Η εμπειρία και το πρίσμα

Υπάρχουν τουλάχιστον πέντε πράγματα που τη γρήγορη απόκτησή τους και την αδιατάρακτη διατήρησή τους όλοι μας υποσυνείδητα επιθυμούμε αλλά που (μάλλον) κανένας μας δεν εξασφάλισε. Θέλουμε , μια ευτυχία απαλλαγμένη από λύπη, μια ζωή χωρίς θάνατο, μια υγεία αδιατάρακτη από αρρώστιες , μια ελευθερία χωρίς περιορισμούς, μια γνώση αβασάνιστη από ερωτήματα.
.

Παρόλα αυτά το καθετί που μας συμβαίνει μπορεί να ληφθεί υπόψη με δύο διαφορετικούς τρόπους. Δεν υπάρχει κανένα οδυνηρό γεγονός στη ζωή ενός ανθρώπου που να μη μπορεί να εξετασθεί κάτω από δύο διαφορετικές απόψεις. Η πρακτική – προσωπική και η μεταφυσική άποψη. Γεγονός πάντως παραμένει ότι πολύ ελάχιστοι είναι πραγματικά σε θέση να εξετάσουν την ζωή τους με τις προϋποθέσεις που απαιτεί η μεταφυσική αντιμετώπιση. Γιατί η φυσική και η ανθρώπινη άποψη μας βασίζεται στις πρακτικές αντιδράσεις μας τις περιορισμένες αισθήσεις μας και τις κοντόφθαλμες αντιλήψεις μας.

.

.

Μέσα στο προσωπικό του άγχος είναι εύκολο να χάσει κανείς την προοπτική.Τρία παραδείγματα πιστεύω πως είναι αρκετά. Πρώτο, σπάνια στεκόμαστε να μετρήσουμε τα βάσανά μας σε σύγκριση με άλλων ανθρώπων. Δεύτερο, όταν νιώθουμε την διάθεση να μεμψιμοιρήσουμε για την κακοτυχία μας , σπάνια μπαίνουμε στον κόπο να ζυγιάσουμε το πρόβλημα σε σχέση με τα οφέλη μας ή τις φυσικές δυσκολίες μας σε σχέση με τα πνευματικά μας αποκτήματα. Τρίτο, όταν η προσωπική μας κατάσταση εργάζεται προς όφελός μας είμαστε ικανοποιημένοι με τον τρόπο που έχουν τα πράγματα, αλλά όταν δεν συμβαίνει αυτό εκφράζουμε δυσαρέσκεια για τον τρόπο που είναι φτιαγμένος ο κόσμος.

.

Αποτυγχάνουμε να δούμε τα τωρινά μας προβλήματα από μια μεταφυσική απόσταση. Οι αλήθειες που διατυπώνονται από τη φιλοσοφία μπορεί να φαίνονται άτοπες και ψυχρές σε κάποιον που κατέχεται από ένα προσωπικό άγχος ή βασανίζεται από μια οικογενειακή τραγωδία. Ίσως να μην προσφέρουν καμιά παρηγοριά στον άνθρωπο που υποφέρει. Ωστόσο δεν πρέπει να απορρίπτονται από την σοφία του μυαλού ακόμη και όταν η καρδιά το αρνείται. Όλα εξαρτώνται από την στάση μας και την φιλοσοφία μας.

Αν η ζωή είναι για κάποιους ένα συνεχές βάρος, για κάποιους άλλους είναι μια φωτεινή έμπνευση. Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι το ίδιο πρόβλημα που εξασθενίζει κάποιον προσφέρει δύναμη σε κάποιον άλλο. Η ίδια απογοήτευση που κάνει κάποιον περισσότερο εγωιστή προσφέρει σε κάποιον άλλο ταπεινοφροσύνη. Το ίδιο περιβάλλον που σπρώχνει κάποιον στην εξαθλίωση εξασφαλίζει σε κάποιον άλλο την δυνατότητα να το ξεπεράσει και να αναπτυχθεί σωστά. Η ίδια εμπειρία που πολλαπλασιάζει τα σφάλματα τον ανόητων διορθώνει εκείνα των σοφών.