Μια ολόκληρη ζωή γυρεύουμε τον εαυτό μας μέσα από τους άλλους Σε όλες μας τις επαφές, γυρεύουμε τον εαυτό μας εκφράζοντας τον. Αλλά ελάχιστοι άνθρωποι γύρω μας είναι ικανοί να αντικατοπτρίσουν την ψυχή μας, να μας δουν όπως δεν είμαστε, όπως δεν εκφραζόμαστε. Λίγοι μπορούν να μας πλησιάσουν αληθινά γιατί λίγοι ξέρουν πως είμαστε ΕΝΑ. Κι αυτοί οι λίγοι άνθρωποι εκπέμπουν τέτοια ακτινοβολία που οι υπόλοιποι τρέχουν από πίσω τους, για να αντλήσουν απ’ αυτήν, για να γεμίσουν τις μπαταρίες της ψυχής τους. Τους ονομάζουν συχνά «είδωλα» χωρίς να ξέρουν γιατί. Για ποιο άλλο λόγο, αν όχι γιατί μέσα στην ακτινοβολία αυτή που εκπέμπουν, βρίσκεται η αγάπη, που γίνεται καθρέπτης του εαυτού τους και το είδωλο δεν είναι άλλο από τον ίδιο τους τον εαυτό ;
Μια ολόκληρη ζωή γυρεύουμε τον εαυτό μας μέσα από τους άλλους γιατί στην πραγματικότητα είμαστε οι άλλοι! Ο στόχος μας είναι πάντα ο ίδιος σε όλες μας τις εκδηλώσεις : Στον έρωτα, στη φιλία, στην τέχνη, στη δημιουργία ! Μια ολόκληρη ζωή εμποδιζόμαστε από το νου για να την πετύχουμε. Κι αν κάποτε την καταφέρουμε, τότε φτάνουμε στη γνώση, στην αγάπη και στην ελευθερία. Τότε θέλουμε να τα μεταδώσουμε, αλλά πάλι ο νους μας εμποδίζει, γιατί πρέπει να χρησιμοποιήσουμε λέξεις. Αλλά οι λέξεις δεν είναι η αλήθεια! Είναι μόνο το μεταφορικό της μέσο. Δεν έχουμε προς το παρόν παρά μόνο λέξεις για να κυκλοφορήσουμε την αλήθεια, και η αλήθεια που κυκλοφορεί πάνω σε λέξεις μοιάζει με το νερό που κυκλοφορεί μέσα στους σωλήνες : Δεν είναι αυτή η αληθινή μορφή του νερού αλλά μόνο έτσι θα το συλλάβουμε στα σπίτια μας ! Συλλαμβάνουμε το νερό με οποιουδήποτε σχήματος σωλήνα, όπως συλλαμβάνουμε και την αλήθεια με οποιοδήποτε σχήμα λόγου.
«Αυτή δεν είναι η αληθινή πραγματικότητα. Η αληθινή πραγματικότητα βρίσκεται πίσω από την αυλαία. Ουσιαστικά δεν βρισκόμαστε εδώ. Εδώ βρίσκεται μόνο η σκιά μας»
Τζαλαλαουντίν Ρουμί
Τζαλαλαουντίν Ρουμί
5 σχόλια:
Όταν κοιτάζω μέσα στα μάτια σας, βλέπω τον άγνωστο εαυτό μου, αυτόν που μισώ, αυτόν που αγαπώ, αυτόν που μου μοιάζει τόσο, γιατί είναι...ΕΓΩ!
Όπως είπα και στον φίλο μας τον "Τρελό", η τηλεπάθεια μεταξύ Πάτρας, Ξάνθης και Μαρκόπουλου Αττικής δουλεύει "ρολόι"!
Μέσα σε μία ώρα αναρτήσαμε κι οι τρεις άρθρα με το ίδιο πάνω κάτω θέμα:
την ομοιότητα, την ενότητα και την κοινή καταγωγή μας! (βλ. "Βασιλοπαίδες" στο άλλο μας "σπίτι")
Τι να πω;...Τίποτα δεν είναι τυχαίο!
Οι λέξεις είναι ίσως το μόνο ορατο.εύκολά κατανοητό μεσον για να εκφράσουμε τα έσω μας..η αύρα που εκπέμπουμε σαν άνθρωποι,αλλά καιτα μάτια..θεωρώ ότι είναι ο μεγαλύτερος καθρεφτης της ψυχής μας.Αυτη την στιγμή μου'ρχονται μπροστά μου τα μάτια του γιόκα σου.αδολα,καθαρια,αγνά,το βλέμμα της αθωότητας.που εμείς οι μεγάλοι δυσκολο εως ακατορθωτο να το ξαναβρουμε.
Πολές φορές έχω πιάσει τον εαυτόμου να χαμηλώνει το βλέμμα όταν συνομιλώ με κάποιον ασυνειδητα γιατί νομιζω ότι θα δει μέσα μου,ίσως γιατί μου έχει συββεί κοιτάζοντας εγώ τουςάλλους στα μάτια να αντιλαμβάνομαι πράγματα.
Να'σαι καλά Δημήτρη,να έχεις μια όμορφη μέρα!
Καλημέρα!
Τι μου κάνατε σήμερα!
Όντας σε περισυλλογή, μέσα στο λεωφορείο, το πρωί, ερχόμενη στη δουλειά, σκεφτόμουν αυτά που το βλέμμα δεν είπε, αυτό που υπάρχει πίσω από αυτό που φαίνεται και τη δυσκολία να δούμε πίσω από τα πράγματα ώστε να Ζήσουμε και να Αγαπήσουμε Αληθινά!
Και μετά διαβάζω τις αναρτήσεις σας, τις δικές σου και το Φώτη! Υπέροχες!
Τελικά ο κατακλυσμός ξεκίνησε! Μόνο που αυτή τη φορά γίνεται σε άλλο πεδίο.... πιο εσωτερικό!
Νερά παντού! Επιτέλους να καθαρίσουμε λίγάκι!
Κοιτώ κάποιον απέναντί μου..
τυχαία με κοιτά κι εκείνος..
σκέφτομαι τα προβλήματά μου και τις έννοιες και τις σκέψεις μου..
σκέφτομαι τον Δρόμο μου..
εκείνος σκέφτεται ακριβώς τα ίδια..
πλέον το βλέμμα γίνεται χαμόγελο..
πλέον το χαμόγελο, γέφυρα επι-κοινωνίας..
πλέον συζήτηση..
απο την μία άκρη της Ελλάδας και του κόσμου ενίοτε και γινόμαστε όλοι κοινωνοί αυτής της υπερ-κόσμιας επιθυμίας..
εγώ.. εσύ..
Ένα και το αυτό..
συγ-κοινωνούντα δοχεία είμαστε..
καλησπέρα σας :)
Προσωπικά έχω πολύ βοηθηθεί στη κατανόηση του εαυτού,ακούγοντας,διαβάζοντας προσωπικές ουσιαστικές μαρτυρίες άλλων ανθρώπων.
Δημοσίευση σχολίου