Φανταστείτε να έχετε διανύσει ένα διάστημα γνωριμίας δύο χρονών με έναν συνάνθρωπο σας, να ανταλλάσσετε γνώσεις και βιωματικές εμπειρίες μαζί του, να συζητάτε τα προβλήματα που αντιμετωπίζετε στην καθημερινότητα σας αλλά και τις όποιες εσωτερικές ανησυχίες σας, να έχετε ζήσει μικροπαρεξηγήσεις, κόντρες, εντάσεις αλλά και στιγμές πραγματικής φιλίας και αγάπης μαζί του. Στιγμές δηλαδή που να σας έχουν φέρει πραγματικά κοντά και να σας έχουν δέσει συναισθηματικά. Όλα τα παραπάνω να έχουν γίνει μέσα από αυτό το τόσο παρεξηγημένο μέσο, το διαδίκτυο και να μην έχετε δει ποτέ το πρόσωπό του. Ξαφνικά τον βλέπετε μπροστά σας ! Δεν είναι τόσο σπάνιο το φαινόμενο σήμερα θα μου πείτε. Φανταστείτε τώρα αντί για έναν να συναντήσετε ταυτόχρονα είκοσι τέτοιους φίλους και όχι σε ένα τυχαίο μέρος αλλά στο «μπαλκόνι» του Πηλίου, την μαγευτική Μακρινίτσα!!!
φωτογραφία : Δέλτα
Ήταν τόσο έντονα τα συναισθήματα αυτού του διημέρου που θα χρειαζόμουν το ταλέντο και τις ικανότητες ενός ποιητή για να μπορέσω να τα περιγράψω (όχι ότι δεν είχαμε και ποιητές στην παρέα μας). Θα κρατήσω βαθιά χαραγμένες στην καρδιά μου για πάντα την αγάπη και την χαρά που βίωσα αυτές τις ημέρες της πρώτης μας συνάντησης. Σκεφτείτε ότι ένιωσα τέτοια ανάταση ψυχής και πληρότητα που δύο μέρες ξέχασα εντελώς να φάω παρότι υπήρχαν του κόσμου τα καλά στα τραπέζια που βρισκόμασταν. Σήμερα νιώθω ότι το σώμα μου βρίσκεται στην Ξάνθη αλλά η ψυχή μου είναι αλλού. Ευχαριστώ όλους σας για τις καταπληκτικές ευχές και τα δώρα σας για τα γενέθλια μου.
Βλάχος - Πεταλούδα
φωτογραφία : Δέλτα
Οι φίλοι που οδοιπόρησαν στην Μακρινίτσα για την 1η συνάντηση των bloggers εσωτερικής αναζήτησης ήταν :
Φώτης – Εσωτερικά Μονοπάτια
Μαρία (η κοπελιά του Φώτη επονομαζόμενη και «Γοργόνα»-blog υπό κατασκευή)
IANIS – Φάος Σατόρι, Φάος Σαμάντι, Φάος Art Ianis
Βαγγέλης – Radioblogspot, Επίκουρος
Φιλαρέτη – H Πεταλούδα
Αθανασία - Nath
Ελπίδα - Μολύβι
Βίκυ Τοξότης – Toxotis
Νίκος (ο άνδρας της Βίκης)
Ελένη (Μια φορά κι ένα τρελό) – Μαμούφι, Χρώσεις αποχρώσεις και στιγμές
Κώστας (Ο άνδρας της Ελένης)
Ευρύνοος – Ο τρελός του χωριού, Ο Ρομπέν των χαζών
Πέλα – Ιλύς του χρόνου
Δημήτρης (Δέλτα) – Ξάνθη Φιλοσοφείν
Γιάννης (Βλάχος) – Ξάνθη Φιλοσοφείν
Στέλλα (Καλυψώ) – Η πόλη των τρελών
Σαββίνα - Σαββίνας Studio
Μελίσσαλλη - Christa...the bee
Ίσσαλλος - Issalos
φωτογραφία : Δέλτα
Νοερώς ήταν μαζί μας και μας ευχήθηκαν τα καλύτερα οι :
-->
Μαρία : Margo
Ειρήνη : Με τα φτερά της ψυχής
Λάμπρος (Lamda) : Ξάνθη Φιλοσοφείν
Όλυ : Αναζήτηση
Γιάννης Αυγουστάτος : Ψυχοσύνθεση
Iπτάμενος Ολλανδός : Τροφή για σκέψη
φωτογραφία : Δέλτα
Περισσότερες λεπτομέρειες για το ιστορικό της συνάντησης μόλις καταλαγιάσει η συναισθηματική φόρτιση (και βρεθεί χρόνος)...
