ΜΥΘΩΔΙΑ: Στίχοι και Ανάλυση (Movement IV - VI)

Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης σχετικά με την ύπαρξη και ανάλυσης των στίχων της "Μυθωδίας" σύμφωνα με τους ΕΧΕΤΛΑΙΟ ΚΑΙ ΠΕΛΑΣΓΟ, παρουσιάζω την ανάλυση των MOVEMENT IV, V και VI.

ΜΟVΕΜΕΝΤ IV

(Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω video με το Movement 4 που να μπορεί να κατέβει στο κείμενο, υπάρχουν όμως το Movement 4 with Lyrics Part 1 και 2 στο Youtube - το παρόν αρχείο είναι μόνο ήχος. Τα άλλα δύο movement είναι και video).

ΑΝΑ ΤΗΝ ΓΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΗΧΩ
ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΤΟΝ ΣΚΟΤΕΙΝΟ
Ω (ΖΕΙ Η ΗΩ) ΝΥΞ ΕΙ (ΠΑΝΤΑ ΖΕΙ)
ΟΤΙ ΕΙΔΑ
ΠΑΝΤΙ ΤΩ ΖΕΙ
ΤΗΝ ΕΙΔΑ
ΑΝΑΖΗΤΑ - ΑΝΑ ΤΗΝ ΓΑ
ΑΝΑΖΗΤΑ
ΑΑΑΑΘΑΑΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ (ΑΝΑΖΗΤΕΙ)
ΜΥΣΤΙΚΑ ΜΙΛΑ
ΚΟΙΤΑ ΝΑ, ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΠΑΛΛΕΤΟ!
ΜΥΥΥΣΤΠΤΙΠΠΚΑΑΑΑ ΑΘΑΝΑΤΟΟΟΟΟΝ ΖΩΗ!

(ΧΟΡΟΣ)
ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΑΡΕΙΕ
ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΑΡΕΙΕ
ΑΝΑΖΗΗΗΗΤΑ ΑΝΑΖΗΗΤΑ
....
ΜΕΝ ΕΙΠΩ, ΟΥΤΩ ΔΕΙ ΠΟΤ' ΕΡΘΩ ΕΔΩ Ω ΑΣΤΡΑΠΗ ΑΝΑ ΤΗΝ ΓΑ, ΘΑ 'ΡΘΕΙ
ΘΑ ΕΡΘΩ,
θα ερθει να ειπω
ζητα το φωσ
εισ τω διι σοφα
υποσχόμενη
οτι θα - ζω παντα εδω ανα την γα
οταν θα ερθει - σίή γα
ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΘΑ 'ΝΑΙ
ΤΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕΙ ΟΤΙ ΗΜΙΝ
ΘΑ 'ΡΘΕΙ
ΘΑ 'ΡΘΕΙ
Ω ΝΑΙ ΘΑ 'ΡΘΕΙ
Ω ΝΑΙ ΘΑ 'ΡΘΕΙ - ΕΔΩ
ΑΝΑ ΤΗΝ, ΤΗΝ ΓΑ ΘΑ 'ΡΘΕΙ

Επεξηγήσεις:
Το Μovement IV αρχίζει με ήχους ανέμου. Γαλαξιακές εικόνες γεμάτες αστέρια από το εξωγήινο σύμπαν πλημμυρίζουν την οθόνη, ενόσω ήχοι άρπας μας οδηγούν σε ένα ταξίδι στο χρόνο. Ο αστερισμός της Ανδρομέδας και της Λύρας, με τα πλούσια χρώματα τους σημαίνουν την εισαγωγή των σοπράνο στην αρχή ενός μηνύματος προς το Δία προσεκτικά συνταγμένο σε κωδική γλώσσα. Η μία εκ των σοπράνο τραγουδώντας, κουνά το κεφάλι της σε μια στροφή κοιτώντας τους θεατές, σα να δείχνει όλο τον κόσμο, λέγοντας «ΑΝΑ ΤΗΝ ΓΑ ΕΙΣ ΤΗΝ ΗΧΩ» (=ανά τον κόσμο, μέσα στην ηχώ), εννοώντας παντού στον κόσμο αυτό που αποκαλούμε Γη, μέσα κάτω από την επιφάνεια, εκεί που όταν φωνάζουμε ακούγεται η ηχώ της φωνής μας, εκεί στα Τάρταρα, «ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΤΟΝ ΣΚΟΤΕΙΝΟ» (=αναζητούν κάποιοι τον Κρόνο1).

