Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2009
Ευχές
Είπα να στείλω ευχές... και τα λόγια δε με βοήθησαν.
Και περπατούσα με τη μικρή μου... μες τη νύχτα. Κι έτσι όπως πηγαίναμε χέρι χέρι σφιχτά πιασμένες εγύρισε και μου 'πε:
"Τίποτα δεν περισσεύει. Από όλα όσα ζούμε, από τις στιγμές μας, τίποτα δεν περισσεύει. Σε ότι νιώθουμε δεν υπάρχουν τρύπες Γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχε σύνολο."
Εγύρισα το βλέμμα προς τα πάνω και είπα "ευχαριστώ"....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Το τετριμμένο "από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια" φαντάζομαι θα έχεις βαρεθεί να το ακούς...
Τις καλύτερες ευχές μου σ' εσένα, στη μικρή σου και στους αναγνώστες του Ξάνθη.
Αγαπημενη Ξανθη,
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!¨χχ
Εγώ χρόνια πολλά αν ευχηθώ θα ναι κοινότυπο. Και να τα πω τι σημασία έχει; Πόσα παιδιά θα πεθάνουν από τη πείνα άραγε αυτή την νύχτα στην γη μας; κι αυτός ο θεός που απόψε για κάποιους γεννήθηκε, για κάποιους άλλους πέθανε. Ευχές λοιπόν να δώσω δεν μπορώ, μα θα μου πεις κι εσύ σαν Άρης τι έκανες; και θα σου πω... τίποτα.... κι αν έκανα, γιατί να αναπαυόμουν σε αυτό που θα κάνα; Βρες μου μια λύση και μια λύτρωση γι αυτό και ίσως αύριο να έχεις κάνει μια ψυχή πιο ευτυχισμένη.
Αύριο το πρωί , θέλω να μου χτυπήσεις το κουδούνι και να μου πεις "Ξύπνα τεμπέλη Άρη, έχουμε δουλειά!!" Έχουμε λοιπόν δουλειά;
Να σε χαιρεται και συ να χαιρεσαι τον...φωτεινο σου αγγελο, ...την μικρη σου δασκαλα! Τις ευχες μου και ενα φιλι στην μικρουλα με την φωτεινη ψυχη!
Οι μικροί - μεγάλοι δάσκαλοι μας ...
Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους
Χρόνια πολλά και σε σένα "Μια φορά και ένα Τρελό" και στην κόρη σου!
Να είστε πάντα καλά!
Χρόνια πολλά σε όλους, με την ψυχή ανοιχτή και το βήμα σταθερό στο Μονοπάτι που στην καρδιά του καθενός εφώλιασε.
Δημοσίευση σχολίου