Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Ο αποσυμβολισμός του Άθλου του Ηρακλή "Το λιοντάρι της Νεμέας"


Καλημέρα και Χρόνια Πολλά Φίλοι μου!

Το σημερινό μου άρθρο καθώς και τα επόμενα 11 που θα ακολουθήσουν τις επόμενες εβδομάδες είναι συνέχεια του προηγούμενου άρθρου που ανέρτησα για τους Άθλους του Ηρακλή και την Εσωτερική μας Τελείωση. Ειδικότερα θα ασχοληθούμε με τον αποσυμβολισμό των άθλων (έναν κάθε φορά).

Ο πρώτος άθλος είναι το «Λεοντάρι της Νεμέας». Ο μύθος λέει πως αυτό το λιοντάρι φρουρούσε το παλάτι της θεάς Σελήνης και μία μέρα στο θυμό της το κλώτσησε και το πέταξε στη γη. Το άγριο αυτό λιοντάρι, κατασπάραζε ζώα κι ανθρώπους στη Νεμέα. Ο Ηρακλής το βρήκε στη σπηλιά του που είχε δύο εξόδους. Έφραξε τη μία και του επετέθη από την άλλη. Λέγεται πως το πολέμησε με τα χέρια, χωρίς τα όπλα του (το τόξο που του έδωσε ο Απόλλωνας, το ξίφος του Ερμή, το πέπλο της Αθηνάς και το ρόπαλο που έφτιαξε ο ίδιο) και κατάφερε να το πνίξει. Κατόπιν πήρε τη λεοντή και πήγε στον Ευρυσθέα. Ο βασιλειάς και ο κόσμος όμως φοβήθηκαν από την τρομερή φήμη του ήρωα μας και δεν του επέτρεψαν να μπει στην πόλη αναγκάζοντας τον έτσι να μείνει εκτός των τειχών της Τίρυνθας.

Πολύ καλά γνωρίζουμε όλοι ότι υπάρχει μεγάλη τάση του κόσμου σήμερα να επηρεάζετε από φήμες φοβερές που διασπείρονται απο τα ΜΜΕ. Στην περίπτωση του άθλου αυτού δύο είναι τα σημεία έντεχνης προκλήσεως φόβου: (α) η φήμη του άτρωτου λονταριού και (β) η τρομερή φήμη του Ηρακλή.

Το πρώτο αντιπροσωπεύει τον υπετροφοβικό φόβο ενός εξωτερικού εχθρού όπως φόβος από επικείμενους σεισμούς, φόβος για την οικονομική κρίση, φόβος για το 2012, φόβος για τον Νιμπίρου, φόβος για αναμενόμενους πολέμους, φόβος για την τρομοκρατία μετά το χτύπημα στους Δίδιμους Πύργους κ.ο.κ.

Το δεύτερο αντιπροσωπεύει την επίφοβη δύναμη ενός εθελοντή σωτήρα και απελευθερωτή.

Όλα τα παραπάνω έχουν σαν σκοπό να κρατούν συσπειρωμένους τους ανθρώπους γύρω από τα έθνη, τα εκάστοτε συστήματα, τα δόγματα. Και αν κάποιος βρεθεί να μας βοηθήσει να απαλλαγούμε από όλα αυτά, τότε δημιουργείται μία τέτοια «καθοδήγηση» ώστε να τίθετε το θέμα στον κόσμο της επιλογής τύπου «από την σκύλα στην χάρυβδη»


