Ψάρια τέρατα

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ !!!

Υβρίδια που είναι αποτέλεσμα διασταυρώσεων διαφορετικών ειδών, παραμορφωμένα ψάρια είτε από γενετική επέμβαση, είτε από επιλεκτικές αναπαραγωγές, και ψάρια βαμμένα με διάφορους τρόπους δεν έχουν δουλειά στα ενυδρεία μας!

.
Παπαγαλόψαρο (blood parrot cichlid)

Φωτό: Jenson Goh

.

http://jensongoh.tripod.com/jensonpersonalwebsite/id5.html

Τα παπαγαλόψαρα είναι υβρίδια από Paratheraps synspilus και Amphilophus citrinelum ή A. labiatum χωρίς αυτό να είναι σίγουρο. Σίγουρο όμως είναι ότι αυτά τα υβρίδια είναι βιώσιμα, και ίσως μπορούν και τα ίδια να αναπαραχθούν μεταξύ τους (έχουν αναφερθεί σποραδικά αναπαραγωγές τους). Η επιτυχία που έχουν οφείλεται αφ’ ενός στην κατά κάποιο τρόπο «ανθρώπινη» μορφή τους, αφ’ ετέρου στα έντονα χρώματα τους. Τα ψάρια αυτά έχουν πολύ περιορισμένη ευλυγισία και πτερύγια τοποθετημένα έτσι που δεν τα αφήνουν να κολυμπήσουν όπως ένα φυσιολογικό ψάρι. Το στόμα τους δε είναι πολύ μικρό, σκληρό και παραμορφωμένο. Σε μια συγκατοίκηση με άλλα ψάρια, ακόμα και πολύ μικρότερα, έχουν πάντα σοβαρό μειονέκτημα για να τραφούν, αλλά και γενικότερα σε όλη τους την ζωή «παλεύουν» να επιβιώσουν ακόμα και χωρίς ανταγωνιστές, προσπαθώντας να κολυμπήσουν και να τραφούν φυσιολογικά χωρίς να είναι φτιαγμένα έτσι ώστε να το πετυχαίνουν ακούραστα.

.

Flowerhorn

Φωτό: Corinne Toumi http://burnel.club.fr/Asie.htm

.

Οι «δημιουργοί» του κρατούν μυστική την προέλευση του, που είναι πιθανότατα διασταύρωση μεγάλων ειδών κιχλιδων της Ν. Αμερικής. Πρόκειται για ένα πολύ μεγάλο ψάρι (πάνω από 40 εκ πολλές φορές), πολύχρωμο, με περίεργα σχήματα στο σώμα του και με μεγάλη κύφωση στο μέτωπο των αρσενικών. Δυστυχώς αντίθετα από το παπαγαλόψαρο, το ψάρι αυτό αναπαράγεται αρκετά εύκολα. Οι «δημιουργοί» του μάλιστα συστήνουν στους κατόχους του να έχουν μόνιμα ένα καθρεφτάκι στο ενυδρείο του, ούτως ώστε αυτό να διεγείρεται συνεχώς προσπαθώντας να διώξει το είδωλο του και έτσι να έχει μονίμως λαμπερά χρώματα. Το μόνιμο άγχος του ψαριού που το καθιστά ευάλωτο σε ασθένειες βέβαια, δεν το σκέφτονται. Η όλη δραστηριότητα γύρω από το flowerhorn ειδικά στο διαδίκτυο, έχει πάρει διαστάσεις που καμία σχέση δεν έχουν με την ενυδρειοφιλία. Συλλογές και συλλέκτες ψαριών σε συνθήκες οριακά βιώσιμες με σκοπό διαγωνισμούς για το ποιό είναι ομορφότερο, η ποιο έχει πιο περίεργα σχήματα, ανταλλαγές και αποστολές από τη μια ήπειρο στην άλλη, λες και τα ψάρια ήταν μοντέλα αεροπλάνων ή γραμματόσημα.

.

Αποκαλούμε «ψάρια» αυτά τα δημιούργηματα; Ξέρουμε σε τι συνθήκες ζουν, τι θερμοκρασία, τι παραμέτρους νερού, τι βιότοπους, την στιγμή που δεν μπορεί να υπάρξει τέτοια αναφορά μιας και δεν υπάρχουν στην φύση; Αν θέλαμε να φτιάξουμε ένα ιδανικό περιβάλλον στο ενυδρείο μας για αυτά τα ψάρια, το πιθανότερο θα ήταν να φτιάχναμε ένα μίνι εργαστήριο! Πράγμα που δεν έχει καμία σχέση με την ενυδρειοφιλία, που είναι η (όσο πιστή γίνεται) προσομοίωση ενός μικρού κομματιού της φύσης στα ενυδρεία μας.