Παρακαλώ όσους φίλους έχουν φωτογραφικό υλικό να μου το στείλουν στο mail μου
φωτογραφία : Δέλτα
"Το να προσπαθούμε να κάνουμε κάτι, ακόμα κι αν δεν πετύχει, είναι πηγή έμπνευσης, επειδή δεν έχουμε την τάση να μετανιώνουμε για όσα κάνουμε, αλλά για όσα δεν έχουμε κάνει. Ακόμα κι αν η προσπάθειά μας αποδειχθεί άκαρπη, εμπνεόμαστε επειδή γνωρίζουμε ότι προσπαθήσαμε. Το να αναρωτιόμαστε αν πρέπει ή όχι, να δοκιμάσουμε κάτι, είναι που μας προκαλεί άγχος και μας δημιουργεί την αίσθηση του ανολοκλήρωτου."
Wayne Dyer
Δέλτα - Επίκουρος - Φώτης
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...
47 σχόλια:
Ενα Ευχαριστω..
μεσα απο την καρδια μου,
σε ολους σας.
Ειστε μια μεγαλη αγκαλια..
και ενα χαμογελο που σπανια βρισκεις στις μερες μας.
Χαρηκα που γνωρισα ανθρωπους
με βλεμα καθαρο..
γεματο ονειρα
και οραμα..
Ανθρωπους που δεν τους εχει στερεψει η ζωη..
και δεν φοβουνται να ταξιδεψουν στο Αγνωστο..
φιλια σε ολα τα παιδια
απο τα Γρεβενα..
Ευχομαι..
ομορφα ταξιδια Ψυχης,
γιατι εκεινη..
ξερει καλυτερα τον Δρομο..
Kατι πήρα το αυτι μου....που να μην έπαιρνε ....εσκασα απο τη ζηλεια μου
Θα ηθελα να είμαι κι εγω εκει γκρρρρρρρρρρρρρρρρ
ΥΓ Αυτη την αγάπη την ενιωσα κι εγω στις 13 του Ιουνη, τη μερα της παρουσιασης μου στην Αθήνα
Ηταν κατι το εκπληκτικό!!!!
Είχες και τα γενέθλιά σου Δημήτρη μου;;;
Αααα τέλεια γενέθλια:)))))))
Χρόνια σου πολλά!!!!
Να είσαι πάντα γερός και ευτυχισμένος και να εισπράττεις την αγάπη που μοιράζεις τόσο απλόχερα στο τετραπλάσιο!
Σε φιλώ
Χαίρομαι με τη χαρά σου, έχει γλυκιά γεύση η εμπειρία που ζήσατε.
Μακάρι οι πιο όμορφοι οραματισμοί μας να γίνουν πραγματικότητα...
Δημήτρη ειλικρινά απο τα βάθη της καρδιάς μου χάρηκα που γίναμε όλοι μας μιά μεγάλη αγκαλιά και κοινωνοί της Φιλότητας..
χάρηκα που ο τόπος ήταν αυτός που ήταν και εσείς όλοι που είσασταν αυτοί που είσασταν..
χάρηκα που βρήκα αγκαλιές αληθινές δίχως δυσκολία..
ο κόσμος το έχει ανάγκη αυτό..
έχει ανάγκη να γίνει Ένα..
μιά αρχή έγινε..
θα έρθει και η συνέχεια..
σας αγαπώ πολύ όλους!
Δεν μπορεσα να ερθω..πολλες υποχρεωσεις..αλλα την Παρασκευη σας ενιωσα πολυ εντονα και χαιρομουνα και 'γω μαζι σας :)..και ολα ηταν οπως επρεπε να ειναι.. με την καρδια μου ημουν μαζι σας φιλε Δημητρη:)
Να ειστε καλα και παντα τετοια :)
καλησπερα κι απο μενα!
