Αγάπη είναι ο ίδιος ο Θεός και όποιος μένει στην αγάπη, μένει στο Θεό και ο Θεός κατοικεί μέσα στην ψυχή του. (Α΄ Ιωάν. δ΄ 16).. Όποιος έχει αγάπη, δεν έχει φόβο στη ψυχή του, άρα ούτε αγωνία, ούτε άγχος. «φόβος δεν είναι εν τη αγάπη, αλλ’ η τελεία αγάπη έξω διώκει τον φόβο» (Α΄ Ιωάν. δ΄ 18).
Ο άνθρωπος που έχει μίσος είναι εκ του πονηρού βασανίζεται μέρα νύχτα γιατί σκέφτεται τον άνθρωπο που μισεί. Οι αρτηρίες της καρδιάς του συσπώνται και αισθάνεται πόνους στο στήθος, το στομάχι του πετρώνει και αισθάνεται ένα βάρος. Βρίζει τον εχθρό του και αισθάνεται μια προσωρινή ικανοποίηση. Πολλές φορές, μια άγρια χαρά γιατί πέτυχε να τον προσβάλλει και να τον εξουθενήσει.
Ο άνθρωπος που έχει μίσος είναι εκ του πονηρού βασανίζεται μέρα νύχτα γιατί σκέφτεται τον άνθρωπο που μισεί. Οι αρτηρίες της καρδιάς του συσπώνται και αισθάνεται πόνους στο στήθος, το στομάχι του πετρώνει και αισθάνεται ένα βάρος. Βρίζει τον εχθρό του και αισθάνεται μια προσωρινή ικανοποίηση. Πολλές φορές, μια άγρια χαρά γιατί πέτυχε να τον προσβάλλει και να τον εξουθενήσει.
Το μίσος το αντιμετωπίζουμε καθημερινά στην ζωή μας. Το βλέπουμε σε κάθε είδους διεκδικήσεις των ανθρώπων, είτε αυτές είναι για τα ποδοσφαιρικά, για τα κομματικά, για τα θρησκευτικά, για τα κληρονομικά και για κάθε είδους διεκδικήσεις. Πολλοί χρησιμοποιούν τρόπους και λόγια για να παρασύρουν τους άλλους στον φανατισμό και στο μίσος. Αυτό δημιουργεί πάντα άσχημες καταστάσεις που δεν μας ωφελούν, ούτε σαν άτομα, ούτε σαν οικογένειες, ούτε σαν κοινωνικό σύνολο.
Λένε ότι αγάπη και μίσος τέμνονται από μια λεπτή διαχωριστική γραμμή. Το μίσος και η αγάπη είναι δυο συναισθήματα που μπορούν να εναλλάσσονται πολύ εύκολα.
Αλλά γιατί αφού έχουμε αγαπήσει πριν, γιατί μετά να μισήσουμε; Όλα ξεκινούν εγκεφαλικά λένε οι επιστήμονες. Απεικονίσεις εγκεφάλων από ανθρώπους στους οποίους προβλήθηκαν εικόνες ατόμων που μισούσαν αποκάλυψαν δραστηριότητα που εν μέρει πραγματοποιείται στις ίδιες περιοχές που σχετίζονται με την αγάπη, σύμφωνα με τον Σεμίρ Ζέκι και τον Τζον Πολ Ρομάγια, του Κολλεγίου του Λονδίνου.
«Η σχέση αυτή μπορεί να αποδεικνύει το λόγο, που η αγάπη και το μίσος συνδέονται τόσο μεταξύ τους στη ζωή» αναφέρουν οι ερευνητές στη σχετική δημοσίευση.
Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχει ένα μοναδικό μοτίβο δραστηριότητας στον εγκέφαλο σχετικά με το μίσος. Στη μελέτη τους, οι ερευνητές έδειξαν σε 17 άντρες και γυναίκες, εικόνες ατόμων που οι ίδιοι είχαν αναφέρει ότι μισούν, μαζί με τρία ακόμη, οικεία πρόσωπα. Τα μισητά πρόσωπα ήταν όλα πρώην αισθηματικές σχέσεις ή ανταγωνιστές στη δουλειά, εκτός από την περίπτωση ενός διάσημου πολιτικού. Οι εγκεφαλικές απεικονίσεις έδειξαν ακολουθία δραστηριότητας σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου που οι επιστήμονες ονόμασαν «κύκλωμα του μίσους» που ενεργοποιήθηκε όταν τα άτομα είδαν πρόσωπα που απεχθάνονταν. Μάλιστα, το κύκλωμα αυτό ήταν διαφορετικό από αντίστοιχη εγκεφαλική δραστηριότητα που παρατηρείται στον φόβο, την απειλή και τον κίνδυνο. Μία από τις περιοχές που ενεργοποιεί το «κύκλωμα του μίσους» θεωρείται κρίσιμη στην πρόβλεψη των αντιδράσεων άλλων ανθρώπων, στοιχείο που θεωρείται κλειδί όταν κάποιος βρίσκεται αντιμέτωπος με άτομο που μισεί.
Επιπλέον, εγκεφαλική δραστηριότητα παρατηρήθηκε στον πρόσθιο κεντρικό λοβό, περιοχή που ενεργοποιείται όταν οι άνθρωποι βλέπουν ένα αγαπητό πρόσωπο. Οι επιστήμονες έχουν συνδέσει την περιοχή αυτή με επιθετικές συμπεριφορές, ανέφερε ο Ζέκι.
Παράλληλα, υπήρξαν και σημαντικές διαφορές. Mεγάλο μέρος του εγκεφαλικού φλοιού, περιοχής που συνδέεται με την κρίση και την αιτιολογία, απενεργοποιείται με το αίσθημα της αγάπης σε σχέση με το μίσος, ενώ οι επιστήμονες τόνισαν ότι οι ερωτευμένοι άνθρωποι συχνά είναι λιγότερο κριτικοί προς τον σύντροφό τους σε σχέση με κάποιον που μισούν.
Βέβαια η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που υπάρχει εξ΄ αρχής στην ψυχή του Ανθρώπου, φτάνει να μπορέσουμε να την αναδείξουμε υπερνικώντας το ΕΓΩ μας και τα πάθη μας. Από την άλλη μεριά το μίσος σχετίζεται άρρηκτα με το ΕΓΩ! Το πληγωμένο ΕΓΩ είναι αυτό που μας οδηγεί στο να μισήσουμε. Αν πραγματικά αγαπάμε κάτι τότε το ΕΓΩ έχει ήδη ισοπεδωθεί και δεν υπάρχει περίπτωση να μισήσουμε. Και όταν μισούμε κάτι ή κάποιον για κάτι θα πρέπει να ξέρουμε ότι το ίδιο στοιχείο υπάρχει και σε εμάς γιατί όπως είπε και ο Herman Hesse, “ Όταν μισούμε έναν άνθρωπο, τον μισούμε για κάτι που μας θυμίζει τον εαυτό μας. Κάτι που δεν έχουμε κι εμείς μέσα μας, δεν μπορεί ποτέ να μας συγκινήσει.”
Ό συ μισείς, ετέρω μη ποιήσεις. (Από την Αγία Γραφή)
Η μόνη απάντηση στο μίσος είναι η αγάπη. Όλα τα άλλα σε σκοτώνουν. (Γ. Ντυέρ)
Ποτέ μην είστε μικρόψυχοι. Να θυμάστε πάντα, οι άλλοι μπορεί να σας μισούν. Αυτοί που σας μισούν δεν κερδίζουν εκτός κι αν τους μισήσετε κι εσείς. Και μετά αυτοκαταστρέφεστε. (Ρ. Νίξον)
Το σκοτάδι δεν μπορεί να καταπολεμήσει το σκοτάδι. Μόνο το φως μπορεί να το κάνει αυτό. Το μίσος δεν μπορεί να καταπολεμήσει το μίσος. Μόνο η αγάπη μπορεί να το κάνει αυτό. (Μ. Λ. Κίνγκ)
5 σχόλια:
Καλησπέρα Λάμπρο
Η τελευταία παράγραφος αναφέρεται στην πραγματική αγάπη, την αληθινή μας ουσία, τον Θεό μέσα μας, την αγάπη που δεν χρειάζεται αντικείμενο. Όλες οι προηγούμενες παράγραφοι αναφέρονται στην επιφανειακή αγάπη, στην αγάπη όπως έχει καταντήσει σήμερα. Δεν είναι αγάπη αυτή, είναι απλώς η έλξη μεταξύ δύο προσωπικοτήτων, που στο πρώτο πλήγμα του εγωισμού μας γίνεται άπωση.
