Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Ένας χρόνος πέρασε ...


Ένας χρόνος ακόμη φεύγει
Ένας χρόνος που μας απομακρύνει ακόμη περισσότερο από την αθωότητά μας, από την παιδική μας ηλικία. Μας απομακρύνει ακόμη πιο πολύ από τη μαγεία μας, από την αλήθεια μας.

Η αθωότητα είναι η φυσική κατάσταση μας, μέχρι αυτή να καλυφθεί εντελώς. Αυτό που την καλύπτει, είναι η εικόνα του εαυτού μας. Όταν κοιτάζουμε τον εαυτό μας, ακόμα κι όταν προσπαθούμε να είμαστε απόλυτα ειλικρινείς, βλέπουμε μια εικόνα που έχει δομηθεί μέσα από τα χρόνια. Οι γραμμές και οι ρυτίδες που σχηματίζονται στο πρόσωπο μας, εξιστορούν περασμένες χαρές και λύπες, θριάμβους και ήττες, ιδανικά και εμπειρίες.





Ο άνθρωπος που διατηρεί την αθωότητα του, οπουδήποτε κι αν κοιτάξει βλέπει τον εαυτό του. Δε σκιάζεται από κρίσεις, ετικέτες και προσδιορισμούς. Εξακολουθεί να γνωρίζει ότι έχει ένα εγώ και μια εικόνα του εαυτού του αλλά αυτά δεν τον αποσπούν. Τα βλέπει, μέσα στο φόντο του όλου, του συνολικού πλαίσιου της ζωής.

Το εγώ είναι η δική σου μοναδική άποψη των πραγμάτων και χωρίς την αθωότητα, η εστίαση του εγώ είναι εξαιρετικά παραμορφωτική. Αν νομίζεις ότι γνωρίζεις κάποιον ή κάτι – και σ’ αυτό συμπεριλαμβάνεται κι ο εαυτός σου – αυτό που βλέπεις είναι , στην πραγματικότητα, οι δικές σου κρίσεις και οι ετικέτες που έχεις βάλει σ’ αυτόν τον κάποιον ή το κάτι. Ακόμη κι όταν δεν φέρνουμε αυτές τις κρίσεις στην επιφάνεια, εξακολουθούν να σκιάζουν την αντίληψη μας, όπως η σκόνη το φακό.




Ο άνθρωπος που διατηρεί την αθωότητα του δε βάζει ετικέτες σε τίποτα, τα βλέπει όλα με φρέσκα μάτια. Γι’ αυτόν δεν υπάρχει σκόνη στο φακό, ο κόσμος λαμποκοπά ολοκαίνουργιος. Μέσα σε κάθε τι ακούγεται το ίδιο αχνό τραγούδι : «Αντίκρισε τον εαυτό σου». Θα μπορούσαμε να ορίσουμε τον Θεό ως κάποιο που κοιτάζει γύρω του και βλέπει μόνο τον εαυτό του, παντού. Στο βαθμό που έχουμε δημιουργηθεί όλοι «κατ’ εικόνα και ομοίωση», ο κόσμος είναι ένας καθρέπτης.

Γεννιόμαστε σοφοί και πεθαίνουμε ηλίθιοι, γιατί οι κοινωνία μας αφαιρεί δια της βίας την παιδική πλευρά του εαυτού μας. Κι αυτό ονομάζεται «προσαρμογή». Από την οικογένεια, ως το σχολείο και μέχρι το τέλος της ζωής του το κάθε άτομο γίνεται ο στόχος της «αλλαγής».





Ο άνθρωπος φοβάται τον άνθρωπο, γιατί έχασε την παιδική πλευρά μέσα του. Ένα πολύ μικρό παιδάκι πλησιάζει άφοβα τον άνθρωπο, αλλά οι γονείς του με την εκπαίδευση, αρχίζουν σιγά σιγά να του εμπνέουν τον φόβο του ανθρώπου. Έτσι η κατάσταση γίνεται φαύλος κύκλος. Συχνά ένα παιδάκι γεννιέται κατευθείαν φοβισμένο, γιατί έχει ζωντανή τη μνήμη του φόβου μέσα του. Για να ξεπεράσουμε το φόβο και ολόκληρο το παρελθόν μας, πρέπει να το «φράξουμε», με πολλών ετών νέες εμπειρίες, απαλλαγμένες από την ΔΙΑΦΟΡΑ του ανθρώπου από τον άνθρωπο.