Υπενθυμίζουμε εδώ, πως ο Κρόνος, όταν ηττήθηκε από τους Ολύμπιους θεούς φυλακίστηκε στα Τάρταρα. Κάποιοι προσπαθούν να τον βρουν. Το σκοτάδι ζει παντού «Ω (ΖΕΙ) ΝΥΞ ΕΙ (ΠΑΝΤΑ ΖΕΙ)», όμως (λέει η σοπράνο), «ΟΤΙ ΟΙΔΑ (ΖΕΙ Η ΗΩ)» (=αυτό που ξέρω [είναι πως] η Ηώ [=η Αυγή] ζει). Αρα, υπάρχει ακόμη ελπίδα. «ΠΑΝΤΙ ΤΟ ΖΕΙ ΤΗΝ ΕΙΔΑ» (=Παντού αυτό ζει, την είδα).

Η χρήση του άρθρου ΤΟ σε μια τέτοια φράση, φαντάζει εντελώς παράλογη, αφού δεν καταλήγει σε κανένα νόημα. Κι όμως! Αν θεωρήσουμε πως οι Έλληνες θεοί, δεν ήταν τίποτε άλλο από ανθρώπους που είχαν ξεπεράσει τα δεινά της ζωής, και χρησιμοποιώντας την «άγνωστη» στο ευρύ κοινό τότε τεχνολογία, μπορούσαν να κάνουν αυτά που στη λαϊκή μας παράδοση έμειναν γνωστά ως θαύματα, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε, πως ακόμη και η Αυγή, θα ερχόταν μετά τη Νύχτα πάνω σε ένα άρμα, με το οποίο θα έχυνε άπλετο φως στη Γη, πριν εμφανιστεί και το άρμα του θεού Ήλιου, για να φωτίσει τον κόσμο. Τότε, το άρθρο ΤΟ αποκτά σημασία, καθώς αναφέρεται στο ΑΡΜΑ της Αυγούς, και η αντωνυμία ΤΗΝ (ΕΙΔΑ), να αναφέρεται στη θεότητα. Τι κάνει, όμως, η Ηώ εδώ;

«ΑΝΑΖΗΤΑ - ΑΝΑ ΤΗΝ ΓΑ», «ΑΝΑΖΗΤΑ», «ΑΑΑΑΘΑΑΑΝΑΤΟΝ ΖΩΗ (ΑΝΑΖΗΤΕΙ)» (=αναζητά σε όλη τη Γη, [να βρει] Αθάνατη ζωή). «ΜΥΣΤΙΚΑ ΜΙΛΑ» (=Μιλάει [η Ηώ] μυστικά). «ΖΗΤΩ» (=κραυγή χαράς, που συμπληρώνεται παράλληλα με την υπόδειξη «ΚΟΙΤΑ ΝΑ, ΠΑΝΤΟΥ ΝΑ ΠΑΛΛΕΤΩ» (-Κοίτα, να όλη η πλάση το φανερώνει αυτό που λαμβάνει χώρα), κι αμέσως ο Χορός σηκώνει το δεξί του χέρι και δείχνει στους θεατές τον κόσμο. Κάτι γίνεται, ήδη, αυτή τη στιγμή. «ΜΥΥΥΣΤΙΙΤΙΙΙΙΙΚΑΑΑΑ ΑΘΑΝΑΤΟΟΟΟΟΝ ΖΩΗ» (Μυστικά για την αθάνατη ζωή [λέει η Ηώ]).

Ο Χορός τότε απαντά «ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΑΡΕΙΕ» εις διπλούν, με το χέρι στην καρδιά, σα να δηλώνει τη σοβαρότητα και την αλήθεια των λεγόμενων. Η Ηώ περιμένει έναν Άρειο, προφανώς να έρθει. Αν η προσφώνηση ΑΡΕΙΕ, απλά δηλώνει την καταγωγή, τότε κάποιος κατοικεί στον πλανήτη ΑΡΗ, για τον οποίο γίνεται και η Μυθωδία. Αν, όμως, δηλοί μια ιδιότητα υπεροχής, τότε θα μπορούσε αυτός ο Κάποιος που έρχεται να είναι οποιοσδήποτε. Η Ηώ συνεχίζει ακόμη να «ΑΝΑΖΗΤΑ».

