Τετάρτη 12 Αυγούστου 2009

Ένα ταξίδι μαγικό


Ήλθε η ώρα λοιπόν, μετά από μια πολύ δύσκολη επαγγελματική χρονιά, για ολιγοήμερες καλοκαιρινές διακοπές. Κάνοντας το απολογισμό μου βέβαια, διαπιστώνω ότι οι δυσκολίες τελικά μόνο καλό προξένησαν, διότι αυτές ήταν που με οδήγησαν να στραφώ περισσότερο προς τα μέσα για να τις αντιμετωπίσω. Και τώρα που το ξανασκέφτομαι, μια αρρώστια πριν από δεκαπέντε χρόνια, με ανάγκασε να αναζητήσω καινούργιους πνευματικούς δρόμους και να στραφώ στον διαλογισμό.

Πώς να αφήσεις μια τόσο όμορφη παρέα, έστω και για δέκα μέρες, ειδικά αν έχεις κερδίσει τόσα πολλά από αυτήν ; Και αυτή είναι η μαγεία του ίντερνετ, ότι αν υπάρχει αληθινή και ξεκάθαρη επικοινωνία, ξαφνικά γίνεσαι φίλος με ανθρώπους με τα ίδια ενδιαφέροντα, από όλη την Ελλάδα. Πώς να ξεχάσω το τηλέφωνο που δέχτηκα ξαφνικά από τον φίλο Φώτη από την Πάτρα, επειδή τον άγγιξε ένα άρθρο μου, και την εγκάρδια συνομιλία μας σαν να ήμασταν παλιοί φίλοι. Ή μήπως τελικά ήμασταν ; Διότι όλους εμάς που επικοινωνούμε είτε γραπτά, είτε νοητικά μέσα από αυτό το φιλοσοφικό blog, κάτι κοινό μας δένει. Και δε νομίζω να είναι τίποτε άλλο από αυτήν ακριβώς την ανάγκη της αναζήτησης του πνευματικού φωτός.


Για να αναζητήσουμε το πνευματικό φως θα πρέπει μέσα μας να φωλιάζει μια προδιάθεση, μα το σημαντικότερο είναι να νιώθουμε ότι μέσα μας έχουμε μια μικρή φλόγα, ένα σπινθήρα, έστω βαθιά κρυμμένο, ο οποίος όμως λειτουργεί σαν μαγικό κλειδί που απεγκλωβίζει το πνεύμα, από το υλικό σώμα. Ψάχνοντας γι’ αυτή τη φλόγα μέσα μας, αρχίζει η προσπάθεια, η οδοιπορία, το ταξίδι για την Ιθάκη που κρατάει όσο ένα όνειρο και που τελικά σε μας εναπόκειται να το μακρύνουμε, να το μεγαλώσουμε τόσο, ώστε να αγκαλιάσει μια ζωή, ολόκληρη τη ζωή μας.

Αν λοιπόν, τον σπινθήρα που έχουμε μέσα μας, τον σπινθήρα της απόλυτης γαλήνης, της αστείρευτης αγάπης, της ανυπέρβλητης συμπόνιας, καταφέρουμε να καταστήσουμε φλόγα που θα αφυπνίσει την διάνοια αλλά και που θα μας επιτρέψει να φτάσουμε στο «Γνώθι σαυτόν» και να μεταλλάξουμε αυτό το φως σε αγάπη αληθινή, ανυπόκριτη και άδολη, τότε μπορούμε να πούμε ότι έχουμε στα χέρια μας τη δάδα, τον πυρσό που φωτίζει τα μονοπάτια της ζωής, που ξυπνά τις δυνάμεις, οι οποίες μέσα μας ληθαργούν, εκείνες που είναι αναγκαίες για να ξεκινήσουμε για τη μεγάλη αναζήτηση, τη μεγάλη πορεία, την προσπάθεια για την ανεύρεση της Αλήθειας.

