Σήμερα ας μην κρίνω τίποτα απ’ ό,τι συμβαίνει. (A COURSE IN MIRACLES - LESSON 243)
Αυτό είναι ένα σπουδαίο μάθημα για όλους μας, καθώς είναι βέβαιο πως τα πράγματα δεν πηγαίνουν πάντα όπως τα υπολογίζουμε και οι άνθρωποι δεν αντιδρούν όπως περιμένουμε, ούτε οι καταστάσεις εξελίσσονται πάντα, όπως προσδοκούμε.
Χρειάζεται να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας.
«Θα είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου σήμερα. Δεν θα νομίζω πως ήδη ξέρω αυτό που προς το παρόν πρέπει να παραμείνει πέρα από την κατανόησή μου.»
Όταν αισθάνεσαι θυμωμένος, μήπως είναι μόνο και μόνο επειδή κάποιος απέτυχε να ικανοποιήσει την λειτουργία που του είχες αποδώσει;
Και αυτός δεν είναι ο λόγος που θεωρείς ότι η επίκρισή σου και η επίθεσή σου προς αυτόν είναι δικαιολογημένες;
Πόσο πιο ευτυχισμένος θα ήσουν αν δεν έδινες τον «κατάλληλο» ρόλο στις φιγούρες που πρωταγωνιστούν στην ζωή σου!
Κανένας δεν είναι δυνατόν να σε προδώσει ή να μην σε ικανοποιήσει, παρά μόνο η ιδέα που έχεις γι αυτόν. Αν δεν εκπληρώνει τις προϋποθέσεις του ρόλου που εσύ του έχεις αναθέσει.
Μην αναθέτεις, λοιπόν, στους αδερφούς σου ρόλους που φαντάζεσαι ότι θα σε κάνουν ευτυχισμένο. Και μην τους κρίνεις και τους επιτίθεσαι όταν δεν μπορούν να παίξουν τους ρόλους που τους ανάθεσες σε αυτό το παιχνίδι που νομίζεις ότι είναι ο σκοπός της ζωής σου.
Ας συνειδητοποιήσουμε, λοιπόν, ότι δεν γνωρίζουμε τα πάντα – ότι είναι αδύνατον να δούμε όλη την εικόνα από μικρά αποσπασμένα κομμάτια – και ότι υπάρχει ένα μεγαλύτερο σχέδιο που λειτουργεί εδώ και τώρα.
Ας μην κρίνουμε τίποτα από ό,τι συμβαίνει.
Είμαι κι εγώ στο ίδιο ταξίδι με σας. Δεν βρίσκομαι σε άλλο μονοπάτι. Όλοι βαδίζουμε προς την τελειοποίηση. Είμαστε μαζί, γύρω μας βασιλεύει το χάος, και βαδίζουμε στο μονοπάτι του επιστροφής στην Εστία μας και της αυτογνωσίας. Η διαφορά είναι ότι κάποιοι από εμάς, δεν το συνειδητοποιούν και καθυστερούν δίνοντας μεγάλη σημασία σε αξίες που δεν έχουν αξία, σε υλικά πράγματα αυτού του κόσμου και κρίνουν και επικρίνουν τους πάντες και τα πάντα. Έχουν περιορίσει την οπτική τους σε αυτόν τον κόσμο και νομίζουν ότι εμποδίζονται από τις καταστάσεις και τους άλλους ανθρώπους, ενώ στην πραγματικότητα είναι αυτοί που επιλέγουν. Προσπαθούν ν’ αλλάξουν τις εξωτερικές συνθήκες και δεν επιχειρούν ν’ αλλάξουν την οπτική τους.
Τι χάσιμο χρόνου! Καλύτερα να αφήσουμε το παρελθόν να φύγει και να κοιτάξουμε τον προορισμό μας!
Ας βλέπουμε μόνο το ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ της κάθε μέρας!
Ας αναγνωρίσουμε ότι δεν βλέπουμε ολόκληρη την εικόνα.
Είναι αδύνατον να κρίνουμε.
Δεν γνωρίζουμε γιατί κάποια πράγματα καταστρέφονται ή αλλάζουν. Δεν ξέρουμε γιατί κάποιοι άνθρωποι έρχονται στην ζωή μας, και γιατί άλλοι φεύγουν. Δεν ξέρουμε γιατί πολλές φορές εμείς οι ίδιοι αλλάζουμε κατεύθυνση. Εμείς δεν ξέρουμε. Αλλά ο Θεός ξέρει. Αυτός γνωρίζει το Σχέδιο.
Δεν χρειάζεται να έχουμε μια εξήγηση για όλα. Απλά να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει, αλλά εμείς δεν την ξέρουμε. Και δεν χρειάζεται!
Ας δείξουμε εμπιστοσύνη στο Συμπαντικό Σχέδιο!
Ας μην κολλάμε σε τίποτα. Ας μην προσπαθούμε να διευθετήσουμε τίποτα. Γιατί αυτό δεν θα ήταν τίποτα άλλο από δική μας παρέμβαση, μια προσπάθεια να ελέγξουμε την ροή των πραγμάτων.
Όταν ασχολούμαστε με την διευθέτηση των προβλημάτων μας και προσπαθούμε να προγραμματίσουμε την ροή των γεγονότων, είναι σαν να προσπαθούμε να μείνουμε στο ίδιο σημείο του ταξιδιού μας και να μην προχωρήσουμε.