«ΜΕΝ ΕΙΠΩ, ΟΥΤΩ ΔΕΙ ΠΟΤ' ΕΡΘΩ ΕΔΩ Ω ΑΣΤΡΑΠΗ» (=θα πω μεν κάτι, αλλά [ότι πω] δεν πρέπει ποτέ να [ακουστεί; φανερωθεί;]). Η έλλειψη του ρήματος δηλώνεται παρακάτω. Είναι εμφανής η συντακτική σχέση των δυο φράσεων. «ΜΕΝ ΕΙΠΩ» ως κύρια πρόταση, που εξαρτά την επόμενη «ΟΥΤΩ ΔΕΙ ΠΟΤ' ΕΡΘΩ ΕΔΩ Ω ΑΣΤΡΑΠΗ». Κάποια άφιξη επισημαίνεται, ενός προσώπου, που θα έρθει ως αστραπή (γρήγορα ίσως, ή πολύ φωτεινά;) σε όλη τη Γη «ΑΝΑ ΤΗΝ ΓΑ, ΘΑ 'ΡΘΕΙ». Ποιος ή μάλλον, ΠΟΙΑ θα έρθει;

«ΘΑ ΕΡΘΩ» (=θα έρθω [λέει η Ηώ-μεταφέρει τα λόγια της]), «ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΝΑ ΕΙΠΩ» συνεχίζει η Ηώ (να πω [θέλω} πως θα έρθει)!. Ζητά να βρεί το Φώς, στη σοφία του Δία «ΖΗΤΑ ΤΟ ΦΩΣ, ΕΙΣ ΤΩ ΔΙΙ ΣΟΦΑ», κι υπόσχεται πως θα ζει για πάντα εδώ στη Γη, όταν με το καλό έρθει, «ΥΠΟΣΧΟΜΕΝΗ ΟΤΙ ΟΑ - ΖΩ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΑΝΑ ΤΗΝ ΓΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΡΘΕΙ».

«ΣΤΗ ΓΑ ΔΙΠΛΑ ΜΑΣ ΘΑ 'ΝΑΙ» (=Στη διάρκεια της παραμονής της στη Γη θα είναι δίπλα μας, με το μέρος μας, για να μας πει, πως [για/σε] σας θα έρθει) - «ΤΙ ΜΑΣ ΕΙΠΕΙΝ ΟΤΙ ΥΜΙΝ ΘΑ 'ΡΘΕΙ». Το ΥΜΙΝ λανθασμένα έγραψε ο φίλος Εχετλαίος με «Η» γιατί αν ήταν να γραφτεί με «Η» θα ήταν απλά ένας πλεονασμός στη ροή του λόγου. Με «Υ» όμως, αλλάζει το πρόσωπο αναφοράς, και βγαίνει γενικότερα νόημα από τα λεγόμενα. «ΘΑ 'ΡΘΕΙ Ω ΝΑΙ ΘΑ 'ΡΘΕΙ» Επιφωνήματα ευτυχίας προφέρονται, που επικυρώνουν την επικείμενη άφιξη. «Ω ΝΑΙ ΘΑ 'ΡΘΕΙ - ΕΔΩ ΑΝΑ ΤΗΝ, ΤΗΝ ΓΑ ΘΑ 'ΡΘΕΙ» θα έρθει εδώ, σε όλη τη Γη.

Το Movement θα κλείσει με συνοδεία διαφόρων ήχων. Ο «θόρυβος» που παράγεται από τα τύμπανα, σε συνδυασμό με τις υπόκοφες φωνές του Χορού, υποδηλώνει τη σημασία του μηνύματος. Όλα μεταφέρονται ηχητικά σε σιγανούς τόνους, για να κρατηθούν μυστικά. Μετά από μερικές φωνητικές κορώνες, όλοι οι τραγουδιστές, σα να πέφτουν σε «χειμερία νάρκη», ρίχνουν απότομα τους τόνους, αφήνοντας με σιγανή φωνή να μεταφέρεται στο σύμπαν το μήνυμα. Οι τυμπανοκρουσίες, όμως που σταδιακά αυξάνουν και σε έκταση και σε θόρυβο, ίσως είναι κάλυψη για την άφιξη. Προκαλείται θόρυβος, για να μην ακουστεί πότε, που και ποιοι έρχονται. Εικόνες του κόκκινου πλανήτη προβάλλονται στους θεατές, ενόσω ο Χορός σηκώνει τα χέρια του ψηλά σε στάση ικεσίας, κοιτώντας ψηλά στον ουρανό. Το ίδιο κάνουν και οι βασικοί συντελεστές της παράστασης.

