Το απαιτητικό έμβρυο

 

Ξαφνικά κατάλαβα ότι η εσωτερική πορεία ακολουθεί ακριβώς τους ίδιους νόμους που διέπουν τη σύλληψη και τη γέννηση. Από τη στιγμή της σύλληψης, όταν νιώσεις ότι κάτι το ασυνήθιστο έχει συμβεί εσωτερικά, ότι μια ορισμένη ένωση ή συγχώνευση έχει γίνει, περνάς στη μεγάλη και βασανιστική περίοδο της κύησης, της εγκυμοσύνης. Ακόμα τριγυρίζεις σαν να μην έχει συμβεί τίποτα, ακόμα εξακολουθείς να ασχολείσαι με τον παλιό εαυτό σου και συνέρχεσαι μόνον όταν σε πιάνει μια ξαφνική ζαλάδα ή ναυτία που σου θυμίζει ότι κάτι έχει αλλάξει μέσα σου, ότι έχεις αλλάξει προσανατολισμό, πως ό,τι και να κάνεις, ό,τι και να πιστέψεις, ένα άλλο ξένο ον αναπτύσσεται αργά μέσα σου και πρόκειται να σου υπαγορεύσει τους δικούς του νόμους. Είσαι υποχρεωμένος να το ακολουθήσεις αργά ή γρήγορα. Χρειάζεται προσοχή και φροντίδα, σε κουράζει μέχρι θανάτου καμιά φορά, όμως εκείνο που έχει σημασία από εκεί κι έπειτα είναι το έμβρυο και η αργή του ανάπτυξη, ενώ ο παλιός εαυτός σου παραμερίζεται, ξεχνιέται, δεν έχει πια σημασία. Το έμβρυο τον έχει υποκαταστήσει.

Σοφία Άντζακα

Από τον εγωκεντρισμό στην καθαρή συνειδητότητα

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...