Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ

Ορμώμενος τον όμορφο καιρό που είδα ρίχνοντας μια ματιά έξω από το παράθυρο μου (καταιγίδα-βροχή κρύο ) σκέφτηκα τι όμορφα που είναι να γράψω στο Blog.
Σκέφθηκα το μεγαλείο της φύσης. Τις ηλεκτρικές εκκενώσεις που νιώθω στον αέρα. Ναι ! χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί η φύση μου μιλάει δείχνει την δύναμη της και εγώ είμαι μέρος της.
Και σκέφτομαι το μεγαλείο του θεού ,και δεν ταράζομαι με αυτό που βλέπω έξω από το παράθυρο γιατί νιώθω τα πάντα σαν ΕΝΑ. Τίποτα από ότι συμβαίνει στον έκδηλο κόσμο δεν είναι σε θέση να διαταράξει την Θεία γαλήνη. Σκέφτομαι τι είναι κακοκαιρία ,ή μια καταστροφή,ίσως είναι μια διάσταση της μορφής. Μια διάσταση που από την φύση μας έχουμε μάθει να διαχωρίζουμε σαν κακή, τρομακτική, άσχημη, αλλά είναι το ίδιο όμορφη με μια ηλιόλουστη μέρα με μία «καλή» μέρα και τότε συνειδητοποιώ ότι πρέπει να ζω το αιώνιο, το διαρκές και τίποτα δεν μπορεί να διαταράξει την ηρεμία και την τελειότητα της ειρήνης μου. Διαλογίζομαι και η συνείδηση μου διευρύνετε τόσο που συμπεριλαμβάνει τα πάντα, με την θέληση μου μπορώ να εισέλθω στην ενότητα, σε μια συνείδηση των πάντων, σε μια πληρότητα της ζωής που εγώ είμαι μέρος της. Μέσα σε αυτήν την ηρεμία συνειδητοποιώ ότι όταν δημιουργό εστία στο ιδανικό και προσπαθώ να το προσεγγίσω, έρχομαι σε επαφή μαζί του. Το σώμα μου ηρεμεί, ο κατώτερό μου εαυτός ηρεμεί και ο έξω κόσμος σβήνει σταδιακά. Η βαθύτερη συνείδηση μου λάμπει συνειδητοποιώντας τι είναι...

Όταν λοιπόν αυτό εφαρμόζεται καθημερινά στον διαλογισμό σιγά-σιγά περνάει και στην καθημερινότητα. Με το να δουλεύεις τις Θείες ιδιότητες μια- μια στο διαλογισμό σου, δομής των κατώτερο σου εαυτό ενώ συγχρόνως θωρακίζεις των ανώτερο σου εαυτό, δημιουργείς την «προίκα» για τις επόμενες σου ζωές .Η ατομική ψυχή του ανθρώπου είναι η εξατομίκευση του ενός και αναπτύσσεται με την εμπειρία. Έτσι κάθε εμπειρία που αποκομίζουμε αποθηκεύετε στην συνείδηση μας σαν σοφία μέσα από συνεχόμενες μετενσαρκώσεις . Συνεχείς άσκηση λοιπόν ! κανείς δεν μπορεί να το κάνει για λογαριασμό του άλλου.Μόνος βρίσκεις το δρόμο, και μια ο φίλος μου ο Δέλτα έδωσε μια όμορφη άσκηση διαλογισμού θα προτείνω και εγώ κάτι. Προσπαθήστε να σκεφτείτε για λίγο σταθερά κάτι συγκεκριμένο αν λοξοδρομήσετε επαναφέρετε την σκέψη σας. Με συνεχή άσκηση θα μάθετε να ελέγχετε το νου σας. Αφού εκπαιδεύσετε το νου σας ΤΟΤΕ ξεκινήστε διαλογισμό, την συνειδητή δηλαδή εκπαίδευση η οποία πρέπει να γίνεται καθημερινά και τότε όλα θα αλλάξουν και ίσως μία μουντή γεμάτο κρύο και βροχή ημέρα θα σας φανεί όμορφη και όασης διαλογισμού.

12 σχόλια:

delta είπε...