άλλο ενα ευχαριστω ή μαλλον πολλα πολλα ευχαριστω κι από μενα..
"όλα ηταν όπως έπρεπε να είναι" όπως είπε κι ο Κωστας, κι ας μην ηταν εκει έπιασε όλη τη φαση.
Δεν ξερω πως περιγραφεται σε οσους δεν ηταν εκει η συναντηση αυτη, Δελτα.
χαιρομαι που ημουν εκει,
χαιρομαι που σας γνωρισα,
χαιρομαι πολυ που θα σας εχω για παντα μεσα μου
αν και τωρα πια ειστε και φιλοι "κανονικοι".
νομιζω οτι αυτη η συνατηση και "γνωριμια επι του πραγματικου",( αν μου επιτρεπετε αυτον τον πεταλουδισμο),
απλα επιβεβαιωσε την φιλικη σχεση που ηδη υπηρχε εν σπερματι αναμεσα μας.
Ευχαριστω πολυ πολυ πολυ πολυ!
και ειδατε τι ησυχη πεταλουδα ημουνα ε?
ουτε φαινομενα
ουτε χαη
ουτε ξεχαη!!!!!!!!!11111
Υ.Γ πολλοι ρωτανε ποτε ειναι η επομενη συναντηση, ειπαμε?
και δεν θυμαμαι για ποτε οριστηκε?
και πού?
για πειτε...
για πειτε!
Μια πρώτη κατάθεση συναισθημάτων, κάτω από το βάρος της κούρασης και της προσπάθειας για επαναφορά στους κανονικούς ρυθμούς της πεζής μας ζωής.
Το μπαλκόνι του Πηλίου, έγινε πια τόπος έντονης ενέργειας, που συχνά θα καταφθάνω νοερά να την συλλέγω και να σας ξαναφέρνω στο νου μου με τις πιο ευχάριστες σκέψεις να με κατακλύζουν.
Να συμπληρώσω και τα αστέρια του Νίκου και της Τοξότριας, την Βάια και τον Αλέξανδρο που ακόμα έχω το χαμόγελό τους μπροστά μου.
Την αγάπη μου σε όλους.
Δεν ξέρω τι να πω, φίλοι μου...
Ακόμα κι αυτά που έγραψα στην ανάρτηση στα "Μονοπάτια" φαντάζουν λίγα και ανεπαρκή...
Τα υπόλοιπα μονάχα μέσω της ποίησης ίσως να βρουν διέξοδο και έκφραση...
Καληνύχτα και μια μεγάλη αγκαλιά σε όλους...
Και 'γω ήμουν μαζί σας με τις σκέψεις μου και όλη μου την αγάπη... κι ας μην με αντιληφθήκατε χεχε :p
Την επόμενη φορά θα προσπαθήσω να είμαι εκεί και με την φυσική μου παρουσία... ;)!
Φιλιά πολλά σε όλους...!*
Ο καθένας κάτι ωραίο.
Όλοι μαζί κάτι ΜΑΓΙΚΟ.
Δεν ξέρω τι έγινε εκεί πάνω!
Μου έμεινε ΧΑΡΑ!
Και μια παράξενη ηρεμία...
Και μια συγκίνηση...
Σας ευχαριστώ τόοοοοσο πολύ όλους.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΑΝΩΝΥΜΟΣ....
Το μολύβι είμαι,
που φαίνεται βρίσκομαι ακόμα στη Μακρινίτσα!!!
Η συνάντηση με όλους σας ήταν φανταστική.
Δεν έχω λόγια να περιγράψω πόσο ωραία αισθάνθηκα με την γνωριμία μας, με τις συζητήσεις μας, με τις βόλτες μας στην όμορφη Μακρινίτσα.
Μπορεί να ήταν για λίγο αλλά ήταν απολαυστικό.
Να είστε καλά και να ξαναβρεθούμε σύντομα, αλλά να είμαστε και περισσότεροι την επόμενη φορά.
Είμαι χαρούμενη.
Γιατί το χάδι στην ψυχή που είχα νιώσει επικοινωνώντας με κάποιους ανθρώπους μέσα απ' την οθόνη έγινε αγκαλιά και άγγιγμα και γέλιο.
Σας ευχαριστώ όλους σας!
