Η απότομη στροφή

 

Η απότομη στροφή στην πορεία σου δε θα σημάνει το τέλος της διαδρομής σου, εκτός αν αρνηθείς να στρίψεις.

Θα προτιμούσες βέβαια ο δρόμος σου να είναι πάντα ευθύς. Σου έχει γίνει συνήθεια να αγανακτείς και να οργίζεσαι με τις απότομες στροφές.  Χωρίς στροφές όμως η οδήγηση χάνει την μαγεία της και γίνεται ανιαρή. Ο οδηγός δεν εξασκεί τις δεξιότητες του και δεν εξελίσσεται. Πολλές φορές μάλιστα κινδυνεύει να κοιμηθεί κατά τη διάρκεια της διαδρομής. Οι στροφές είναι αυτές που τον διατηρούν σε εγρήγορση. Οι δυσκολίες της διαδρομής είναι αυτές που τον οδηγούν στην αφύπνιση. Η ασταμάτητη ροή και η συνεχής αλλαγή, είναι το βασικότερο χαρακτηριστικό του κόσμου αυτού (Ηράκλειτος). Ο πόνος κι η δυστυχία αρχίζουν από τη στιγμή που ο άνθρωπος προσπαθεί να αντισταθεί στην αέναη ροή των πραγμάτων της ζωής, και σε αντίθεση με τη φύση, να δεθεί σε σταθερές, όπως πρόσωπα, ιδέες, υλικά αποκτήματα κλπ που δεν δημιουργούν τίποτε άλλο από την ψευδαίσθηση της μονιμότητας και της ασφάλειας. Αυτή η προσκόλληση στην ιδέα της σταθερής και μόνιμης ύπαρξης, οδηγεί τελικά στην απογοήτευση και τη δυστυχία.

«Από τότε που ο άνεμος μου εναντιώθηκε, έμαθα να σαλπάρω με όλους τους ανέμους» Νίτσε

Η δύναμη της αδράνειας και η αντίσταση στην αλλαγή είναι τελικά οι αιτίες που υποφέρουμε. Τα χτυπήματα της ζωής, πολλές φορές απανωτά, έρχονται για να μας προσφέρουν ένα ισχυρό κίνητρο για να αλλάξουμε. Σε τι κόσμο νομίζεται ότι ζούμε; Σε έναν κόσμο που αργά ή γρήγορα ότι κι αν νομίζουμε πως έχουμε πετύχει θα βιώσουμε έντονα τον πόνο της απώλειας. Ο Ωνάσης μπορεί να πέτυχε τα πάντα αλλά δε συνήλθε ποτέ από το βαρύτατο πλήγμα της απώλειας του γιού του. Ζούμε σε έναν κόσμο που άνθρωποι και υλικά αγαθά μας παρέχονται δανεικά από την ύπαρξη για όσο διάστημα χρησιμεύουν στην εξέλιξή μας και ύστερα επιστρέφουν σ’ αυτήν. Στην ίδια αρχή όπου τελικά κι εμείς θα επιστρέψουμε. Όσοι από μας αισθάνονται ικανοποιημένοι που ζουν στην πραγματική ή φανταστική επάρκεια τους, θα έλθει κάποτε η στιγμή της οδυνηρής διάψευσης των ελπίδων τους, που θα είναι ταυτόχρονα και η καλύτερη ευκαιρία για την έναρξη της εργασίας με τον εαυτό τους.

Γιατί να αλλάξεις όταν οι συνθήκες διαβίωσης σου σε βολεύουν; Γρήγορα θα ξεβολευτείς και πρέπει να είσαι προετοιμασμένος γι’ αυτό. Γιατί να αλλάξεις όταν πείθεις τον εαυτό σου ότι πάντοτε φταίνε οι άλλοι και εσύ είσαι απλώς ένα αθώο θύμα των περιστάσεων; Κάποτε θα αηδιάσεις από τα ψέματα που λες στον εαυτό σου, θα πάψεις να επιρρίπτεις ευθύνες στους άλλους και θα στραφείς στην μόνη αληθινή λύση, που είναι η εσωτερική αλλαγή. Θα χρειαστεί ίσως να βγεις έξω από το δρόμο χίλιες φορές, μέχρι να μάθεις να στρίβεις με άνεση σε κάθε απότομη στροφή που θα βρεθεί στο δρόμο σου για να σε δοκιμάσει. Θα υποφέρεις χωρίς να γνωρίζεις το γιατί. Θα θέλεις να αλλάξεις τους άλλους, μέχρι να συνειδητοποιήσεις κάποτε ότι στην ουσία ο υπεύθυνος της μιζέριας σου είσαι εσύ. Εσύ είσαι ο μόνος τελικά που οφείλεις να αλλάξεις. Αυτή είναι η στιγμή της ωρίμανσης, η αληθινή έξοδος από την παιδική σου ηλικία.