Είναι τιτάνιος ο αγώνας του ανθρώπου, γιατί όσο προσπαθεί να φτάσει στην τελείωση, τόσο συναντά το χείλος της Αβύσσου, ξαναγυρνά πίσω, και ξαναμπαίνει στο λαβύρινθο. Ποιος θα είναι εκείνος που θα μπορέσει να αποκτήσει τον μίτο της Αριάδνης ;

Ίσως πολλοί, ίσως κανένας, όμως η ελπίδα θα υπάρχει, γιατί η ελπίδα βρίσκεται μέσα του, είναι ο θείος σπινθήρας. Αν ο σπινθήρας γίνει φλόγα θα την αντέξει ; ή θα χρειαστεί βοήθεια και θα την ζητά από εκεί απ’ όπου δε θα μπορεί να την λάβει ;

Εν τούτοις, όταν όλες οι ελπίδες μας φαίνονται χαμένες, μερικοί άνθρωποι αναζητούν τα θαύματα. Όταν όλος ο κόσμος λέει «εγκαταλείπω» μερικοί άνθρωποι κάνουν τα δικά τους θαύματα.



Είναι άραγε κατορθωτό να κάνουμε το δικό μας θαύμα ; Να φτάσουμε στην τελείωση ; Ή, η τελείωση είναι Ουτοπία ;

Είναι εφικτό να φτάσουμε στην Ιθάκη ; Ή, η Ιθάκη είναι ακόμα μια ψευδαίσθηση ; Μήπως τελικά, είναι το μονοπάτι, η πορεία, το ταξίδι, η αναζήτηση, το πλησίασμα στην Ιθάκη ;

Ο καθένας μας καλείται να δώσει την δική του απάντηση, την δική του διάσταση στην υπαρξιακή του αγωνία, να συμβουλευτεί την δική του πυξίδα, να μετρήσει τους ανέμους και να ανοιχτεί στο πέλαγος.

Το ταξίδι έχει αρχίσει και φαίνεται να είναι μεγαλειώδες – σαν τον ανθρώπινο αγώνα, σαν την ανθρώπινη αγωνία με την οποία αναζητούμε το Φως. Το Φως που εμπλουτίζεται με την αγάπη και στηρίζεται στην ελπίδα, για να γλυκαίνει την πορεία μας προς την τελείωση.

Αγαπητοί μου συνταξιδιώτες

… καλό μας ταξίδι …


9 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γειά!Πολύ όμορφο το κείμενο και μουσική,αγγίζουν τη ψυχή μου.
Όλους εμάς που επικοινωνούμε μάς ενώνει η λαχτάρα για ζωή, για αλήθεια, για αγάπη, για ελευθερία. Θα βρούμε ποτέ την Ιθάκη; ποιος ξέρει;Αξία έχει το ταξίδι...

Ανώνυμος είπε...

Κατάφερα και κατέβασα τα τραγούδια του ΥΑΝΝΙ, ευχαριστώ!καλές διακοπές!

delta είπε...

Να 'σαι καλά φίλη μου και να αισθάνεσαι πάντα τα φτερά της ψυχής σου

LAMDA είπε...

Πάντα πολύ ωραία τα άρθρα σου Δέλτα που μας δίνουν τροφή για στοχασμό ακόμα και στις διακοπές! Και βέβαια σε ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια για την μπλογκοπαρέα μας.

"Είναι εφικτό να φτάσουμε στην Ιθάκη ; Ή, η Ιθάκη είναι ακόμα μια ψευδαίσθηση ; Μήπως τελικά, είναι το μονοπάτι, η πορεία, το ταξίδι, η αναζήτηση, το πλησίασμα στην Ιθάκη ;"

Ποιος ξέρει άραγε; Προσωπικά δεν πιστεύω ότι θα μπορέσω να το απαντήσω το ερώτημα σε αυτή τη ζωή αλλά στην ουσία η προσπάθεια μετράει, μέσα από αυτή μαθαίνουμε, βιώνουμε και βελτιωνόμαστε! Θα ήθελα όμως να σας έχω φίλοι του blog συνταξιδιώτες και στην επόμενη γιατί βοηθάτε πολύ στην πιξίδα, στον χάρτη και στο κουπί:-)!!!

delta είπε...

