Ο ανάπηρος βασιλιάς

Ήταν κάποτε ένας βασιλιάς που είχε ένα μάτι και ένα πόδι.

Ζήτησε από όλους τους ζωγράφους του βασιλείου του να ζωγραφίσουν ένα όμορφο πορτρέτο του. Κανένας δεν τα κατάφερε. Πώς να ζωγραφίσεις όμορφο έναν άνθρωπο όταν του λείπει ένα μάτι κι ένα πόδι;

Τελικά ήλθε ένας ζωγράφος από άλλη περιοχή και ζωγράφισε μια εικόνα που εξέπληξε τους πάντες.

Ζωγράφισε τον βασιλιά να στοχεύει με το τόξο του έχοντας το ένα μάτι κλειστό και το ένα πόδι λυγισμένο.

Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι όλοι μας μπορούμε να ζωγραφίσουμε αντίστοιχες εικόνες για τους συνοδοιπόρους μας – κρύβοντας τις αδυναμίες τους και φωτίζοντας τα δυνατά τους σημεία.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...