Ο άνθρωπος πρέπει να γίνει Α-ΔΙΑΦΟΡΟΣ, να αντιμετωπίζει δηλαδή τις πράξεις και τα λόγια του άλλου με ηρεμία, και «αδιαφορία» σαν να μη διαφέρουν από τα δικά του. Πρέπει να διατηρεί σε όλα τα στάδια της ηλικίας του ζωντανό το παιδί, ώστε κάθε φορά που τελειώνει τη ζωή του, να μπορεί να τραγουδά σαν τα παιδιά που γυρίζουν σπίτι τους από την εκδρομή :



Επεράσαμε όμορφα, όμορφα, όμορφα

Επεράσαμε όμορφα ετούτη τη φορά !
.
.

Ένα βήμα προς τη δική σου καρδιά
Είναι ένα βήμα προς τον Αγαπημένο
Σ’ αυτό το σπίτι των κατόπτρων
Αντικρίζεις διάφορα πράγματα.
Τρίψε τα μάτια σου,
Μόνο εσύ υπάρχεις !
Ρουμί

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...


Επεράσαμε όμορφα και τούτη τη χρονιά !

10 σχόλια:

Φώτης είπε...

Καλημέρα, φίλε! Έτσι ακριβώς είναι!
Ο Θεός είναι κάποιος που βλέπει παντού γύρω Του τον Εαυτό Του! Δηλαδή, όποιος καταφέρει να βιώσει με όλο του το είναι αυτή τη σχέση α-διαφορίας και ενότητας, όποιος επιστρέψει στην αρχική κατάσταση της αρμονίας, της αθωότητας και της αγάπης και δει με τα μάτια της ψυχής κάθε του υποατομικό σωματίδιο να ενώνεται με τα κύτταρα του Σύμπαντος, αυτός δικαιολογημένα μπορεί να ονομαστεί Υιός του Θεού, δηλ. Θεός!
Η λύση, η απάντηση, ο τρόπος και ο δρόμος, που δε θα κουραστώ ποτέ να επαναλαμβάνω, είναι η συνειδητή διάλυση του εγωισμού, η κατάργηση/υπέρβαση των διαχωριστικών γραμμών και το εκούσιο άνοιγμα προς κάθε μορφή ύπαρξης, με μία λέξη, Η ΑΓΑΠΗ!...
Ναι, Δημήτρη μου, τα περάσαμε όμορφα! Να είμαστε καλά και να τα περάσουμε όμορφα και τη νέα χρονιά που ξημερώνει σε λίγο!...

ANAZHTHΣH είπε...

Ευχόμαστε μέχρι να μην χρειάζεται πια γιατί θα ζούμε το περιεχόμενο των ευχών μας.Ας δούμε λοιπόν την ανθρωπότητα να ανεβαίνει την κλίμακα της συνειδητότητας και να έλκει τη θεία χάρη.Ας είναι ευλογημένη η νέα χρονιά για το γένος μας.
Καλή χρονιά φίλε μου.

Margo είπε...

Να μπορέσουμε να νιώσουμε βαθιά μέσα μας ότι "ταξιδιώτες είμαστε όλοι με τον ίδιο προορισμό" ακόμη κι αν κανείς γύρω μας δεν νιώθει το ίδιο.. να γαληνέψει η ψυχή μας, να φύγει ο θυμός και να είναι για πάντα.. αυτό θα ήθελα και βοηθά πολύ το πέρασμά μου από εδώ.. ευχαριστώ!
Θα ήθελα πολύ να πω του χρόνου επεράσαμε όμορφα και τούτη τη χρονιά.
Χρόνια Πολλά.. Καλή Χρονιά!

μιά φορά κι ἕναν τρελλό... είπε...

Σ' ένα παιδί η θεϊκή φλόγα είναι ζωντανή, ανασαίνει εκδηλώνεται.
Στο πέρασμα του χρόνου αλλάζουν πολλά. Αλλάζει τόσο το σώμα - κι όχι μόνο στο υλικό του κομμάτι - όσο κι ο ψυχισμός.

