Δεν μπορώ ν’ακούσω αυτό που λες, γιατί αυτό που είσαι βροντάει πιο δυνατά

 

Έχεις συναντήσει ανθρώπους που έλεγαν όλα τα σωστά πράγματα, αλλά όταν βρισκόσουν μαζί τους κάτι δε σου πήγαινε καλά; Είναι σαν να υπάρχει ένας ανιχνευτής ραντάρ μέσα μας, που αισθάνεται αυτά που δεν μπορεί να συλλάβει ο νους μας μόνος του. Τι συλλαμβάνει αυτός ο ανιχνευτής; Τη δόνηση αυτού του ανθρώπου που δεν είναι εναρμονισμένη με τα λόγια του. Από την άλλη έχεις βρεθεί ποτέ με ανθρώπους που λένε πολύ λίγα, αλλά πιάνεις τον εαυτό σου να νιώθει ανεξήγητα ευτυχισμένος όταν βρίσκεσαι μαζί τους; Είναι οι άνθρωποι που ελάχιστα ενδιαφέρονται για τις λέξεις. Είναι οι άνθρωποι που έχουν υπερβεί τη διαδικασία της σκέψης και έχουν πλημμυρίσει την καρδιά τους με αγάπη. Είναι οι άνθρωποι που έχουν τελειοποιήσει την τέχνη του Είναι. Είναι οι άνθρωποι που έχουν ανυψώσει τη δόνησή τους.

Τα λόγια έχουν πολύ μικρή σημασία αν η ζωή μας δεν αντανακλά αυτά που λέμε. Ο Άγιος Φραγκίσκος της Ασίζης είπε κάποτε: «Δίδασκε το Ευαγγέλιο και, αν χρειάζεται, χρησιμοποίησε λέξεις». Δηλαδή οι λέξεις που χρησιμοποιούμε είναι δευτερεύουσες σε σχέση με τον τρόπο που ζούμε τη ζωή μας. Πίστεψέ με, δε θέλεις να είσαι ένα κεφάλι που τριγυρνάει μονάχο του, και φιλοσοφεί ασταμάτητα με πανέμορφες λέξεις και ρητά. "Ο ύπνος της λογικής γεννά τέρατα": εικόνες, λέξεις, σκέψεις, είπε ο Γκόγια. Όταν η λογική χωρίζεται από την καρδιά να τη φοβάσαι.

Η καρδιά μου και η καρδιά σου είναι ακόμη κλειστές κι εκεί πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας. Ή για να ακριβολογήσω, δεν είναι ακόμη όσο ανοιχτές θα μπορούσαν να είναι. Διαφορετικά ούτε εγώ θα είχα ανάγκη να γράψω, ούτε εσύ να διαβάσεις τις παραπάνω σκέψεις. Απλώς θα βιώναμε την Αλήθεια μας.  Ας κατεβούμε απ’ το κεφάλι στην καρδιά μας για να ανοίξουμε διάπλατα τα φύλλα της κι ας την αφήσουμε να δονηθεί στις υπέρτατες δονήσεις της ανιδιοτελούς αγάπης. Έτσι θα καταφέρουμε να γλιτώσουμε από τον φόβο και θα συντομεύσουμε τη διαδρομή προς τον προορισμό μας. 

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...