Κυριακή 2 Αυγούστου 2009

Συζήτηση με το Θεό


Και ποιος δεν θα ήθελε να έχει μια τέτοια ευκαιρία;...

Ανεξάρτητα από το τι πιστεύει και τι εννοεί καθένας μας όταν προφέρει τη λέξη "Θεός" ( τον δημιουργό των πάντων και αφέντη του κόσμου; τη φωνή της ψυχής; έναν αγαθό και παντογνώστη γεράκο; την Ουσία και τη Διάνοια που αποτελεί το αχανές Σύμπαν; ), σίγουρα όλοι θα θέλαμε να του κάνουμε 5-10 ( ή και 110!) ερωτησούλες! Ο συγγραφέας Neale Donald Walsch ισχυρίζεται πως του δόθηκε αυτή η ευκαιρία και την αξιοποίησε ιδανικά στο τρίτομο έργο του "Συζήτηση με το Θεό", περνώντας τον "Παντοδύναμο" από κανονική "ανάκριση"!
Άσχετα με το αν θεωρήσουμε αληθινή αυτή τη συνάντηση ή απλώς ένα εμπνευσμένο και ευφάνταστο συγγραφικό τέχνασμα του Walsch, οφείλουμε να σκύψουμε με προσοχή και ανοιχτή διάθεση πάνω στις ιδέες του, οι οποίες εμένα προσωπικά μου ξεκαθάρισαν αρκετές ασάφειες και πλάνες γύρω από πνευματικά θέματα, με έσπρωξαν να αμφισβητήσω παγιωμένες αντιλήψεις και στερεότυπα, να επανεξετάσω πεποιθήσεις και να χαρτογραφήσω εκ νέου τις περιοχές του νου και της ψυχής μου και τελικά με ενέπνευσαν και με βρίσκουν σύμφωνο σε μεγάλο βαθμό.
Όπως λέει και ο ίδιος ο Θεός στο οπισθόφυλλο: "Έχω ακούσει το κλάμα της καρδιάς σου. Έχω δει την αναζήτηση της ψυχής σου. Ξέρω πόσο βαθιά έχεις ποθήσει την αλήθεια. Το φωνάζεις με πόνο, το φωνάζεις με χαρά. Αδιάκοπα. Με ικετεύεις. Να εμφανιστώ. Να αποκαλυφθώ. Το κάνω εδώ τόσο ξεκάθαρα που δεν μπορείς να το παρανοήσεις...Έλα λοιπόν. Ρώτα με οτιδήποτε. Οτιδήποτε. Θα βρω τον τρόπο να σου φέρω την απάντηση..."


Ας δούμε μια επιλογή από τις βασικότερες ερωτήσεις του ανθρώπου και μια περίληψη των απαντήσεων που δίνει ο Θεός.

"Πώς μιλάει ο Θεός και σε ποιον; Υπάρχουν ξεχωριστοί άνθρωποι με τους οποίους επικοινωνεί;"

Σας μιλάω και επικοινωνώ με τη σκέψη, το συναίσθημα, την εμπειρία σας, με χίλιους τρόπους κάθε στιγμή. Δικά Μου είναι πάντα η πιο υψηλή σου σκέψη (αυτή που περιέχει χαρά), ο πιο καθαρός σου λόγος (αυτός που περιέχει αλήθεια) και το πιο μεγαλειώδες σου συναίσθημα (αυτό που ονομάζεις "αγάπη"). Δεν υπάρχουν ξεχωριστοί άνθρωποι. Όλοι είστε ξεχωριστοί και μοναδικοί, απλώς μερικοί είναι πιο πρόθυμοι να Με ακούσουν και παραμένουν ανοιχτοί και διψασμένοι για Μένα. Μα δε μπορώ να σου πω την αλήθεια Μου αν δεν πάψεις να Μου λες αυτό που σου έμαθαν να θεωρείς τη δική σου αλήθεια.