@ Lamda

Καλέ μου φίλε λες :
"δεν πιστεύω ότι θα μπορέσω να το απαντήσω το ερώτημα σε αυτή τη ζωή"

Μόλις έκανες μια αρνητική σκέψη.
Πίστεψε ότι θα το απαντήσεις και τότε θα το απαντήσεις !

Για την ακρίβεια μην αφήνεις μέσα σου την παραμικρή αμφιβολία ότι θα βρεις την απάντηση.

Το ερώτημα είναι :

το θέλεις πραγματικά ;

το θέλεις περισσότερο απο οτιδήποτε άλλο ;

Ζητήστε και θα σας δοθεί, είπε κάποιος ...

Iptamenos Ollandos είπε...

Καλές διακοπές φίλε μου.
Αν και οι αναζητητές δεν "διακόπτουν" την αναζήτηση, απλώς αλλάζουν χώρο και παραστάσεις.

Όσο για την Ιθάκη, ο ποιητής είπε να εύχεσαι να είναι μακρύ το ταξίδι, ενώ ο Καζαντζάκης βάζει τον Οδυσσέα να αναχωρεί από την Ιθάκη 3 μέρες μετά το τέλος της Οδύσσειας του Ομήρου...

Η άποψη μου είναι ότι κυνηγάμε κάτι που δεν βρίσκεται ποτέ, όμως στο ταξίδι αυτό βρίσκουμε αμέτρητους θησαυρούς...

delta είπε...

@ Ιπτάμενε Ολλανδέ

Σ’ ευχαριστώ για τις ευχές σου καλέ μου φίλε

Για μια ακόμη φορά με βρίσκεις σύμφωνο.

Ίσως να μην είμαστε ικανοί να αντέξουμε την λάμψη της πλήρους αλήθειας. Ίσως οι αισθήσεις μας να μας περιορίζουν στον χώρο και στο χρόνο. Και μια ακτίνα όμως αυτού του φωτός είναι ικανή να αλλάξει την ρότα μας, είναι ικανή να δώσει νόημα και πληρότητα στη ζωή μας.

Όσο για τους θησαυρούς του μακρινού αυτού ταξιδιού, είμαι σίγουρος ότι έχεις ξετρυπώσει κάποιους από αυτούς …

Χριστίνα είπε...

Σε υπερευχαριστούμε για το υπέροχο δωράκι σου..και φυσικά καλό ταξίδι σε όλους μας, και καλές διακοπές!!!

Φώτης είπε...

Φίλε Δημήτρη, στην ερώτησή σου θα απαντήσω με κατάφαση: Και βέβαια ήμασταν φίλοι από παλιά, αφού η εσωτερική φλόγα που καίει το πνεύμα μας και μας κάνει να διψάμε για το Φως και την Αλήθεια ήταν αυτή που διασταύρωσε τα μονοπάτια και τις διαδρομές μας, εμάς και όλων των φίλων που συμμετέχουν στο ταξίδι μας! Δε νομίζω ότι η τελείωση είναι ένα άπιαστο όνειρο ή μια Ουτοπία. Αν ήταν έτσι, τότε Εκείνος που ενσάρκωσε την Αγάπη και την Αλήθεια δεν θα μας προέτρεπε πριν 2000 χρόνια:"Έσεσθε ουν τέλειοι ώσπερ ο Πατήρ ημών τέλειος εστίν!" Δε νομίζω ότι θα μας παρακινούσε να κάνουμε κάτι που είναι ανέφικτο ή ουτοπικό.
Εύχομαι να περάσεις όμορφα στις διακοπές σου και να γυρίσεις ξεκούραστος και ανανεωμένος, γεμάτος με θετικές δονήσεις και κραδασμούς γαλήνης και αρμονίας! Θα λείψω κι εγώ μέχρι τη Δευτέρα. Καλό τριήμερο σε όλους!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...