Balloons
Φωτό: http://www.asianaquariums.com/molly.htm
Φωτό: Philippe Burnel http://burnel.club.fr/horreur.htm
Balloon molly, balloon apisto, και πολλά άλλα είδη που έγιναν «μπαλόνια». Την δυσμορφία αυτή διακρίνει ατροφική σπονδυλική στήλη, με αποτέλεσμα το ψάρι να έχει το μισό από το κανονικό του μήκος, με υπερυψωμένο και πιο στρογγυλό σώμα. Πέρα από το γεγονός ότι δεν υπάρχει τίποτα το «ωραίο» σε αυτήν την «ποικιλία», το ψάρι έχει μόνιμα προβλήματα κολύμβησης και περιορισμένη ζωή.

.

Βαμμένα ψάρια !

Αρχίζοντας με είδη που «προσφέρονται» για βάψιμο, λόγω της διαφάνειας τους, τα λεγόμενα glassfish, (Kryptopterus bicirrhis, Parambassis ranga) και εξαπλώνοντας τον «καμβά» σε όλα σχεδόν τα είδη που έχουν καλές «επιφάνειες», είδαμε και βλέπουμε στην αγορά ψάρια με φωσφοριζέ ροζ, μπλε, κόκκινα χρώματα σε μέρη του σώματος τους, που πωλούνται με ηχηρά ονόματα όπως disco-fish. Υπάρχουν διάφορες τεχνικές βαψίματος. Η πρώτη είναι το βούτηγμα των ψαριών σε ένα υγρό που καθιστά «ανοιχτά» τα λέπια στο χρώμα, μετά το βούτηγμα τους στην μπογιά, και ένα τρίτο βούτηγμα σε στερεωτικό υγρό, πριν τα ψάρια (όσα επιζήσουν) ξαναγυρίσουν στο νερό τους. Η δεύτερη, πιο «καλλιτεχνική» είναι η έγχυση του χρώματος με σύριγγα σε επιλεγμένα σημεία του σώματος. Και η τελευταία, χάραξη με λέιζερ πάνω στο ψάρι, σχεδίων ή και λέξεων. Τελευταία παραγωγοί στην Ασία παίρνουν παραγγελίες και χαράζουν τα ψάρια με το σχέδιο ή το σύνθημα που τους ζητείται! Και στις τρεις περιπτώσεις, που είναι φοβερά επώδυνες, οι ιστοί υφίστανται βλάβη, η μπογιά που μένει μέσα είναι καρκινογόνα, και η ταλαιπωρία του ψαριού του δημιουργεί στρες και το κάνει ευάλωτο σε πάρα πολλές ασθένειες. Η πλειοψηφία των βαμμένων ψαριών έχει πολύ σύντομο χρόνο ζωής.

.

Φωτό: Karen Gray http://www.practicalfishkeeping.co.uk/

Glow-fish
Φωτό: http://www.glofish.com/
(Kυρίως το είδος Brachydanio rerio), στα οποία, σε επίπεδο εμβρύου προστίθεται ένα γονίδιο από μέδουσα, ή από ένα κοράλλι, για να τους δοθεί ένα πράσινο ή ροζ αντίστοιχα φωσφοριζέ χρώμα.
Aκρωτηριασμένα παπαγαλόψαρα
Φωτό: http://www.practicalfishkeeping.co.uk/
Aκρωτηριασμένα παπαγαλόψαρα, που τους κόβουν όλη την ουρά για να μοιάζουν με… καρδούλα!
Όλες οι παραπάνω δημιουργίες είναι ανήθικες, γιατί τα ψάρια αυτά υποφέρουν κατά τη διαδικασία μεταμόρφωσης τους, αλλά και έχουν περιορισμένη και δύσκολη διάρκεια ζωής λόγω αυτής.
Ένα ψάρι είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα χρωματιστό πράγμα που κολυμπάει. Τα χρώματα, τα σχήματα, και η συμπεριφορά των ψαριών τους έχουν δοθεί από τη φύση για πολλούς λόγους. Τα ψάρια αλλάζουν χρώματα και συμπεριφορά όταν τρέφονται, όταν επιτίθενται ή αμύνονται, όταν αναπαράγονται ή όταν μεγαλώνουν τα μικρά τους.