"Αν αλήθεια υπάρχεις, γιατί δεν αποκαλύπτεσαι μπροστά μας με τη μορφή ή το σχήμα που έχεις πραγματικά, για να μη μπορεί κανείς να Σε αμφισβητήσει;"


Αυτό δε γίνεται, γιατί δεν έχω ορισμένη μορφή ή σχήμα που θα μπορούσατε να καταλάβετε. Είμαι το Μεγάλο Άδηλο, είμαι εκείνο που είμαι κι εκείνο που δεν είμαι, προέρχομαι από το μη-είναι Μου και ξαναγυρίζω σ' αυτό. Αν ζητάτε να αποκαλυφθώ σημαίνει πως δεν πιστεύετε ότι είμαι "πανταχού παρών" κι ότι αποκαλύπτομαι κάθε στιγμή. Η σκέψη σας είναι δημιουργική και ο λόγος σας παραγωγικός. Αν συνεχώς επιθυμείτε και ζητάτε κάτι, θα βιώνετε συνεχώς την έλλειψή του.


"Δηλαδή, όταν ζητάω κάτι, στην ουσία το διώχνω μακριά;"


Κάθε σου αίτημα είναι μια δήλωση έλλειψης. Η σωστή προσευχή δεν είναι η ικεσία αλλά η ευγνωμοσύνη, που δείχνει ότι παραδέχεσαι πως έχω απαντήσει πριν ακόμα ρωτήσεις. Να έχεις πίστη πως οτιδήποτε επιλέξεις εν ονόματί Μου θα γίνει, αφού η προσευχή είναι μια δήλωση ευγνωμοσύνης για ό,τι υπάρχει.


"Εννοείς πως όσα συμβαίνουν γύρω μας είναι αποτέλεσμα των προσευχών μας; Δηλαδή ο Θεός δεν επεμβαίνει στη ζωή μας;"


Θα σου πω κάτι σκληρό, γιατί θα σου διαλύσει μερικές από τις μεγαλύτερες ψευδαισθήσεις σου: αν νομίζεις πως Εγώ αποφασίζω για ό,τι συμβαίνει στη ζωή σου ή έστω ότι έχω προτιμήσεις ή ότι θα κρίνω τις επιλογές σου, κάνεις πολύ μεγάλο λάθος! Εγώ είμαι ο παρατηρητής. Δημιούργησα εσάς και τη ζωή γύρω σας και σας έδωσα την ελευθερία, το νου και τη βούληση να επιλέξετε μέσα από ένα αχανές πεδίο πιθανοτήτων το πώς θα ζήσετε και πώς θα χαράξετε την προσωπική σας πορεία. Σας έχω βάλει να παίζετε σε ένα τεράστιο κήπο, σας είπα ποια παιχνίδια είναι επικίνδυνα και τι πρέπει να προσέχετε και σας παρατηρώ, ελπίζοντας πως δεν θα κάνετε κακό ο ένας στον άλλο κι είμαι πάντα έτοιμος να σας βοηθήσω για να συνεχίσετε το παιχνίδι σας. Ωστόσο, είστε ελεύθεροι και δε με νοιάζει ποιο παιχνίδι θα διαλέξετε να παίξετε.


"Δηλαδή, δεν θα μας τιμωρήσεις αν παρακούσουμε το θέλημα Σου; "


Θα σου πω κάτι: όλες οι ανθρώπινες πράξεις πηγάζουν από δύο βασικά συναισθήματα: το φόβο και την αγάπη. Είναι οι δύο αντίθετοι πόλοι ανάμεσα στους οποίους κινείστε συνεχώς. Κι επειδή έχετε πει ένα μεγάλο ψέμα στον εαυτό σας, ότι η αγάπη του Θεού είναι υπό όρους και δε μπορείτε να βασίζεστε σ' αυτή, αυτόματα κινείστε στον άλλο πόλο και νιώθετε φόβο για την οργή Μου και τη "δίκαιη τιμωρία" σας. Αυτό το ψέμα γεννήθηκε επειδη ξεχάσατε ποιοι είστε. Ξεχάσατε ότι είστε τα πιο έξοχα όντα που δημιούργησα, ότι είστε τα μεγαλειώδη και αγαπημένα παιδιά Μου και προβάλατε πάνω Μου το ρόλο ενός γονιού-δικαστή, που επιβραβεύει ή τιμωρεί κατά βούληση.

4 σχόλια:

delta είπε...

Ανέβηκαν στο blog δύο υπέροχα άρθρα δύο πολύ καλών φίλων, του Φώτη και του Ιπτάμενου Ολλανδού σχεδόν ταυτόχρονα με τον ίδιο προβληματισμό.