Στην πρώτη απότομη στροφή που θα βρεθεί μπροστά σου, αν δεν είσαι προετοιμασμένος, θα βγεις από το δρόμο. Εκείνη τη στιγμή μπορεί να βρίζεις αυτόν που κατασκεύασε το δρόμο, να βλαστημάς για την ελλιπή σήμανση ή να κλωτσάς το αμάξι σου γιατί δεν κράτησε. Εσύ είσαι ο υπεύθυνος. Δεν ήσουν προετοιμασμένος για να στρίψεις. Άκουσες τους γύρω σου και πίστεψες ότι όλη η διαδρομή θα είναι ευθεία. Η απότομη στροφή μπορεί να είναι μια αποτυχία, μια ασθένεια, μια απώλεια, μια οικονομική κρίση. Οι συνθήκες στη ζωή πολλές φορές δυσκολεύουν υπερβολικά. Τα εμπόδια αυξάνονται, η λύση δε φαίνεται πουθενά και η κατάσταση θυμίζει κόλαση. Πέρνα μέσα από αυτή την κόλαση. Δεν είναι εύκολο λες; Είναι καλό να γνωρίζεις λοιπόν ότι έχεις μονάχα δύο επιλογές. Η παραμένεις μέσα στην κόλαση ή συνεχίζεις να προχωράς με την ελπίδα ότι κάποτε θα βγεις από αυτήν. Συνέχισε να προχωράς! Μάζεψε τις δυνάμεις σου και προχώρα. Ο μόνος τρόπος να βγεις από την κόλαση είναι περνώντας από μέσα της. Αν σταματήσεις θα κολλήσεις για πάντα εκεί.

«Αν προχωράς μέσα στην κόλαση, συνέχισε να προχωράς». Winston Churchill

 

Η στροφή αυτή που έχασες δεν βρέθηκε τυχαία μπροστά σου. Υπάρχει γύρω σου μια ζωοποιός παρουσία (κάποιοι την ονομάζουν Θεό) που προσπαθεί να σε βοηθήσει αλλά εσύ ποτέ δεν ενδιαφέρθηκες γι’ αυτή. Η παρουσία αυτή δεν νοιάζεται γι’ αυτό που νομίζεις ότι θέλεις, αλλά γι’ αυτό που θέλεις πραγματικά. Δεν απαντάει στις επιθυμίες του νου σου, αλλά στις βαθύτερες επιθυμίες της καρδιάς. Μπορείς να συνεχίζεις να κοιτάς το χαλασμένο αμάξι αφήνοντας  την  ψυχολογική κούραση να σε καταβάλει ή να αφήσεις την παρουσία αυτή να πλημμυρίσει το είναι σου και ανακτώντας τις δυνάμεις σου να συνεχίσεις προς τον τελικό προορισμό σου. Η επόμενη απότομη στροφή θα σε βρει πιο έμπειρο, πιο δυνατό, πιο επιδέξιο. Εκεί μπορεί να συναντήσεις άλλους συνοδοιπόρους έξω απ’ το δρόμο και να τους προσφέρεις μια «χείρα βοήθειας».

Η απότομη αυτή στροφή  που βρέθηκε στο δρόμο σου θα σε φέρει τελικά, αν βρεις το κουράγιο να την ακολουθήσεις, πολύ πλησιέστερα στον αληθινό σου εαυτό.  

«Το σημείο-στροφή στη διαδικασία της ωρίμανσης σου είναι όταν ανακαλύπτεις τον πυρήνα της δύναμης μέσα σου που μπορεί να επιζήσει κάθε πόνο.»

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...