Παρατηρήστε την εικόνα ενός άνδρα, με το βλέμμα ψηλά στον ουρανό. Ο φωτισμός του χώρου αλλάζει και «μαυρίζει» αστραπιαία, σα να κατεβαίνει κάτι από ψηλά που ρίχνει τη σκιά του στο χώρο, ενώ δευτερόλεπτα μετά ο μαέστρος φωνάζει σε όλους τους συντελεστές, στα αγγλικά, χωρίς όμως να ακούγεται η φωνή του στους θεατές, γινόμενος, ωστόσο καθαρά ορατός στο Χορό “COME ON THIS IS WHAT WE ARE WAITING FOR”. (=ελάτε, αυτό ήταν που περιμέναμε), κι ο Χορός αυξάνει αυτόματα την κραυγή-ένταση της ικεσίας του προς το θείο και σταματά. Ο Δίσκος της Φαιστού σχηματίζεται από τα λέιζερ γύρω από το Ολύμπειο περικλείοντας στο εσωτερικό του τμήμα ολόκληρο τον αρχαίο ναό, ενώ στο κέντρο του δίσκου εμφανίζεται ο κόκκινος πλανήτης. Το Movement «κλείνει» επίσημα εδώ, ωστόσο το χειροκρότημα του κοινού - που έχει εντωμεταξύ ενθουσιαστεί από την παράσταση - διαρκεί για πολύ περισσότερο.

Ακόμη, όμως και τώρα, παρά την εμφανή χαρά κι ικανοποίηση των θεατών, ο συνθέτης φανερά μετρημένος απλά υποκλίνεται, χωρίς ίχνος έκφρασης προσωπικής ικανοποίησης, ενόσω το κοινό συνεχίζει να χειροκροτά, και οι δυο σοπράνο έχουν στρέψει το βλέμμα τους προς τον ουρανό, αναζητώντας σημάδια <σήμα-δια>, <σήματα από το Δία>! Κι ενώ, οι περισσότεροι, απλά θα καταλάβαιναν πως το χειροκρότημα είναι απλά το μέσο έκφρασης των συναισθημάτων του κοινού σε αυτή τη χρονική στιγμή, ο συνεχής κρότος που παράγεται από τις τόσες παλάμες στο χώρο, συνεχίζει να παράγει «θόρυβο». Με λίγα λόγια...ο θόρυβος που έκανε η ορχήστρα, τώρα έμμεσα παράγεται από το κοινό.

MOVEMENT V

ΑΡΗ ΩΣ ΦΩΤΕΙ ΘΑ..
ΠΡΟΣΜΟΝΕΙ ΝΑ...



(ΧΟΡΟΣ)
ΔΙΑ ΘΕΕ ΕΛΑ ΕΔΩ
ΕΦΙΧΘΕΙ Η ΗΩ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑ
ΑΡΗ ΩΣ ΦΩ-(ΧΟΡΟΣ:ΗΡΘΕ)-ΤΕΙ ΕΔΩ



(ΧΟΡΟΣ)


ΕΛΛΑΔΑ ΜΗΝ
ΑΡΗ ΩΣ ΑΕΙ ΠΝΟΥ ΚΑΤΕΒΑ



(ΧΟΡΟΣ)
ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΘΕΑΜΕΝΕ
Η ΜΗΤΕΡΑ



(ΧΟΡΟΣ)
ΟΥ ΣΥ ΘΑ ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕ ΕΔΩ
(ΧΟΡΟΣ:ΜΗ ΣΥ ΝΑ ΕΣΣΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ) ΜΗ ΔΕΙ ΝΥΧΤΑ ΟΥΤΕ ΕΔΩ



(ΧΟΡΟΣ)
ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΩΡΑ ΕΔΩ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΟΥ ΣΥ ΜΕΝ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΓΩ ΕΦΙΧΘΕΙ ΕΔΩ!