Όταν προσπαθούμε να κάνουμε τους άλλους ανθρώπους να κάνουν αυτό που θέλουμε εμείς είναι ένας χειρισμός που μας κρατά στον χωροχρόνο. Είναι τακτική καθυστέρησης, μια προσπάθεια να ελέγξουμε το πώς θα πάνε τα πράγματα, αντί απλά ν’ αφήσουμε τον Θεό να μας δείξει που πρέπει να πάμε.
Ας είμαστε ειλικρινής.
Προσπαθούμε να χειριστούμε ανθρώπους, γεγονότα και καταστάσεις;
Η ξυπνάμε κάθε φορά σε μια καινούρια μέρα, γνωρίζοντας πως έχουμε ένα Οδηγό ο Οποίος μας δείχνει που να πάμε;
Ας ξεχάσουμε τους άλλους ανθρώπους. Αφορά εμάς και μόνο. Αν κάτι δεν λειτουργεί στην ζωή μας, ας το αφήσομε να φύγει. Ας μην κολλάμε. Ας μην πιέζουμε κάτι που δεν δουλεύει να λειτουργήσει. Ο Θεός έχει τον χάρτη, και Αυτός γνωρίζει τον δρόμο.
Ας μην κρίνουμε τίποτα από ό,τι συμβαίνει.
Ας αφήσομε τον Θεό να αναλάβει.
Έχετε προσέξει ότι ο Θεός αφήνει «ταμπέλλες» στον δρόμο για μας;
Πολλές φορές έχω νιώσει ότι με ωθεί προς τα εμπρός. Με οδηγεί σε νέα μέρη που χρειάζεται να πάω. Όταν ακολουθώ λάθος μονοπάτι και χάνω τον δρόμο, κάτι θα συμβεί – κυριολεκτικά μερικές φορές χρειάζεται να με τραβήξει –για να με επαναφέρει!! Τον ευγνωμονώ!!
Πόσες «ωθήσεις» και «παρακινήσεις» χρειάστηκα για να φτιάξω αυτό το μπλογκ!! Με είχε πάρει από το χεράκι και με οδηγούσε. Μου έστειλε ανθρώπους να μου το πουν και να το ξαναπούν. Με καθοδήγησε στο τι να γράφω και πως..!!
Πόσο χαίρομαι που έχω έναν Οδηγό που γνωρίζει τον δρόμο και με οδηγεί!
Αυτό σημαίνει ότι μένω σε μια κατάσταση αποδοχής και θαυμασμού, ό,τι και να συμβαίνει.
Όταν κάνεις ένα μακρινό ταξίδι στη φύση με το αυτοκίνητο, ξέρεις ότι είσαι ένας επιβάτης που παρατηρεί το τοπίο. Παρακολουθείς το τοπίο από το αυτοκίνητο σαν ταινία του κινηματογράφου.
Μερικές φορές στο δρόμο μπορεί να δεις ένα τρομερό αυτοκινητιστικό δυστύχημα ή ένα νεκρό σκυλί γεμάτο αίματα, αλλά δεν σταματάς να το αναλύσεις. Συνεχίζεις το ταξίδι σου. Η σκέψη του μπορεί να μείνει για λίγο στο μυαλό σου αλλά έπειτα λες στον εαυτό σου «συμβαίνουν αυτά». Δεν προσπαθείς να το διορθώσεις. Δεν γυρίζεις πίσω να φτιάξεις τα πράγματα. Συνεχίζεις να ταξιδεύεις προς τον προορισμό σου.
Βέβαια, μπορεί να είσαι από εκείνους που σταματούν να βοηθήσουν, - και δεν λέω να μην το κάνεις-, αλλά έπειτα συνεχίζεις το ταξίδι σου. Δεν κατασκηνώνεις εκεί…αναρωτώμενος τα γιατί και τα πως..
Το ίδιο πρέπει να κάνεις και με τα γεγονότα της ζωής σου.
Συνέχισε να περπατάς.
Σαν τον Johnnie Walker. Συμβαίνουν αυτά. Μην προσπαθείς να τα φτιάξεις. Απλά συνέχισε να κατευθύνεσαι προς τον προορισμό σου. Μην παγιδεύεσαι.
Πρόσω ολοταχώς!
Σήμερα δεν θα κρίνω τίποτα από ό,τι συμβαίνει.
Αφήνω το παρελθόν να φύγει.
«Πατέρα, σήμερα αφήνω την δημιουργία ελεύθερη να είναι ο εαυτός της. Τιμώ όλα της τα μέρη, στα οποία συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ. Είμαστε ένα γιατί κάθε μέρος περιέχει την δική Σου μνήμη και η αλήθεια πρέπει να λάμψει σε όλους μας σαν ένα.»
Πηγές: http://gorgeousforgod.com
1 σχόλιο:
Ενδιαφέρον κείμενο!
Που μου δημιούργησε την ανάγκη του παρακάτω σχολίου.
Μην κρινεις λοιπόν τίποτε απ΄οτι συμβαίνει,ούτε και τον εαυτό σου που κρίνει γιατί ετσι του υπαγορεύει η διαμόρφωση του νου.
Προσπάθησε να τον καταλάβεις αυτόν τον εαυτό,τις σκέψεις του ,τους φόβους του,τις μύχιες πτυχές του.
Προσπάθησε να κατανοήσεις αυτό που είσαι,και μην προσπαθείς να είσαι κάτι άλλο από αυτό.
Η αρχή της σοφίας είναι η κατανόηση του εαυτού.
Δημοσίευση σχολίου