“Σύντομα θα πεθάνεις, κι ακόμα δεν έγινες απλός και
φυσικός και ατάραχος· ούτε ελευθερώθηκες από το φόβο ότι θα σε βλάψει κάτι έξω
από σένα· κι ούτε είσαι πονετικός με όλους· κι ακόμη δε λες να καταλάβεις ότι η
σοφία σημαίνει δίκαιες πράξεις.”
Μάρκος Αυρήλιος
Αν ένας άνθρωπος καυχιέται ότι δουλεύει πάνω στον
εαυτό του, αλλά δεν παρουσιάζει καμία αλλαγή, εάν το «εγώ» του παραμένει το
ίδιο σκληρό και άκαμπτο, εάν η σχέση του με τους άλλους παραμένει η ίδια, εάν
δεν αναβλύζει άκοπα αγάπη απ’ την καρδιά του, εάν δεν υπάρχει απλότητα και φυσικότητα
στις πράξεις του, εάν δε βιώνει γαλήνη και ηρεμία, τότε ο άνθρωπος αυτός αποδεικνύει
ότι δεν έχει αλλάξει. Και αν δεν έχει αλλάξει τότε είναι φανερό ότι δεν
δουλεύει σωστά πάνω στον εαυτό του. Απλώς σπαταλά τον πολύτιμο χρόνο του.
Χρειάζεται να παρατηρούμε διαρκώς τον ίδιο μας τον
εαυτό με σκοπό να γνωρίσουμε τι έχουμε και τι μας λείπει. Υπάρχουν πολλά ελαττώματα
που πρέπει να εξαλείψουμε και πολλές πνευματικές αρετές που πρέπει να αποκτήσουμε εάν θέλουμε να
βαδίσουμε στον ευθύ δρόμο. Αλλά το
λανθασμένο συναίσθημα του εγώ δεν επιτρέπει σε πολλούς να προχωράνε στο δύσκολο
μονοπάτι της απελευθέρωσης. Αυτό το λανθασμένο συναίσθημα μπερδεύεται πάντοτε
με το συναίσθημα του Είναι. Εάν δεν ανοίξουμε καλά τα μάτια μας, το λανθασμένο
συναίσθημα του εγώ μπορεί να μας κάνει όλους να αποτύχουμε στην παρούσα ύπαρξη.
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...
3 σχόλια:
Καλημέρα, ρε φίλε!
Σαν να το 'χεις γράψει για μένα είναι αυτό το κείμενο...
Γύρω-γύρω όλοι με τον εαυτό μας παίζουμε, συνεχείς αποφάσεις και μεγαλεπήβολα σχέδια και συνεχείς διαψεύσεις, αναβολές, παλινδρομήσεις...
(Αλήθεια, ο Μάρκος Αυρήλιος πού με ξέρει εμένα και μου απευθύνει το λόγο;;;...:-))))
Αδελφέ μου Φώτη
Για μένα το έγραψα το κείμενο. Έτσι εγωιστικά. Εγώ πρέπει να το ξαναδιαβάσω τώρα για να μη κοιμάμαι στο ΤΩΡΑ και να ακολουθώ διαρκώς τη σωστή φωνή της συνείδησης.
Μα και ο παλιόφιλος ο Μάρκος… ΕΙΣ ΕΑΥΤΟΝ τα έλεγε! Δεν σκόπευε να τα δημοσιεύσει. Δεν πίστευε στην υστεροφημία. Δεν πίστευε καν ότι θα τον θυμάται κανείς. Που να φανταστεί ότι 18 αιώνες μετά θα τον μνημονεύαμε σε ένα μπλοκάκι από την Ξάνθη. Πες μου σε παρακαλώ αν το έχεις το βιβλίο. Αν δεν το έχεις θα ήθελα με πολύ αγάπη να σου το κάνω δώρο.
Δεν το έχω, φίλε, το βιβλίο.
Σ' ευχαριστώ που με σκέφτεσαι. Θα δεχτώ με χαρά το δώρο σου.
Ο Αυτοκράτωρ-φιλόσοφος θα είναι περήφανος για δύο φίλους από την Ξάνθη και την Πάτρα, που παλεύουν να βρουν το δρόμο τους προς τη Φώτιση και την Αλήθεια...
Να είσαι καλά, αδερφέ μου!
Δημοσίευση σχολίου