Γράφει ο Ιπτάμενος Ολλανδός για τον Giordano Bruno :

Απορρίπτει την ιδέα ότι ο Θεός κυβερνά τον κόσμο έξω από αυτόν - όπως για παράδειγμα ο βοσκός το κοπάδι του. Ο Θεός δεν βρίσκεται πάνω και έξω από τον κόσμο. Είναι μέσα στον κόσμο. Ενεργεί σαν αρχή που εμπνέει το όλον, όσο και σαν μέρος αυτού. "Αναζητούμε τον Θεό στον σταθερό, σκληρό νόμο της φύσης, στην ευλαβική διάθεση ενός προς αυτόν το νόμο κατευθυνόμενου συναισθήματος" "Τον αναζητούμε στη λάμψη του ήλιου, στην ομορφιά των πραγμάτων που εξέρχονται από τη μήτρα της μητέρας μας Γης, στην πραγματική ακτινοβολία των όντων, στη ματιά των πολλών αστερισμών, οι οποίοι στην αμέτρητη άκρη του ενός ουρανού φωτίζουν, ζουν, νιώθουν, σκέφτονται, και το Όλο-καλό, Όλο-ένα και Ύψιστο υμνούν". Αυτή είναι αυτή η παρομοίωση - ισότητα του Θεού με την Φύση, την οποία οι άνθρωποι ονομάζουν πανθεϊσμό.

Μπορούμε λοιπόν να πούμε πως «Δόξα τω Θεώ» που ο Θεός δεν υπάρχει (με τη μορφή της ξεχωριστής από εμάς οντότητας, του αυστηρού και εκδικητικού παρατηρητή) αλλά πως τα πάντα είναι ο Θεός, τόσο μέσα όσο και έξω από μας. (Αν και στην ουσία το μέσα και το έξω μας είναι ένα).

Εξάλλου το λέει ξεκάθαρα η θρησκεία μας.
Ο Θεός είναι «ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών»

Καλή επιτυχία στο βιβλίο σου φίλε Φώτη.

Iptamenos Ollandos είπε...

Φίλε delta και Φώτη,

έτσι όπως το βλέπω εγώ, η Αλήθεια είναι μία. Εμείς ως μέρος της βλέπουμε μόνο μια όψη της, επομένως μόνο όλοι μαζί μπορούμε να την δούμε συνολικά. Βέβαια οι λέξεις συχνά την αδικούν γιατί πολλές φορές δεν αρκούν για να την περιγράψουν. Όμως και γιαυτό υπάρχει ένα απλό μυστικό: να την αισθανόμαστε, κάτι δυστυχώς που ξεχνάμε πολλές φορές να κάνουμε...

Καλή δύναμη για τη συνέχεια σε ότι κάνετε.

delta είπε...

Αν και μπορεί να γίνομαι μονότονος για μια ακόμη φορά θα συμφωνήσω μαζί σου φίλε Ολλανδέ.

Και για να χρησιμοποιήσω και μια παρομοίωση θα πω ότι ο καθένας μας δεν είναι παρά ένας κρίκος στην αλυσίδα της ύπαρξης. Ας προσπαθήσουμε αυτή την αλυσίδα να την μεγαλώσουμε ...

Φώτης είπε...

Φίλοι, θα συμφωνήσω και με τους δύο. Όντως είμαστε κρίκοι στην ίδια αλυσίδα και πρέπει να είμαστ ενωμένοι για να δούμε την αλήθεια στο σύνολό της. Μέσα από τα μάτια και την ψυχή του καθένα μας η Μεγάλη Διάνοια βλεπει, νιώθει και βιώνει το υπέροχο μεγαλείο του Εαυτού Της. Κι εμείς, εγκλωβισμένοι στην ψευδαίσθηση του φθαρτού και πεπερασμένου υλικού κόσμου, νομίζουμε πως είμαστε άθλιοι, ανάξιοι και τιποτένιοι κι όλο φοβόμαστε, αγωνιούμε και ελπίζουμε σε μια μέλλουσα αιώνια ευτυχία. Όμως για άλλη μια φορά η φωνή του Θεού μέσα μας μάς διαβεβαιώνει: "Η μεγαλύτερη διδασκαλία του Ιησού δεν ήταν ότι ΘΑ έχετε αιώνια ζωή, αλλά ότι ΗΔΗ την έχετε...Είστε καλοσύνη και έλεος και συμπόνια και κατανόηση. Είστε η βαθύτερη σοφία και η ύψιστη αλήθεια, η μεγαλύτερη γαλήνη και η μεγαλύτερη αγάπη...Είστε Εγώ!"

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...