Ο Παπανδρέου εγκατέστησε στη χώρα μια Ξένη Δικτατορία και μας ζητά να την υπακούμε το ίδιο όπως ο ίδιος! Αυτό είναι η «συναίνεση»...
Μπλέξαμε!
Και δεν θα ξεμπλέξουμε...
Ο Παπανδρέου τύλιξε τη χώρα σε μια κόλλα χαρτί-το Μνημόνιο και την παρέδωσε στους σταυρωτές της.
Το Μνημόνιο ήταν ευθύς εξαρχής και σκοπίμως φαρμάκι. Τώρα η χώρα σύρεται ημιθανής -ο γιατρός της, η Τρόικα, της λέει ότι πεθαίνει.
Για να μην πεθάνει τώρα και να πεθάνει αργότερα ο γιατρός θέλει να της χορηγήσει δεύτερο φαρμάκι, το Μνημόνιο Δύο και σε αντίκρισμα της ζητάει ό,τι έχει και δεν έχει.
Μάλιστα, πρωτοφανές στα διεθνή χρονικά, θέλουν οι ίδιοι, η Τρόικα, να αναλάβουν την εκποίηση του δημόσιου πλούτου της Ελλάδας, να...
πουλάνε οι ίδιοι δηλαδή αυτά που οι ίδιοι θα αγοράζουν!!!
Λεηλασία
Λες κι έχει η χώρα χάσει πόλεμο.
Και οι Έλληνες, ξεφτιλισμένοι απ' τον ίδιο τους τον πρωθυπουργό διεθνώς, διασυρμένοι και διασυρόμενοι, παρακολουθούν ταπεινωμένοι κι άφωνοι τον αφανισμό τους.
Η Τρόικα έχει βρει και τα κάνει -η Ελλάδα είναι πλούσια χώρα, το ψητό λαχταριστό. Κι έτσι τώρα παρόντος του απόντος Πρωθυπουργού -αυτού του ανδρείκελου- υπαγορεύει πολιτική η ίδια!
Υπαγορεύει πολιτική στην Ελλάδα όπως ένας δικτάτορας υπογορεύει συναίνεση. Μάλιστα εκδίδει έδικτον γι' αυτήν τη συναίνεση.
Με έναν λόγο καταργεί το πολίτευμα. Προσπαθεί να υποχρεώσει την αντιπολίτευση σε υποταγή στην κυβέρνηση -δηλαδή σε αυτοαναίρεση!!
Με αυτοκαταργημένη την κυβέρνηση και καταργημένη την αντιπολίτευση
εκτός από την εθνική ανεξαρτησία, χάνεται και η λαϊκή κυριαρχία.
...
Πίστευε κανείς (ρητορικόν το ερώτημα) ότι τα ψέματα Παπανδρέου για να πάρει την εξουσία, δεν θα είχαν συνέπειες;
Ότι το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα για να περάσει ο Ψευτοθόδωρος το Μνημόνιο, δεν θα είχε συνέπειες;
Πίστευε κανείς ότι η άρση της ασυλίας της χώρας δεν θα έφερνε τους τοκογλύφους στο άβατο του Παρθενώνα;
Το πολίτευμα έχει καταργηθεί. Πολιτική υπαγορεύει με φάτσιο η Τρόικα. Την εκποίηση του δημόσιου πλούτου θα την κάνουν οι ίδιοι οι αγοραστές του.
Τα διατάγματα, τα τελεσίγραφα και τα διλήμματα άρχισαν: ή μας δίνετε ό,τι γουστάρουμε ή την πέμπτη δόση (της ηρωίνης) του δανείου σας δεν σας τη δίνουμε!
Κι αυτή είναι μόνον η αρχή.
Και τέλος δεν θα έχει...
4 σχόλια:
Δημήτρη με τα άρθρα της "σκληρής πραγματικότητας" χτυπάς ασταμάτητα εκεί που πονάμε.
Η πρώτη φωτογραφία που συνοδεύει το εξαιρετικό άρθρο του ναυτίλου είναι πολύ εύστοχη και θλιβερή ως πραγματικότητα.
Ο Πανούσης ανεπανάληπτος!
Εν αναμονή της όποιας αντίδρασής μας..
Καλό σου απόγευμα!
Δυστυχώς Μαρία φοβάμαι ότι θα δούμε πολύ χειρότερα πράγματα πριν αφυπνιστούμε και αντιδράσουμε. Χάσαμε ήδη την εθνική μας αξιοπρέπεια και περηφάνια, τη σιγουριά και την εμπιστοσύνη στη χώρα μας. Κινδυνεύουμε να χάσουμε εκτός από τα παιδιά μας που θα μεταναστεύουν αναγκαστικά στο εξωτερικό για να βρουν δουλειά και την εθνική μας ταυτότητα, τον ορυκτό μας πλούτο και τις παραλίες μας, αφού τα ξένα συμφέροντα (αυτός είναι και ο στόχος τους που εκτελείται σε συνεργασία με την Ελληνική κυβέρνηση) θα μας τα πάρουν για ένα κομμάτι ψωμί. Αν δε τους χαλάσουμε άμεσα τα σχέδια θα καταλήξουμε να ζούμε εξαθλιωμένοι σε μια χαμένη πατρίδα.
Πως θα τους χαλάσουμε τα σχέδια;
Ας τους φτύσουμε όλοι μαζί να πνιγούν!
Πιστεύω αυτά τα όρνεα να αλληλοφαγωθούν Πρώτος γίπας ο στροςκαν.Θα πέσουν στον λάκκο που μας άνοιξαν τα υποχθώνια αυτά τυφλά όντα.
Πως εδιωξαν τα στρτέυματα των περσών οι προσευχόμενοι και διαλογιζόμενοι,πως τα μάντραμ τους πέταξαν στη θάλασσα,Το ίδιο θα συμβεί, άν όλοι οι συνοδοιπόροι κατανοήσουμε τη δύναμή μας.Το κρίσιμο πλήθος έχει ήδη σχηματιστεί!
«Να τους φτύσουμε όλοι μαζί να πνιγούν» είναι μια πολύ καλή πρόταση Ελένη μου και πρέπει να τη σκεφτούμε σοβαρά. Θα μπορούσαμε επίσης να τους ρίξουμε στα σκυλόψαρα αν και δεν είμαι σίγουρος αν θα τους έτρωγαν. Επιτέλους ας κάνουμε κάτι ! Μόνο αν τους πετούσαμε όλους έξω από τη Βουλή ίσως να αποφάσιζαν οι άσπονδοι φίλοι μας στην Ευρώπη, από φόβο μήπως χάσουν όλα τα χρήματα που μας δάνεισαν, να ασχοληθούν σοβαρά με την Ελλάδα και όχι με μέτρα που γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι οδηγούν στην εξαθλίωση και στον σίγουρο οικονομικό θάνατο.
Δημοσίευση σχολίου