Ο άθλος βέβαια έχει και την εσωτερική του ερμηνεία. Ο συμβολισμός σ΄ αυτήν την περιπέτεια του Ηρακλή, αφορά τη πάλη του ανθρώπου με τον εγωισμό του, την υπερηφάνεια, την ατομικότητα. Θεωρώντας πως είναι αυτάρκης, γίνεται επιθετικός και επιδιώκει την απόλυτη κυριαρχία πάνω στους άλλους. Υπερτονίζει ό,τι τον αφορά προσωπικά. Είναι επόμενο, κάτω από μία τέτοια συμπεριφορά, να υπάρχουν δυσάρεστες συνέπειες όχι μόνο για τον ίδιον, αλλά και για την κοινωνία. Όταν το ένστικτο της αυτοπροστασίας δρα ανεξέλεγκτα, ο άνθρωπος γίνεται απειλητικός για το περιβάλλον του. Ο Ηρακλής υπέταξε το λιοντάρι μέσα στη σπηλιά. Υπάρχει και μία αντιστοιχία με τους δύο αδένες μας, την επίφυση και την υπόφυση. Ο Ηρακλής κλείνει το ένα άνοιγμα, για να νικήσει την απειλή. Στο σώμα, η επίφυση αφορά τον κριτικό νου, ενώ η υπόφυση τις συγκινήσεις μας. Ο ήρωας φράσσει το άνοιγμα των προσωπικών συγκινήσεων (υπόφυση) που απειλούν την ισορροπία μας, και χωρίς όπλο (πέταξε το ρόπαλο) σε μία πάλη σώμα με σώμα, κέρδισε τη μάχη με το «εγώ» του, όλα τα εγωιστικά κι ατομιστικά ένστικτα. Με τον έλεγχο της υπόφυσης ο άνθρωπος επιτυγχάνει μία πλήρη και κανονική δράση, αποκτά μία ολοκληρωμένη προσωπικότητα κι αυτοελεγχόμενη. Δεν επιτρέπει σε κάθε εγωκεντρική τάση να εκδηλωθεί.

Βλέπουμε δηλαδή ότι ο Θεός «τα πάντα εν σοφία εποίησε». Ακόμα και η βιολογία του ανθρώπου, η ανατομική και φυσιολογική, είναι με τέτοιο τρόπο φτιαγμένες ώστε όταν κληθούν από εμάς σε μια στιγμή ανάγκης να έρχονται σε βοήθεια μας. Αρκεί να έχουμε αποφασίσει την επιστροφή μας στον σωστό εξελεγκτικό δρόμο. Τα φυσιολογικά στοιχεία του οργανισμού μας, μας δίνουν τις σωστές κατευθύνσεις. Αρκεί να τις αντιλαμβανόμαστε. Διότι μόνον μέσα από τον βιολογικό, ψυχικό και νοητικό ευατό μας θα πρέπει να βρίσκουμε λύσεις στα προβλήματά μας και να μην βασιζόμαστε στα όπλα που οι άλλοι μας προτείνουν.

7 σχόλια:

delta είπε...

Αλίμονο, σήμερα πιο πολύ κινδυνεύουμε από τους διάφορους ήρωες που θέλουν να μας «σώσουν» χωρίς να μας έχουν ρωτήσει προηγουμένως αν θέλουμε να σωθούμε (με τον τρόπο που εννοούν αυτοί την σωτηρία).

Η ανάλυση βέβαια του άθλου πολύ καλή Λάμδα και πραγματικό λιοντάρι που δε λέει να πεθάνει ο εγωισμός μας.

Να προσθέσω απλώς μια διαφορετική άποψη που διάβασα και μου φάνηκε ενδιαφέρουσα.
Το λιοντάρι θεωρείται η προσωποποίηση της αγριότητας και της οργής.
Ο άνθρωπος που ακολουθεί τον εσωτερικό δρόμο πρέπει με τη δύναμη της θελήσεως (με τα ίδια του τα χέρια) να σκοτώσει και να εξαλείψει την οργή. Αλλά θα θυμηθούμε ότι κόβει το κεφάλι και φοράει τη λεοντή, που σημαίνει ότι ο κόσμος δεν πρέπει να θεωρεί ότι επειδή κάποιος νίκησε τον θυμό, την οργή είναι τελείως αβλαβής, καθότι ο κακός με την πρώτη ευκαιρία θα τον βλάψει. Ο άνθρωπος που δουλεύει εσωτερικά παρόλο που έχει καταπνίξει την οργή, σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να σηκώσει τον τόνο της φωνής του (χωρίς να θυμώσει) για να βάλει τα πράγματα στη θέση τους. Έχει άμεση σχέση με την προηγούμενη συζήτηση μας για την προσκόλληση ή μη στους καθημερινούς μας ρόλους.