Σε ένα τόσο γλυκό και ολοκληρωμένο, σύντομο αλλά και περιεκτικό άρθρο για τον διαλογισμό καλέ μου φίλε, δε θα μπορούσα να προσθέσω τίποτε άλλο, εκτός από την ομορφότερη είκόνα που βρήκα ...

Εύχομαι να σου αρέσει και να σου δίνει έμπνευση.

Σ' ευχαριστώ

penelope είπε...

Ο νους και ο διαλογισμός δεν μπορούν να συμβιώσουν. Κανένας δεν μπορεί να τους έχει ταυτόχρονα. Μπορείτε να έχετε ή τον νου, ή τον διαλογισμό, γιατί ο νους είναι
συλλογισμός, ενώ ο διαλογισμός είναι σιωπή. Νους σημαίνει περιπλάνηση και αναζήτηση εξόδου μες στο σκοτάδι. Ο διαλογισμός βλέπει πολύ μακριά, και δεν υπάρχει θέμα αναζήτησης, αφού ξέρει που είναι ο έξοδος.

LAMDA είπε...

Πολύ ωραίο άρθρο φίλε Vlacho και όντως ωραία μέρα για διαλογισμό!

Επίσης θα ήθελα να καλωσορίσω και την αγαπητή Πηνελόπη στο blog.

K είπε...

Αγαπητή (μου επιτρέπεις) Πηνελόπη, θα μπορούσες να δόσεις περισσότερες διευκρινήσεις σχετικά με τον διαχωρισμό που θέτεις μεταξύ Νου και Διαλογισμού, ως ξένα μεταξύ τους? Συ-λογισμός και Δια-λογισμός δεν είναι αλληλένδετα μεταξύ τους, ως μια συνεχόμενη ενέργεια, σε διαφορετικά επίπεδα? Ως διαδικασία το πρώτο δεν είναι αυτό που προετοιμάζει την έλευση του δεύτερου και κατόπιν, στο τέλος, μετά την νοητική και διαισθητική βίωση της Ένωσης με την Άλλη Διάσταση, δεν είναι αυτό που συλλογίζεται την όλη Εμπειρία , « εισπράττει» την αίσθηση της Πληρότητας και οδηγεί ( ο Νους) με σίγουρα βήματα προς την Έξοδο?(σου, αν την αντιλαμβάνομαι σωστά!).

penelope είπε...

Αγαπητέ Κώστα (;)

Εκτός από τον Λογισμό υπάρχει ένα άλλο είδος εσωτερικής δραστηριότητας που οδηγεί βαθμιαία στο ξεπέρασμα του Λογισμού. Αυτή η δραστηριότητα που ονομάζεται Διαλογισμός συνίσταται στο να απορρίπτουμε ό,τι εισέρχεται στο νοητικό πεδίο ή αλλιώς (που είναι το ίδιο πράγμα) στο να αφήνουμε να εκδηλώνονται ελεύθερα οι διάφορες διαδικασίες χωρίς να κρατιόμαστε κάπου, να προσκολλούμαστε κάπου. Αυτό έχει σαν συνέπεια να μας αποσπά τελικά από ό,τι συμβαίνει, να νοιώθουμε αδιάφοροι σε ό,τι συμβαίνει κι έτσι οδηγούμαστε σε μία κατάσταση πέραν της συγκεκριμένης διαδικασίας. Ξεκινώντας έτσι από τις κατώτερες νοητικές λειτουργίες και ξεπερνώντας σταδιακά τις ανώτερες λειτουργίες φτάνουμε τελικά να περάσουμε πέραν της ίδιας της νοητικής δραστηριότητας του Λογισμού.

Υπάρχει ακόμα ένας έμμεσος τρόπος να φτάσουμε στο ίδιο αποτέλεσμα. Χρησιμοποιώντας κάποια διαδικασία, την εμμονή, την ανακύκλωση της ίδιας πληροφορίας, που χαρακτηρίζεται σαν συγκέντρωση σε ένα θέμα κι επαναφορά σε αυτό όταν ξεφεύγουμε, τότε μετά από κάποιο διάστημα η διαδικασία απογυμνώνεται από το νοητικό της περιεχόμενο, παύει να έχει σημασία και τελικά αυτό μας αποσπά από το νοητικό επίπεδο και μας οδηγεί σε μία ανώτερη συνειδησιακή κατάσταση. Το θέμα, το αντικείμενο της συγκέντρωσης, μπορεί να ανήκει σε μία από τις τέσσερις κατηγορίες, αντικείμενο της αίσθησης-αντίληψης, της διανόησης, του εγώ, της ίδιας της λειτουργίας του λογισμού. Περνώντας σταδιακά από όλα τα επίπεδα συγκέντρωσης, φτάνουμε τελικά πέραν του λογισμού, της νοητικής δραστηριότητας.

vlachos είπε...