Φίλε Λάμπρο, θα συμφωνήσω (για χιλιοστή φορά!) με τον Δημήτρη. Οι άνθρωποι που άλλαξαν την "αγάπη" τους σε μίσος, δεν αγάπησαν ποτέ πραγματικά. Αυτό που κακώς ονομάζουν "αγάπη" οι περισσότεροι είναι ένα δυνατό ερωτικό πάθος, μια έλξη και μια επιθυμία κατάκτησης και κυριαρχίας πάνω στον άλλο, ένα συναίσθημα εγωιστικό που οδηγεί συχνά σε σχέσεις εξάρτησης και αρρωστημένες συμπεριφορές. Όταν το αντικείμενο του πόθου τους απογοητεύει ή τους προδίδει, τότε φουσκώνουν τα κύματα του μίσους και ξυπνούν οι σκοτεινές επιθυμίες να βλάψουν και να καταστρέψουν αυτόν ή αυτήν που πριν λίγο "αγαπούσαν" και λάτρευαν.
Μια σοφή κινέζικη παροιμία λέει:
"Δε μπορείς να πετάξεις λάσπη σε κάποιον, χωρίς να λερωθεί το χέρι σου κι ούτε μπορείς να προσφέρεις ένα άνθος, χωρίς να μείνει στο χέρι σου λίγο άρωμα"...
Φίλοι μου Δημήτρη και Φώτη, αυτό ακριβώς!
Το όλο άρθρο διαρθρώνεται ως εξής:
Αρχικά αναφέρω την σχέση αγάπης και μισους όπως την αναφέρει η Χριστιανική Θρησκεία, και μετά αναφέρω το πως τεκμηριώνουν επιστημονικά τη φράση "η αγάπη δεν διαφέρει πολύ από το μίσος" κάποιοι.
Και στη συνέχεια παραθέτω και τεκμηριώνω ότι η αληθινή αγάπη δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το μίσος.
Να είστε καλά!
Καλησπέρα φίλε Λάμπρο.
Είναι μεγάλο πράγμα να μπορούμε να εκφράζουμε αγάπη, αλλά μεγαλύτερο να διατηρούμε την αγάπη μέσα μας ως συνειδητή κατάσταση.Θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω ίσως ως κατάσταση ενεργειακής εφορίας και ικανοποίησης. Πηγάζει από ευγνωμοσύνη για την ύπαρξη μας, την έκφραση και τον σεβασμό για το όλο, αλλά και από ποια πρόοδο έχει κάνει το Εγώ στην πορεία εξέλιξης του προς το Θείο. Να είμαστε ανάλαφροι και χαμογελαστοί και όχι μόνο «αγαπητοί στον κόσμο», να διατηρούμε την παιδικότητά μας και τότε πως μπορεί το μίσος να εναλλάσσεται με την αγάπη? Μου έκανε εντύπωση η πρόταση αυτή Λάμπρο, ακούγεται εντελώς αλλοπρόσαλλο να αγαπάς πρώτα και μετά να μισείς!
Ωραία τοποθέτηση φίλε Βλάχο.
Σε ότι αφορά τη φράση που ανέφερες, αναφέρεται σε μία άποψη που γενικά επικρατεί μεταξύ των ανθρώπων και κυρίως αφορά την επιφανειακή αγάπη, τον ενθουσιασμό αν θέλεις και γενικότερα αισθήματα που σχετίζονται με πάθη και εγωισμούς. Όχι την αληθινή ΑΓΑΠΗ.
Δημοσίευση σχολίου