Το ποτάμι της ζωής

Δεν ξέρω αν έχετε προσέξει, πηγαίνοντας κάποια βόλτα, ότι δίπλα στο ποτάμι υπάρχει μια στενόμακρη δεξαμενή. Δεν συνδέεται με το ποτάμι και μάλλον την έχουν σκάψει ψαράδες. Το ποτάμι κυλάει σταθερά, είναι βαθύ και πλατύ, αλλά η δεξαμενή είναι γεμάτη από διάφορα σκουπίδια που επιπλέουν, επειδή δεν συνδέεται με το ποτάμι, ενώ δεν υπάρχουν μέσα της ψάρια. Είναι μια δεξαμενή με λιμνασμένα νερά και το βαθύ ποτάμι την προσπερνάει κυλώντας γρήγορα, γεμάτο ζωή και δύναμη. 

Δεν νομίζετε ότι και οι άνθρωποι είναι έτσι; Σκάβουν μια δεξαμενούλα για τους εαυτούς τους, μακριά από το ορμητικό ρεύμα της ζωής, και μέσα σ’ αυτή λιμνάζουν και πεθαίνουν κι αυτό το λίμνασμα, αυτή τη φθορά, την ονομάζουμε ζωή. Αυτό συμβαίνει επειδή όλοι μας ζητάμε σταθερότητα. Θέλουμε κάποιες επιθυμίες μας να μένουν πάντα ίδιες, θέλουμε όσα μας ευχαριστούν να μην τελειώσουν ποτέ. Σκάβουμε μια μικρή τρύπα και ταμπουρωνόμαστε μέσα της μαζί με την οικογένειά μας, τις φιλοδοξίες μας, τον πολιτισμό μας, τους φόβους μας, τους θεούς μας, τους διάφορους τρόπους λατρείας μας και πεθαίνουμε εκεί μέσα, αφήνοντας τη ζωή να μας προσπερνάει∙ τη ζωή που είναι πρόσκαιρη, που αλλάζει συνεχώς, που είναι τόσο σύντομη, που έχει τεράστιο βάθος, τέτοια εκπληκτική δύναμη και ομορφιά.

Έχετε προσέξει ότι, αν καθίσετε ήσυχα στην όχθη του ποταμού, μπορείτε ν’ ακούσετε το τραγούδι του∙ τον παφλασμό των κυμάτων, τον ήχο που κάνει το νερό καθώς κυλάει; Υπάρχει πάντα μια αίσθηση κίνησης, μιας εκπληκτικής κίνησης, τόσο στην επιφάνεια όσο και στο βυθό. Αλλά στη μικρή δεξαμενή δεν υπάρχει καμία κίνηση, εκεί το νερό λιμνάζει. Κι αν παρατηρήσετε τους περισσότερους από εμάς, θα δείτε ότι αυτό θέλουμε: δεξαμενούλες ύπαρξης με λιμνασμένα νερά μακριά από τη ζωή. Λέμε ότι η “δεξαμενο-ζωή” μας είναι ο μόνος σωστός τρόπος ζωής και επινοούμε φιλοσοφίες για να τον δικαιώσουμε. Έχουμε αναπτύξει κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές και θρησκευτικές θεωρίες για να τον υποστηρίξουμε και δεν θέλουμε να ενοχληθούμε επειδή, βλέπετε, αυτό που κυνηγάμε είναι μια αίσθηση μονιμότητας.

Ξέρετε τί σημαίνει να αναζητάς μονιμότητα; Σημαίνει ότι θέλεις να συνεχίζεται ατελείωτα καθετί το ευχάριστο, ότι θέλεις να τελειώνει όσο πιο γρήγορα γίνεται ό,τι δεν είναι ευχάριστο. Θέλουμε το όνομά μας να γίνει γνωστό και να συνεχίσει να υπάρχει μέσα από την οικογένειά μας, την περιουσία μας. Θέλουμε να υπάρχει μια αίσθηση μονιμότητας στις σχέσεις μας, στις δραστηριότητές μας, που σημαίνει ότι αναζητάμε τη διάρκεια και τη συνέχεια της ζωής στη δεξαμενή με τα στάσιμα νερά. Δεν θέλουμε να γίνονται πραγματικές αλλαγές στη ζωή μας, έτσι έχουμε χτίσει μια κοινωνία που μας εγγυάται τη μονιμότητα της περιουσίας, του ονόματος και της φήμης.

Αλλά, βλέπετε, η ζωή δεν είναι καθόλου έτσι, στη ζωή δεν υπάρχει τίποτα μόνιμο.

Κρισναμούρτι  - "Η αίσθηση της ευτυχίας"

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...