
Έτσι, λοιπόν, όταν προβάλλουμε τον θυμό μας σε κάποιον συνεχίζουμε να τον νιώθουμε.
Όταν θυμώνουμε με κάποιον, μπορεί για κάποιες στιγμές να νιώθουμε «καλύτερα», αλλά στο τέλος ο φόβος και οι ενοχές επιστρέφουν σ’ εμάς.
Όταν κρίνουμε κάποιον τότε κι εμείς θα κριθούμε, ή τουλάχιστον έτσι θα νιώθουμε.
Βέβαια, η λύση δεν είναι να ρίξουμε λευκό μελάνι πάνω στον θυμό μας και να προσποιηθούμε ότι δεν υπάρχει.
Ό,τι δεν στέκει ψυχολογικά, δεν στέκει και πνευματικά.
Δεν είναι καλό να λέμε «Δεν είμαι θυμωμένη, δεν είμαι θυμωμένη, νιώθω υπέροχα» όταν από μέσα μας βράζουμε.
Το Άγιο Πνεύμα μας λέει: «Μην προσπαθείτε να εξαγνίσετε τον εαυτό σας πριν έρθετε σε μένα. Εγώ είμαι ο εξαγνιστής».
Ας μην προσπαθούμε, λοιπόν, να κρύψουμε τα συναισθήματά μας, σαν να ήταν ανίερα και αξιοκατάκριτα.
Το Άγιο Πνεύμα δεν μας κρίνει για τον θυμό μας, ούτε για τον φόβο μας. Αυτό γνωρίζει Ποιοι είμαστε πραγματικά.
Βρίσκεται εδώ, μόνο και μόνο για να μας βοηθήσει να πάμε πέρα από αυτά. Βρίσκεται εδώ για να μας θυμίσει την πραγματική μας Ταυτότητα.
Πρέπει λοιπόν να έχουμε επίγνωση των συναισθημάτων του εγώ μας, για να μπορέσουμε να τα απελευθερώσουμε και να τα παραδώσουμε στο Άγιο Πνεύμα να τα αντικαταστήσει με θαύματα.
«Αυτός δεν μπορεί να απομακρύνει με το φως Του αυτό που κρατάς κρυμμένο, γιατί δεν θα το έχεις προσφέρει σε Αυτόν και έτσι δεν μπορεί να το πάρει από σένα».
Θα παραβίαζε τον Νόμο της ελεύθερης Βούλησης αν παρέμβαινε να αλλάξει τα νοητικά μας πρότυπα, χωρίς εμείς να Τον καλέσουμε.
Αλλά όταν Του ζητήσουμε να τα’ αλλάξει, τότε το αίτημά μας θα εισακουσθεί. Όταν λοιπόν, είμαστε θυμωμένοι ας λέμε:

-Είμαι θυμωμένη αλλά επιθυμώ να μην είμαι.
Είμαι πρόθυμη να δω αυτή την κατάσταση διαφορετικά.
Άγιο Πνεύμα, Σου ζητώ να εισέλθεις σε αυτή την κατάσταση και να μου την δείξεις από μια άλλη οπτική.
Αμήν.


Εμπνευσμένο από τα ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ και το βιβλίο της Marianne Williamson, "A Return to Love".