(ΧΟΡΟΣ)
ΜΕΝ ΔΕ ΕΥ ΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΕΝ ΣΕ ΕΥ ΔΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΤΩΡΑ ΕΥ ΖΗΤΑΩ
ΠΑΤΡΙΔΑ



(ΧΟΡΟΣ)
ΘΕΑΜΕΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΕΛΑ ΔΙΑ - ΤΩΡΑ ΤΩΡΑ ΔΙΑ
ΕΛΑ ΔΙΑ - ΕΔΩ
ΕΛΑ ΔΙΑ - ΕΔΩ ΤΩΡΑ ΔΙΑ - ΕΔΩ

ΕΛΑ ΔΙΑ -
ΕΔΩ
ΤΩΡΑ ΔΙΑ
-ΕΔΩ
ΕΛΑ ΔΙΑ -
ΕΔΩ
ΤΩΡΑ ΔΙΑ
-ΕΔΩ
ΤΩΡΑ

ΔΙΑ - ΑΕΙ

ΕΛΑ

ΔΙΑ - ΑΕΙ

ΕΛΑ

ΔΙΑ - ΑΕΙ

ΕΛΑ

ΔΙΑ - ΑΕΙ

ΕΛΑ

ΔΙΑ - ΑΕΙ


Επεξηγήσεις:
Μετά το πέρας του μηνύματος, ακολουθούν δύο διαφορετικά Movement. Το πρώτο νια τη μια μόνο σοπράνο, το δεύτερο μόνο για τη δεύτερη. Πολλοί θα σκεφτούν πως ο συνθέτης θέλησε να δώσει τη δυνατότητα σε κάθε μια προσωπικά να ξεδιπλώσει το ταλέντο της, «γράφοντας» ένα «κομμάτι» της συμφωνίας ειδικά για τη κάθε μια. Κάνοντας, όμως μια προσεκτικότερη ανάλυση στο έργο, θα «δούμε», πως αυτά τα δύο Movement., δεν υμνούν τον Δία, όπως γινόταν ως τώρα, αλλά αναφέρονται στον ΑΡΗ και σε έναν από τους δορυφόρους του, το ΔΕΙΜΟ. Αν αναγραμματίσουμε το όνομα του ΑΡΗ, γίνεται ΑΡΕ / ΡΕΑ, που δηλοί τη ΜΗΤΕΡΑ. Ας ξεκινήσουμε όμως με το Movement..



«ΑΡΗ ΩΣ ΦΩΤΕΙ ΘΑ». (=Αρη ως φως θα [έρθεις;]) «ΠΡΟΣΜΟΝΕΙ ΝΑ» (=Προσμένει να [έρθεις]). Ποια «αφήσαμε» να περιμένει την άφιξη; Την Ηώ, που κι αυτή με τη σειρά της περιμένει μια ακόμη θηλυκή θεότητα να έρθει...αυτή που υποσχέθηκε να μείνει για πάντα στη Γη. Μυκηναϊκές φιγούρες εμφανίζονται στην οθόνη.



Ο Χορός μιλάει... «ΔΙΑ ΘΕΕ ΕΛΑ ΕΔΩ, ΕΦΙΧΘΕΙ Η ΗΩ ΜΕ ΤΩ ΔΙΑ» (=θεέ Δία, έλα εδώ, η Ηώ [ήδη] έφτασε με το Δία {ε;}). Μα πως είναι δυνατόν η Ηώ να έχει ήδη φτάσει με το Δία, και ο Χορός να παρακαλάει τον ίδιο το Θεό να έρθει. Μήπως ο 2ος ΔΙΑΣ, με τον οποίο κατέφθασε κι η Ηώ, δεν είναι ο Θεός, αλλά ένα ΑΡΜΑ (του Θεού); Κάτι, φάνηκε να κατέβηκε στο προηγούμενο Movement. Ο Χορός αναρωτιέται ξάφνου αν ήρθε κάτι, ενώ σημαίνει στον Αρη να έρθει ως «ΦΩΤΕΙ ΕΔΩ», ενώ το Ολύμπειο «βάφεται» στο χρυσό φως.



