ΝΑΙ ! Επιτέλους ενδίδω!

Μα αν αναζητάς, όπως λες, την εσωτερική γαλήνη θα πρέπει να μάθεις να επιλέγεις τις σκέψεις σου ακριβώς όπως επιλέγεις τα ρούχα σου κάθε μέρα. Αυτή είναι μια ικανότητα που καλλιεργείς σιγά - σιγά, με πολύ υπομονή και επιμονή. Αν θέλεις να ελέγχεις τη ζωή σου θα πρέπει να δουλέψεις  για αρκετό χρόνο με το μυαλό σου, γιατί αυτό είναι που πρέπει πρώτα να μάθεις να ελέγχεις. Αν δε γίνεις αφέντης των σκέψεών σου, θα παραμείνεις σκλάβος για πάντα.  Βρες ένα ήσυχο μέρος, κάθισε, και μη σηκωθείς αν πρώτα δε καταλαγιάσουν οι σκέψεις σου, αν δεν ησυχάσει ο νους σου.  Γιατί δεν το κάνεις άραγε μέχρι σήμερα;  Μετά στοχάσου πάνω σ’ αυτά που δε σ’ αφήνουν να βρεις την εσωτερική γαλήνη χωρίς να κρίνεις τον εαυτό σου. Α π ο δ έ ξ ο υ αυτό που είσαι τώρα, γιατί αυτό που είσαι τώρα, δεν είναι αυτό που πραγματικά είσαι. Προσπάθησε για μια φορά να πεις  -Ν Α Ι-  σ’ αυτό που είσαι και σ’ αυτό που συμβαίνει ΤΩΡΑ. 

Αν καταφέρεις  μια φορά να πεις ένα αληθινό «ΝΑΙ» στη στιγμή, χωρίς ενδοιασμούς, χωρίς επιλογές, τότε αυτή η κατάφαση, αυτό το μικρό άνοιγμα, μπορεί να πάρει τη μορφή ντόμινο. Μπορεί να ξεσπάσει σε μια αλυσίδα καταφάσεων που δεν έχει όρια. Αν καταφέρεις να πεις ένα αληθινό «ναι» σε μια στιγμή είναι σαν να λες «ναι» σε ολόκληρη την ύπαρξη. Είναι σαν να λες ναι στην Αιωνιότητα.

Στην πραγματικότητα υπάρχει μόνο μια στιγμή, το ΤΩΡΑ, και είναι η ίδια η Αιωνιότητα. Είναι η κάθε στιγμή, μέσα στην οποία ο Θεός, σου θέτει πάντα την ίδια ερώτηση:

«Θέλεις να πας στον παράδεισο ;

Θέλεις να γίνεις ένα με την αιωνιότητα;»

Κι όλοι επαναλαμβάνουμε την ίδια απάντηση κάθε φορά, κάθε σ τ ι γ μ ή:

Όχι ευχαριστώ, όχι ακόμα…

Όχι ευχαριστώ, όχι ακόμα…

Όχι ευχαριστώ , όχι ακόμα…

Όχι ευχαριστώ , όχι ακόμα…

Κι έτσι γεννιέται ο χρόνος που δεν είναι παρά αυτή η συνεχόμενη άρνηση στην πρόσκληση του Θεού. Στην ουσία η ά ρ ν η σ η  της Μ Ι Α Σ και ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ στιγμής μέσα στην οποία βρισκόμαστε πάντα.

Αυτή είναι η ιστορία της ζωής του καθενός μας. Πίσω απ’ όλες τις διαφορές μας κρύβεται η ίδια πάντα ιστορία. Είναι η ιστορία της αργής μετακίνησης από το όχι στο ναι. Όλη η ζωή μας είναι ένα «όχι ακόμη, ευχαριστώ». Μέχρι να φτάσουμε στο τέλος, στο λιμάνι, στην ΙΘΑΚΗ και να πούμε: 

ΝΑΙ, επιτέλους ενδίδω,

ΝΑΙ αποδέχομαι,

ΝΑΙ ασπάζομαι,

ΝΑΙ, ΓΕΝΗΘΗΤΩ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΣΟΥ!

Αυτό είναι το ταξίδι μας. Ίσως τελικά ο προορισμός μας να είναι προαποφασισμένος. Ίσως τελικά, όλοι μας αργά ή γρήγορα να φτάσουμε σ’ αυτό το πολυπόθητο ΝΑΙ! 

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...