Α... τις φωτογραφίες που έβγαλα δεν έχω προλάβει ακόμα ούτε να τις δω - είναι κι αυτή η κατηραμένη αλλεργία που ακόμα με ψιλοτρέχει - με την πρώτη ευκαιρία θα στείλω ότι μπορώ.
Αυτό που ένοιωσα εκεί ψηλά..ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα..Να αισθάνεσαι τέτοια εξοικίωση με ανθρώπους από όλη την Ελλάδα...φυσιογνώμικά άγνωστους (μα και τόσο γνώριμους)
Σ'αυτή την αίσθηση της υπέρβασης..
αναγνώρισα αυτή υην ζάλη της οικίας αγκαλιάς και την μεγαλωσύνη της αγάπης..που σταματαει το μυαλό να αναλύει..να φοβάται.
Απλά να αφήνεται και να απολαμβάνει την ΣΤΙΓΜΗ!!
Σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ όλους!!!
@ ΚΑΛΥΨΩ
Καλημέρα κι ευχαριστώ σε μια τόσο όμορφη, γλυκιά και σεμνή παρουσία που δεν σταμάτησε ποτέ να χαμογελάει σ’ όλη την διάρκεια της συνάντησης. Εύχομαι η ψυχή σου γρήγορα να σου φωτίσει τον δικό σου δρόμο.
Πάντα καλά να είσαι
@ Ρίκη Ματαλλιωτάκη
Είμαι σίγουρος ότι αυτό που αισθάνθηκες στην Αθήνα ήταν πολύ ιδιαίτερο και δυνατό. Γιατί δεν οργανώνουμε κάτι μαζί την επόμενη φορά ; Είπαμε με του υπόλοιπους bloggers ότι τέτοιες συναντήσεις είναι καλό να γίνονται τουλάχιστον δύο φορές τον χρόνο.
@ Margo
Ναι βρε Μαρία. Γενέθλια την πρώτη μέρα της συνάντησης που τα γιορτάσαμε όλοι μαζί κάτω από τα πλατάνια δίπλα σε τρεχούμενα νερά. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι ο Φώτης παραλίγο θα κατέστρεφε την τούρτα γιατί ήθελε να βάλει όλα τα κεριά :) Και τα 44! Την φωταγωγήσαμε την Μακρινίτσα… Πραγματικά τέλεια γενέθλια.
Μας έλειψες πολύ. Καλημέρα να έχεις
@ ANAZHTHΣH
Μακάρι οι πιο όμορφοι οραματισμοί μας να γίνουν πραγματικότητα...
Στο χέρι μας δεν είναι Όλυ μου ; Θα γίνουν αν εμείς το θέλουμε πραγματικά και προσπαθήσουμε όλοι μαζί. Κρίμα που δεν μπόρεσες να είσαι μαζί μας. Αλλά την επόμενη φορά…
@ Ευρύνοος
Αγκαλιές αληθινές χωρίς δυσκολία…
Πως έγινε τόσο δύσκολο το πιο απλό και αυτονόητο πράγμα ;
Όλος ο κόσμος μια αληθινή αγκαλιά
Και όπως σου είπα, σε μια εποχή που όλοι πια τρελάθηκαν, σε μια εποχή που όλοι μπήκαν ανάποδα στον μονόδρομο και πηγαίνουν χωρίς επίγνωση ότι θα σκοτωθούν, εσύ θα έπρεπε να αυτοαποκαλείσαι : «ο γνωστικός του χωριού»
Να είσαι καλά βρε Τάσο
Και εμείς σ’ αγαπάμε
@ Περσέας
Δεν πειράζει Κώστα μου. Μαζί μας ήσουν κι εσύ με την θετική ενέργεια που πάντα εκπέμπεις. Μας έλειψες κι ας μην σε έχουμε γνωρίσει από κοντά. Θα γίνει όμως κι αυτό σίγουρα στην επόμενη συνάντηση.
Καλή δύναμη !
@ Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ
Ήσυχη πεταλούδα ; Φαντάσου δηλαδή τι θα γινόταν αν… δεν ήσουν ήσυχη. Δεν τολμώ ούτε να το φανταστώ. Έτσι βρε είναι τα ήσυχα κορίτσια ; Το άχρονο σου γέλιο πρέπει ακόμα να ακούγεται στα βουνά της Μακρινίτσας και της Πορταριάς. Δύο πράγματα συνεχίζουν να ηχούν στα αυτιά μου από την συνάντηση : το γέλιο της Πεταλούδας και η καμπάνα της Εκκλησίας. Άσε που έκαναν κόμμα με την Πέλα (Ιλύς του χρόνου) και ήταν τόσο εκρηκτικός ο συνδυασμός που κόντεψε να εκπυρωθεί το σύμπαν από το γέλιο τους… Αλήθεια σας λέω. Λίγο έλειψε να σταματήσει την συναυλία ο Μαυρουδής!!! Αυτοί που ήταν εκεί ξέρουν
@ epikuros
Ο πρώτος συνοδοιπόρος που συνάντησα μόλις έφτασα στο φιλόξενο σπίτι τη κυρίας Λίτσας. Μια γλυκιά, ευγενική, φιλική παρουσία με μια ζεστή, οικεία, «ραδιοφωνική» φωνή. Δεν θα μπορούσε να είναι άλλος, σκέφτηκα, από τον Επίκουρο που φρόντισε να μοιράσει δώρα σε όλη την παρέα. Πολύ χάρηκα που σε γνώρισα φίλε Βαγγέλη. Να είσαι καλά και να τα ξαναπούμε σύντομα.
Αν και ήταν σχεδόν αδύνατο να έρθω και ζήλεψα που δεν ήμουν μαζί σας, πιστέυω ότι ήταν μια πολύ καλή εμπειρία και πρωτοβουλία. Η ατμόσφαιρα είμαι σίγουρος ότι ήταν γεμάτη από θετική ενέργεια.
Σίγουρα είναι καλό να γίνεται η συνάντηση των bloggers δύο φορές τον χρόνο.
Να είστε καλά όλοι φίλοι μου!
Καλημέρα σε όλους!!!
Στον απόηχο μιας συνάντησης που ακούμπησε σε κάτι διαφορετικό τον καθένα μας... αφιερώνω το παρακάτω βιντεάκι...
.... σε ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΑ ΠΑΡΟΝΤΕΣ, ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΑ (ήταν όμως Αλλιώς!!)αλλά και ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!
The Gentle and Forgotten Art of Blessings..
Η Ευγενική και Ξεχασμένη Τέχνη των Ευχών...
http://www.youtube.com/watch?v=6BkT6-CDIjw&feature=related
@ Fotis
Καλός είσαι κι εσύ βρε Φώτη μου αλλά η Γοργόνα σου δεν παίζεται. Άσε που έδειχνε μεγαλύτερη αδυναμία στον «νονό» της από τον καλό της ! Με τέτοιους συμμάχους δεν βλέπω να την γλυτώνεις την ανταρσία…
Γοργόνα υποσχέθηκες να μου φτιάξεις το προφίλ μου γιατί φαίνομαι πολύ σοβαρόοοοοοοοοοοοοος!!!
@ i am love
Είχες αφήσει μια μικρή ελπίδα.
Κι έλεγα θα’ρθουν οι «μικρές σοφίες» ή δεν θα’ρθουν…
Τελικά δεν μπόρεσαν να έλθουν. Δεν πειράζει. Την επόμενη φορά. Το ταξίδι μόλις έχει ξεκινήσει !
Να είσαι καλά.
@ το μολύβι
Μια τόσο συναισθηματική ψυχή, μια τόσο γλυκιά ύπαρξη αποτυπωμένη σε δύο όμορφα μελαγχολικά μάτια δίνει την ΕΛΠΙΔΑ ότι ένας καλύτερος κόσμος υπάρχει και με μαγικό, όπως γράφεις, τρόπο μας αποκαλύπτεται όταν υπερβαίνουμε την χωριστικότητα και γινόμαστε μια αγκαλιά.
Αχ μολύβι μολυβάκι
(να προσέχεις τους πολλούς καφέδες :))
@ Savvina
Με τέτοιο ταίρι πώς να μην τρελαθεί ο φίλος μας ! Είμαι σίγουρος ότι εσύ τον ξεσήκωσες να έλθετε και να μας κάνετε τόσο όμορφη έκπληξη Σαββίνα μου. Πολύ χάρηκα που σε γνώρισα. Να προσέχεις τον Τάσο γιατί είναι πολύτιμη η ανατρεπτική σκέψη του. Όλα θα πάνε καλά
@ Μια φορα κι εναν τρελο...