«ΕΛΛΑΔΑ ΜΗΝΗ2*» (=Ελλάδα Σελήνη) φωνάζει ο Χορός. «ΑΡΗ ΩΣ ΑΕΙ ΠΝΟΥ ΚΑΤΕΒΑ» (=Αρη όπως πάντα, σαν αγέρας φύσα, [και] κατέβα). «ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΘΕΑΜΕΝΕ» αναρωτιέται κιόλας. (=Μήπως ήρθες κιόλας εσύ, που έχεις γίνει ορατός στο παρελθόν;)



Η ΜΗΤΕΡΑ δηλώνει η σοπράνο. Κάποια ήρθε. Η μητέρα είναι. Κι ο Χορός απαντά «ΟΥ ΣΥ ΘΑ ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕ ΕΔΩ» (=Ούτε εσύ θα μείνεις κι απόψε εδώ!)
«ΜΗ ΣΥ ΝΑ ΕΣΣΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΜΗ ΔΕΙ ΝΥΧΤΑ ΟΥΤΕ ΕΔΩ» (=Μήτε εσύ να περάσεις από εδώ, ούτε πρέπει να νυχτωθείς εδώ) «ΜΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΩΡΑ ΕΔΩ» (=μήπως είσαι τώρα εδώ;), αναρωτιέται ο Χορός. «ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΟΥ ΣΥ ΜΕΝ ΕΔΩ» (=Ούτε κι εσύ να είσαι εδώ!) συμπληρώνει.



«ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΓΩ ΕΦΙΧΘΕΙ ΕΔΩ» (=Με την ΑΡΓΩ έφτασε εδώ!). Τώρα μαθαίνουμε, πως ακόμη ένα άρμα μετέφερε τη ΜΗΤΕΡΑ εδώ, που ονομάζεται Αργώ.
«ΜΕΝ ΔΕ ΕΥ ΣΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ» =[Και το Καλό (=δικαιοσύνη) σε σένα στο κόσμο (έφερε)] «ΜΕΝ ΣΕ ΕΥ ΔΕ ΤΟ ΛΟΓΟ» = (έφερε) όμως σε σένα και το Καλό της Λογικής (του Ορθού Λόγου) «ΤΩΡΑ ΕΥ ΖΗΤΑΩ» (=Τώρα Καλό (πάλι) ζητάω) ΠΑΤΡΙΔΑ προφέρει η σοπράνο. (=για την πατρίδα!)



Η αοιδός τονίζει την άφιξη της Μητέρας, κι ο Χορός συγκαταβατικά με σιγανό τόνο στη φωνή του προστάζει να μην μείνει η Μητέρα εδώ τώρα. Ούτε να περάσει (να εμφανιστεί) από εδώ πρέπει, ούτε να περάσει τη νύχτα της εδώ. Πρέπει επομένως να κρυφτεί. Δεν ήρθε ακόμη η στιγμή της εμφάνισης της. Μπορεί ως Μητέρα να έφερε με την παρουσία της τη Λογική και τη Δικαιοσύνη, αλλά και τώρα, για να έχει καλό σκοπό ο ερχομός της, για την Πατρίδα, δε πρέπει να μείνει εδώ.



«ΘΕΑΜΕΝ ΣΥΝΕΧΩΣ» (=Παρατηρούσαμε συνέχεια) συμπληρώνει ο Χορός. Ο Χορός φαίνεται να γνωρίζει τα τεκταινόμενα στη Γη, και γι αυτό καλεί τους θεούς, αλλά τους προειδοποιεί κιόλας να κρυφτούν, γιατί δεν έφτασε ακόμη η ώρα. Και συνεχίζει με προστακτικό τόνο την επίκληση του Διός, με εναλλαγές. Μια η σοπράνο λέει ΕΛΑ ΔΙΑ, μια ο Χορός απαντά ΤΩΡΑ. Ο ΖΕΥΣ πρέπει να έρθει εδώ, και να μείνει για πάντα. Και με το παρόν Movement., ολοκληρώνεται η επίκληση στο Δία. Η συχνή εναλλαγή των εκφράσεων και η συνεχής επανάληψη των «ΕΛΑ ΔΙΑ» κι «ΕΔΩ ΤΩΡΑ» φανερώνει την επιθυμία των εκφραστών για την άμεση εμφάνιση του θεού.