Αγαπητέ μου Δέλτα, πραγματικά η εικόνα είναι υπέροχη και σ’ ευχαριστώ πολύ, όπως ευχαριστώ πολύ και τον καλό μου φίλο Λάμδα αλλά το σχόλιο της Πηνελόπης με προβλημάτισε .

Σαφώς και μπορούν να συμβιώσουν γιατί το ένα εμπεριέχετε ή συμπληρώνει το άλλο ως διαδικασία .Αν κατανοώ σωστά την φίλη Πηνελόπη ίσως μιλάει για διαφορετικές μεθόδους (?) αφού εννοεί ότι μπορείς να φτάσεις στο ίδιο σημείο από δύο διαφορετικούς δρόμους.

Παρ΄ όλα αυτά, ο Νους είναι ένα όχημα ή όργανο που αποτελείται από σκέψη, θέληση, συναίσθημα, μνήμη και φαντασία και μπορεί είτε να βρίσκεται στην υπηρεσία της ανώτερης φύσης μας είτε να είναι σκλάβος της κατώτερης φύσης μας. Η πραγματική πρόοδος συνίσταται στην ανάκτηση της χρήσης εκείνης της γνώσης με εκπαίδευση, με την τελειοποίηση ή το συντονισμό των οργάνων του κατώτερου εαυτού μας έτσι που να αντανακλούν ή να μεταδίδουν τη σοφία του Εσώτερου Εγώ. Ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση είναι να εφαρμόζουμε τη βέλτιστη γνώση μας σε κάθε έργο που επιχειρούμε όσο μικρό κι αν είναι. Για να δημιουργήσουμε το όχημα αυτό –ακόμα και στην παρούσα ζωή – είναι απαραίτητο να υιοθετήσουμε μια αληθινή βάση στις σκέψεις κα στις πράξεις μας. Ο ορθός και αποτελεσματικός τρόπος σκέψης πρέπει να βασίζεται σε θεμελιώδεις ιδέες που ισχύουν διαχρονικά, σε όλες τις περιστάσεις και που ποτέ δεν αντιτίθενται η μία προς την άλλη. Εάν η βάση της σκέψης μας δεν συμβαδίζει με τους νόμους της ζωής, όλες οι πράξεις μας θα σημαδεύονται από τα ίδια σφάλματα…και ο Νους πάντα θα αναρωτιέται «ασυνείδητα» για εκείνη την χαμένη γνώση που θα αισθάνεται αλλά δεν θα κατανοεί ποτέ…και η Διάνοια (σαν Πηνελόπη) θα κείτεται στην Ιθάκη περιμένοντας τον Οδυσσέα της για την απόλυτη ‘Ένωση .

WEB-STAR είπε...

Αγαπητέ μου φίλε vlacho..
Πριν σε ευχαριστήσω για το κείμενό σου, θα ήθελα να καλωσορίσω και εγώ την Πηνελόπη στο blog. Πιστεύω ότι και οι δύο λέτε το ίδιο πράγμα αλλά με διαφορετικό τρόπο και ότι ενώ μπορεί η προσέγγιση του ενός να είναι διαφορετική από του άλλου πραγματικά πιστεύω ότι η αφετηρία και ο προορισμός είναι τα ίδια.
Πάντως χαίρομαι που ο φίλος vlachos άρχισε να γράφει για να μπορέσουμε από το κείμενο αλλά και από τα πολύ εύστοχα σχόλια όλων να βοηθηθούμε.
Αυτά..

kelly alamanou είπε...