Ναι πράγματι Ελένη μου. Το χάδι της ψυχής έγινε άγγιγμα κι αγκαλιά. Κι αποδείχτηκε στην πράξη ότι όλο αυτό που βιώναμε τόσο καιρό μέσα από τα blog μας δεν ήταν δήθεν αλλά είχε και αντίκρισμα. Να δεις εγώ τι έπαθα τώρα. Με χτύπησε η αλλεργία της καθημερινότητας μόλις επέστρεψα στην πόλη μου και θέλω να ξαναγυρίσω στην Μακρινίτσα. Εσύ ήσουν τυχερή που έμεινες μια μέρα παραπάνω. Φιλιά στον Κώστα και να του πεις να σε προσέχει περισσότερο.
@ ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Λοιπόν, άλλη προσπαθούσαμε (που είχε προιστορία) να σατοριάσουμε και άλλο ταλέντο μας προέκυψε. Μια τόσο καθαρή ψυχή με ένα μόνιμο χαμόγελο από τη στιγμή που κατέβηκε από το αυτοκίνητο της, μέχρι που έφυγε. Ένα χαμόγελο που στιγμές στιγμές μεταμορφωνόταν σε ένα πηγαίο τρανταχτό θορυβώδες γέλιο που μόνο με της Πεταλούδας μπορούσε να συγκριθεί. Και καθόταν δίπλα δίπλα με την Πεταλούδα στην συναυλία του Μαυρουδή…. και οι δυό τους δίπλα σε μένα… κι εγώ ο καημένος που μ’ αρέσει κι η κιθάρα προσπαθούσα να ακούσω… κι όλο το μαγαζί μας κοίταζε… «βάλε μου όρια Δημήτρη» έλεγε η Πέλα…. «πες μου – δε θα μιλήσεις για μισή ώρα»… «χρειάζομαι όρια»… ΤΙ ΟΡΙΑ ΒΡΕ ΣΑΤΟΡΙΑΣΜΕΝΟ??? Που έκανες σκόνη τη Ναθούλα στο σατόριασμα !!!
Να είσαι πάντα καλά Πέλα μου
Ένοιωσα πολύ μεγάλη οικειότητα μαζί σου
Σαν να σε ήξερα πάρα πολύ καιρό
Αυτό δεν ήταν γέλιο που κάναμε το βράδυ του Σαββάτου… ούτε καν ΣΑΤΟΡΙ… αυτό ήταν ΑΠΟΓΕΙΩΣΗ !!! (ε βοήθησε λίγο και το ουίσκι, το οποίο το πίναμε μόνο για την ψύχρα του βουνού…)
@ LAMDA
Φίλε μας έλειψες. Δεν περιγράφεται η ένταση της ενέργειας που είχε πλημμυρίσει τον χώρο. Θα το βιώσεις ίσως στην επόμενη συνάντηση. Εσύ όμως έχεις άλλες δίδυμες χαρές τώρα…
Να είστε όλοι καλά
@ Nath
«Κάθε σκέψη που έχουμε και κάθε πράξη που κάνουμε γίνεται μέρος της συλλογικής ενέργειας του πλανήτη. Όταν χρησιμοποιούμε την ενέργειά μας για να φέρουμε φως στον κόσμο αυτό ενώνεται με το φως που φέρνουν άλλοι άνθρωποι έτσι ώστε να διαλύσει το σκοτάδι»
Πολύ όμορφο video
Τη Ναθ θα την χαρακτήριζα σαν την «ήρεμη δύναμη». Ίσως να γνώριζε τα περισσότερα από όλους μας και να έλεγε τα λιγότερα. Εξάλλου είναι γνωστό ότι η Ναθούλα πάντα πήγαινε την σκέψη μου ένα βήμα παραπέρα. «Έχεις σατοριαστεί» της έλεγα εγώ, «Υπερσατοριάστηκα» απαντούσε εκείνη. Μα ακόμη και το σατόριασμα της Ναθ είναι με πλήρη συνειδητότητα. Καμιά σχέση με την γνωστή εικόνα της κοπέλας που τρέχει σατοριασμένη μέσα στο σπίτι και δεν ξέρει τι να κάνει για να το εμποδίσει. Απόλυτη ηρεμία και νηφαλιότητα ακόμη και μετά από αρκετά ποτήρια τσίπουρο (αααααχ ρε Επίκουρε τι μας έκανες)
Να είσαι καλά Ναθούλα μου.
Να πάρεις την παρέα σου και να έλθετε προς τα μέρη μας.
Μια ανάσα δρόμος είναι
Αλλιώς…….
Θα έλθουμε εμείς !!!!
Φίλε, η αλήθεια είναι ότι σε ελάχιστες φωτογραφίες είσαι γελαστός, αν και είμαι σίγουρος πως χαιρόσουν πιο πολύ από όλους!
Μην της δίνεις πολύ αέρα της βαφτιστικιάς σου, γιατί ήδη έχει αρχίσει να λέει κάτι για λαμπάδες και παπουτσάκια και δε σε βλέπω καλά!...
(Αν υποψιαστώ κινήσεις ανταρσίας, θα την καταπνίξω όχι στο αίμα, αλλά...στην Τεντούρα!!!)
Πολλά φιλιά!
@ Νανά, το βιντεάκι για τις ευχές και τις ευλογίες ήταν απλώς πανέμορφο και μαγευτικό!!!
Σ' ευχαριστούμε πολύ!
(Συμφωνώ με τον χαρακτηρισμό "ήρεμη δύναμη"...)
Στην υγειά της όμορφης παρέας που σπάζοντας την "κατάρα" του ίντερνετ συναντήθηκε και γνωρίστηκε καλύτερα μεταξύ της.
Η απόσταση και κάτι υποχρεώσεις με ανάγκασαν να είμαι Ελλάδα μερικές μέρες πριν την συνάντηση και δεν τα κατάφερα να παραβρεθώ. Αλλά υπόσχομαι ότι την επόμενη φορά ...δεν θα μου γλιτώσετε! :))
@ Fotis
Να λοιπόν το μυστικό του καπετάνιου !
Το μαγικό φίλτρο τoυ Αστερίξ, αυτό το καφέ οινοπνευματώδες ποτό από την Πάτρα!
Δεν είναι ρούμι, δεν είναι ουίσκι, δεν είναι κρασί…
Είναι η Τεντούρα που όποιος την πιει τεντώνεται!
Όσα λόγια και να γράφω εγώ για τον έρωτα και την αγάπη μάταια…
Δυο σφηνάκια τεντούρα του καπετάνιου και φτάσατε στο σατόρι !
Όπως καταλαβαίνετε αδέλφια μου μέχρι να εξαντληθεί η τεντούρα η ανταρσία αναβάλεται…
…μέχρι τότε, την γοργόνα και τα μάτια σου…
@ Iptamenos Ollandos
Στην υγειά σου και σένα ιπτάμενε ξενιτεμένε φίλε. Οι ευχές σου και η θετική σου ενέργεια έφτασαν μέχρι την πλατεία της Μακρινίτσας. Θέλαμε πολύ να είσαι κοντά μας. Την άλλη φορά…
Καλό σου βράδυ
!!!........
Αισθάνομαι ότι δεν πρέπει να μιλήσω εδώ τώρα, με τόσα που ένιωσα διαβάζοντάς σας... Εδώ είναι ...σαν ιεροσυλία να μιλάει άλλος εκτός από σας!!..
Παίρνω το θάρρος (θράσος;),γιατί κι εγώ νοερά εκεί ήμουν...και έκανα κλήση το Σάββατο στον Επίκουρο... Δε μου απάντησε...γελούσαν μάλλον τα κορίτσια της παρέας...και δεν το άκουσε...Ευτυχώς ο καλός μου ο Βαγγέλης σε λίγο μου έστειλε μήνυμα και με καθιστούσε ...συμμετέχουσα λέγοντάς μου για τον Μαυρουδή...
Έγραψα στην Ιλύ του Χρόνου και στην roadartist για τη 2η συνάντηση... Εγώ έκλεισα ήδη και κατάλυμα...
Ανυπομονώ!!...Θ αντέξω ως την 1η Αυγούστου; (σίγουρα θα ...καίω μαρμελάδες!..)