LAMDA είπε...

Πολύ ωραίο και διαφωτιστικό το σχόλιο σου Delta.

platonas είπε...

Δηλαδή φίλε Lamda αν καταλαβαίνω καλά πρέπει να υποτάξουμε τα συναισθήματα μας πρώτα για να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε τον εγωισμό μας ; Και γιατί χωρίς όπλα η μάχη ; Μπορούμε λίγο να το αναλύσουμε ;

LAMDA είπε...

Αγαπητέ Φίλε Πλάτωνα, στον αγώνα για την εσωτερική μας τελείωση, για την ανάδειση του ανώτερου εαυτού μας από τα έγκατα της ψυχή μας, θα πρέπει να καταφέρουμε να υποτάξουμε τα πάθη μας. Κάποια από αυτά, τα πιο θανάσιμα ίσως σύμφωνα με μερικούς είναι τα ακόλουθα: Αλαζονεία, Απληστία, Λαγνεία, Λαιμαργία, Οκνηρία, Οργή, Φθόνος. Δεν μιλάω να πνίξουμε τα συναισθήματά μας γιατί υπάρχουν και ευγενή συναισθήματα όπως η αγάπη, ο σεβασμός, κ.α. Απλά να υποτάξουμε το Εγώ μας. Το Εγώ η αλλιώς ο άκρατος εγωϊσμός είναι που μας κάνει να πέφτουμε στα παραπάνω 7 θανάσιμα αμαρτήματα και ακόμα ακόμα να γινόμαστε σαδιστές απέναντι στους συνανθρώπους μας που πολλές φορές τους θεωρούμε κατώτερους! Τώρα γιατί χωρίς όπλα. Γιατί μόνο με την αυτογνωσία μπορούμε να το κατάφέρουμε αυτό. Και το "γνωθι σ'αυτόν" μόνο με την θέληση μας και τα ίδια μας τα χέρια μπορούμε να το βρούμε σκάβοντας συνεχώς μέσα μας.

platonas είπε...

Ευχαριστώ για την απάντηση. Βλέπω ότι έχω λίγο από όλα τα θανάσιμα. Μάλλον πρέπει να κάτσω να με φάει το λιοντάρι!

LAMDA είπε...

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που να μην έχει. Τουλάχιστον εσύ έχεις λίγο. Άλλοι πάσχουν από overdose. Πάντως ήδη έχεις αφήσει τα όπλα από ότι βλέπω και το παλεύεις με τα χέρια! Σε ευχαριστω και εγώ -:)!

delta είπε...

Μην αγχώνεστε ! Στη σημερινή εποχή που εγκληματίες, ψεύτες, απατεώνες και κλέφτες κυκλοφορούν με το μέτωπο ψηλά και ζουν ζωή χαρισάμενη και το φλερτ με κάθε είδους αμαρτία αποτελεί δημοφιλές σπορ, οι λαίμαργοι, οι αλαζόνες, οι άπληστοι, οι τεμπέληδες, οι λάγνοι, οι οργισμένοι και οι ζηλόφθονοι όχι μόνο δε θεωρούνται αμαρτωλοί, αλλά αποτελούν …και παραδείγματα προς μίμηση. Μπορείτε να κάνετε ότι θέλετε (αρκεί να μη σας πιάσουν) και να θεωρήστε και «μάγκες». Εκτός αν κάτι μέσα σας …φωνάζει, επαναστατεί και σας εμποδίζει. Τότε το πολύ πολύ να σας αποκαλέσουν μ……(συμπληρώστε κατά το δοκούν)

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...