".. O Διαλογισμός είναι μέρος της ζωής.
Διαλογισμός σημαίνει να ανακαλύπτεις τη σχέση σκέψης και σιωπής,η σχέση της σκέψης και αυτού που είναι άχρονο.
Ο διαλογισμός είναι μέρος της καθημερινής μας ζωής όπως ο θάνατος είναι μέρος της ζωής μας όπως η αγάπη είναι μέρος της ζωής μας"

Από το βιβλίο του J,Krishnamurti " Η φλόγα της προσοχής" σελ 86
Το διάβαζα με προσοχή σήμερα το πρωί και είπα να μεταφέρω εδώ τούτες τις προτάσεις.
καλό απόγευμα
κέλλυ

LAMDA είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
LAMDA είπε...

Φίλοι μου πολύ ωραία και διαφωτιστικά όλα τα σχόλια που διάβασα για τον διαλογισμό αν και προσωπικά συμφωνώ με τον Web star ότι λέτε το ίδιο πράγμα πιάνοντας το από διαφορετικές γωνίες.

Ο διαλογισμός είναι μία δραστηριότητα η οποία επιτρέπει τον ανθρώπινο εγκέφαλο να λειτουργήσει σε χαμηλότερες συχνότητες από αυτές που λειτουργεί στην καθημερινότητα μας, συνχότητες παρόμοιες με αυτές κατά τις οποίες ονειρευόμαστε αλλά με την μόνη διαφορά ότι είμαστε ξυπνητοί. Επίσης μας δίνει την δυνατότητα να χρησιμοποιούμε το δεξιό ημισφαίριο του εγκεφάλου μας που σχετίζεται με την φαντασία (αυτό χρησιμοιούμε περισσότερο σαν παιδιά στις ηλικίες 7-14 ετών) σε αντίθεση με το αριστερό που το χρησιμοποιούμε κατά κύριο λόγο (το 90% των ανθρώπων) και σχετίζετε με την λογική.

Ο διαλογισμός λοιπόν βοηθάει τον νου μας(νόηση μας) να μην επηρεάζεται από τις σκέψεις (απουσία σκέψης ή να περνάνε σαν πουλιά που δεν τις δίνουμε σημασία) και να μιλήσουμε με τον εσώτερο εαυτό μας. Μας βοηθάει να χρησιμοποιούμε την νόηση μας με έναν θετικό τρόπο. Μας βοηθάει να ανοίξουμε ένα κανάλι επικοινωνίας μαζί με τον ανώτερο εαυτό μας και κατ΄ επέκταση με τον Θεό!

delta είπε...

Ο νους είναι το πιο ταπεινό τμήμα της συνείδησής μας. Είναι καλός για να γνωρίζουμε τον εξωτερικό κόσμο, αλλά είναι άχρηστος εάν θέλετε να κάνετε ένα εσωτερικό ταξίδι.
Όσσο* -

Αναγκαστικά θα συμφωνήσω με την Πηνελόπη η οποία λέει ότι ναι μεν ξεκινάμε από το νου αλλά ο σκοπός είναι τελικά (και πέρα από οποιαδήποτε άσκηση χρησιμοποιεί ο καθένας) η όλη διαδικασία να απογυμνωθεί από το νοητικό της περιεχόμενο ώστε να μας οδηγήσει σε μια ανώτερη συνειδησιακή κατάσταση.
Νομίζω όμως ότι και ο φίλος ΒΛΑΧΟΣ θα συμφωνήσει ότι στο τελευταίο στάδιο του διαλογισμού δεν υπάρχει νους, δεν υπάρχει σκέψη, υπάρχει μόνο η ΥΠΑΡΞΗ και η συνειδητοποίηση της αόρατης εκείνης κλωστής η οποία ενοποιεί τα πάντα και μετατρέπει την ύπαρξη στην αιώνια μονάδα. Η περιγραφή μπορεί να είναι πολύ φτωχή αλλά μπορούν όλα αυτά άραγε να βιωθούν αν δεν καταφέρουμε να επιτύχουμε την υπέρβαση του ΝΟΥ ;

K είπε...

Aγαπητη Πηνελοπη, ευχαριστω για το διευκρινηστικο σου σχολειο-κειμενο.Το ερωτηματικο σου για το ονομα μου (το οποιο ΔΕΝ πετυχες) μου γεννησε το σχολειο που εθεσα στο θεμα "ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ". Πριν ομως το δηλωσω θα ηθελα να δοκιμασω την ενορατικη σου ικανοτητα. (Για βοηθεια σου λεω οτι δεν ειναι πολυ συνηθισμενο.)

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...