Την καλησπερα μου στην παρεα απο την τριαδικοτητα του Φαος και Σια(!), και τις ευχαριστιες μου για τα συντροφικα αισθηματα και την φιλικοτητα εκει στη συναντηση στο Πηλιο.
Να συμπληρωσω οτι στη συναντηση των φιλων μπλογκερς, το ζωικο βασιλειο εκπροσωπηθηκε απο την Αναντο(σανσκρ.=ευδαιμονια), ενω το παιδικο βασιλειο(αυτο και αν ειναι βασιλειο!) απο την Βαγια ως... αρχαια ιερεια και τον... αεναως 'Μεγα' Αλεξανδρο με το πολυχρωμο τσεμπερι του!
Υ.Γ.1
Εννοειται οτι η παραλειψη χρεωνεται στον Delta(!), για τον οποιο θα φροντισουμε η επομενη συναντηση να ειναι ανημερα του Αγιου Δημητριου, ωστε να υποχρεωθει να κερασει αυτη την φορα, οχι παρεα 9 ατομων στο δειπνο, αλλα ...ολομελεια των 29!!
Υ.Γ.2
Ιδιαιτερη μνεια και ευχαριστιες στον Φωτη για τον αψογο συντονισμο και οργανωση της συναντησης.
Τι τέλεια πολύχρωμη φωτεινή παρέα!!!
Είστε υπέροχοι :DDD!!!
@ Ιωάννα Λουλάκη
Καλώς την Ιωάννα ! Μια παρέα είμαστε εδώ όπως βλέπεις, χωρίς δήθεν, χωρίς πρέπει και δεν πρέπει και όλοι οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι είναι καλοδεχούμενοι. Περιμένουμε την πρόσκληση του Επίκουρου και θα προσπαθήσουμε, όσοι τουλάχιστον είμαστε στην γειτονιά, να παραβρεθούμε στην ποιητική βραδιά που διοργανώνει.
Ο Βαγγέλης δεν σε άκουσε γιατί τραγουδούσε όλο το βράδυ!!!
@ IANIS
Γιάννη μου να πληρώσω !!!
Αφού κατάφερα να ξεχάσω την Ανάντο που όλο το βράδυ τριβόταν στα πόδια μου πρέπει να πληρώσω…
Δείξε μου τους φίλους σου να σου πω ποιος είσαι δεν λένε ;
Ε λοιπόν για να έχω τέτοια παρέα κάτι θα αξίζω κι εγώ…
Κι ας τους πληρώνω!!!
(…πότε είπαμε ότι έχεις γενέθλια;;;)
@ i am love
...και που να έβλεπες το ουράνιο τόξο της ψυχής αυτής της παρέας...
να είσαι καλά καλή μου
ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια
Μέσα από αυτή την 1η συνάντηση λοιπόν γεννήθηκε και ένα καινούργιο blog
Και είμαστε και νονοί…
http://www.gorgonamaremare.blogspot.com/
Άντε μαζευτείτε όλοι να ανεβάσουμε με την θετική μας ενέργεια την ΓΟΡΓΟΝΑ μας
Γιάννη μου,
σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!
Το σημαντικό δεν ήταν τόσο ο συντονισμός και η οργάνωση, όσο η απήχηση και η ανταπόκριση στο κάλεσμά μας, που ξεπέρασε τις αρχικές προσδοκίες μας!
(Άλλωστε, αν μιλήσουμε για συντονισμό...μην ξεχνάς ότι σας άφησα και περιμένατε στην πλατεία χωρίς να έχετε τηλέφωνα ο ένας του άλλου και ήμουν μονίμως καθυστερημένος!...)
Τα λέμε!
Καληνύχτα σε όλους!
Σας βλέπω και σας χαίρομαι! Και μάλιστα ξεχωρίζω την φίλη μου κάπου εκεί στο βάθος να χαμογελά! Γειά σου Καλυψώ μου!
Πάντα έτσι όμορφα να περνάτε και να ανταλλάσετε ανάσες ψυχής!
Ίσως την επόμενη φορά καταφέρω να έρθω και εγώ...
καλή συνέχεια σε όλους!
Δημοσίευση σχολίου