Κι ας μη ξεχνάμε ότι τη ζωή μας όλη την περνάμε στο δρόμο για την εκδρομή ετούτη. Στάση δεν υπάρχει.
Η ζωή - όσο ανασαίνουμε - ποτέ δε σταματά. Ή θα πρέπει με προσπάθεια να ανακαλύπτουμε στέρεο έδαφος, κάτω από τη γλύτσα, για το επόμενο βήμα μας μπροστά ή η εντροπία θα μας τραβάει πάλι πίσω στο σκοτάδι.
Μπροστά όμως, μας περιμένει το παιδί εκείνο που αφήσαμε χρόνια πριν. Για να μας πάρει απ'το χέρι και μαζί του να πετάξουμε σε ουράνους πιο διάφανους.

delta είπε...

@ Fotis

Η αγάπη είναι ο συνδετικός κρίκο που ενώνει άτομο με άτομο στη μακριά άλυσσο που συναρμολογεί το Θεό.

Και βέβαια περάσαμε όμορφα. Μη ξεχνάμε πόσους νέους συνοδοιπόρους βρήκαμε αυτή τη χρονιά. Κι αν δεν βρεθήκαμε από κοντά μικρή σημασία έχει. Κάτι πρέπει να περιμένουμε το 2010 !

Καλή χρονιά θα’ χουμε !

delta είπε...

@ ANAZHTHΣH

Παρότι ζούμε δύσκολα χρόνια καλή μου φίλη και η ύλη πλέον αρχίζει να καταπίνει τα πάντα, συγχρόνως υπάρχει η κρυφή ελπίδα, αλλά και η αίσθηση ότι η πνευματικότητα ανεβαίνει. Δεν είναι τυχαίο το blog Αναζήτηση, δεν είναι τυχαίο το Ξάνθη Φιλοσοφείν και τόσα άλλα blogs που δεν τολμάω να τα αναφέρω γιατί μπορεί να ξεχάσω και να πικράνω κάποιον φίλο.

Ας δυναμώσουμε τη φωνή μας μέσα στο 2010 !!!

delta είπε...

@ Margo

Αν αισθάνεσαι έτσι περνώντας από δω κι αισθάνομαι κι εγώ το ίδιο περνώντας από κει δεν είναι τυχαίο. Αν αντέχεις ακόμη κι αντέχω, ίσως να υπάρχει κάποια δύναμη που να μας σπρώχνει. Μπορεί να είμαστε φαντασιόπληκτοι. Έχουμε και τόσους τρελούς στη παρέα μας ! Αλλοίμονο στους λογικούς όμως …

Του χρόνου καλή μου φίλη είναι πολύ μακριά για να δούμε τι θα πούμε. Ας αντιμετωπίσουμε πρώτα με αισιοδοξία την αυριανή μέρα.

Και θα έχουμε μια καταπληκτική χρονιά !!!

delta είπε...

@ Μια φορα κι εναν τρελο...

Καλή μου φίλη με τις τόσο αξιόλογες και ουσιαστικές παρεμβάσεις.

Ναι ! στο πέρασμα του χρόνου αλλάζουν πολλά …

Ναι αλλάζει κι ο ψυχισμός μας …

Αλλά νομίζω πως δεν είναι αυτά που χάνονται από την ψυχή μας που μεταβάλουν τον ψυχισμό μας, αλλά εκείνα που συσσωρεύονται πάνω σ’ αυτή, που την σκεπάζουν και δε μας αφήνουν να τη δούμε καθαρά.

Για να ξαναβρούμε το παιδί εκείνο που αφήσαμε χρόνια πριν πρέπει να αρχίσουμε την αφαιρετική διαδικασία. Να ξεσκεπάσουμε την ψυχή μας !

Ας είναι αφυπνιστικό το 2010 …

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΕΥΧΟΜΑΙ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ 2010 ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕ ΥΓΕΙΑ-ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ.

delta είπε...

@ JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS

Αντεύχομαι φίλε μου η ευχή σου να βγει αληθινή !

Καλή χρονιά

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...