Μια σοφή γυναίκα που ταξίδευε στα βουνά, βρήκε μέσα σε ένα ρυάκι μια πολύτιμη πέτρα.
Την επόμενη μέρα συνάντησε στο δρόμο της έναν πεινασμένο ταξιδιώτη. Μόλις τον είδε σταμάτησε και άνοιξε το σακίδιό της για να μοιραστεί μαζί του το φαγητό της.
Ο ταξιδιώτης μόλις είδε την πέτρα μέσα στο σακίδιο παρακάλεσε τη γυναίκα να του την δώσει. Εκείνη το έκανε χωρίς δισταγμό.
Ο ταξιδιώτης την ευχαρίστησε και έφυγε, μακαρίζοντας την καλή του τύχη. Η πέτρα είχε μεγάλη αξία. Θα την πουλούσε και με τα χρήματα που θα έπαιρνε, θα εξασφάλιζε για τα καλά τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής του.
Δεν πέρασαν όμως κάποιες ώρες και το μετάνιωσε, και αποφάσισε να επιστρέψει την πολύτιμη πέτρα στη σοφή γυναίκα. Πράγματι μετά από λίγο την βρήκε και της είπε:
“Ξέρω πόσο πολύτιμη είναι αυτή η πέτρα, αλλά θέλω να σου την επιστρέψω, με την ελπίδα να μου δώσεις κάτι ακόμα πιο πολύτιμο. Θέλω να μου δώσεις αυτό που έχεις μέσα σου, το οποίο σου επέτρεψε να μου χαρίσεις την πέτρα χωρίς δεύτερη σκέψη”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου