Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2009

Ξέρεις να ακούς ;


Έχουμε ανάγκη από ψυχοθεραπεία !

Κάποιοι φίλοι του blog δήλωσαν ήδη τρελοί αλλά αυτοί είναι μια χαρά. Εξάλλου ποιος τρελός έχει επίγνωση της τρέλας του ; Είναι αδύνατον, γιατί αποκτώντας αυτή την επίγνωση θα γινόταν αμέσως καλά ! Όλοι οι υπόλοιποι στα όρια είμαστε. Ούτε στα άσπρα ούτε στα μαύρα (πλήκτρα του πιάνου). Στη χαραμάδα ! – όπως θα έλεγε κι ο Ζαμπέτας.

Ποια είναι η βασική ανάγκη του σύγχρονου ανθρώπου ;

Λεφτά είπες ;

Τρελός είσαι ; Που να τα βρεις τα λεφτά με τέτοια οικονομική κρισάρα που μας δέρνει.

Ξέχασε το !




........
Καλά μην το ψάχνεις άλλο. Θα στο πω εγώ που το παρατηρώ χρόνια και σε όσους το επισήμανα και το πρόσεξαν συμφώνησαν. Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει ανάγκη να τον αφήσουν να μιλήσει.

Τι ; Γελάς ;

Καλά. Άνοιξε τα μάτια σου παιδί μου και κοίτα γύρω σου. Προσπαθεί να μιλήσει ο άνθρωπος και δεν μπορεί. Έχει σκάσει με τα προβλήματά του όλη μέρα και θέλει να τα ξεφορτωθεί. Και ξέρεις γιατί δεν μπορεί ; Γιατί κανένας δε θέλει να τον ακούσει ! Οι υπόλοιποι που πρέπει να ακούσουν, έχουν ανάγκη να μιλήσουν κι αυτοί! Πως έχει γίνει έτσι η ζωή μας ; Να μην προφταίνουμε να ξεφορτώσουμε. Να μην προφταίνουμε να μιλήσουμε ; Όλοι να ολοκληρώσουν προσπαθούν. Κι όλοι μένουν στη μέση. Αναζητείται ο ήρωας που θα βρει το θάρρος να ακούσει !




Ίσως ο λόγος που κάποιοι φίλοι αναζητούν την παρέα μου (πω! πω! έπαρση βραδιάτικα !) είναι ότι ξέρω να ακούω.

Ναι ξέρω !

Γιατί όπως έμαθα, μετά από προσπάθεια αρκετών χρόνων, να παρατηρώ τον εαυτό μου, προσπαθώ να παρατηρήσω και τους άλλους. Οι οποίοι σε τελική ανάλυση είναι οι καθρέπτες μου. Και για να παρατηρήσεις τους άλλους απαιτείται σιωπή και προσπάθεια να διαβάσεις τι κρύβεται πίσω από τα λόγια τους.

Δυστυχώς οι πιο πολλές ανθρώπινες σχέσεις είναι συναλλαγή ενός νου με άλλον, κι όχι ουσιαστική επικοινωνία ανάμεσα σε ανθρώπινες υπάρξεις που βρίσκονται σε κοινωνία μεταξύ τους. Καμιά σχέση δεν μπορεί να ευδοκιμήσει με αυτόν τον τρόπο, και γι’ αυτό υπάρχουν τόσες συγκρούσεις στις σχέσεις.



Η σωστή ακρόαση είναι μία τέχνη ! Και κάθε τέχνη έχει τα μυστικά της …

Όταν μιλάει κάποιος τον παρακολουθείς ; ή σκέφτεσαι τις αυριανές υποχρεώσεις σου; Τον ακούς ή προσπαθείς να μιλήσεις εσύ ; Μήπως το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής σου είναι απασχολημένο με τις σκέψεις σου ; Μήπως δίνεις περισσότερη προσοχή στη δική σου σκέψη παρά στο τι λέει ο άλλος, και καθόλου σ’ αυτό που έχει πραγματικά σημασία : στην Ύπαρξη του άλλου κάτω από τις λέξεις και το νου. Και πως θα νιώσεις την Ύπαρξη του άλλου παρά μόνον μέσα από την δική σου Ύπαρξη ; Πως θα καταλάβεις τι πραγματικά θέλει να κοινωνήσει ο άλλος μαζί σου, τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις (που δεν είναι παρά οδικές πινακίδες που δείχνουν προς κάποια κατεύθυνση), αν δεν διατηρήσεις τη δική σου εσωτερική σιωπή ;



Όταν ακούς έναν άλλο άνθρωπο, μην τον ακούς μόνο με το νου σου. Άκου τον με όλο σου το σώμα ! Νιώσε τον. Πάψε και άστον να τελειώσει. Κι άφησε επιτέλους ένα κενό σιωπής πριν αρχίσεις να μιλάς εσύ. Έτσι θα είσαι σίγουρος ότι έχει ολοκληρώσει χωρίς να τον διακόψεις. Καθώς ακούς, προσπάθησε να νιώσεις το ενεργειακό πεδίο του εσώτερου σώματός σου. Αυτό απομακρύνει την προσοχή από τη σκέψη και δημιουργεί έναν ήσυχο χώρο, όπου σου δίνεται η δυνατότητα να ακούς πραγματικά χωρίς να παρεμβαίνει ο νους. Δίνεις στον άλλο άνθρωπο χώρο – χώρο να υπάρξει. Είναι το πιο πολύτιμο δώρο που μπορείς να του προσφέρεις. Με αυτόν τον τρόπο μπορείς να τον βοηθήσεις πραγματικά. Άσχετα με το τι θα του πεις. Και μόνο που θα καταφέρεις να τον ακούσεις είναι αρκετό. Θα γίνεις η γείωση μέσα από την οποία θα περάσουν τα προβλήματα που τον βασανίζουν. Και, έστω προσωρινά, θα τον ανακουφίσεις. Είναι μια ψυχοθεραπεία για τον άλλον !



Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

10 σχόλια:

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

διαλεκτικοτητα ειναι η Επικοινωνια των Ψυχων...
σε "ακουω" και σε νιωθω,
μεσω των λεξεω και του "μεταφραστικου προγραμματος" που εχει φτασει η συνειδητοτητα μου
προσπαθω να σε κατανοησω...
με ολο μου το Ειναι...
Καθρεφτες ειμαστε ενας του αλλου...
μεχρι να φτασουμε στο επιπεδο
να ειμαστε ο ενας μεσα στον αλλον..
να φερουμε τον αλλον μεσα μας...
καλημερα delta!

delta είπε...

@ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

«…σε "ακουω" και σε νιωθω, μεσω των λεξεων και του "μεταφραστικου προγραμματος" που εχει φτασει η συνειδητοτητα μου…»

Καλό αυτό Πεταλούδα μου άρεσε.

Άρα όσο διευρύνεται η συνειδητότητα μας, τόσο βελτιώνεται το μεταφραστικό μας πρόγραμμα, με συνέπεια να αισθανόμαστε καλύτερα τον συνάνθρωπο και να επι-κοινωνούμε σε μεγαλύτερο βάθος

Πολύ καλή μέρα σου εύχομαι

Margo είπε...

Η τέχνη της ουσιαστικής επικοινωνίας έχω καταλήξει ότι από μερικούς ανθρώπους δεν μαθαίνεται. Είναι αυτοί που δεν μπορούν να δουν ακόμη και την έλλειψή της, που δεν παραδέχονται ότι δεν αφήνουν χώρο στον συνομιλητή τους να εκφραστεί ακόμη κι αν οι ίδιοι του το ζητούν. Αυτοί που όταν τους μιλάς δεν σε αφήνουν ποτέ να βάλεις τελεία και σε διακόπτουν μη έχοντας ακούσει τίποτε από ότι είπες κι ας αγωνιάς κι ας παρακαλάς να εισακουστείς, όχι για να πεις το πόνο σου αλλά να λύσεις από κοινού κάποιο θέμα. Είναι πολύ κουραστικό και έχει σαν αποτέλεσμα την αποξένωση. Σημαντικότατο πρόβλημα όταν συμβαίνει, νιώθεις μαζί και μόνος!
Καλημέρα delta!

delta είπε...

@ Margo

Διαβάζοντας το σχόλιο σου καλή μου φίλη μου ήρθαν στο μυαλό δύο εικόνες.

Η πρώτη είναι των αναψοκοκκινισμένων κυρίων της πολιτικής που ωρύονται στα διάφορα τηλεοπτικά κανάλια χωρίς ποτέ να καταφέρνουν να ολοκληρώσουν (Το αξιοπερίεργο θα ήταν να τα κατάφερναν διότι είναι δύσκολο να συναντήσεις πιο ανοργασμικούς ανθρώπους …)

Η δεύτερη εικόνα είναι η πολιτισμένη κοινωνία των bloggers ! Δεν είναι έτσι ;
Διαβάζουμε, σχολιάζουμε, διαφωνούμε, συμφωνούμε, κανείς δε διακόπτει κανέναν.

Τουλάχιστον εμείς ολοκληρώνουμε !!!

Margo είπε...

Γι αυτό μας αρέσει το blogging:)

Nath είπε...

Καλημέρα!

«Ο σύγχρονος άνθρωπος έχει ανάγκη να τον αφήσουν να μιλήσει.»

Συμφωνώ μαζί σου.
Εχει ανάγκη να μιλήσει αλλά θα συμπλήρωνα ΚΑΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ. Τι όμως?
Μια ΑΛΗΘΕΙΑ… δική του, του άλλου, και των δύο, όλων.

Για μένα το πρόβλημα είναι ότι η συζήτηση σήμερα, αρκετές φορές, μένει εξωτερική, δηλαδή πολύ ντυμένη με ρούχα που δεν αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητά μας.
Υπάρχει όμως ταυτόχρονα μια πίεση να βγει προς τα έξω αυτό που είναι κρυμμένο και εκεί δημιουργείται το μπλοκάρισμα.

Δυσκολεύομαι να ακούσω όλες τις λεπτομέρειες από τις εξωτερικές φλούδες του κρεμμυδιού. Ισως αδικώ τον άλλον έτσι, οπότε και τον εαυτό μου, αλλά δεν θα ήμουν ειλικρινής αν έλεγα κάτι διαφορετικό.

Και για να γίνω ακόμα πιο συγκεκριμένη, δεν θέλω πια να ανακουφιστώ ή να ανακουφίσω μόνο, θέλω να ΘΕΡΑΠΕΥΤΩ και να ΘΕΡΑΠΕΥΣΩ. Για να γίνει όμως αυτό, πιστεύω ότι χρειάζεται να αντέξω την αλήθεια όπως είναι εκείνη τη στιγμή.

«Αναζητείται ο ήρωας που θα βρει το ΘΑΡΡΟΣ να ΑΚΟΥΣΕΙ !»
Και ταυτόχρονα αναζητείται και ο ήρωας που θα βρει το ΘΑΡΡΟΣ να ΜΙΛΗΣΕΙ ΑΛΗΘΙΝΑ!

Οφείλω να πω ότι μέσα και σε αυτό το blog αλλά και σε άλλα, διάβασα ανθρώπους να μιλούν αληθινά και αυτό με βοηθά να εκφράσω και τη δική μου αλήθεια όπως τη νιώθω.

(ΥΓ Δυσκολεύτηκα με την ανάρτηση και θα χρειαστεί μάλλον να το ψάξω! Δουλειά μου έβαλες προ-πρωτοχρονιάτικα! Χαχαχα!)

delta είπε...

@ Nath

Φυσικά φίλη Nath έτσι είναι .

Έχει ανάγκη να μιλήσει και να ακούσει ο σύγχρονος άνθρωπος. Με λίγα λόγια να επικοινωνήσει αληθινά με τους ομοίους του. Έχουμε όμως συνηθίσει το ψέμα. Άλλο να αισθανόμαστε κι άλλο να λέμε. Άλλο να είμαστε κι άλλο να δείχνουμε. Αλλά ακόμα κι όταν έχουμε απέναντι μας τον κατάλληλο καθρέπτη, εκείνον δηλαδή ο οποίος θα μας αντιμετωπίσει με αγάπη και ειλικρίνεια και θα καθρεπτίσει τα καλά στοιχεία που υπάρχουν μέσα μας, θα μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε πλήρως ; Είναι οι λέξεις αρκετές ;

Δεν νομίζω.

Η λέξη «έρωτας» πόσες έννοιες έχει ;

Για άλλον σημαίνει αγάπη, για άλλον έλξη, για άλλον ένα δυνατό περαστικό πάθος…

Άλλο το σύμβολο λοιπόν κι άλλο το συμβολιζόμενο. Καλούμαστε να αποσυμβολίσουμε τις λέξεις. Κι αυτό θα γίνει μόνον όταν μάθουμε να αισθανόμαστε τον συνάνθρωπό μας. Όπως ένα αγαπημένο ζευγάρι μετά από πολλά χρόνια συμβίωσης που επικοινωνεί μόνο με τα μάτια ! Ή ακόμη και χωρίς αυτά …

Να είσαι πάντα καλά

kelly alamanou είπε...

Οντως το να μπορείς να ακούς τον άλλον είναι πάρα πολύ σημαντικό και για τον ακροατή και για τον ομιλούντα.
Εγώ πάλι βλέπω γύρω, τριγύρω -που λένε- φίλους που ΔΕΝ έχουν χρόνο να μιλήσουν και όταν τον βρουν δεν μιλούν για τον εαυτό τους αλλά για τους άλλους το λεγόμενο -gossip- .
Βλέπεις είναι ανώδυνο το να μιλάς για τους άλλους,ενώ το να μιλήσεις για τον εαυτό θέλει συνειδητότητα και ταπεινοφροσύνη η τουλάχιστον όταν διαθέτει αυτά τα στοιχεία η προς τα μέσα ματιά, αναδύεται επίγνωση.

delta είπε...

@ kelly alamanou

Μια μεγάλη μου απορία Κέλλυ είναι γιατί πουλάει τόσο πολύ το κουτσομπολιό. Ποιος έκανε τι, που, πως, πότε, με ποιόν και γιατί. Έχουμε γεμίσει με περιοδικά τέτοιου τύπου, με προγράμματα στην τηλεόραση, με κουτσομπολίστικα blogs κλπ.

Προφανώς είναι ο εύκολος τρόπος για να μην έρθουμε αντιμέτωποι με τον εαυτό μας. Είναι η χαμηλού επιπέδου φθηνή διασκέδαση που μας κάνει να ξεχνιόμαστε από την ανυπόφορη καθημερινότητα μας.

Να’ σαι καλά

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Ο δεκτικός Νους.
Που αντιλαμβάνεται χωρίς να σκέφτεται, χωρίς να μυρικάζει εντυπώσεις.
Που συνειδητοποιεί δίχως να ταυτίζεται. Που γίνεται το μέσο για να εκδηλώσει η Συνείδηση το φως της στις αισθήσεις μας.

Δεν είναι τυχαίο που η Εξομολόγηση είναι από τα μεγαλύτερα Μυστήρια σε όλους τους εσωτερικούς δρόμους. Μυσταγωγία για όσους σκαλίζουν τα σκοτάδια τους και Δοκιμασία για όσους ακούγοντας πρέπει να τα προσεγγίσουν.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...