Σηιιείωση:
Ως τώρα, από το ξεκίνημα της συμφωνίας είδαμε τους συντελεστές μέσα σε ένα ιδιαίτερο κλίμα μουσικής σε συνδυασμό με ελληνικά δημιουργήματα (ανάλματα, εικόνες, σύμβολα) να κάνουν μια επίκληση προς το ΔΙΑ, και συγκεκριμένα να εξιστορούν μέσα σε λίγα λεπτά όλο το φάσμα της ελληνικής διαχρονικής ιστορίας, από τότε που υπήρξε ο άνθρωπος στη Γη, ως και τώρα. Θα έλεγε κανείς πως αυτό το «εισαγωγικό» τμήμα της Μυθωδίας ήταν κάτι σαν ένα παραμύθι, μια καλώς ειπωμένη ιστορία, με στοιχεία που όλοι μας έχουν λίγο πολύ ακούσει, είτε από τις παραδόσεις του πολιτισμού μας, είτε διαβάζοντας τη Μυθολογία μας.



MOVEMENT VI

ΩΩΩΩ
ΔΕΙΜΟ ΑΡΜΑ
ΔΕΙΜΟ
ΔΕΙΜΟ
ΚΑΤΕΒΑ ΑΡΜΑ
Ω ΔΕΙΜΟ ΕΛΑ ΕΔΩ
ΕΛΑ ΕΔΩ
ΔΕΙΜΟ ΑΡΜ' ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ
ΕΛΑ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ
Ω ΔΕΙΜΟ ΕΛΑ ΕΔΩ ΤΑΧΥ

(ΧΟΡΟΣ)
ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΕΣΥ ΠΑΝΘ' ΩΡΑ
ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΚΕΙ ΤΗΝ ΩΡΑ
ΕΛΑ ΕΔΩ
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΕΔΩ ΠΑΝΤΙ ΘΑ ΖΕΙ ΠΑΝΤΙ ΘΑΡΡΩ ΒΑΛΕ ΠΛΩΡΗ ΤΗ ΓΑ



(ΧΟΡΟΣ)
ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΕΣΥ ΠΑΝΘ' ΟΡΑ
ΟΤΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΚΕΙ ΤΗΝ ΩΡΑ
ΔΕΙΜΟ ΑΕΙ ΝΑ 'ΡΘΕΙ



Επεξηγήσεις:
Μετά το πέρας του μηνύματος προς τον ΑΡΗ, ακολουθεί το δεύτερο Movement που δεν απευθύνεται στο Δία, αλλά σε έναν από τους Δορυφόρους του ΑΡΗ, τον ΔΕΙΜΟ. Ο φωτισμός του Ολυμπείου από κόκκινος του φωτός μετατρέπεται σε σκοτάδι. Μόνο τα αστέρια φέγγουν. Η αοιδός τραγουδά...



«ΔΕΙΜΟ ΑΡΜΑ»
«ΔΕΙΜΟ» εις διπλούν.
«ΚΑΤΕΒΑ ΑΡΜΑ»
«Ω ΔΕΙΜΟ ΕΛΑ ΕΔΩ»
«ΕΛΑ ΕΔΩ»
«ΔΕΙΜΟ ΑΡΜ' ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ»
«ΕΛΑ ΕΔΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ»
«Ω ΔΕΙΜΟ ΕΛΑ ΕΔΩ ΤΑΧΥ»



Κι ο Χορός λέει...
«ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΕΣΥ ΠΑΝΟ ΩΡΑ» (=διότι εκεί εσύ τα πάντα βλέπεις)
«ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΚΕΙ ΤΗΝ ΩΡΑ» (=διότι έχεις την ώρα επέμβασης)
«ΕΛΑ ΕΔΩ» Η κλήση του Δείμου συνεχίζεται με επαναλήψεις. Τον καλεί να επιστρέψει για πάντα στη Γη, κι ελπίζει να παραμείνει στη Γη νια πάντα, κι ο Χορός συμπληρώνει πως ο Δείμος τα βλέπει όλα.
«ΔΕΙΜΟ ΑΕΙ ΝΑ 'ΡΘΕΙ» (=Δείμο, νια πάντα να έρθεις!)





1 Μυθολογικά, ο Κρόνος σχετίζεται με το σκοτάδι. Δε ξέρω αν εννοείται κάποιος Γιαχβέ εδώ, αλλά μάλλον όχι, γιατί σε όλο το έρνο δεν έχουμε κάποια σχετική νύξη.


2 Κάποιοι ερμήνευσαν το ΜΗΝΗ ως ΜΗΝ. Η λέξη ΜΗΝΗ ωστόσο, είναι καθαρά αρχαία ελληνική. Δηλώνει το φεγγάρι μας.