Τι θα μπορούσε, τι θα έπρεπε να γίνει
με όλο αυτό το χρόνο που βρίσκεται μπροστά μας
απλόχερος και άμορφος,
ελαφρύς στην ελευθερία του
και βαρύς στην
αβεβαιότητά του;
Είναι μια επιθυμία ονειρική και νοσταλγική,
να σταθούμε ξανά σε εκείνο το καθοριστικό σημείο της
ζωής
και να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε
μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση
από εκείνη που μας έκανε αυτό που είμαστε;
Οι καθοριστικές στιγμές της ζωής όταν η κατεύθυνσή της
αλλάζει για πάντα,
δεν χαρακτηρίζονται πάντα από ηχηρούς και
εντυπωσιακούς θεατρινισμούς.
Στην πραγματικότητα, οι δραματικές στιγμές μιας
καθοριστικής εμπειρίας
είναι συχνά απίστευτα χαμηλών τόνων.
Όταν η στιγμή ξεδιπλώνει τις επαναστατικές επιπτώσεις
της
και βεβαιώνεται ότι μια ζωή αποκαλύπτεται σε ένα νέο
φως,
το κάνει σιωπηλά.
Και μέσα σ’ αυτή την υπέροχη σιωπή βρίσκεται το
ιδιαίτερο μεγαλείο της.
«Νυχτερινό
τρένο για τη Λισαβόνα» - Mercier
Pascal
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου